<h2>ในแต่ละช่วงทศวรรษมักมีเหตุการณ์สำคัญที่พลิกผันและผลักดันอุตสาหกรรมให้ก้าวสู่มิติใหม่ระดับ mega trend ที่จะสร้างโอกาสให้ธุรกิจ และสะท้อนวิถีชีวิตของมนุษยชาติ แต่ขณะเดียวกันก็รองรับการใช้ชีวิตของผู้คน ถึงขั้นส่งเสริมให้พวกเขาสร้างสรรค์การใช้ชีวิตได้อย่างไร้ขีดจำกัด</h2>
Mega trend คือกลุ่มธุรกิจที่สะท้อนบริบทของโลกแห่งมนุษยชาติ ไม่ว่าโลกจะอยู่ ในท่ามกลางช่วงวิกฤตใดพลวัตของการใช้ชีวิตจะยังคงดำาเนินไปด้วยความท้าทายในการดิ้นรนเพื่อความอยู่รอด เช่นเดียวกับกลุ่มธุรกิจทุกระดับที่ใช้การผลิตเป็นเครื่องมือที่จะเข้าสู่ตลาดการค้า เป็นความพยายามที่จะต่อสู้กับเรื่องที่ท้ายทั้งโลกแห่งการดำเนินชีวิตและโลกธุรกิจแบบคู่ขนาน

Forbes Thailand เลือกนำเสนอ mega trend ที่ประกออบด้วยกระแสความเป็นเมืองขนาดใหญ่ สังคมผู้สูงอายุ พลังของผู้หญิง และการเจริญเติบโตอย่างยั่งยืน เพื่อให้ทุกคนได้มีมุมมองต่อแผนการดำเนินธุรกิจ กลยุทธ์การตลาด การมองหาโอกาสใหม่ๆ ในการลงทุนประโยชน์จากแนวโน้มเหล่านี้

<img class="alignnone size-full wp-image-40669" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2021/01/ageing-society_003.jpg" alt="" width="600" height="412" />

Aging Society ตลาดใหม่มาแรง

วิวัฒนาการของโลกธุรกิจพลิกเปลี่ยนมิติโดยมีนวัตกรรมเป็นตัวแปรสำคัญ และผลักให้กลุ่มอุตสาหกรรมกลายร่างสู่รูปแบบที่มีความเป็นไปได้ใหม่ซึ่งเชื่อมโยงกับการดูแลสุขภาพ โดยเฉพาะการมีอายุที่ยืนยาวขึ้น ผลสำรวจของวิทยาลัยการจัดการ มหาวิทยาลัยมหิดล ในเรื่อง aging society ชี้ให้เห็นว่า กลุ่มประชากรอายุ 48-57 ปี ในปัจจุบันจะกลายเป็นผู้สูงอายุในอีกไม่กี่ปีข้างหน้า นั่นคือจะมีผู้สูงอายุ 1 คนในประชากรทุก 5 คน โดย 30% มีรายได้เฉลี่ยเดือนละ 30,000-60,000 บาท อีก 30% มีรายได้เฉลี่ยเดือนละ 60,000-100,000 บาทจัดเป็นกลุ่มที่มีรายได้ดี มีความสามารถในการใช้เงิน มีอัตราการออมและลงทุนสูงถึง 25% เป็นสาระสำคัญที่บอกเราว่าประเทศไทยกำลังเข้าสู่การเป็น “aging society” อย่างมีประสิทธิภาพ

กลุ่มธุรกิจขนาดใหญ่ของไทยได้มุ่งทำการตลาดสู่การดูแลสุขภาพ รวมถึงเภสัชกรรม โรงพยาบาล ผู้ผลิตเครื่องมือ ทางการแพทย์ บริษัทเทคโนโลยีชีวภาพใช้นวัตกรรมดิจิทัลสร้างโอกาสใหม่กับธุรกิจ โดยเฉพาะการใช้งบประมาณค้นคว้าและพัฒนาสิ่งประดิษฐ์ใหม่ รวมถึงบริการที่สอดคล้องกับตลาด aging society

“การปรับรูปแบบอุตสาหกรรมสู่ aging society ถือเป็นเรื่องที่สำคัญของสภาอุตสาหกรรมแห่งประเทศไทย ในการเป็นแกนกลางเสริมสร้างความเข้มแข็งให้สามารถเติบโตภายในประเทศ และแข่งขันได้ในระดับสากล เพื่อพัฒนาเศรษฐกิจ สังคม และสิ่งแวดล้อมของไทยให้ยั่งยืน” สุพันธุ์ มงคลสุธี ประธานสภาอุตสาหกรรมแห่งประเทศไทย แสดงความเห็น

พร้อมบอกเล่าที่มาจากการแพร่ระบาดของไวรัสโคโรนา ทุกอย่างเกี่ยวกับสุขภาพจึงกำลังเป็นเทรนด์ ยิ่งตอนนี้รัฐออกนโยบายผลักดันให้ไทยเป็นจุดหมายปลายทางของการท่องเที่ยวเชิงสุขภาพ ธุรกิจอุปกรณ์เทคโนโลยี รวมถึงการดูแลสุขภาพด้วยศาสตร์ใหม่ๆ เช่น สถานรับดูแลผู้สูงอายุ หรือ community แบบ premium หรือธุรกิจการให้บริการทางการเงิน เช่น การวางแผนเกษียณอายุทั้งก่อนและหลังเกษียณ

<figure><img class="wp-image-40671 size-full" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2021/01/สุพันธุ์-มงคลสุธี.jpg" alt="" width="400" height="545" /><figcaption> สุพันธุ์ มงคลสุธี ประธานสภาอุตสาหกรรมแห่งประเทศไทย</figcaption></figure>

“ภาพรวมของสภาอุตสาหกรรมฯ ในการบริหารงานและสนับสนุนอุตสาหกรรมไทยคือ การปรับตัวองค์กรรูปแบบใหม่ให้ช่วยเหลือผู้ประกอบการได้ตรงจุด โดยเพิ่มสายงานสนับสนุนให้ตรงความต้องการของผู้ประกอบการ 6 ด้าน ได้แก่ ด้านตลาด, การเงิน, การอบรม, เรื่องของ innovation, ประสิทธิภาพในการทำางาน และเรื่องของสิ่งแวดล้อม” สุพันธ์กล่าวและว่า

อีกก้าวที่สำคัญคือ สภาอุตสาหกรรมฯ ได้เพิ่มคณะกรรมการด้านอี-คอมเมิร์ซแบบ B2B (business-to-business) ช่วยสนับสนุนด้านข้อมูล เพื่อเชื่อมต่อกับของศูนย์มาตรฐานสินค้า มอก. (มาตรฐานผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรม) หรือ อย. (สำนักงานคณะกรรมการอาหารและยา)

อีกทั้งช่วยเหลือผู้ประกอบการการด้านการเงินตามมาตรการที่ภาครัฐเพิ่งออกมา โดยให้ SMI (สถาบันวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม ภาคอุตสาหกรรมการผลิต) เข้าดูแลประสานงานจัดหาวงเงินให้SME (วิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม)

นอกจากนี้ ยังร่วมมือกับสถาบันพลังงานสำหรับการสร้างผลิตภัณฑ์และบริการพร้อมการดูแลสิ่งแวดล้อม โดยให้สมาชิกเข้าถึงการเป็น eco-factory และ greenfactory

“สภาอุตสาหกรรมวาง brand positioning ในปี 2564 ไว้ว่า เราคือผู้ชำนาญการและมีความรู้ด้านอุตสาหกรรมดีที่สุด สนับสนุนข้อมูล new technology รวดเร็ว เพราะอุตสาหกรรมมีรูปแบบ transfomation จึงเตรียมพร้อมที่จะร่วมมือกับ ทุกภาคส่วน ทั้งภาคเอกชน ภาครัฐ และ ภาคการศึกษาด้วย” สุพันธุ์กล่าวทิ้งท้าย

เรื่อง: กนกวรรณ ไม้สนธิ์ ภาพ: จันทร์กลาง กันทอง

<hr />

<a href="https://bit.ly/37liCTG">คลิกอ่านฉบับเต็มและบทความทางด้านธุรกิจได้ที่นิตยสาร Forbes Thailand ฉบับเดือนธันวาคม 2563 ในรูปแบบ e-magazine</a>

<a href="https://bit.ly/37liCTG"><img class="lazy alignnone wp-image-39806 size-medium lazy-loaded" src="https://i0.wp.com/forbesthailand.com/wp-content/uploads/2021/01/012-DEC-229x300.jpg" sizes="(max-width: 229px) 100vw, 229px" srcset="//i0.wp.com/forbesthailand.com/wp-content/uploads/2021/01/012-DEC-229x300.jpg 229w, //i0.wp.com/forbesthailand.com/wp-content/uploads/2021/01/012-DEC.jpg 750w" alt="" width="229" height="300" data-lazy-type="image" data-lazy-src="//i0.wp.com/forbesthailand.com/wp-content/uploads/2021/01/012-DEC-229x300.jpg" data-lazy-srcset="//i0.wp.com/forbesthailand.com/wp-content/uploads/2021/01/012-DEC-229x300.jpg 229w, //i0.wp.com/forbesthailand.com/wp-content/uploads/2021/01/012-DEC.jpg 750w" data-lazy-sizes="(max-width: 229px) 100vw, 229px" /></a>

Mega Trend for Life ก้าวที่ท้าทายของโลกธุรกิจ ตอนที่ 1

<h2>เมื่อนิยามของความสุขในการทำเพื่อสังคมไม่จำกัดอายุหรือความมั่นคงทางการเงิน ธนากร พรหมยศ หนึ่งในผู้ร่วมก่อตั้งและซีอีโอ Young Happy กำลังพากิจการเพื่อสังคมที่สร้างจากพลังของกลุ่มคนรุ่นใหม่แห่งนี้ เติมไฟให้ผู้สูงวัยมีคุณค่า พึ่งพาตนเอง และมีความสุขสนุกที่ดี</h2>
ปี 2583 หรืออีก 20 ปี มีการคาดการณ์ว่าประชากรผู้สูงวัยในประเทศไทยจะมีจำนวน 20.5 ล้านคน หรือคิดเป็นร้อยละ 32.13 ของจำนวนประชากรชาวไทยหรือที่เรียกว่า “สังคมสูงวัยระดับสุดยอด”  (Super Aged  Society) ที่ระดับผู้สูงอายุเกินร้อยละ 30 ของประชากรในประเทศนั้นๆ ทำให้หลากหลายองค์กรทั้งในไทยหรือต่างประเทศ อาทิ UNECE หน่วยงานขององค์กรอนามัยโลก หรือ WHO ที่ได้จัดทำดัชนีที่เรียกว่า Active Aging Index และรณรงค์ให้กลุ่มคนสูงวัยทั่วโลกมีสุขภาพที่แข็งแรงคล่องแคล่ว ซึ่งเป็นความท้าทายเดียวกันสุดยอดเป้าหมายของ Young Happy ที่มุ่งแก้ปัญหาในมุมของ “ค่าใช้จ่ายด้านการรักษาพยาบาล” ที่มีเรื่อง “สุขภาพจิต” เป็นรากเหง้าของปัญหา

&nbsp;

สุขที่ได้ให้

ราวปี 2559 ธนากร ในวัยยี่สิบกว่ามีโอกาสอ่านหนังสือและพบเรื่องราวของ Muhammad Yunus ชาวบังคลาเทศ เจ้าของรางวัลโบเบลสาขาสันติภาพ และผู้ก่อตั้งธนาคาร Grameen Bank เพี่อให้คนยากไร้เข้าถึงเงินทุน เรื่องราวกิจการสังคมของเขาได้จุดประกายให้ธนากรลุกขึ้นมาทำงานเพื่อสังคม โดยลุยเดียวทำงานเพื่อสังคมด้านสิ่งแวดล้อมแต่เพียง 7 เดือน โครงการของเขามีอันต้องจบลงเนื่องจากโมเดลทางธุรกิจที่ไม่สามารถบริหารค่าใช้จ่ายได้

แต่ด้วยแรงใจและเชื้อเพลิงที่ยังลุกโชนผลักดันให้เขาทำงานเพื่อสังคม จึงปรึกษากับกลุ่มผู้ร่วมก่อตั้งในปัจจุบัน ถึงประเด็นปัญหาต่างๆ ที่สามารถแจ้งเกิดในวงการกิจการเพื่อสังคมที่สามารถดำเนินธุรกิจและมุ่งมั่นทำเพื่อสังคมองค์รวมและในปี 2560 พวกเขาได้ร่วมกันตั้ง Young Happy ขึ้นมา

“ความท้าทายประเทศไทยวันนี้คือประเทศเรากำลังเข้าสู่สังคมผู้สูงอายุ ทุกคนรับรู้เรื่องนี้และปัญหาที่เกิดมีหลายมุมมาก ซึ่งสิ่งที่เรามองคือประเด็นค่าใช้จ่ายด้านการรักษาพยาบาลเป็นหลัก ผู้สูงอายุเพิ่มสูงขึ้น ค่ารักษาพยาบาลก็เพิ่มสูงขึ้นตามไปด้วย คำถามก็คือค่าใช้จ่ายตรงนี้เกิดจากอะไร สิ่งที่พวกเราค้นพบคือเรื่องสุขภาพจิตที่นำไปสู่ปัญหาอื่นๆ ตามมา” ธนกร พรหมยศ ซีอีโอ Young Happy กล่าว

ปัญหาสุขภาพจิตที่ Young Happy ค้นพบมีต้นเรื่องมาจาก ความเหงา ความว่าง และคุณค่าของตนที่ลดลง โดยปัญหาสุขภาพจิตของกลุ่มผู้สูงอายุโดยเฉพาะในกรุงเทพฯ และปริมณฑล ที่พวกเขาค้นพบมากที่สุดคือการกลายฐานะจาก “ผู้พึ่งพากลายเป็นผู้เพิ่งพิง”

“ที่เราเจอะเยอะสุดก็คือผู้สูงอายุ ยิ่งลูกหลานประสบความสำเร็จ ความที่ตนเองมีคุณค่าก็ยิ่งจะน้อยลง วันนึงที่เขาเคยเป็นผู้นำในครอบครัว  บางรายลูกหลานออกจากบ้านออกไป บางรายต้องแบมือขอเงิน ถึงแม้ว่าไม่แบมือขอเงินแต่ถ้าเขารู้สึกว่าไม่มีประโยชน์ต่อผู้อื่น”

<img class="alignnone size-full wp-image-31037" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2020/06/YoungHappy-04.jpg" alt="" width="600" height="316" />

&nbsp;

สุขของการแบ่งปัน

หลังจากค้นพบต้นต่อของปัญหา <a href="https://younghappy.com/th/">Young Happy</a> ได้เปลี่ยนสารและมอบ 3 สิ่งสำคัญซึ่งเป็นคีย์สำคัญในการดำเนินกิจการเพื่อสังคมและสื่อสารไปยังกลุ่มผู้สูงวัย คือ “สนุก คุณค่า และ พึ่งพาตนเอง” ผ่านแอปพลิเคชั่น YoungHappy สังคมออนไลน์ไร้พรมแดนที่ผู้ใช้งานสามารถแชร์ภาพ ความคิดเห็น ซึ่งภายในแอปฯ ผู้ใช้งานสามารถลงชื่อเข้าร่วมอีเว้นต์ต่างๆ ที่ Young Happy ได้จัดกิจกรรมต่างๆ เพื่อดึงกลุ่มผู้สูงอายุออกจากบ้าน มาพบปะกับคนรุ่นเดียวกันและกลุ่มคนที่มีไลฟ์สไตล์การใช้ชีวิตใกล้เคียงกัน

“เราค้นและพบว่าพวกเขาขาดการเข้ากิจกรรม เบื่อ เหงา เราจึงสร้างกิจกรรมต่างๆ ให้พวกเขามาร่วมสนุก เรากำลังสร้างธนาคารเวลาให้พวกเขาอีกครั้ง บางคนจากสมาชิกกลายเป็นอาสาสมัคร นำความรู้ความสามารถที่พวกเขามีกลับคืนสู่สังคมอีกครั้ง ซึ่งปัจจุบันในช่วงโควิด-19 พวกเขาก็เปลี่ยนมาเรียนคลาสผ่านออนไลน์”

ซึ่งก่อนวิกฤตการแพร่กระจายของโควิด-19 ธนากรเผยว่าคอมมูตี้ของเขามีการจัดอีเว้นต์แทบทุกวันในวันธรรมดาเนื่องจากวันหยุดพวกเขาใช้ชีวิตกับครอบครัว โดยเฉลี่ยมีกลุ่มผู้สูงอายุเข้าร่วมราว 500-1,000 คน ซึ่งสิ่งที่เขาและทีมงานค้นพบและเป็นความภูมิใจคือการที่สมาชิกผู้สูงวัยที่มีอายุ 80 ปีขึ้นไปเข้ามาร่วมกิจกรรม

“เรารู้สึกภูมิใจมากที่คนวัย 80 เข้ามาร่วมกิจกรรมของเรา สมาชิกคนอื่นรู้สึกตื่นเต้นเช่นกัน เพราะสมาชิกวัย 60 เขาได้เห็นโกลของตัวเองแล้วว่าจะเป็นยังไง ทำไมฉันต้องอยู่ต่อ อยู่ต่อแล้วฉันจะเป็นยังไง”

สำหรับอีกตัวอย่างที่ดีที่ธนากรแบ่งปันคือการสมาชิกวัยเกษียณท่านหนึ่งที่ป่วยติดบ้านและภรรยาพาเข้ามาร่วมกับ Young Happy จนวันนี้เขากลายเป็นอาสาสมัครสามารถเป็นตัวแทนให้กับสมาชิกคนอื่นๆ ซึ่งสิ่งนี้คือโกลของ Young Happy ที่ต้องการให้กลุ่มผู้สูงวัย “แอคทีฟ” ซึ่งเมื่อพวกเขามีความสุข พวกเขาจะมีพลัง และเมื่อเขามีสุขภาพที่ดีก็จะลดปัญหาเรื่องค่ารักษาพยาบาล

“อย่างโรคเอาไซเมอร์ มีงานวิจัยเปิดเผยว่าภายใน 5 ปีหนึ่งครอบครัวที่ต้องเสียค่ารักษาพยาบาล ราว 2 ล้านบาท ถ้าสมมุติผมพยายามที่จะทำให้คนที่เข้ามาใน Young Happy ยึดเวลาออกไปอีกสักระยะ เราจะประหยัดเงิน 2 ล้านบาทต่อหนึ่งครอบครัว ถ้า Young Happy ช่วยได้ 15,000 ครอบครัว จะเป็นเงินเท่าไรที่พวกเขาไม่ต้องไปจ่ายค่าพยาบาล”

&nbsp;

<img class="alignnone size-full wp-image-31035" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2020/06/YoungHappy-02.jpg" alt="" width="600" height="312" />

&nbsp;

สุขที่สร้างตัว

ปัจุจบันโมเดลทางธุรกิจของ <a href="http://www.younghappy.com">Young Happy</a> มาจากสามส่วนสำคัญคือ การจัดอีเว้นต์ แบ่งเป็นแบบฟรีที่มีสปอนเซอร์สนับสนุน และแบบเสียค่าใช้ที่ไม่เกิน 1,000 บาท ที่จัดในหกด้านสำคัญที่ทำให้กลุ่มผู้สูงอายุเรียนรู้กับโลกยุคที่ 5 G กำลังจะเข้ามา ส่วนที่สองคือ ฐานข้อมูลกลุ่มผู้สูงวัย สำหรับสินค้าและบริการที่ต้องการเสนอโฆษณาให้ตรงกลุ่มเป้าหมาย “กลุ่มคนสูงวัยของเราเป็นกลุ่มคนที่มีศักยภาพและมีกำลังในการจ่าย แต่การจะเข้าถึงกลุ่มนี้ผ่านออนไลน์ ต่อให้เฟซบุ๊กก็ไม่เจอง่ายๆ และราคาแพงมากซึ่ง Young happy ก็มีเซอร์วิสแบบนี้ ในการโฆษณา ตรงกลุ่ม”

สำหรับส่วนสุดท้ายคือ การสร้างแอปฯ Young Happy ให้เป็นซูเปอร์แอปฯ สำหรับผู้สูงอายุ โดยเขาตั้งเป้าให้แอปฯ ของเขาติดท๊อป 5 ที่กลุ่มคนสูงวัยเปิดเข้าทุกวันนอกเหนือไปจากแอปฯ ไลน์ ยูทูป หรือ เพซบุ๊ก "ที่ผ่านมาจุดเด่นของเราคือกิจกรรม ส่วนเทคโนโลยีคือสิ่งที่เขาสนใจ เราใช้แอปฯ Young Happy เป็นเหมือนสะพานเชื่อมพาเขาเข้าสู่โลกแห่งเทคโนโลยี และเป็นศูนย์กลางเชื่อมอีเว้นต์และการทำงานเข้าไว้ร่วมกัน"

<figure><img class="wp-image-31036 size-full" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2020/06/YoungHappy-03.jpg" alt="" width="600" height="325" /><figcaption> ข้อมูลภาพจาก <a href="http://www.younghappy.com">www.younghappy.com</a></figcaption></figure>

ธนกร ทิ้งท้ายด้วยว่าเรากำลังเดินอยู่บนเส้นทางที่มีส่วนให้ประเทศเป็นสังคมคนสูงวัยที่เต็มไปด้วยคุณภาพ “ประเทศไทยมีเรื่องที่ดีอยู่แล้วคือ hospitality ที่ดีซึ่งเรื่องนี้น่าดึงดูดคนได้เยอะและเราได้เรียนรู้และรู้จักกลุ่มสูงวัยต่างชาติที่เข้ามาเกษียณในบ้านเรา ถ้าเราสามารถทำสำเร็จในประเทศไทยเราจะนำโมเดลกิจการสังคมของเรารุกเอเชียเพราะอีกไม่กี่ปีข้างหน้าเอเชียจะมีปัญหาผู้สูงอายุมากที่สุดในโลก"

&nbsp;

<hr />

<a href="https://www.facebook.com/ForbesThailandMagazine/">ไม่พลาดบทความด้านธุรกิจ ติดตามได้ที่ Facebook: Forbes Thailand Magazine</a>

ความสุข 3 อย่างของ ธนากร พรหมยศ ผู้ร่วมก่อตั้ง Young Happy

<h2>เทรนด์ธุรกิจเด่นวงการอสังหาฯ “โลจิสติกส์ - ดาต้า เซ็นเตอร์” Janus Henderson แนะนำลงทุน ด้านออฟฟิศบิลดิ้ง-บ้านพักคนชราต้องระมัดระวัง</h2>
Xin Yan Low ผู้จัดการกองทุน Janus Henderson Horizon Global Property Equities Fund เปิดรายงานวิเคราะห์ตลาดอสังหาริมทรัพย์ทั่วโลก โดยเน้นกลุ่มธุรกิจไฮไลต์ที่มีแนวโน้มเติบโตและที่ต้องจับตามอง

Low ชี้เทรนด์ตลาดอสังหาฯ ระดับโลก โดยแยกตามประเภทธุรกิจในแต่ละภูมิภาค (ดูแผนภาพด้านล่าง) พบว่า แต่ละธุรกิจสามารถแบ่งช่วงของการเติบโตได้ 4 ช่วง คือช่วงฟื้นตัว ช่วงการเติบโตชะลอลง ช่วงขาลงของธุรกิจ และช่วงจุดต่ำสุดของธุรกิจ ซึ่งจุดที่กองทุนฯ ของ Janus Henderson จะตัดสินใจลงทุนคือกลุ่มที่อยู่ในช่วงจุดต่ำสุดของธุรกิจจนถึงช่วงฟื้นตัว เนื่องจากระยะต่อจากนั้นจะเป็นวงจรขาขึ้น

<img class="alignnone size-full wp-image-8941" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2019/06/หุ้น-อสังหา-โลจิสติกส์.jpg" alt="หุ้น-อสังหา-โลจิสติกส์" width="800" height="634" />

ดังนั้น ธุรกิจที่ Janus Henderson ให้ความสนใจในปีนี้ หลักๆ จะเป็นธุรกิจโลจิสติกส์ โดยเฉพาะในยุโรปและสหราชอาณาจักร นอกจากนั้นจะเป็นกลุ่มออฟฟิศบิลดิ้ง ที่น่าสนใจคือในสวิตเซอร์แลนด์ เยอรมนี และสิงคโปร์ ส่วนธุรกิจที่อยู่ในช่วงอันตรายหากเข้าไปลงทุนคือกลุ่มรีเทลเกือบทุกภูมิภาค ไม่ว่าจะเป็นสหรัฐอเมริกา ออสเตรเลีย ญี่ปุ่น หรือทวีปยุโรป เนื่องจากทุกแห่งถูกดิสรัปจากอี-คอมเมิร์ซ

&nbsp;
<h2>"โลจิสติกส์" คือหน้าร้านใหม่ของรีเทล</h2>
Low กล่าวถึงสถานการณ์ในสหรัฐฯ ว่า วงจรธุรกิจของรีเทลอยู่ในช่วงขาลงมาหลายปี มีห้างสรรพสินค้ามากมายที่ปิดตัว โดยเฉพาะในปีนี้ แค่เพียงไตรมาสแรกมีห้างฯ ปิดกิจการไปแล้วเกือบ 6,000 แห่ง มากกว่าการปิดตัวของห้างฯ ตลอดปี 2018 ซึ่งมีการปิดไป 5,323 แห่ง

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่เกิดขึ้นคือห้างสรรพสินค้าเหล่านั้นอาจถูกนำมาใช้ประโยชน์เป็นโกดังสำหรับจัดส่งสินค้าในระบบอี-คอมเมิร์ซ ดังเช่นห้างฯ Randall Park Mall ในรัฐ Ohio ที่ปิดตัวเมื่อปี 2009 ก่อนที่ Amazon จะเข้าซื้อห้างฯ นี้ในปี 2017 เพื่อรื้อโครงสร้างใหม่แปลงเป็นโกดังสินค้าพื้นที่ 855,000 ตารางฟุต

Janus Henderson ให้ข้อมูลว่ามูลค่าการค้าอี-คอมเมิร์ซทั้งโลกเริ่มเป็นเทรนด์เติบโตตั้งแต่ปี 2010 และยิ่งเติบโตเร็วขึ้นตั้งแต่ปี 2015 โดยในปี 2018 มูลค่าอี-คอมเมิร์ซในตลาดโลกพุ่งขึ้นมากกว่า 2.7 ล้านล้านเหรียญสหรัฐฯ เติบโตขึ้น 12% และคาดการณ์ว่ามูลค่านี้จะเพิ่มมากกว่า 4.7 ล้านล้านเหรียญภายในปี 2021

<img class="alignnone size-full wp-image-8944" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2019/06/อี-คอมเมิร์ซ-มูลค่า-ตลาดโลก.jpg" alt="" width="622" height="624" />

มูลค่าอี-คอมเมิร์ซเป็นแรงผลักดันให้แพลตฟอร์มค้าออนไลน์ต้องการเพิ่มเครือข่ายกระจายสินค้าให้มากขึ้น เฉพาะในสหรัฐฯ คาดว่าจะมีการเพิ่มเครือข่ายกระจายสินค้าอีก 36% ภายใน 3 ปี และทั่วโลกจะมีการเพิ่มขึ้นอีก 23% ที่น่าสนใจคือ ธุรกิจอี-คอมเมิร์ซนั้นต้องการพื้นที่เครือข่ายกระจายสินค้ามากยิ่งกว่ารีเทลแบบดั้งเดิมถึง 3 เท่าเพื่อให้การจัดส่งรวดเร็วที่สุดที่เป็นไปได้ นี่คือเหตุผลที่ทำให้โลจิสติกส์เป็นธุรกิจมาแรงในวงการอสังหาฯ
<ul>
 	<li><a href="https://forbesthailand.com/world/%E0%B8%9B%E0%B8%A3%E0%B8%A1%E0%B8%B2%E0%B8%88%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B8%A2%E0%B9%8C-%E0%B8%99%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B8%9C%E0%B8%99%E0%B8%A7%E0%B8%81%E0%B8%81%E0%B8%B4%E0%B8%88%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%A3.html">ปรมาจารย์ นักผนวกกิจการ สร้าง XPO Logistics ผงาดธุรกิจโลจิสติกส์ระดับโลก</a></li>
</ul>
นอกจากโลจิสติกส์แล้ว Janus Henderson ยังกล่าวถึงธุรกิจดาวรุ่งอีกกลุ่มหนึ่งของอสังหาฯ คือ ดาต้า เซ็นเตอร์ จากปัจจุบันที่บริษัทส่วนใหญ่มากกว่า 50% ยังจัดเก็บดาต้าในโครงสร้างพื้นฐานในตัวบริษัท แต่ความนิยมในระบบคลาวด์จะทำให้แนวโน้มความต้องการดาต้า เซ็นเตอร์ส่วนกลางมีสูงขึ้น รวมถึงการพัฒนาเทคโนโลยีที่เกี่ยวข้องกับการจัดเก็บดาต้า เช่น IoT (Internet of Things), Virtual Reality, Augmented Reality, บิ๊กดาต้า จะยิ่งเพิ่มความต้องการ ซึ่งทำให้ Janus Henderson คาดว่ากองรีทที่มีสินทรัพย์เป็นดาต้า เซ็นเตอร์จะสามารถเติบโตได้ถึง 2 ดิจิต

&nbsp;
<h2>ลงทุนอย่างระมัดระวัง: ออฟฟิศบิลดิ้ง และ บ้านพักผู้สูงวัย</h2>
Low กล่าวต่อว่า สำหรับธุรกิจที่น่าสนใจอย่างสำนักงานให้เช่า ต้องมีการคัดเลือกอย่างละเอียดมากขึ้น เนื่องจากความนิยมของโคเวิร์กกิ้ง สเปซที่เข้ามาเช่าพื้นที่ตึกเพื่อให้บริการอาจทำให้ราคาสินทรัพย์ทั้งโครงการลดลงได้

เนื่องจากรูปแบบการให้บริการของโคเวิร์กกิ้ง สเปซ ยกตัวอย่างเจ้าใหญ่เช่น WeWork นั้นเป็นการเช่าพื้นที่จากแลนด์ลอร์ด/เจ้าของอาคารและนำมาบริหารจัดการเพื่อปล่อยเช่าช่วงต่อให้กับรายย่อย และธุรกิจรายย่อยที่เข้ามาใช้บริการมักจะเป็นสตาร์ทอัพ วงจรทั้งหมดนี้มีความเสี่ยงสูงในแง่การเงิน ดังนั้น อาคารที่ปล่อยเช่าให้กับโคเวิร์กกิ้ง สเปซมากเกินไปจะถูกธนาคารประเมินว่ามีความเสี่ยงและทำให้ราคาทรัพย์สินตกลง
<ul>
 	<li><a href="https://forbesthailand.com/world/america/%E0%B8%A7%E0%B8%B4%E0%B8%96%E0%B8%B5%E0%B9%81%E0%B8%AB%E0%B9%88%E0%B8%87-wework-%E0%B9%80%E0%B8%84%E0%B8%A3%E0%B8%B7%E0%B8%AD%E0%B8%82%E0%B9%88%E0%B8%B2%E0%B8%A2-coworking-space.html">วิถีแห่ง WeWork เครือข่าย coworking space 10 ล้านตารางฟุต</a></li>
</ul>
<figure><img class="size-full wp-image-8946" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2019/06/IMG_4263-e1560940789131.jpg" alt="" width="800" height="533" /><figcaption> Xin Yan Low ผู้จัดการกองทุน Janus Henderson Horizon Global Property Equities Fund</figcaption></figure>

ขณะที่ธุรกิจบ้านพักผู้สูงอายุนั้นต้องระมัดระวังเช่นกัน Low กล่าวว่า บริษัทหลายแห่งทั่วโลกจับกระแสของ “Silver Tsunami” เมื่อประชากรที่อายุมากกว่า 65 ปีจะเพิ่มขึ้นเป็นเท่าตัวภายในปี 2025 โดยเฉพาะในสหรัฐอเมริกา ที่บริษัทส่วนใหญ่เติมซัพพลายบ้านพักคนชราพร้อมพยาบาลดูแลไปในตลาด แต่ผู้พักอาศัยที่จะเลือกย้ายเข้าอยู่ในสินทรัพย์ประเภทนี้มักจะมีอายุ 73-85 ปีซึ่งยังไม่ใช่ประชากรส่วนใหญ่ในขณะนี้

เจนเนอเรชันเบบี้บูมของสหรัฐฯ นั้นกำลังทยอยเข้าสู่ช่วงเกษียณอายุวัย 65 ปี ในช่วงอายุนี้ Low มองว่าพวกเขายังต้องการเพียงหมู่บ้านที่มุ่งเน้นการรวมกลุ่มและการให้สภาพแวดล้อมที่เหมาะกับคนวัยเกษียณ มากกว่าบ้านพักที่มีการดูแลทางการแพทย์อย่างเต็มที่ ยกตัวอย่างผลดำเนินงานที่สะท้อนชัด เช่น บริษัท Sun Communities ที่สามารถสร้างผลตอบแทนเฉลี่ย 21% ต่อปี ในรอบ 5 ปีที่ผ่านมา

&nbsp;

อ่านเพิ่มเติม บทวิเคราะห์จาก Janus Henderson <a href="https://forbesthailand.com/news/finance-and-investment/%E0%B8%AB%E0%B8%B8%E0%B9%89%E0%B8%99%E0%B8%81%E0%B8%A5%E0%B8%B8%E0%B9%88%E0%B8%A1-%E0%B8%98%E0%B8%B8%E0%B8%A3%E0%B8%81%E0%B8%B4%E0%B8%88%E0%B8%A2%E0%B8%B2.html">“หุ้นกลุ่ม “ธุรกิจยา” โดดเด่นเมื่อเจนฯ เบบี้บูมเกษียณในสิบปี”</a>

“โลจิสติกส์” ธุรกิจเด่นอสังหาฯ 2019 ขณะที่ “ออฟฟิศ-บ้านพักคนชรา” ต้องระวัง

สุนันทา สมบุญธรรม ผู้สืบสาน “ธนิยะกรุ๊ป”

<h2>ประเทศไทยกำลังจะมีการเลือกตั้งในปี 2562 ซึ่งจะเป็นปีที่เราจะเริ่มเข้าสู่ "สังคมสูงวัย" อย่างรวดเร็วและรุนแรง</h2>
ไทยจะมีสัดส่วนผู้สูงอายุมากขึ้น อีกไม่นานจะถึง 1 ใน 3 ของคนทั้งประเทศ และคนที่จะเดือดร้อนมากที่สุดคือคนอายุ 40-50 ปีในปัจจุบันที่จะเป็นผู้สูงอายุในอนาคต เด็กเกิดใหม่จะน้อยลง น่าเสียดาย “คนพร้อม ไม่ท้อง” แต่ “คนท้องไม่พร้อม” เด็กที่เกิดจะมีคุณภาพเป็นอย่างไร และจะกลายเป็นคนวัยทำงานในอนาคตที่มีความสามารถหรือไม่

สัดส่วนคนวัยทำงานจะน้อยลงและคุณภาพอาจจะมีปัญหา ใครจะเป็นผู้จ่ายภาษีอากรให้ประเทศ ขณะที่เราต้องการงบประมาณด้านสวัสดิการมากขึ้นในยุคสังคมสูงวัย การพึ่งพาแรงงานต่างชาติจากประเทศเพื่อนบ้านจะมีปัญหาเพราะประเทศเพื่อนบ้านก็กำลังเข้าสู่สังคมสูงวัยเช่นกัน

การเลือกตั้งในปี 2562 ที่จะได้ผู้บริหารประเทศยุคใหม่ จำเป็นที่จะต้องเข้าใจสภาพปัญหาที่จะเกิดขึ้นในอนาคต จะต้องมีนโยบายและระบบที่สร้างขึ้นเพื่อรองรับสังคมสูงวัย ดังต่อไปนี้
<ol>
 	<li>จะขยายอายุการทำงานของคนไทยทั้งภาครัฐและเอกชนเพิ่มขึ้นอย่างไร โดยไม่กระทบประสิทธิภาพการผลิต ซึ่งหมายถึงการขยายอายุเกษียณของผู้เชี่ยวชาญและบุคลากรในสาขาที่ขาดแคลน จะต้องฝึกทักษะให้กับคนที่ใช้แรงงาน และกำลังกายในการทำงานให้สามารถปรับเปลี่ยนอาชีพในขณะที่มีอายุมากขึ้นได้อย่างไร</li>
 	<li>ระบบสวัสดิการของรัฐ ไม่ว่าจะเป็น กองทุนประกันสังคม กองทุนสำารองเลี้ยงชีพ เบี้ยยังชีพ และกองทุนการออมแห่งชาติต้องปรับปรุงแก้ไขโดยด่วนเพราะปัจจุบันไม่เพียงพอ ไม่มั่นคงและไม่ยั่งยืน</li>
 	<li>เมื่อคนสูงอายุหวังพึ่งสวัสดิการจากรัฐได้ไม่มากนัก จะหวังพึ่งลูกหลานได้น้อยลง รัฐจำเป็นต้องส่งเสริมการออมของคนหนุ่มสาวเพราะอายุมากก็สายเสียแล้ว</li>
</ol>
นับเป็นเรื่องยากเพราะคนไทยนิยมบริโภคเกินกว่ารายได้ จึงกลายเป็นหนี้สินหรือการออมติดลบ รัฐอาจต้องสร้างระบบบังคับการออม (Forced Saving) โดยอาจเก็บภาษี VAT เพื่อการออมเพิ่มอีก 3% โดยใส่เลขประจำตัวประชาชนผู้ซื้อและสะสมไว้เป็นรายบุคคล และจะเฉลี่ยคืนให้เมื่อหยุดทำงาน

การส่งเสริมการออมด้วยต้นไม้ก็เป็นวิธีที่สอดคล้องกับวิถีไทยเพราะไม้ยืนต้นอายุ 30 ปี จะมีมูลค่าต้นละเป็นหมื่นบาทเป็นบำนาญให้ชีวิตเกษตรกรได้อย่างดี
<ol start="4">
 	<li>จะหยุดยั้ง “คนท้อง ที่ไม่พร้อม” ท้องก่อนวัยอันควรอย่างไร แต่ที่สำคัญยิ่งกว่าคือจะทำให้ “คนพร้อม ตั้งท้อง” ได้อย่างไร ซึ่งเป็นการยากมาก ผู้หญิงเป็นคนสำคัญที่จะตัดสินใจในเรื่องนี้ เพราะผู้หญิงเป็นผู้ต้องรับภาระการตั้งท้องและเลี้ยงดูเด็ก</li>
</ol>
ปัญหาที่พบคือผู้หญิงไทยปัจจุบันแต่งงานช้าลง เนื่องจากมีการศึกษาและทำงานมากขึ้น ช่วงเวลาของการเจริญพันธุ์จึงน้อยลง เมื่อผู้หญิงทำงานนอกบ้านมากขึ้น จึงมองว่าการมีลูกเป็นภาระ และห่วงอนาคตของลูกที่จะอยู่ในสภาพแวดล้อมของธรรมชาติและสังคมที่เปลี่ยนไป

หญิงบางคนก็อยากมีลูกแต่ไม่อยากมี “ผัว” เพราะคิดว่าการมีสามีเป็นต้นทุนและภาระของชีวิตการสร้างระบบเพื่อให้แรงจูงใจ และลดภาระให้กับหญิงที่จะมีลูกเป็นเรื่องไม่ง่าย แต่ก็จำเป็นอย่างยิ่ง
<ol start="5">
 	<li>การปรับสภาพแวดล้อม ทั้งบ้าน ถนนหนทางและอาคารสาธารณะ จำเป็นต้องดำเนินการ เพราะหากเกิดอุบัติเหตุการรักษาพยาบาลจะมีค่าใช้จ่ายสูงกว่ามาก และควรจะปรับสภาพให้ใช้ได้กับคนพิการและคนทุกวัย</li>
 	<li>โรงพยาบาล ศูนย์ฟื้นฟูสุขภาพหลังภาวะเฉียบพลัน คนดูแลผู้สูงอายุ (นักบริบาล) จำเป็นต้องสร้างและอบรมฝึกฝนอย่างเป็นระบบ เพื่อให้ผู้สูงอายุสามารถกระจายตัวอยู่ในชุมชนได้โดยไม่เดือดร้อน จึงจำเป็นต้องมีระบบที่มีนักบริบาลเคลื่อนตัวเยี่ยมเยียนและทำงานในชุมชนต่างๆ</li>
 	<li>ชุมชน บ้าน วัด โรงเรียน (ซึ่งต่อไปจะมีนักเรียนน้อยลง) โรงพยาบาล และองค์การบริหารส่วนท้องถิ่นจำเป็นต้องจับมือกันสร้างระบบในท้องถิ่นของตนเอง เพราะปัญหาและศักยภาพในแต่ละท้องถิ่นย่อมแตกต่างกัน</li>
</ol>
ทั้งหมดนี้ กลุ่มบุคคลเป้าหมายที่จะประสบปัญหาอย่างหนักไม่ใช่ผู้สูงอายุในปัจจุบัน แต่เป็นคนอายุ 40-50 ปี ที่จะกลายเป็นผู้สูงอายุในอนาคต ซึ่งโชคร้ายสูงอายุในยามที่มีผู้สูงอายุมากมาย คนวัยทำงานและเด็กน้อยลง ปัญหาการออม สวัสดิการที่ไม่ยั่งยืน สภาพแวดล้อมและระบบรองรับด้านสุขภาพ รวมทั้งชุมชนจะต้องสร้างระบบรองรับในอนาคต

เลือกตั้งปี 2562 เราจะได้ผู้บริหารประเทศที่ตระหนักและเข้าใจปัญหา “สังคมสูงวัย” ของประเทศไทยอย่างไร พรรคการเมืองและผู้อาสาทางการเมืองช่วยบอกด้วย

<img class="alignnone wp-image-3641" src="http://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2019/01/เจิมศักดิ์-ปิ่นทอง.png" alt="" width="260" height="252" />

โดย รศ.ดร.เจิมศักดิ์ ปิ่นทอง

<hr />

<a href="http://www.aisbookstore.com/Shop/Magazine/FORBES/f1065cc2-5b2a-4811-aa7b-20793e378f6b">ติดตามอ่านบทความทางด้านเศรษฐกิจ เพิ่มเติมได้ที่ นิตยสาร Forbes Thailand ฉบับเดือนธันวาคม 2561</a>

<img class="alignnone wp-image-3346" src="http://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2019/01/COVER-DECEMBER-67--780x1024.jpg" alt="สังคมสูงวัย" width="311" height="563" />

"สังคมสูงวัย" กับการเลือกตั้งที่จะมาถึง

<h2>ในปี 2002 เบลเยียมผ่านกฎหมายการุณยฆาตอันเลือดเย็นที่ไม่ต่างอะไรกับการฆาตกรรม หลังจากเนเธอร์แลนด์ได้ผ่านกฎหมายเดียวกันเมื่อ 1 ปีก่อนหน้านั้น กฎหมายนี้อนุญาตให้หมอและพยาบาลฆ่าคนไข้โดยความยินยอมของพวกเขา </h2>
วิถีปฏิบัติที่ชวนให้คิดถึงสิ่งที่นาซีเยอรมนีทำก่อนสงครามโลกครั้งที่ 2 กับผู้ที่บกพร่องทางจิตและผู้พิการทางกายขั้นรุนแรงนี้ ถูกทำให้ชอบธรรมและแน่นอนว่าไม่ใช่โดยทฤษฎี “ทำเผ่าพันธุ์ให้บริสุทธิ์” ของ Hitler แต่ในฐานะเป็นวิธีที่มีมนุษยธรรมในการจัดการกับผู้ที่ป่วยเป็นโรคร้ายและเจ็บปวดแสนสาหัส

ตั้งแต่เนเธอร์แลนด์และเบลเยียมผ่านกฎหมายที่น่ารังเกียจทางศีลธรรมนี้ มีผู้ป่วยถูกทำให้เสียชีวิตแล้วหลายพันคน เบลเยียมอนุญาตให้ใช้กฎหมายการุณยฆาต (Euthanasia) แม้แต่กับเด็ก โดยในช่วงระหว่างวันที่ 1 มกราคม 2016 ถึง 31 ธันวาคม 2017 เด็ก 2 คนในวัย 9 และ 11 ขวบ ซึ่งป่วยเป็นโรคเนื้องอกในสมองและโรคทางพันธุกรรมชนิดรุนแรง (Cystic Fibrosis) รวมทั้งผู้ป่วยโรคกล้ามเนื้อเจริญผิดเพี้ยนแบบ Duchenne วัย 17 ปี ได้จบชีวิตด้วยการทำการุณยฆาต ผู้ที่เห็นด้วยบอกว่าเด็กๆ ให้ความยินยอม เช่นเดียวกับผู้ปกครองของพวกเขา ให้ตายเถอะ นี่เราเชื่อว่าเด็กๆ ควรจะตัดสินใจเรื่องแบบนี้ด้วยตัวเองหรือ

เนเธอร์แลนด์ตกเป็นเป้าโจมตีหลังเกิดเรื่องอื้อฉาวเมื่อคนไข้ถูกฉีดยาให้เสียชีวิตโดยปราศจากความยินยอมเพื่อให้เตียงคนไข้ “ซึ่งเป็นที่ต้องการ” ว่างลง เหตุผลของเรื่องนี้มีว่าคนเหล่านี้กำลังจะตายในไม่ช้าอยู่ดี 

ที่เบลเยียม รายงานข่าวแจ้งว่าหนึ่งในสมาชิกคณะกรรมการกลางเพื่อการควบคุมและประเมินการทำการุณยฆาตได้ลาออกเมื่อปีที่แล้ว “เพื่อประท้วงการทำให้ผู้ป่วยโรคสมองเสื่อมเสียชีวิตโดยปราศจากการตรวจสอบ”

สิ่งที่เกิดขึ้นคือความเสื่อมทรามอันอัปลักษณ์ แทนที่หาทางบรรเทาความเจ็บปวดของผู้เจ็บป่วยและคิดสร้างสรรค์แนวทางเพื่อการนี้ให้ดียิ่งขึ้น เราเพียงแค่ “พาพวกเขาให้พ้นจากทุกขเวทนา” ไม่ต่างจากที่เราทำกับบรรดาสัตว์เลี้ยงทั้งหลาย

ไม่เพียงแต่เบลเยียมและเนเธอร์แลนด์ที่เราได้เห็นปรากฏการณ์อันน่าอดสูนี้ ผู้ป่วยเรื้อรังในแคนาดารายหนึ่งกำลังฟ้องร้องรัฐบาล โดยกล่าวหาว่าบุคลากรทางการแพทย์พยายามขู่เข็ญให้เขาเลือกหนทางการฆ่าตัวตายด้วยความช่วยเหลือทางการแพทย์เพื่อประหยัดเงิน “ทำไมต้องบังคับให้ผมจบชีวิตตัวเอง” ผู้ร้องทุกข์ตั้งคำถาม

เป็นธรรมดาที่ใครสักคนจะชี้แจงเป็นลายลักษณ์อักษรเมื่อพวกเขามีสุขภาพกายที่ดีและจิตใจที่สมบูรณ์ว่า ไม่ต้องการให้มีการดำเนินมาตรการ “ที่น่ายกย่อง” ใดๆ และให้บุคลากรทางการแพทย์ “ปล่อยให้ทุกสิ่งเป็นไปตามครรลองของธรรมชาติ” มันต่างกันโดยสิ้นเชิงกับการที่บุคลากรทางการแพทย์ลงมือฆ่าผู้ป่วยดังที่กำลังเกิดขึ้นในเบลเยียม เนเธอร์แลนด์ และที่อื่นๆ

ผลการวิจัยพบว่าเหยื่อการทำการุณยฆาตและการฆ่าตัวตายโดยความช่วยเหลือทางการแพทย์จำนวนมากป่วยเป็นโรคซึมเศร้า พวกเขาควรได้รับการรักษา มิใช่ทอดทิ้ง ในด้านความทุกข์ทรมานทางกาย การจัดการความเจ็บปวดอย่างมีประสิทธิภาพทั้งด้วยตัวยาดั้งเดิมที่ใช้กันมานานและตัวยาที่ใหม่กว่าดีกว่านั้นมันไม่เกินความสามารถของการแพทย์สมัยใหม่

เป็นความจริงที่ในสหรัฐฯ เรามีวิกฤตการณ์รุนแรงเกี่ยวกับการใช้ยาระงับปวดที่ทำจากฝิ่น อย่างไรก็ตาม คำตอบของปัญหานี้ ไม่ควรที่จะลดความสนใจเรื่องการจัดการความเจ็บปวด หากแต่ทางเลือกหนึ่งนั้น คือมุ่งเน้นลดการใช้ยาในทางที่ผิด และในท้ายที่สุด กำจัดพฤติกรรมนี้เสีย

ความปรารถนาที่จะใช้การุณยฆาตเป็นทางออกมีแต่จะเพิ่มขึ้นเมื่อประชากรเข้าสู่วัยชรา ขณะที่รัฐบาลและบริษัทประกันต่างพยายามรัดเข็มขัดด้วยการหาทางลดค่าใช้จ่ายด้านการดูแลสุขภาพที่เพิ่มมากขึ้น ความจริงที่ว่าชีวิตเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ไม่ควรจะเป็นข้อกังขาสำหรับคุณ ไม่ว่าคุณเคร่งศาสนาหรือไม่

ไม่นานมานี้ เราได้เห็นความก้าวหน้าทางการแพทย์ครั้งใหญ่ที่ไม่เพียงช่วยยืดชีวิต แต่ยังช่วยปรับปรุงคุณภาพชีวิตขณะที่เราแก่ตัวลง คำตอบของการรับมือกับค่าใช้จ่ายด้านการดูแลสุขภาพที่เพิ่มขึ้นคือการสร้างตลาดเสรีที่แท้จริง ที่จะทำให้ความขาดแคลนกลายเป็นความอุดมสมบูรณ์ มีอะไรไม่มากนักไปปิดกั้นตลาดเสรีของธุรกิจการดูแลสุขภาพ ฝ่ายที่สามคือรัฐบาลและบริษัทประกันยังคงครอบครองตลาดเป็นส่วนใหญ่ หาใช่ผู้ป่วยไม่ 

สิ่งนี้กำลังเริ่มเปลี่ยนไปในสหรัฐฯ ด้วยเหตุนี้ การสร้างความเปลี่ยนแปลงขนานใหญ่จึงควรเป็นเป้าหมายเร่งด่วน ไม่ใช่ยอมจำนนให้กับสวัสดิการที่ได้รับการแบ่งสรรปันส่วนหรือดิ่งลงสู่เหวแห่งการุณยฆาตและ “การตายโดยความช่วยเหลือทางการแพทย์” 

ไม่ว่าจะในแง่ศีลธรรมหรือแง่ปฏิบัติ วิถีเหล่านี้ไม่ควรมีอยู่ในสังคมที่มีอารยธรรมและมนุษยธรรม

&nbsp;

ถึงเวลายุติ “กฎหมายการุณยฆาต”

<h2>ความเปลี่ยนแปลงเชิงโครงสร้างของประชากรไทยในปัจจุบันนั้น ได้ก้าวเข้าสู่ สังคมผู้สูงอายุ (ageing society) อย่างต่อเนื่อง โดยมีคาดการณ์ว่าประเทศไทยจะกลายเป็นสังคมผู้สูงอายุโดยสมบูรณ์ หรือมีจำนวนประชากรอายุ 60 ปีขึ้นไปมากกว่าร้อยละ 20 ของประชากรทั้งหมดภายในปี 2564 ด้วยเหตุนี้รัฐบาลจึงจำเป็นต้องเตรียมความพร้อมด้านต่างๆ ทั้งงบประมาณและมาตรการเพื่อรองรับสังคมผู้สูงอายุในระยะอันใกล้</h2>
สำหรับในปีงบประมาณ 2560 รัฐบาลได้จัดสรรงบรายจ่ายเพื่อจัดสวัสดิการการดูแลผู้สูงอายุและการเตรียมความพร้อมรองรับสังคมผู้สูงอายุด้านต่างๆ เช่น รายจ่ายด้านหลักประกันรายได้ยามชราภาพ ประกอบด้วย เบี้ยยังชีพผู้สูงอายุ บำเหน็จบำนาญข้าราชการ และเงินสมทบเข้ากองทุนการออมเพื่อการเกษียณต่างๆ ได้แก่ กองทุนบำเหน็จบำนาญข้าราชการ กองทุนประกันสังคม และกองทุนการออมแห่งชาติเป็นจำนวนเงิน 3.26 แสนล้านบาท หรือร้อยละ 2 ของ GDP หรือร้อยละ 12 ของงบประมาณรายจ่าย

ขณะเดียวกัน รัฐบาลยังได้จัดสรรงบประมาณรายจ่ายตามแผนงานบูรณาการสร้างความเสมอภาคเพื่อรองรับสังคมผู้สูงอายุอีกจำนวน 1.04 พันล้านบาท ด้วยการพัฒนาระบบการจัดสวัสดิการสังคม การส่งเสริมการมีงานทำของผู้สูงอายุ การพัฒนานวัตกรรมและเทคโนโลยีการดูแลผู้สูงอายุ การพัฒนาระบบการดูแลผู้สูงอายุระยะยาว การพัฒนาระบบเฝ้าระวังและคุ้มครองทางสังคม รวมถึงการปรับสภาพแวดล้อมที่เอื้อต่อการดำรงชีวิตในสังคมผู้สูงอายุ เป็นต้น

<figure><img style="width: 680px; height: 451px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/5eace65cf0b064314ed817e82f423f88.png" alt="" width="680" height="451" /><figcaption> (ขอบคุณภาพจาก: โพสต์ทูเดย์)</figcaption></figure>

นอกจากนี้ รัฐบาลยังให้ความสำคัญกับการเตรียมความพร้อมรองรับสังคมผู้สูงอายุ เพื่อให้มีรายได้ที่เพียงพอต่อการดำรงชีพและมีคุณภาพชีวิตที่ดีในวัยหลังเกษียณ ตลอดจนเป็นการบรรเทาภาระงบประมาณในการจัดสวัสดิการต่างๆ เพื่อดูแลผู้สูงอายุของภาครัฐในระยะยาว โดยเฉพาะด้านหลักประกันรายได้ยามชราภาพ

ดังนั้น ในการประชุมคณะรัฐมนตรีเมื่อวันที่ 8 พฤศจิกายน 2559 ได้มีมติเห็นชอบมาตรการรองรับสังคมผู้สูงอายุตามที่กระทรวงการคลังเสนอ ประกอบด้วย

1.มาตรการบูรณาการระบบบำเหน็จบำนาญ โดยเสนอให้มีการจัดตั้งคณะกรรมการนโยบายบำเหน็จบำนาญแห่งชาติ ซึ่งจะทำให้การใช้จ่ายงบประมาณด้านหลักประกันรายได้ยามชราภาพของรัฐมีประสิทธิภาพมากขึ้น

ทั้งนี้ กระทรวงการคลังยังเสนอให้มีการจัดตั้งกองทุนบำเหน็จบำนาญแห่งชาติ ซึ่งเป็นกองทุนสำรองเลี้ยงชีพภาคบังคับสำหรับแรงงานในระบบที่มีอายุตั้งแต่ 15 - 60 ปี ครอบคลุมแรงงานประมาณ 11.37 ล้านคน ด้วยเป้าหมายให้แรงงานในระบบมีรายได้หลังเกษียณที่เพียงพอหรือไม่น้อยกว่าร้อยละ 50 ของรายได้ก่อนเกษียณ ทั้งยังเป็นการส่งเสริมให้ประชากรในวัยแรงงานมีส่วนร่วมรับผิดชอบต่อตนเองมากขึ้น เพื่อเตรียมพร้อมสู่วัยชราในอนาคต ซึ่งจะเป็นการบรรเทาภาระงบประมาณด้านหลักประกันรายได้ยามชราภาพของรัฐในระยะยาว

2.มาตรการจ้างงานผู้สูงอายุ เป็นมาตรการทางด้านภาษีเพื่อจูงใจให้นายจ้างมีการจ้างแรงงานผู้สูงอายุที่ยังมีสุขภาพแข็งแรง และยังต้องการทำงานให้มีโอกาสได้ทำงานต่อเพื่อสร้างรายได้ให้สามารถพึ่งพาตนเองได้

3.มาตรการสินเชื่อที่อยู่อาศัยสำหรับผู้สูงอายุ (reverse mortgage) เพื่อให้ผู้สูงอายุนำที่อยู่อาศัยที่ตนมีกรรมสิทธิ์และปลอดภาระหนี้มาเปลี่ยนเป็นรายได้ในการดำรงชีพ

4.มาตรการสร้างที่พักอาศัยสำหรับผู้สูงอายุ (senior complex)

สำหรับมาตรการอื่นๆ ได้แก่ มาตรการช่วยเหลือผู้สูงอายุที่มีรายได้น้อยผ่านโครงการลงทะเบียนผู้มีรายได้น้อยเพื่อสวัสดิการแห่งรัฐ ซึ่งจากข้อมูลการลงทะเบียนในรอบแรกเมื่อปี 2559 ประมาณ 2.358 ล้านคน จากจำนวนผู้เข้าร่วมโครงการและเป็นผู้มีสิทธิได้รับการช่วยเหลือด้านสวัสดิการแห่งรัฐทั้งหมด 7.715 ล้านคน

อย่างไรก็ตาม นอกจากมาตรการเตรียมความพร้อมเพื่อรองรับสังคมผู้สูงอายุข้างต้น รัฐบาลยังได้ร่วมมือกับภาคเอกชนและภาคประชาสังคม โดยมีส่วนร่วมในการดูแลผู้สูงอายุด้านต่างๆ ทั้งการส่งเสริมด้านรายได้และการทำงาน ด้านการออมเพื่อการเกษียณอายุตลอดจนด้านที่อยู่อาศัยและสิ่งแวดล้อมของผู้สูงอายุ ภายใต้กลไกของคณะทำงานประชารัฐเพื่อสังคม

ซึ่งการดำเนินการดังกล่าวจะนำไปสู่การเสนอมาตรการรองรับสังคมผู้สูงอายุแบบบูรณาการที่ได้รับการขับเคลื่อนจากทุกภาคส่วนที่เกี่ยวข้อง เพื่อมุ่งสู่เป้าหมายการเป็นสังคมผู้สูงอายุที่มีความมั่นคง ยั่งยืน และพร้อมที่จะเผชิญกับการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมของประเทศในระยะต่อไปโดยไม่เป็นภาระทางการคลังของภาครัฐและประเทศในระยะยาว

&nbsp;

<img style="width: 250px; height: 335px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/b3f5591ec9ca16bd60f0bf4a35f33019.png" alt="" />
สมชัย สัจจพงษ์
ปลัดกระทรวงการคลัง

ปฏิรูประบบสวัสดิการ สู่รากฐานสังคมผู้สูงอายุ

<h2>ในขณะนี้สังคมไทยและภาคธุรกิจต่างให้ความสนใจสังคมสูงวัยกันอย่างจริงจัง จากสถานการณ์ทางประชากรของประเทศตลอดระยะเวลากว่า 5 ทศวรรษที่ผ่านมาชี้ให้เห็นชัดว่า ประเทศได้ก้าวเข้าสู่สังคมสูงวัยแล้ว</h2>
การที่คนไทยมีลูกน้อยลงมาก จากราว 6 คนต่อผู้หญิง 1 คนใน 50 ปีที่แล้ว เหลือเพียงแค่ 1-2 คนในปัจจุบัน และการที่ภาวะการตายก็ลดลงเป็นลำดับ ทำให้คนไทยมีชีวิตยืนยาว จากอายุคาดเฉลี่ยเพียงประมาณ 58 ปีเมื่อ 50 ปีที่แล้ว เป็น 75 ปีในปัจจุบันส่งผลให้จำนวนและสัดส่วนประชากรสูงอายุเพิ่มอย่างรวดเร็วและรุนแรง (<a href="http://www.cps.chula.ac.th/">www.cps.chula.ac.th</a>)

ประเด็นท้าทายจากสังคมสูงวัยที่ปรากฏในขณะนี้เป็นเพียงบทเริ่มต้นเท่านั้น เพราะหากเทียบกับภูเขาน้ำแข็งส่วนที่โผล่ออกมายังน้อยนัก ถ้าปล่อยไปโดยไม่จัดการสิ่งใด ประชากรช่วงอายุประมาณ 30-50 ปี จะเป็นคลื่นมนุษย์ลูกใหญ่ที่เป็นผู้สูงอายุในวันข้างหน้า

<img style="width: 680px; height: 324px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/9ad29f423e6ef778a4d69cb303976857.png" alt="" />

จะเห็นได้ว่าภายใน 20 ปี ประชากรสูงอายุจะเพิ่มเป็น 20 ล้านคน และมีสัดส่วนถึง 1 ใน 3 ของประชากรทั้งหมด และที่สำคัญอย่าเข้าใจผิดว่าสังคมสูงวัยเป็นแค่การเพิ่มของประชากรสูงอายุเท่านั้น เพราะที่จริงแล้วสังคมสูงวัยจะเป็นสังคมที่ทั้งจำนวนและสัดส่วนของประชากรวัยเด็ก (อายุน้อยกว่า 15 ปี) และวัยแรงงาน (อายุ 15-59 ปี) ลดลงไปด้วยเช่นกัน

การเปลี่ยนแปลงเป็นสังคมสูงวัยอย่างรวดเร็วและรุนแรงหรือกลายเป็นประเทศที่แก่ก่อนรวยนี้ ตามมาด้วยประเด็นท้าทายต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นเด็กเกิดน้อยแต่ยังด้อยคุณภาพ คนท้องไม่พร้อม คนพร้อมไม่ท้อง แรงงานด้อยทั้งปริมาณและคุณภาพ ฐานภาษีที่จะเกื้อหนุนประชากรวัยเด็กและสูงอายุจะลดลง และลูกที่จะเกื้อหนุนผู้สูงอายุก็จะน้อยลง ยิ่งอยู่นานยิ่งอมทุกข์อมโรค ยิ่งแก่ยิ่งจน เราจะปล่อยให้ชีวิตหรือธุรกิจเราเป็นไปตามยถากรรม หรือเราจะเปลี่ยนความท้าทายเหล่านี้ให้เป็นโอกาส

&nbsp;
<h2>สูงวัย กำไรของชีวิต</h2>
ที่จริงแล้วการสูงวัยน่าจะเป็นกำไรชีวิต เพราะเรามีโอกาสอยู่ดูโลก ทำประโยชน์ให้ครอบครัวและสังคมได้นานขึ้น แต่จะเป็นกำไรชีวิตก็ต่อเมื่อเราสามารถพึ่งตนเองได้ ไม่เป็นภาระกับครอบครัวหรือสังคม ต่อให้รวยล้นฟ้าแต่ป่วยกระเสาะกระแสะ ต้องนอนติดเตียงช่วยตัวเองไม่ได้ก็ไร้ประโยชน์

อย่าปล่อยเวลาให้ผ่านไป การจะหวังรอให้รัฐทำให้ทุกอย่างคงยากที่จะเป็นไปได้ด้วยข้อจำกัดของทรัพยากรประเทศ ดังนั้นการวางแผนชีวิตตนให้พร้อมก่อนที่จะก้าวสู่วัยสูงอายุเพื่อให้สามารถพึ่งตนเองได้ และเป็นพลังไม่ใช่เป็นภาระของสังคมจึงถือเป็นเรื่องสำคัญ

ซึ่งการเตรียมการนี้ต้องเป็นการพัฒนาทั้งทุนมนุษย์และความพร้อมในทุกมิติ

• ด้านการศึกษาอบรม ต้องเป็นกระบวนการเรียนรู้ต่อเนื่องตลอดชีวิต เพื่อการประกอบสัมมาชีพและเพิ่มพูนทักษะการทำงานหรือปรับเปลี่ยนทักษะให้เหมาะกับช่วงชีวิตที่จะอยู่ไปอีกยาวนาน

• การเตรียมการด้านเศรษฐกิจ ด้วยการออมและการวางแผนด้านการเงิน โดยน้อมนำแนวพระราชดำริเศรษฐกิจพอเพียงมาใช้เป็นหลักในการดำเนินชีวิต การทำงานเชิงเศรษฐกิจหรือกิจกรรรมต่างๆ ไม่ใช่เป็นเรื่องเฉพาะของ

คนหนุ่มสาวหรือคนในวัยแรงงานเท่านั้น เนื่องจากการประกอบสัมมาชีพที่เหมาะกับคุณวุฒิและวัยวุฒิ นอกจากจะช่วยเพิ่มพูนรายได้ในยามสูงวัยแล้ว ยังทำให้ผู้สูงอายุมีความกระตือรือร้นที่จะดำเนินชีวิตและรู้สึกว่าตนมีคุณค่า

• การเตรียมการด้านสุขภาพ โดยการเน้นการป้องกันและส่งเสริมสุขภาพ เพื่อลดปัญหาการเจ็บป่วยด้วยโรคเรื้อรังและภาวะทุพพลภาพในวัยสูงอายุ ซึ่งจะช่วยลดภาระค่าใช้จ่ายด้านสุขภาพที่มักจะสูงมากในช่วงบั้นปลายของชีวิต

• การเตรียมการด้านจิตใจ การเตรียมใจให้พร้อมต่อการเปลี่ยนแปลงตามวัยของชีวิต รวมทั้งการเปลี่ยนแปลงที่เกิดจากปัจจัยภายนอกไม่ว่าจะเป็นการเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจ สังคมและสิ่งแวดล้อม

• การเตรียมการด้านสังคมและสภาพแวดล้อม การเตรียมการให้พร้อมว่าจะอยู่กับใครหรือจะให้ใครเป็นผู้ดูแลเป็นเรื่องสำคัญที่ต้องเตรียมตัวล่วงหน้า โดยเฉพาะสภาพแวดล้อมในบ้านที่เอื้อต่อการใช้ชีวิตอย่างสะดวกและปลอดภัยในยามสูงอายุ การสร้างบ้านหรือซื้อบ้านจึงควรมองให้ไกลไปถึงยามสูงอายุด้วย ทั้งเรื่องโครงสร้าง แบบบ้านพื้นที่ใช้สอย แสงสว่าง วัสดุอุปกรณ์ต่างๆ

• การเตรียมการด้านการปกป้องพิทักษ์สิทธิ์ แม้ในปัจจุบันจะเริ่มมีการให้โอกาสผู้สูงอายุเลือกรูปแบบการรับการบำบัดรักษาในขั้นสุดท้ายของชีวิตโดยการเขียนไว้เป็นลายลักษณ์อักษร แต่ในกรณีเจ็บป่วยและตกอยู่ในภาวะทุพพลภาพ ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ และไม่มีบุตรหลาน ผู้สูงอายุควรเตรียมตัวล่วงหน้า เช่น ผู้ดูแลความเป็นอยู่ การตัดสินใจเกี่ยวกับการรักษาพยาบาลหรือการจัดการเรื่องการเงินและทรัพย์สิน

&nbsp;
<h2>โอกาสในการสร้างกำไรทางธุรกิจ</h2>
หลายคนเริ่มวิตกว่า สังคมสูงวัยจะทำให้เศรษฐกิจถดถอย ขาดชีวิตชีวา ที่จริงแล้วหากเปลี่ยนมุมมองและวางแผนการจัดการใหม่ สังคมสูงวัยนอกจากจะเป็นกำไรชีวิตของแต่ละคนได้แล้ว เรายังสามารถสร้างกำไรทางธุรกิจได้เช่นกัน

• ธุรกิจในสังคมสูงวัยคงต้องมีแนวคิดใหม่ โดยคำนึงถึงทั้งกำไรเชิงธุรกิจและสังคมควบคู่กัน ด้วยการทำธุรกิจมองประโยชน์โดยรวมของสังคมตั้งแต่ต้น เช่น กำไรที่จะได้คืนไม่ใช่แค่รายได้ แต่เป็นกำไรที่ประเมินค่าไม่ได้ เพราะเป็นกำไรที่สร้างความมั่นคงให้สังคมและกิจการของผู้ประกอบการไปพร้อมกัน

• จากกำลังคนที่จะมีจำกัดลงเรื่อยๆ ผู้ประกอบการหรือนายจ้างสามารถรับมือกับสังคมสูงวัย ด้วยความพยายามรักษาบุคลากรที่มีไว้ให้นานที่สุด

ซึ่งการจ้างงานต่อเนื่องจะช่วยบรรเทาการขาดแคลนแรงงานได้ แทนที่จะเลิกจ้างตั้งแต่อายุ 40-50 ปี เพราะมองว่าผลิตภาพเริ่มลดลงแล้วนั้น ผู้ประกอบการควรมองหาวิธีการปรับเปลี่ยนงานหรือพัฒนาศักยภาพให้สอดคล้องกับวัย หรือช่วยหาช่องทางให้พนักงานสามารถหางานใหม่ที่เหมาะสมได้ การสร้างขวัญกำลังใจ การสร้างความภักดีกับองค์กรจึงถือเป็นเรื่องสำคัญ

• การหวังพึ่งแรงงานต่างชาติเข้ามาทดแทนทำได้แค่ระยะหนึ่งเท่านั้น เพราะภายใน 20 ปีข้างหน้าอาเซียนทั้งหมดก็จะกลายเป็นสังคมสูงวัย ทางเลือกหนึ่งที่สำคัญ คือ การใช้คลื่นมนุษย์ลูกใหญ่หรือประชากรสูงอายุมาจ้างงานใหม่ จ้างงานบางเวลา หรือแม้แต่ส่งงานไปถึงบ้านหรือผ่านวิสาหกิจชุมชน การจ้างงานเป็นชิ้นงานให้แก่ผู้สูงอายุจะเป็นอีกทางเลือกในการจะลดปัญหาจากการที่จำนวนแรงงานกำลังลดลง

• การเปลี่ยนเป็นสังคมสูงวัยยังเพิ่มโอกาสธุรกิจรูปแบบใหม่ ที่เกี่ยวข้องกับนวัตกรรมและเทคโนโลยีเพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุ เช่น นวัตกรรมและบริการเพื่อสร้างเสริมสุขภาพ เพื่อการบำบัดรักษา เพื่อฟื้นฟู และเพื่อการดำเนินชีวิตประจำวัน หากเริ่มคิดเริ่มทำกันตั้งแต่วันนี้ ตลาดจะไม่ได้มีแค่ประเทศไทย เพราะทั้งอาเซียนที่กำลังจะเป็นสังคมสูงวัยก็จะเป็นตลาดรองรับขนาดใหญ่เช่นกัน

แนวพระราชดำริเศรษฐกิจพอเพียงจะเป็นทางออกที่สำคัญ ทั้งในการดำเนินชีวิตและในการดำเนินธุรกิจ สามารถต้านกระแสการเปลี่ยนแปลงต่างๆ ได้อย่างมั่นคง ผลตอบแทนที่เป็นกำไรและผลตอบแทนจากการเกื้อกูลสังคมจะทำให้กิจการก้าวหน้าอย่างยั่งยืน ธุรกิจใดๆ ก็มิอาจคงอยู่ได้หากสังคมล่มสลาย

&nbsp;

<img style="width: 250px; height: 328px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/8fec41d21c006cb2223a070f1dc28411.png" alt="" />
รศ. ดร. วิพรรณ ประจวบเหมาะ
คณบดีวิทยาลัยประชากรศาสตร์
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

<hr />

<a href="http://goo.gl/qT690n">คลิกอ่านบทความทางด้านธุรกิจ ได้ที่ Forbes Thailand Magazine ฉบับ กุมภาพันธ์ 2560</a>

<a href="https://goo.gl/qT690n"><img style="width: 300px; height: 394px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/93a16701dc17880c01dadd3fa399ba46.png" alt="" /></a>

สังคมสูงวัย เป็นกำไรได้หรือ?

<h2>สำหรับ Jian Xiao การมีลูกคนที่สองดูไม่ใช่ความคิดที่ดีเท่าไหร่ Xiao ในวัย 31 ปีลาออกจากอาชีพสถาปนิกเมื่อปีก่อนเพื่อเป็นแม่บ้านเลี้ยงดูลูก รายได้ที่หายไปของเธอทำให้เธอต้องประหยัดมากขึ้น และปฏิเสธการมีลูกคนที่สองเพราะไม่มีเวลาและรายได้มากพอ</h2>
Xiao ไม่ใช่คนเดียวในประเทศจีนที่ข้อจำกัดทางอาชีพและการเงินทำให้ต้องการมีลูกน้อยลง แม้ว่ารัฐบาลจีนจะยกเลิก นโยบายลูกคนเดียว ที่ดำเนินมา 4 ทศวรรษในปี 2016 และอนุญาตคู่รักให้มีลูกคนที่สองได้ก็ตาม นี่ไม่ใช่สัญญาณที่ดีเลยสำหรับประเทศที่กำลังเผชิญปัญหาประชากรวัยทำงานลดลง รัฐบาลจีนจึงเริ่มพิจารณานโยบายการสนับสนุนทางการเงินเพื่อกระตุ้นการมีลูกของคนในชาติ

&nbsp;
<h2>หลายปากที่ต้องเลี้ยงดู</h2>
นโยบายลูกคนเดียวถูกกำหนดขึ้นในปี 1979 เมื่อรัฐบาลจีนมองว่าประชากรที่มากเกินไปจะทำให้ประเทศไม่เติบโต นโยบายนี้คือปัจจัยหลักที่ทำให้ธนาคารโลก (World Bank) คาดการณ์ว่าประชากรวัยทำงานของจีนจะลดลง 10% เมื่อเข้าสู่ปี 2040 ในขณะที่ประชากรที่อายุมากกว่า 65 ปีจะสูงขึ้นแตะ 350 ล้านคน สร้างความตึงเครียดให้กับเศรษฐกิจของประเทศ

แรงงานที่ลดลงทำให้ค่าแรงเพิ่มสูงขึ้นทำร้ายภาคอุตสาหกรรมและการส่งออกของจีน ซึ่งที่ผ่านมาเป็นพลังสำคัญในการพัฒนาเศรษฐกิจประเทศมาตลอด 30 ปี อุปทานแรงงานที่ลดลงทำให้ขณะนี้ค่าแรงในจีนถูกกว่าในสหรัฐอเมริกาเพียง 4% ตามการวิจัยของ Oxford Economics

“ประเทศจีนควรจะให้ ‘โบนัส’ พิเศษสำหรับการคลอดบุตร และพัฒนาระบบดูแลสุขภาพ รวมถึงเงื่อนไขการลาพักสำหรับคุณแม่หลังคลอดบุตร เพื่อกระตุ้นการเติบโตของอัตราการเกิด” คำแนะนำจาก Xiaomei Sun ศาสตราจารย์จาก China Women’s University และสมาชิกสภาที่ปรึกษาการเมืองแห่งประชาชนจีน (CPPCC)

คำแนะนำของเธอสอดคล้องกับ Pei'an Wang รองนายกรัฐมนตรี กระทรวงสาธารณสุขและการวางแผนครอบครัวแห่งชาติ ซึ่งกล่าวในการประชุมรัฐสวัสดิการครั้งล่าสุดว่า รัฐบาลจีนกำลังพิจารณา "ผลตอบแทนและเงินช่วยเหลือแก่ผู้คลอดบุตร" เพื่อกระตุ้นให้ประชาชนมีลูกเพิ่ม

<figure><img style="width: 680px; height: 452px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/5e97d3940915f1685992bba5e168aeda.png" alt="" width="680" height="452" /><figcaption> [เครดิตภาพ: STR/AFP/Getty Images]</figcaption></figure>nbsp;

แต่นักวิเคราะห์กล่าวว่า นโยบายที่อยู่ระหว่างพิจารณานี้อาจจะไม่สามารถหมุนกลับกระแสสังคมผู้สูงอายุในจีน เหตุผลส่วนหนึ่งเป็นเพราะผู้หญิงจีนในยุคมิลเลนเนียมที่ร่ำรวยขึ้นกำลังเดินตามรอยเท้าตะวันตก นั่นคือไม่ต้องการให้หน้าที่เลี้ยงดูบุตรมาแทนที่การเติบโตในหน้าที่การงานของพวกเธอ ถือเป็นแนวคิดที่กลับตาลปัตรจากคนรุ่นก่อนอย่างรุนแรง

"ทัศนคติของชาวจีนต่อการให้กำเนิดลูกเกิดความเปลี่ยนแปลงในระดับฐานราก" Yong Cai รองศาสตราจารย์ด้านสังคมวิทยา มหาวิทยาลัย North Carolina, Chapel Hill กล่าว "ปัจจุบันชาวจีนต้องการมีลูกช้าลงและไม่ต้องการมีลูกมากอีกแล้ว"

Xin Yuan ศาสตราจารย์ด้านประชากรศาสตร์มหาวิทยาลัย Nankai ในจีนกล่าวตรงกันว่า "ปัจจัยทั้งด้านเศรษฐกิจและสังคมที่ทำให้อัตราการเกิดในประเทศพัฒนาแล้วลดลงนั้น กำลังเกิดขึ้นกับประเทศจีนด้วย จีนจะมีอัตราการเกิดต่ำเช่นนี้ไปอีกเป็นระยะเวลานาน"

&nbsp;
<h2>งานมาก่อนการมีบุตร</h2>
ข้อมูลจากรัฐบาลจีนรายงานว่า ปีที่ผ่านมาจีนมีทารกเกิดใหม่ถึง 17.86 ล้านคน เป็นสถิติสูงสุดตั้งแต่ปี 2000 แต่ Yuan กล่าวว่าสถิตินี้จะเริ่มลดลงในปี 2019 เป็นต้นไป หลังจากผู้หญิงจำนวนมากขึ้นเลือกการศึกษาและอาชีพการงานก่อนการมีลูก

กระแสดังกล่าวเริ่มแสดงให้เห็นแล้วในมณฑลใหญ่ๆ ของจีน รัฐบาลจีนรายงานว่าอัตราการเกิดใน Gansu และ Guangxi เริ่มลดลงตั้งแต่ปี 2016 และในมณฑล Shaanxi และ Sichuan นั้น ครอบครัวมากกว่า 60% ไม่ต้องการมีลูกคนที่สอง

Yuan สรุปผลว่า นั่นทำให้ภายในปี 2050 จีนจะมีแรงงานเข้าสู่ระบบเพียง 30 ล้านคน ซึ่งเพิ่มขึ้นไม่ถึง 5% เขากล่าวว่า "เป็นอัตราที่เพิ่มขึ้นน้อยมาก และไม่ช่วยแก้ปัญหาขาดแคลนแรงงานของจีน เราอาจจะต้องรอจนถึงสิ้นศตวรรษนี้กว่าจะได้เห็นผลลัพธ์ที่ดีกว่านี้"

&nbsp;

เรียบเรียงจาก Aging China Considers Incentives To Boost Child Birth -- Too Little, Too Late? โดย Yue Wang

อาจจะสายเกินไป...เมื่อ 'จีน' คิดผลักดันประชาชนเร่งปั๊มลูก

เรื่อง Binayak Dutta 
&nbsp; 
ธุรกิจประกันชีวิตในประเทศไทย เติบโตอย่างรวดเร็วตลอดหลายปีที่ผ่านมา แนวโน้มผู้บริโภคมีกำลังซื้อเพิ่มมากขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งกลุ่มผู้สูงอายุ เป็นผลมาจากการเปลี่ยนแปลงทางด้านเศรษฐกิจและสังคม อัตราการเกิดที่ลดลง และความก้าวหน้าทางด้านการแพทย์ทำให้ประชากรส่วนใหญ่ของประเทศมีอายุยืนขึ้น&nbsp; ทำให้ประเทศไทยเดินหน้าสู่ สังคมผู้สูงอายุ หรือ Ageing Society &nbsp; 
 
รายงาน &ldquo;การศึกษาวิเคราะห์ผลกระทบเชิงนโยบายต่อการพัฒนาประเทศจากผลการคาดประมาณประชากรของไทย พ.ศ. 2553-2583&rdquo; &nbsp;โดยสำนักงานคณะกรรมการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ระบุว่า ในปี 2553 ประเทศไทยมีประชากรอายุ 65 ปีขึ้นไป ราว 9% ของประชากรทั้งหมดจะเพิ่มขึ้นเป็น 14% ในปี 2564 และ 20% ในปี 2574 ดังนั้น การวางแผนอนาคตเพื่อยามเกษียณจึงจำเป็นอย่างยิ่ง &ldquo;กรมธรรม์ประกันชีวิต&rdquo; จึงมีบทบาทมากขึ้นในแผนยามเกษียณของคนในยุคปัจจุบัน&nbsp; 
 
สมาคมประกันชีวิตไทยคาดว่า อัตราเบี้ยประกันชีวิตรวมในปี 2557 จะเติบโต 14.35% โดยมีอัตราความคงอยู่ของกรมธรรม์ที่ 86% ถือว่าอยู่ในระดับที่ดี แสดงให้เห็นว่าประชากรส่วนใหญ่เห็นความสำคัญของการทำประกันชีวิต อีกทั้งบริษัทประกันชีวิตต่างพัฒนาผลิตภัณฑ์ออกมาแข่งขันกันอย่างต่อเนื่อง จึงเป็นทางเลือกสำหรับลูกค้าที่จะได้รับประโยชน์สูงสุด ส่งผลให้ธุรกิจมีการเติบโตอย่างมั่นคง 
 
ด้านลูกค้าสูงอายุมองเห็นความจำเป็นในการทำประกันชีวิตมากขึ้น เพราะไม่ต้องการเป็นภาระของลูกหลานและต้องการหลักประกันชีวิตเพื่อความคุ้มครองและการออมเงิน โดยคนวัยทำงานจะเริ่มขาดรายได้เมื่อเกษียณที่อายุ 60 ปี ต้องมีเงินออมไว้ใช้หลังเกษียณอย่างน้อย 10&ndash;15 ปี&nbsp; ดังนั้น บริษัทประกันชีวิตจึงมุ่งออกแบบผลิตภัณฑ์เพื่อตอบสนองความต้องการของลูกค้ากลุ่มนี้เพิ่มมากขึ้น และลดข้อจำกัดเงื่อนไขในการทำประกันชีวิต เช่น ออกผลิตภัณฑ์ประกันชีวิตสำหรับผู้สูงอายุที่ไม่ต้องตรวจ และตอบคำถามสุขภาพ ด้วยเหตุผลที่ว่าผู้สูงอายุส่วนใหญ่มักจะมีปัญหาเรื่องโรคประจำตัว สุขภาพไม่ค่อยแข็งแรง ทำให้เป็นปัญหาต่อการทำประกันชีวิต&nbsp; 
 
ในปี 2558&nbsp; บริษัทประกันชีวิตทั้งหลายต่างมุ่งพัฒนาผลิตภัณฑ์ที่ตอบสนองทั้งการคุ้มครอง ออมเงิน สุขภาพ ชดเชยรายได้ และให้สอดคล้องกับสังคมผู้สูงอายุ โดยสมาคมประกันชีวิตไทย ตั้งเป้าหมายจะเพิ่มเบี้ยประกันภัยรวมต่อ GDP เป็น 6% ในอีก 2 ปี จากปัจจุบันอยู่ที่ 4.1% ของ GDP ซึ่งเบี้ยประกันในกลุ่มผู้สูงวัยจะมีส่วนช่วยการเติบโต เนื่องจาก มีผลิตภัณฑ์ที่หลากหลายออกมาตอบสนองความต้องการที่เพิ่มขึ้น 
&nbsp; 
แต่ละบริษัทประกันชีวิตต่างมุ่งแข่งขัน และนำเสนอจุดเด่นผลิตภัณฑ์ กลยุทธ์ต่างๆ เพื่อจูงใจให้ลูกค้ากลุ่มสูงวัยได้ตระหนัก และเห็นความสำคัญในการทำประกันชีวิตมากขึ้น เพื่อเป็นทางเลือกสำหรับผู้ที่กำลังมองหาประกันชีวิตในแบบที่ต้องการ &nbsp;ซึ่งปัจจุบัน ผลิตภัณฑ์ประกันชีวิตที่มีอยู่ในท้องตลาดมีอยู่มากมาย หลากหลายประเภท เพื่อสอดคล้องกับความต้องการของลูกค้า เช่น 
 
แบบประกันเพื่อการสะสมทรัพย์ 
แบบประกันชีวิตที่มาพร้อมผลตอบแทน ซึ่งจุดเด่นของแบบประกันประเภทนี้ คือ ได้รับเงินคืน และได้รับเงินคืนระหว่างสัญญาและเมื่อสัญญาครบกำหนด และบางผลิตภัณฑ์อาจจะมีโอกาสในการรับเงินปันผลจากผลการดำเนินงานของบริษัทอีกด้วย&nbsp; 
 
แบบประกันสุขภาพไม่ต้องตรวจ และตอบคำถามสุขภาพ 
แบบประกันสุขภาพ สามารถซึ่งแบบประกันที่กำลังได้รับความนิยมอย่างมากในปัจจุบัน เน้นจุดขาย &ldquo;ไม่ต้องตรวจ&rdquo; และ &ldquo;ตอบคำถามสุขภาพ&rdquo; เนื่องด้วยมีการโฆษณาผ่านสื่อต่าง ๆ มากมายที่โน้มน้าวใจทำให้ลูกค้าเข้าใจว่าการทำประกันเป็นเรื่องที่สามารถทำได้ง่ายดาย คณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย (คปภ.) ได้ให้ความสำคัญกับแบบประกันประเภท เพื่อเป็นการปกป้องสิทธิประโยชน์ของลูกค้า จึงได้มีการร่างกรอบการโฆษณาที่จะต้องไม่เกินจริง หรือ ไม่ก่อให้เกิดความเข้าใจผิดในสาระสำคัญในการจ่ายผลประโยชน์ 
 
แบบประกันชีวิตเพื่อความคุ้มครอง &nbsp; 
เหมาะสำหรับผู้สูงอายุที่ต้องการทำประกันชีวิตเพื่อมุ่งเน้นการรับความคุ้มครอง และเป็นกองมรดกให้ลูกหลาน &nbsp;ซึ่งจะเป็นความคุ้มครองระยะยาว และมีโอกาสรับเงินปันผลคืนเมื่ออยู่ครบสัญญา 
&nbsp; 
แบบประกันชีวิตเพื่อการลดหย่อนภาษี 
กรมธรรม์ประเภทนี้จะให้ทั้งความคุ้มครอง และได้รับเงินออมไว้ใช้ในอนาคตโดยไม่ต้องรอจนครบสัญญา ระยะเวลาคุ้มครองยาวนานถึงอายุ 85 ปี 
 
แบบประกันชีวิตควบการลงทุน 
เป็นอีกทางเลือกหนึ่งของผู้สูงอายุที่สนใจในเรื่องของความคุ้มครองวัยเกษียณ และการลงทุนในกรมธรรม์เดียวซึ่งถือเป็นอีกหนึ่งทางเลือกในการสะสมเงินออม และรับผลตอบแทนสูง นอกจากจะมีโอกาสที่จะได้รับผลตอบแทนสูงขึ้นจากส่วนของการลงทุนแล้ว ยังได้รับความคุ้มครองชีวิตตลอดระยะเวลากรมธรรม์อีกด้วย 
&nbsp; 
แบบสัญญาเพิ่มเติมอุบัติเหตุ&nbsp; หรือคุ้มครองโรคร้ายแรง 
สำหรับผู้สูงอายุที่มีความกังวลใจเรื่องของสุขภาพ อุบัติเหตุ รวมถึงโรคประจำตัวต่าง ๆ และไม่ต้องการมีภาระในเรื่องค่าใช้จ่ายที่เกิดขึ้น ซึ่งปัจจุบันมีผลิตภัณฑ์ประกันชีวิตต่าง ๆ มากมายในท้องตลาดที่เพิ่มความคุ้มครองโรคร้ายแรงต่าง ๆ เช่น กลุ่มโรคมะเร็ง หัวใจ หลอดเลือดสมอง เป็นต้น 
&nbsp; 
การวางแผนทางการเงินและการออมในวัยเกษียณ จึงมีความสำคัญมากขึ้นเรื่อยๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกลุ่มคนวัยทำงานควรเริ่มวางแผนทางการเงินไว้ใช้ยามเกษียณตั้งแต่ยังอายุยังน้อยเพราะอัตราเบี้ยประกันภัยยังไม่สูงมากนัก อีกทั้งเป็นการสร้างหลักประกันให้แก่ครอบครัว รวมถึงแบ่งเบาภาระกับปัจจัยเสี่ยงในเรื่องค่าใช้จ่ายในการรักษาพยาบาลที่อาจเกิดขึ้นโดยไม่คาดคิด ซึ่งการซื้อประกันชีวิตแบบบำนาญ ถือเป็นการออมเงินและเป็นการลงทุนที่มีความปลอดภัยสูง โดยมีจุดเด่นอยู่ที่การจ่ายเงินบำนาญที่แน่นอน ได้รับสิทธิประโยชน์ทางภาษีสูงสุด 300,000 บาทต่อปี (ในกรณีที่ไม่มีเบี้ยประกันภัยคุ้มครองชีวิตแบบอื่นๆ) และที่สำคัญยังได้รับความคุ้มครองกรณีเสียชีวิตซึ่งเป็นความพิเศษของการออมทรัพย์ในรูปแบบการทำประกันชีวิต 
&nbsp; 
ประเทศไทยกำลังก้าวเข้าสู่สังคมผู้สูงอายุอย่างสมบูรณ์&nbsp; สำหรับธุรกิจประกันชีวิตจะเข้ามามีบทบาทในการรองรับสภาวะสังคมผู้สูงอายุในอนาคต&nbsp; ซึ่งถือได้ว่าเป็นความท้าทายใหม่กับตลาดธุรกิจประกันชีวิต เพราะนอกจากจะเป็นการสร้างผลประโยชน์ให้เกิดขึ้นกับองค์กรแล้ว ถือว่ายังเป็นการหลักประกันสุขภาพที่ดีให้กับผู้สูงอายุอีกด้วย 
 
<img class="img-responsive" alt="" class="img-responsive" src="/uploads/userfiles/images/binayak.jpg" /> 
Binayak Dutta (บินายัค ดัตตา) 
กรรมการผู้จัดการ บริษัท พรูเด็นเชียล ประกันชีวิต (ประเทศไทย) จำกัด (มหาชน)&nbsp; 
<hr />
<a href="http://goo.gl/htNnWW">คลิ๊ก อ่าน Forbes Thailand ในรูปแบบ E-Magazine ฉบับปัจจุบันและย้อนหลัง</a>

News

Forbes lists

World

Leaderboard

Commentaries

Forbes life

Events