<h2>สถานการณ์สงครามระหว่างอิสราเอลและกลุ่มฮามาสยังเป็นปัจจัยเสี่ยงต่อเศรษฐกิจโลก กดดันภาวะเงินเฟ้อ และการปรับขึ้นอัตราดอกเบี้ยของธนาคารกลางสหรัฐ (เฟด) สร้างความผันผวนต่อตลาดการเงิน ตลาดหลักทรัพย์ฯ รายงานนักลงทุนต่างชาติขายสุทธิกว่า 1.6 แสนล้านบาท ส่งผลค่าเงินบาทอ่อน-ทองคำพุ่ง </h2> &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;บริษัทหลักทรัพย์กสิกรไทย จำกัด รายงานภาวะตลาดหุ้นไทยสัปดาห์ที่ผ่านมาร่วงลงหลุด 1,400 จุด ซึ่งเป็นทิศทางเดียวกับตลาดหุ้นต่างประเทศ ท่ามกลางความกังวลสถานการณ์สงครามระหว่างอิสราเอลและกลุ่มฮามาสจะยืดเยื้อ ขณะที่สงครามระหว่างรัสเซีย-ยูเครนมีการปะทะกันอย่างรุนแรงอีกครั้ง สร้างความกังวลให้กับประเทศต่างๆ เพิ่มขึ้น เพราะเป็นปัจจัยเสี่ยงที่กดดันเศรษฐกิจทั่วโลก&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;หลังจาก เจอโรม พาวเวล ประธานธนาคารกลางสหรัฐ (เฟด) กล่าวในการประชุมสมาคมเศรษฐกิจแห่งนิวยอร์ค (Economic Club of New York) ส่งสัญญาณถึงการปรับขึ้นอัตราดอกเบี้ยของสหรัฐอีกครั้ง จากปัจจัยเงินเฟ้อของสหรัฐที่ยังอยู่ในระดับสูง รวมถึงความกังวลเกี่ยวกับสถานการณ์สงครามในตะวันออกกลาง ทำให้ตลาดหุ้นในเอเชียลดลงถ้วนหน้าในสัปดาห์ที่ผ่านมา รวมทั้งประเทศไทย&nbsp;ต่างชาติขายสุทธิกว่า 1.67 แสนล้าน&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;ตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย (ตลท.) สรุปมูลค่าซื้อขายหลักทรัพย์สะสมตั้งแต่วันที่ 1 มกราคม - 20 ตุลาคม 2566 พบว่า สถาบันในประเทศซื้อสุทธิ 56,474.54 ล้านบาท บัญชีบริษัทหลักทรัพย์ (โบรกเกอร์) ขายสุทธิ 1,965.64 ล้านบาท นักลงทุนต่างประเทศขายสุทธิ 167,224.46 ล้านบาท นักลงทุนในประเทศ (รายย่อย) ซื้อสุทธิ 112,715.57 ล้านบาท&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;ขณะที่ ตั้งแต่วันที่ 1-20 ตุลาคม 2566 พบว่าสถาบันในประเทศซื้อสุทธิ 5,585.75 ล้านบาท โบรกเกอร์ขายสุทธิ 3,689.32 ล้านบาท นักลงทุนต่างประเทศขายสุทธิ 10,053.96 ล้านบาท รายย่อยซื้อสุทธิ 8,157.53 ล้านบาท&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;สำหรับหุ้นไทยรอบสัปดาห์ที่ผ่านมา (16-20 ตุลาคม 2566) ดัชนีหุ้นไทยร่วงลง หลุดแนว 1,400 จุด โดยภาพรวมหุ้นไทยปรับตัวลงจากสัปดาห์ก่อน สอดคล้องกับทิศทางตลาดหุ้นต่างประเทศท่ามกลางความกังวลว่าเหตุการณ์ความไม่สงบในอิสราเอลจะยืดเยื้อ แม้ผลกระทบโดยตรงต่อประเทศไทยจะยังจำกัดก็ตาม&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;นอกจากนี้ บรรยากาศการลงทุนยังถูกกดดันจากความกังวลเกี่ยวกับการปรับตัวขึ้นของบอนด์ยีลด์สหรัฐฯ ตลอดจนโอกาสของการปรับขึ้นดอกเบี้ยของเฟด หลังข้อมูลเศรษฐกิจสหรัฐฯ ออกมาดีกว่าคาด และท่าทีของประธานธนาคารกลางสหรัฐหรือเฟดที่มีความกังวลต่อทิศทางเงินเฟ้อสหรัฐฯ ซึ่งยังอยู่ในระดับสูง&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;ปิดท้ายสัปดาห์ที่ผ่านมา (20 ตุลาคม 2566) ดัชนี SET ปิดที่ระดับ 1,399.35 จุด ลดลง 3.54% จากปลายสัปดาห์ก่อน มูลค่าการซื้อขายเฉลี่ยต่อวันอยู่ที่ 47,427.37 ล้านบาท เพิ่มขึ้น 6.25% จากสัปดาห์ก่อน ส่วนดัชนี mai ลดลง 5.65% มาปิดที่ระดับ 407.88 จุด&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;บริษัทหลักทรัพยกสิกรไทย ประเมินแนวโน้มตลาดหุ้นไทยในสัปดาห์นี้ (24-27 ตุลาคม 2566) มีแนวรับที่ 1,390 และ 1,370 จุด ขณะที่แนวต้านอยู่ที่ 1,415 และ 1,440 จุด ตามลำดับ โดยศูนย์วิจัยกสิกรไทยประเมินปัจจัยสำคัญที่ต้องติดตาม ได้แก่ ตัวเลขส่งออกเดือนกันยายนของไทย ทิศทาง เงินทุนต่างชาติ รวมถึงผลประกอบการไตรมาส 3/66 ของบริษัทจดทะเบียน (บจ.) ไทย&nbsp;จับตาทิศทางค่าเงินบาท-ทองคำ&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;สำหรับทิศทางค่าเงินบาทของไทยอ่อนค่ามากเป็นอันดับสองในภูมิภาคอาเซียน รองจากมาเลเซีย เกิดจากสัญญาณการขายสุทธิในหุ้นและพันธบัตรไทยของนักลงทุนต่างชาติ หลังการปรับตัวขึ้นของอัตราผลตอบแทนพันธบัตรรัฐบาลสหรัฐ (บอนด์ยีลด์สหรัฐ) อายุ 10 ปี เพิ่มขึ้นเหนือระดับ 5% ซึ่งเป็นสถิติสูงสุดในรอบ 16 ปี เป็นปัจจัยลบกดดันค่าเงินบาทของไทย ขณะที่ราคาทองคำปรับตัวสูงขึ้น&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;สัปดาห์นี้ ศูนย์วิจัยกสิกรไทย มองแนวโน้มค่าเงินบาทที่ระดับ 36.10 - 36.80 บาทต่อเหรียญสหรัฐ โดยมีปัจจัยสำคัญที่ต้องติดตาม ได้แก่ ตัวเลขการส่งออกเดือนกันยายนของไทย สัญญาณเงินทุนต่างชาติ ทิศทางสกุลเงินเอเชีย รวมถึงสถานการณ์ในอิสราเอล&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;นักวิเคราะห์ คาดว่า ราคาทองคำในสัปดาห์นี้ จะปรับขึ้นอีกครั้ง หลังนักลงทุนเดินหน้าซื้อทองคำเพิ่มสินทรัพย์ปลอดภัยท่ามกลางความตึงเครียดในตะวันออกกลาง สัปดาห์ที่ผ่านมาราคาทองรูปพรรณแตะระดับสูงสุดที่บาทละ 34,700 บาทขณะที่ราคาทองคำในตลาดโลก ปรับขึ้นอย่างต่อเนื่องทำจุดสูงสุดในรอบ 3 เดือน ซึ่งหากราคาขึ้นไปแตะระดับที่ 2,000 เหรียญสหรัฐ มีโอกาสที่ราคาทองในประเทศจะแตะที่ระดับ 35,000 บาท ​อ่านเพิ่มเติม :&nbsp;<a href="https://forbesthailand.com/thought-leaders/commentaries/%E0%B8%A1%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B9%82%E0%B8%A5%E0%B8%81%E0%B9%81%E0%B8%9A%E0%B8%9A-biden-%E0%B8%97%E0%B8%B1%E0%B9%89%E0%B8%87%E0%B8%AB%E0%B8%94%E0%B8%AB%E0%B8%B9%E0%B9%88%E0%B9%81%E0%B8%A5%E0%B8%B0%E0%B8%9C%E0%B8%B4%E0%B8%94%E0%B9%80%E0%B8%9E%E0%B8%B5%E0%B9%89%E0%B8%AD%E0%B8%99" alt="มองโลกแบบ Biden : ทั้งหดหู่และผิดเพี้อน">มองโลกแบบ Biden : ทั้งหดหู่และผิดเพี้อน</a>​ <a href="https://www.facebook.com/ForbesThailandMagazine/" alt="ไม่พลาดบทความและเรื่องราวน่าสนใจอื่นๆ ติดตามเราได้ที่เฟซบุ๊ก Forbes Thailand Magazine">ไม่พลาดบทความและเรื่องราวน่าสนใจอื่นๆ ติดตามเราได้ที่เฟซบุ๊ก Forbes Thailand Magazine</a>

ภาวะสงคราม-เฟดขึ้นดอกเบี้ยกดดันตลาด

<h2 class="p1">ปีนี้เป็นปีครบรอบ 20 ปี ของการเปิดตัว เงินยูโร แต่ไม่มีการเปิดแชมเปญฉลองกันให้เอิกเกริกมากมายนัก ตั้งแต่ปี 2008 อียูเจอมรสุมเศรษฐกิจที่ทำให้เงินสกุลใหม่ไม่น่าตื่นตาตื่นใจเท่าที่ควร</h2>
น่าเสียดาย ถ้าคนยุโรปเข้าใจพื้นฐานนโยบายการเงินดีกว่านี้ เงินยูโรคงจะเป็นความสำเร็จที่น่าประทับใจ แต่ความเข้าใจผิดๆ ที่หยั่งรากลึกได้สร้างปัญหาให้กับความร่วมมือด้านสกุลเงินที่ไม่ธรรมดาดังกล่าวนี้จนอาจคุกคามอนาคตของเงินยูโรได้
เงินยูโร ตกเป็นกระแสวิจารณ์ว่ากีดกันไม่ให้กรีซ โปรตุเกส สเปน ไอร์แลนด์ และ ประเทศสมาชิกอื่นๆ ใช้มาตรการลดค่าเงินเพื่อช่วยให้เศรษฐกิจของประเทศฟื้นตัวจากภาวะหดตัวรุนแรง แต่ก็มีบางความเห็นที่บอกว่าเงินยูโรช่วยให้เยอรมนีสามารถสร้างดุลการค้ามหาศาล
ข้อวิพากษ์วิจารณ์ที่รุนแรงที่สุดก็คือ เงินยูโร จะต้องถึงกาลหายนะหากอียูไม่สร้างระบบด้านกฎเกณฑ์การเงินและการธนาคารที่เป็นเอกภาพ ตลอดจนระบบการคลังและงบประมาณที่เป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน แต่การประเมินในแง่ลบดังกล่าวนี้เป็นการประเมินที่ผิดพลาด ด้วยเหตุผลต่อไปนี้
1. ความมั่งคั่ง ที่ผ่านมาเงินยูโรได้ขจัดอุปสรรคในการเคลื่อนย้ายเงินทุนข้ามแดน เป็นการช่วยลดค่าใช้จ่ายจากการแลกเปลี่ยนเงินตราและป้องกันความเสี่ยงของค่าเงินจากความผันผวนในกรณีที่เป็นการค้าขายระหว่างเงิน 2 สกุล อย่างไรก็ตาม สภาพเศรษฐกิจของยุโรปที่ซบเซามาเป็นเวลานานไม่ได้ปรับตัวดีขึ้นมากอย่างที่คาดหมายกัน เพราะปัญหาด้านโครงสร้าง
2. เงินยูโรคือโซ่ตรวนจองจำ ความเข้าใจผิดๆ ที่อันตรายที่สุดประการหนึ่งคือความเข้าใจที่ว่า การลดค่าเงินเป็นกลยุทธ์ที่ดีในการกระตุ้นเศรษฐกิจที่ประสบปัญหา แต่ความเป็นจริงคือในประวัติศาสตร์ ไม่มีประเทศใดลดค่าเงินแล้วเศรษฐกิจแข็งแกร่งขึ้นและประเทศร่ำรวยขึ้น ค่าเงินที่ไร้เสถียรภาพส่งผลลบต่อการลงทุนที่สร้างความเติบโต และที่เลวร้ายไปกว่านั้น ทำให้เงินทุนถูกนำไปใช้ในทางที่ผิด
เราลืมวิกฤตฟองสบู่ที่อยู่อาศัยกันไปแล้วหรือ สาเหตุสำคัญของวิกฤตครั้งนั้นก็คือเงินดอลลาร์สหรัฐฯ ที่อ่อนค่า อย่างไรก็ตาม นักเศรษฐศาสตร์ต่อแถวกันคร่ำครวญว่าประเทศอย่างกรีซและอิตาลีไม่สามารถลดค่าเงินได้เพราะพวกเขาผูกติดกับเงินยูโรทุกคนควรจะยินดีปรีดาที่เป็นเช่นนั้น หาไม่แล้วกรีซคงจะกลายเป็นเวเนซุเอลาในเวอร์ชั่นอียู และสกุลเงินลีร์ของอิตาลีจะกลายเป็นเหมือนเงินเปโซของอาร์เจนตินาที่อ่อนค่าลงไม่รู้จบ
3. เงินยูโรไม่สามารถทำงานได้ดีถ้าปราศจากการกฎระเบียบที่ใช้กันในทุกประเทศสมาชิก รวมทั้งการจัดการด้านภาษีและงบประมาณ ปานามา เอกวาดอร์ เอลซัลวาดอร์ และติมอร์-เลสเต ใช้เงินดอลลาร์สหรัฐฯ ยูโรเป็นสกุลเงินตามกฎหมายในโมนาโกและนครรัฐวาติกัน ฮ่องกงใช้นโยบายนี้กับสกุลเงินดอลลาร์สหรัฐฯ มาตั้งแต่ช่วงต้นทศวรรษที่ 80 แต่ที่เห็นได้ชัดก็คือไม่มีประเทศใดในบรรดาประเทศที่กล่าวมานี้มีนโยบายงบประมาณ ภาษี รายจ่ายรัฐบาลหรือกฎเกณฑ์ทางการเงินที่เชื่อมโยงกับสหรัฐฯ หรืออียู
4. เงินยูโรจะล้มเหลวในที่สุดเพราะความที่หวังพึ่งเยอรมนีให้ช่วยเหลือประเทศที่เป็นหนี้มหาศาลอย่างกรีซ นี่เป็นการประเมินที่ผิด เงินยูโรจะไม่มีอันเป็นไปทั้งในอนาคตและในตอนนี้ ย้อนกลับไปในยุคทศวรรษที่ 70 รัฐบาลสหรัฐฯ ปฏิเสธที่จะช่วยมหานคร New York ที่กำลังจะล้มละลาย แม้ทั้งคู่จะใช้สกุลเงินเดียวกัน เงินยูโรจะยังไปได้ดีถ้าทางการใส่ใจกับความจริงพื้นฐานที่ไม่อยู่ในกระแสเหล่านี้
5. เงินไม่ใช่เครื่องมือในการนำพาเศรษฐกิจ เงินไม่ได้ทำหน้าที่เหมือนพวงมาลัยในรถยนต์ ความพยายามที่จะใช้มันในทางผิดๆ จะทำให้ความเจริญทางเศรษฐกิจชะลอตัว ประเทศที่มีสกุลเงินน่าเชื่อถือและมีเสถียรภาพมักไปได้ดีกว่าประเทศที่ค่าเงินอ่อนแอ นี่เป็นความจริงที่แน่นอน
6. เงินเป็นมาตรวัดคุณค่าในแนวทางเดียวกับที่นาฬิกาเป็นเครื่องบอกเวลา เงินทำงานได้ดีที่สุดเมื่อมูลค่าคงที่ เช่นเดียวกับที่ตลาดทำงานได้ดีที่สุดเมื่อมีการใช้มาตราชั่งตวงวัดที่ตายตัว

<ul>
 	<li><a href="http://forbesthailand.com/commentaries/thought-leaders/%E0%B8%84%E0%B9%88%E0%B8%B2%E0%B9%80%E0%B8%87%E0%B8%B4%E0%B8%99%E0%B8%97%E0%B8%B5%E0%B9%88%E0%B9%84%E0%B8%A3%E0%B9%89%E0%B9%80%E0%B8%AA%E0%B8%96%E0%B8%B5%E0%B8%A2%E0%B8%A3%E0%B8%A0%E0%B8%B2%E0%B8%9E.html">ค่าเงินที่ไร้เสถียรภาพ = เศรษฐกิจที่อ่อนแอตามไปด้วย</a></li>
</ul>
7. แนวทางที่ดีที่สุดในการสร้างสกุลเงินที่มีเสถียรภาพและน่าเชื่อถือคือการผูกกับน้ำหนักทองคำ ที่ตรงข้ามกับความเชื่อผิดๆ ก็คือ มูลค่าที่กำหนดตายตัวไม่ได้จำกัดขนาดเศรษฐกิจมากไปกว่าการที่หน่วยความยาว 12 นิ้วหรือหนึ่งฟุตจะทำได้ในการจำกัดขนาดของอาคารที่ผู้รับเหมาต้องการก่อสร้าง ประสบการณ์ 4,000 ปีพิสูจน์แล้วว่ามาตรฐานทองคำมีประสิทธิภาพมากกว่าอะไรทั้งหมด
Robert Mundell นักเศรษฐศาสตร์เจ้าของรางวัลโนเบล บุคคลที่ถูกมองว่าเป็นผู้สถาปนาเงินยูโร เชื่อว่าแนวคิดของเขาจะทำให้ยุโรปแข็งแกร่งและมั่งคั่งยิ่งขึ้น ตลอดจนจะทำให้ยูโรกลายเป็นทางเลือกอีกทางนอกไปจากเงินดอลลาร์สหรัฐฯ และสิ่งนี้จะทำให้เจ้าหน้าที่ของเงินทั้งสองสกุลดำเนินนโยบายการเงินที่มีประสิทธิภาพ เขาไม่ทันได้นึกภาพว่าทั้งดอลลาร์และยูโรจะยังตกอยู่ภายใต้อิทธิพลของทฤษฎีเงินปลอม
&nbsp;

<hr />

<a href="https://bit.ly/2GB6P6G">ติดตามอ่านบทความทางธุรกิจอื่นๆ ได้ที่ Forbes Thailand ฉบับเดือนเมษายน 2562 ที่แผงนิตยสารชั้นนำหรือคลิกเพื่ออ่านในรูปแบบ e-Magazine</a>

<a href="https://bit.ly/2GB6P6G"><img class="alignnone wp-image-6914" src="http://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2019/04/COVER-71-.jpg" alt="" width="250" height="328" /></a>

"เงินยูโร" จะยิ่งใหญ่ได้อย่างไร

Juan Guaido คือใคร ในวิกฤตการณ์เวเนซุเอลา

<h2 class="p1">นอกเหนือไปจากกฎหมายภาษีที่ไม่เป็นมิตรแล้ว อุปสรรคใหญ่ที่สุดต่อการเติบโตของประเทศกำลังพัฒนาก็คือ ค่าเงินที่ไร้เสถียรภาพ</h2>
ค่าเงินที่อ่อนแอทำให้เกิดการเคลื่อนย้ายทุน ส่งผลกระทบในทางลบต่อการลงทุนที่ก่อให้เกิดรายได้ (Productive Investment) ขัดขวางการแจ้งเกิดของผู้ประกอบการในท้องถิ่น และหันเหความสนใจของผู้คนจากการทำให้ตัวเองเป็นต่อ ไปใส่ใจกับการรักษาสิ่งที่ตัวเองมีอยู่และจัดการเรื่องตรงหน้าเป็นวันๆ ไป
ตัวอย่างเช่น ตั้งแต่ช่วงต้นทศวรรษที่ 70 จนถึงต้นทศวรรษที่ 90 เงินวอนของเกาหลีใต้ถูกตรึงมูลค่าไว้ ขณะที่อัตราภาษีก็ไม่โหดร้ายจนเกินไป ช่วงนั้นเกาหลีใต้สามารถสร้างความเติบโตอย่างแข็งแกร่ง แต่แล้วรัฐบาลหันไปทำให้เงินวอนมีมูลค่าลดลงและเพิ่มเพดานภาษี อัตราการเติบโตจึงดำเนินไปได้เชื่องช้าราวกับเต่าคลาน
สัจพจน์จริงแท้ก็คือ ประเทศที่ค่าเงินมีเสถียรภาพมักทำผลงานดีกว่าประเทศที่ค่าเงินผันผวนอยู่เสมอ
ปัจจุบันค่าเงินในหลายๆ ประเทศกำลังอ่อนตัวรวมถึงบราซิล เม็กซิโก อินโดนีเซีย รัสเซีย ตุรกี แอฟริกาใต้ และอิหร่าน เวเนซุเอลากำลังประสบปัญหาเงินเฟ้อขั้นรุนแรง ขณะที่อาร์เจนตินาก็กำลังเจอปัญหาเดียวกัน
ตรงกันข้ามกับสุนทรพจน์แบบน้ำท่วมทุ่งของบรรดาผู้นำ IMF หรือเสียงพล่ามอันหาสาระไม่ได้ของนายธนาคารและนักเศรษฐศาสตร์ส่วนใหญ่
การสร้างเสถียรภาพค่าเงินไม่ใช่เรื่องยาก เมื่อค่าเงินอ่อนตัวให้ลดปริมาณเงินลงจนกว่ามูลค่าของมันจะกลับขึ้นไประดับที่ต้องการ ทางการสามารถทำเช่นนั้นได้ด้วยการซื้อสกุลเงินของตัวเองในตลาดแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศ หรือด้วยการดูดซับส่วนเกินผ่านการขายพันธบัตรหรือสินทรัพย์อื่นๆ โดยธนาคารกลาง แทนที่จะทำเช่นนั้น หลายๆ รัฐบาลกลับออกมาแสดงจำอวดกัน อย่างเช่น

<ul class="ul1">
 	<li class="li1">พวกเขา โจมตีนักเก็งกำไร ตำหนินักค้าเงินและชาวต่างชาติไร้คุณธรรมที่ทำให้ค่าเงินของพวกเขาอ่อนตัว การกระทำเช่นนี้เห็นได้บ่อยครั้งเมื่อเร็วๆ นี้จาก Recep Tayyip Erdogan ผู้นำขาโหดแห่งตุรกี</li>
 	<li class="li1">พวกเขาจะ ขึ้นอัตราดอกเบี้ย ทฤษฎีที่ใช้อธิบายเรื่องนี้คือการกระทำเช่นนี้จะดึงดูดเงินจากต่างประเทศที่ต้องการผลตอบแทนสูง อันจะเป็นการลดแรงกดดันต่อค่าเงินที่ประสบปัญหา แต่การพยายามดึงดูดเงินร้อนไม่ได้เป็นการแก้ปัญหาพื้นฐาน อันได้แก่นโยบายการเงินไร้คุณภาพ อย่างไรก็ตาม สิ่งที่เกิดขึ้นคือเศรษฐกิจเสียหายจากต้นทุนการกู้ยืมที่สูงเกินจริง</li>
 	<li class="li1">พวกเขา ใช้ทุนสำรองเงินตราต่างประเทศในการซื้อสกุลเงินของตัวเอง ซึ่งเป็นสิ่งที่ดี แต่สิ่งที่ตามมากลับไม่ดี เพราะรัฐบาลจะอัดฉีดเงินกลับเข้าไปในระบบเศรษฐกิจท้องถิ่น ทำให้ปริมาณเงินคงอยู่ในปริมาณเดิม ซึ่งคล้ายๆ กับการตักน้ำออกจากด้านหนึ่งของสระและเทกลับลงไปในอีกด้าน</li>
</ul>
เพราะเหตุใดหลายๆ รัฐบาลจึงใช้วิธีที่ซ้ำเติมปัญหาที่พวกเขากำลังพยายามแก้นั้นเป็นสิ่งที่น่าฉงนยิ่งนัก
แน่นอนว่าประเทศต่างๆ สามารถบริหารระบบเงินตราของพวกเขาด้วยวิธีที่ไม่ซับซ้อน อย่างการกำหนดให้มี คณะกรรมการเงินตรา (Currency Board) ซึ่งหมายถึงการทำให้สกุลเงินท้องถิ่นมีเงินสกุลหลัก อาทิ ดอลลาร์สหรัฐฯ หรือยูโร หนุนหลังไม่น้อยกว่า 100% หรือด้วยการเปลี่ยนไปใช้เงินดอลลาร์ ยูโร หรือฟรังก์สวิสเซอร์แลนด์ (ซึ่งเป็นสกุลเงินที่มีเสถียรภาพที่สุดในโลกในช่วง 100 ปีที่ผ่านมา) แทนสกุลเงินท้องถิ่นของตัวเอง
&nbsp;

<hr />

<a href="http://www.aisbookstore.com/Shop/Magazine/FORBES/f1065cc2-5b2a-4811-aa7b-20793e378f6b">คลิกอ่านบทความทางธุรกิจที่น่าสนใจอื่นๆ ได้จากนิตยสาร Forbes Thailand ฉบับเดือนธันวาคม 2561</a>

<img class="alignnone wp-image-3346" src="http://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2019/01/COVER-DECEMBER-67--780x1024.jpg" alt="" width="311" height="563" />

ค่าเงินที่ไร้เสถียรภาพ = เศรษฐกิจที่อ่อนแอตามไปด้วย

ส่องทิศทางเศรษฐกิจโลก ภาวะสงครามการค้า กสิกรไทยคาดรัฐมีนโยบายกระตุ้นใช้จ่ายรับเลือกตั้ง

<h3>IMF ปรับลดคาดการณ์เศรษฐกิจโลกเหลือ 3.7% ทั้งปีนี้และปีหน้า ผลกระทบจากสงครามการค้ากำเเพงภาษีจีน-สหรัฐฯ ตลาดเกิดใหม่ยังติดปัญหาเงินทุนไหลออก</h3>
กองทุนการเงินระหว่างประเทศ (IMF) ออกรายงานวิเคราะห์สถานการณ์เศรษฐกิจโลกประจำไตรมาสสุดท้ายของปีนี้ โดยปรับลดคาดการณ์เศรษฐกิจโลก ในปี 2018 และ 2019 จากปัจจัยสงครามการค้าที่มีการขึ้นภาษีศุลกากรส่งผลต่อระบบการค้าในภาพรวม ขณะที่เหล่าประเทศตลาดเกิดใหม่ (emerging markets) ยังเผชิญกับปัญหาการเงินตึงตัวเเละเงินทุนไหลออก

ตัวเลขคาดการณ์ใหม่ ซึ่งเผยเเพร่ระหว่างการประชุมประจำปีของ IMF เเละธนาคารโลก (World Bank) ที่เกาะบาหลีของอินโดนีเซีย ชี้ให้เห็นว่าเศรษฐกิจโลกที่เติบโตจากการที่สหรัฐฯ ปรับลดภาษีเงินได้เเละนำเข้าสินค้าเพิ่มขึ้นนั้น เริ่มที่จะเข้าสู่ช่วง “ขาลง” 

IMF คาดการณ์เเนวโน้มเศรษฐกิจโลกใน World Economic Outlook (WEO) ฉบับล่าสุด ระบุว่า เศรษฐกิจโลกจะขยายตัวเพียง 3.7 % ในปี 2018 เเละ 2019 ลดลงจากที่เคยคาดการณ์ไว้ที่ 3.9% เมื่อเดือน ก.ค.ที่ผ่านมา โดยการปรับลดตัวเลขคาดการณ์เศรษฐกิจโลกครั้งนี้ เป็นผลกระทบจากหลายปัจจัยอย่างการขึ้นภาษีนำเข้าระหว่างสหรัฐฯเเละจีน , ภาวะเศรษฐกิจชะลอตัวในกลุ่มประเทศยูโรโซน ญี่ปุ่นเเละอังกฤษ รวมถึงการปรับขึ้นดอกเบี้ยที่ส่งผลให้ประเทศตลาดเกิดใหม่ต้องเผชิญกับภาวะเงินทุนไหลออก เช่นอาร์เจนตินา,บราซิล,ตุรกีเเละเเอฟริกาใต้

&nbsp;

<img src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/bb52cfb02a77341e093e215db58c3bae.jpg" alt="" />

&nbsp;

ขณะที่เศรษฐกิจสหรัฐฯ IMF คาดการณ์ว่าจะขยายตัว 2.5% ในปี 2019 ลดลงจากเดิมที่เคยประเมินไว้ที่ 2.7% ส่วนจีนก็ถูกปรับลดการคาดการณ์เหลือเพียง 6.2% จากเดิม 6.4%

สำหรับปี 2018  IMF ยังคงตัวเลขประเมินการเติบโตของสหรัฐฯไว้ที่ 6.6% และการเติบโตของจีนไว้ที่ 2.9%

“การเติบโตของเศรษฐกิจสหรัฐฯ มีเเนวโน้มจะชะลอตัว ภายหลังมาตรการกระตุ้นเศรษฐกิจบางส่วนหมดไป ถึงเเม้จะมีเเรงผลักดันจากอุปสงค์ในปัจจุบัน เเต่เราได้ปรับลดการคาดการณ์เศรษฐกิจสหรัฐฯ ในปี 2019 โดยดูจากผลกระทบการขึ้นภาษีศุลกากรสินค้านำเข้าจากจีน รวมถึงมาตรการตอบโต้จากจีนด้วย” Maurice Obstfeld นักเศรษฐศาสตร์อาวุโสของ IMF ระบุในเเถลงการณ์

ด้านเศรษฐกิจกลุ่มยูโรโซน คาดว่าจะขยายตัวได้เพียง 2.0% ในปีนี้ ปรับลดจากเดิมซึ่งเคยประเมินไว้ที่ 2.2% โดยเฉพาะเยอรมนีที่ได้รับผลกระทบอย่างหนักจากการลดคำสั่งการผลิตเเละมูลค่าการค้าที่ลดลง

&nbsp;

<figure><img src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/9d662d217093f25bfd9aef8419a0e7ec.jpg" alt="" width="638" height="359" /><figcaption> ภาพ AFP</figcaption></figure>

อย่างไรก็ตาม Obstfeld ชี้ว่า IMF ยังไม่พบการถอนสภาพคล่อง (pullback) อย่างกว้างขวางในประเทศตลาดเกิดใหม่เเละไม่มีการเเผ่กระจายไปยังประเทศเเถบเอเชียเเละกลุ่มผู้ส่งออกน้ำมัน

ขณะที่สถานการณ์ทางเศรษฐกิจของกลุ่ม ASEAN-5  ที่หมายถึง อินโดนีเซีย มาเลเซีย ฟิลิปปินส์ สิงคโปร์และไทย คาดว่าจะเติบโตที่ระดับ 5.3% ในปีนี้ และ 5.2% ในปี 2019 ส่วนเศรษฐกิจอินเดียน่าจะขยายตัวเพิ่มขึ้นมาอยู่ที่ 7.3% ในปีนี้ และ 7.4% ในปีหน้า

นอกจากนี้ IMF ยังได้จำลองสถานการณ์เพื่อคาดการณ์ความเสี่ยงต่อสงครามการค้าระหว่างประเทศ หากประธานาธิบดี โดนัลด์ ทรัมป์ของสหรัฐฯ สั่งเก็บภาษีสินค้านำเข้าจีนที่เหลืออีก 2.67 เเสนล้านดอลลาร์ และรัฐบาลจีนใช้มาตรการโต้กลับที่สาสมกัน รวมถึงหากสหรัฐฯ เก็บภาษีรถยนต์เเละอะไหล่นำเข้า 25% เเละถูกประเทศคู่ค้าตอบโต้กลับ

จากผลการจำลองดังกล่าว พบว่า GDP ทั่วโลกจะลดลง 0.8% ในปี 2020 และในระยะยาวจะต่ำกว่าค่า GDP ในสถานการณ์ปกติราว 0.4%  โดยสหรัฐฯเเละจีนจะเสียหายหนักที่สุด ซึ่ง IMF คาดว่า GDP ของสหรัฐฯเเละจีนจะลดลงกว่า 0.9% และ 1.6% ตามลำดับ ภายในปี 2019

&nbsp;

ที่มา
<ul>
 	<li>https://www.euronews.com/2018/10/09/imf-cuts-world-economic-growth-forecasts-as-import-tariffs-emerging-market-issues-bite</li>
 	<li>https://www.yahoo.com/news/imf-cuts-global-growth-forecast-3-7-2018-040013855.html</li>
 	<li>https://blogs.imf.org/2018/10/08/global-growth-plateaus-as-economic-risks-materialize/</li>
</ul>
&nbsp;

สงครามการค้าจีน-สหรัฐฯ ส่งผลกระทบหนัก IMF ปรับลดคาดการณ์เศรษฐกิจโลกเหลือ 3.7%

ประเทศกำลังพัฒนาอย่างเช่น บราซิล อินเดีย และแอฟริกาใต้ต่างก็แสดงจุดยืนที่ชัดเจนว่าต้องการที่จะเติบโตเป็นหนึ่งใน มหาอำนาจทางเศรษฐกิจของโลก โดยรัฐบาลของประเทศตุรกีถึงขั้นประกาศเป้าหมายที่ชัดเจนว่าจะผลักดันให้ เศรษฐกิจของประเทศขยับขึ้นไปติดอันดับ 1 ใน 10 เศรษฐกิจที่ใหญ่ที่สุดในโลกภายในปี 2023 จากปัจจุบันซึ่งอยู่ในอันดับที่ 18

เรียบเรียงโดย พิษณุ พรหมจรรยา

ประเทศกำลังพัฒนาอย่างเช่น บราซิล อินเดีย และแอฟริกาใต้ต่างก็แสดงจุดยืนที่ชัดเจนว่าต้องการที่จะเติบโตเป็นหนึ่งใน มหาอำนาจทางเศรษฐกิจของโลก โดยรัฐบาลของประเทศตุรกีถึงขั้นประกาศเป้าหมายที่ชัดเจนว่าจะผลักดันให้ เศรษฐกิจของประเทศขยับขึ้นไปติดอันดับ 1 ใน 10 เศรษฐกิจที่ใหญ่ที่สุดในโลกภายในปี 2023 จากปัจจุบันซึ่งอยู่ในอันดับที่ 18 แต่สิ่งที่ประเทศเหล่านี้มองข้ามไปก็คือสิ่งที่สำคัญต่อการสร้างความยิ่งใหญ่ให้กับระบบเศรษฐกิจ นั่นก็คือ เสถียรภาพของค่าเงิน ทั้งนักลงทุนและผู้ประกอบการต่างก็ต้องการค่าเงินที่นิ่งและไว้วางใจได้

ประเทศจีนเริ่มซึมซาบความจริงข้อนี้ได้ตั้งแต่ต้นทศวรรษที่ 1990 และในปี 1994 ก็ผูกค่าเงินหยวนเอาไว้กับค่าเงินดอลลาร์สหรัฐ แบบเดียวกันกับที่ค่าเงินดอลลาร์ฮ่องกงทำในทศวรรษก่อนหน้านั้น ซึ่งการทำเช่นนี้ส่งผลให้การค้าและเศรษฐกิจของจีนเติบโตอย่างมาก

บรรดาผู้เชี่ยวชาญด้านการพัฒนาของ IMF และหน่วยงานอื่นต่างก็บอกกับประเทศกำลังพัฒนาว่าการลดค่าเงินจะช่วยให้เศรษฐกิจของประเทศเหล่านั้นเติบโตได้จากการทำให้ราคาสินค้าส่งออกถูกลง และราคาสินค้านำเข้าแพงขึ้น ซึ่งเป็นเหมือนความเชื่อที่งมงายของนักวิชาการสายพาณิชย์นิยมซึ่งหล่อหลอมความเชื่อของชาวยุโรปส่วนใหญ่ในช่วงศตวรรษที่ 15-17&nbsp; ให้หลงเชื่อว่าอำนาจของชาติมาจากการสะสมเงินและทอง แต่ในปัจจุบันโมหะจริตในลักษณะนี้เปลี่ยนมาอยู่ในรูปของความเชื่อว่าประเทศต้องเกินดุลย์การค้า แต่ทั้งนี้และทั้งนั้นการลดค่าเงินส่งผลเสียต่อทั้งการลงทุนในประเทศและ การลงทุนจากต่างประเทศ เพราะแค่การลงทุนอย่างเดียวก็เสี่ยงมากพออยู่แล้ว ถ้ายังต้องแบกความเสี่ยงจากการผันผวนของค่าเงินซึ่งจะกระทบกับกระแสรายได้ในอนาคตเข้าไปอีก ก็ทำให้คนรู้สึกว่าความเสี่ยงมากจนไม่คุ้มค่าที่จะเข้าไปลงทุน จริงๆ แล้วเงินมันเป็นเพียงแค่ตัวกลางที่เราใช้ในการซื้อขายและลงทุนเท่านั้น ถ้าไม่ยอมรับความจริงข้อนี้ก็จะมีปัญหาแล้ว เงินเป็นเพียงแค่ตัววัดมูลค่าเหมือนกับนาฬิกาที่บอกเวลา หรือตาชั่งที่วัดน้ำหนัก

เหล่าประเทศที่อยากจะเป็นมหาอำนาจทางเศรษฐกิจต้องเข้าใจว่าเศรษฐกิจที่มีระบบการเงินที่แข็งแรงมักจะเติบโตได้ดีกว่าประเทศที่ระบบการเงินไร้เสถียรภาพ ตัวอย่างที่พิสูจน์ความจริงข้อนี้ได้อย่างชัดเจนก็คือประเทศอังกฤษในศตวรรษที่ 16 แม้ว่าอังกฤษจะมีรัฐบาลที่เป็นตัวแทนของประชาชนและเข้มแข็ง (สำหรับยุคนั้น) มีกรรมสิทธิ์ในที่ดิน และมีนวัตกรรมในด้านต่างๆ (อุตสาหกรรมสิ่งทอและการต่อเรือล้ำหน้ากว่าประเทศอื่นในยุโรป ในขณะที่เกษตรกรในอังกฤษมีผลิตภาพสูงกว่าเกษตกรในฝรั่งเศสถึงสามเท่า) แต่อังกฤษก็ยังนับเป็นประเทศมหาอำนาจชั้นรอง แต่ต่อมาเมื่อประเทศอังกฤษรับเอาแนวคิดเรื่องระบบการเงินที่มีเสถียรภาพมาใช้และผูกค่าเงินปอนด์ไว้กับมาตรฐานทองคำ อังกฤษก็สามารถขยายอาณาจักรเครือจักรภพออกไปทั่วโลก และกลายมาเป็นต้นกำเนิดของการปฏิวัติอุตสาหกรรม เงินทุนในประเทศอังกฤษเบ่งบานราวดอกเห็ด ซึ่งไม่เพียงแต่จะช่วยหนุนการเติบโตของประเทศอังกฤษซึ่งกลายมาเป็นเศรษฐกิจที่ใหญ่ที่สุดในโลกเท่านั้น แต่ยังมีส่วนช่วยพัฒนาเศรษฐกิจของประเทศต่างๆ ในโลก รวมถึงสหรัฐฯ ด้วย

ภายในเวลาแค่ไม่กี่ปีหลังสงครามโลกครั้งที่สอง ประเทศแพ้สงครามอย่างญี่ปุ่นและเยอรมนีก็ผูกค่าเงินไว้กับสกุลดอลลาร์ซึ่งมีทองคำหนุนหลังอยู่ และเมื่อบวกเข้ากับการลดภาษีอย่างต่อเนื่อง ก็ทำให้ประเทศทั้งสองสามารถพลิกฟื้นกลับมาเป็นประเทศที่ร่ำรวยและกลายมาเป็นเศรษฐกิจชั้นนำของโลกได้อีกครั้ง

แล้วถ้าอย่างนั้นประเทศที่อยากจะเป็นมหาอำนาจทางเศรษฐกิจต้องทำยังไง? ก็ต้องเริ่มจากการผูกค่าเงินไว้กับสกุลดอลลาร์หรือยูโร ในช่วงทศวรรษที่ 1990 ประเทศในคาบสมุทรบอลข่านอย่าง ลิทัวเนีย ลัตเวีย หรือ เอสโตเนีย ต่างก็ผูกค่าเงินไว้กับดอลลาร์ หรือมาร์กเยอรมัน โดยทั้ง ลิทัวเนีย และลัตเวีย ต่างก็ใช้ระบบคณะกรรมการค่าเงิน ซึ่งกำหนดให้ค่าเงินของตัวเองมีค่าเงินสกุลที่มีเสถียรภาพหนุนหลังเกือบ 100% และต่อมาประเทศทั้งสามก็ปรับมาใช้เงินสกุลยูโร และทำให้เศรษฐกิจของทั้งสามประเทศเฟื่องฟู

การเปลี่ยนมาใช้ระบบคณะกรรมการค่าเงินจะส่งผลดีต่อประเทศอย่างยูเครน ในขณะที่การผูกค่าเงินไว้กับดอลลาร์หรือยูโรก็จะส่งผลดีต่อค่าเงินรูปีของอินเดีย ซึ่งในอีกไม่กี่ปีอินเดียอาจจะพร้อมที่จะนำมาตรฐานทองคำมาใช้กับค่าเงิน ซึ่งภายในชั่วอายุคนเดียวอาจจะทำให้เศรษฐกิจของอินเดียแซงหน้าเจ้าอาณานิคมอย่างอังกฤษหรือแม้แต่จีนก็เป็นได้ 
 
<img alt="" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/c0220d98c3ceb691db89a42abf4610f4.jpg" style="width: 335px; height: 335px;" /> 
Steve Forbes 
&nbsp;

<hr />
<a href="http://goo.gl/xs62JE">คลิ๊กอ่านบทความจากผู้นำได้ที่ Forbes Thailand ฉบับ September 2015 ได้ในรูปแบบ E-Magazine</a>

<a href="http://goo.gl/xs62JE"><img alt="" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/29282a48286e802110aa35da6f33c426.png" style="width: 350px; height: 459px;" /></a>

ค่าเงิน – เรื่องใหญ่ที่ไม่มีใครพูดถึง โดย Steve Forbes

เรียบเรียง: พิษณุ พรหมจรรยา

การลดค่าเงินของจีน เป็นการตอกย้ำให้เห็นถึงอันตรายของปัญหาที่เกิดจากการดำเนินนโยบายการเงินของสหรัฐฯ และความบกพร่องของแนวความคิดทางเศรษฐศาสตร์ยุคใหม่ ซึ่งอาจส่งผลเสียต่อการเติบโตของเศรษฐกิจและจะสร้างปัญหาความวุ่นวายทางการเมืองให้เกิดขึ้นทั้งในสหรัฐฯ และทั่วทั้งโลกด้วย ซึ่งในระยะยาว มันอาจหมายถึงการสิ้นสุดยุคที่เงินดอลลาร์เป็นเงินสกุลหลักของโลกก็ได้

ประเด็นสำคัญที่น่าสนใจ:

• การลดค่าเงินของจีนไม่เหมือนกับการลดค่าเงินตามปกติทั่วไป แต่เป็นการตอบสนองต่อค่าเงินดอลลาร์ที่แข็งขึ้น (เพียงชั่วคราว) ในช่วงที่ผ่านมา ซึ่งหากพิจารณาจากฐานของปริมาณการค้าถ่วงน้ำหนัก ค่าเงินหยวนแข็งค่าขึ้นมาแล้วถึง 22% นับจากกลางปี 2012 ก่อนที่จีนจะตัดสินใจลดค่าเงิน

• ค่าเงินดอลลาร์มีแนวโน้มแข็งค่าขึ้นต่อเนื่อง ถ้าหาก Federal Reserve ไม่เปลี่ยนนโยบายอัตราดอกเบี้ยและเกณฑ์การควบคุมธนาคาร การปล่อยสินเชื่อของธนาคารจะไม่เพียงพอสำหรับหล่อเลี้ยงผู้บริโภคหรือธุรกิจขนาดเล็กที่เกิดใหม่ นอกจากนี้การที่ Fed ได้แช่แข็งเงินสำรองของธนาคารพาณิชย์เอาไว้หมายความว่าภาวะเงินฝืด ซึ่งเป็นสิ่งที่ทั้ง Fed และธนาคารกลางทุกแห่งไม่อยากเห็นจะยังคงดำเนินต่อไป ส่วนค่าเงินหยวนก็น่าจะอ่อนค่าลงอีกเล็กน้อย ในขณะที่สินค้าโภคภัณฑ์อย่างน้ำมัน ทองคำ และทองแดงน่าจะลดลง

• การลดค่าเงินของจีนก็มีต้นทุนเช่นกัน มีบริษัทจีนและหน่วยงานราชการระดับท้องถิ่นจำนวนมากที่กู้เงินดอลลาร์มาใช้ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา โดยไม่นึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในช่วงวิกฤตเศรษฐกิจเอเชียเมื่อปี 1997–1998

• จีนอาจจะใช้จังหวะที่ค่าเงินดอลลาร์ขาดเสถียรภาพตั้งศูนย์การเงินที่มีสกุลหยวนเป็นแกนกลางโดยอาจจับมือกับประเทศเพื่อนบ้านอย่างเช่นอินโดนีเซีย เพื่อลดอิทธิพลของสหรัฐฯ ลง ค่าเงินดอลลาร์ที่แข็งขึ้นกำลังสร้างความเสียหายให้กับค่าเงินและเศรษฐกิจของประเทศในเอเชียอย่างอินเดีย อินโดนีเซีย มาเลเซีย ไทย เกาหลีใต้ และฟิลิปปินส์ ทั้งนี้เมื่อรวมกับการที่ Obama ลดกำลังทหารและท่าทีที่อ่อนแอของสหรัฐฯ ในกรณีของอิหร่าน ISIS และรัสเซียแล้ว ปัญหาของค่าเงินดอลลาร์ก็ถือเป็นโอกาสดีที่จีนจะจับมือกับประเทศในภูมิภาคเพื่อโดดเดี่ยวญี่ปุ่นและและลดอิทธิพลของสหรัฐฯ ซึ่งนับเป็นสูตรสำเร็จของการทำลายเสถียรภาพแบบเดียวกับที่เกิดขึ้นในทศวรรษที่ 1930

• ถ้าเปรียบนโยบายการเงินสหรัฐฯ ในปัจจุบันเป็นบริษัทสักแห่งหนึ่ง มันคงถูกประกาศให้ล้มละลายไปแล้ว นักเศรษฐศาสตร์ชั้นนำในโลกคอมมิวนิสต์ทุกวันนี้อาจจะคิดว่าเงินเป็นเครื่องมือที่สามารถใช้ขับเคลื่อนและควบคุมกิจกรรมทางเศรษฐกิจ ซึ่งนั่นมันไม่จริงเลย มันทำหน้าที่เพียงแค่เป็นตัววัดมูลค่าของสินค้าและบริการ เหมือนตาชั่ง หรือไม้บรรทัดเท่านั้นเอง ซึ่งจะทำหน้าที่ได้ดีก็ต่อเมื่อมูลค่าของมันมีเสถียรภาพเท่านั้น การที่กระทรวงการคลังสหรัฐ และ Federal Reserve ตัดสินใจที่จะทำให้ค่าเงินดอลลาร์ค่อยๆ อ่อนลงในช่วงต้นของทศวรรษที่แล้วทำให้เศรษฐกิจโลกสูญเสียโอกาสในการเติบโตไปนับเป็นมูลค่าหลายพันล้านเหรียญสหรัฐฯ ค่าเงินดอลลาร์ที่อ่อนลงทำให้สินค้าโภคภัณฑ์บูมขึ้นมาและดึงดูดให้เงินหลายพันล้านเหรียญไหลเข้าไปลงทุน
แนวคิดเบื้องหลังนโยบายดังกล่าวก็คือความเชื่อว่าถ้าราคาของสิ่งหนึ่งขยับขึ้นก็หมายความว่ามีความต้องการของสิ่งนั้นมากขึ้น แต่นั่นเป็นความเชื่อที่ผิด เพราะราคาไม่ได้สะท้อนถึงความขาดแคลนสินค้าแต่สะท้อนถึงค่าเงินดอลลาร์ที่อ่อนลงต่างหาก ไม่ต้องบอกก็รู้กันดีอยู่แล้วว่า การที่ค่าเงินดอลลาร์วิ่งขึ้นลงเป็นรถไฟเหาะอย่างนี้ส่งผลเสียหายต่อทุกประเทศ และถือเป็นเชื้ออย่างดีที่อาจก่อให้เกิดส่งครามค่าเงินและการกลับมาของระบบ protectionism เหมือนในทศวรรษที่ 1930

แล้วจีนจะกลับมารุ่งเรืองได้อีกไหม
บางคนอาจจะมองว่าการลดค่าเงินของจีนเป็นแค่ความพยายามในการกระตุ้นการส่งออกมากกว่าการตอบสนองต่อค่าเงินดอลลาร์ที่แข็งขึ้น แต่ยังมีการดำเนินการของทางการจีนที่น่าเป็นห่วงอีกหลายอย่าง เช่น
<ul>
 	<li>การออกเกณฑ์ควบคุมบริการทางการเงินแบบออนไลน์ ธนาคารกลางของจีนกำลังเตรียมออกเกณฑ์ที่เข้มงวดซึ่งจะจำกัดการให้บริการชำระเงินแบบออนไลน์โดยบุคคลที่สาม และจะส่งผลกระทบอย่างรุนแรงต่อผู้ค้าออนไลน์ยักษ์ใหญ่อย่าง Alibaba และ Tencent บริการทางการเงินออนไลน์เหล่านี้ช่วยให้ประชาชนระดับล่างและธุรกิจขนาดเล็กสามารถเข้าถึงบริการทางการเงินได้ง่ายขึ้น ซึ่งกลุ่มเดียวที่จะได้ประโยชน์จากมาตรการนี้คือบรรดาธนาคารขนาดใหญ่ของรัฐ แต่จะเกิดผลเสียต่อเศรษฐกิจจีนอย่างมหาศาล</li>
 	<li>แนวคิดของ Keynes ใช้กับจีนไม่ได้ผล ในช่วงที่เกิดวิกฤตเศรษฐกิจในปี 2008-2009 จีนใช้มาตรการกระตุ้นเศรษฐกิจด้วยการเร่งใช้จ่ายด้านการก่อสร้างโดยผ่านระบบธนาคาร แต่การลงทุนที่ไม่มีประสิทธิภาพและการเร่งใช้จ่ายโดยรัฐบาลไม่ได้ทำให้เศรษฐกิจจีนแข็งแกร่งขึ้น ซ้ำร้ายยังทำให้ภาระหนี้บวมขึ้นทั้งประเทศอีกต่างหาก</li>
 	<li>ความผิดพลาดเรื่องนี้นำไปสู่ความผิดพลาดอื่นๆ จีนได้เข้ามาควบคุมตลาดหุ้นที่ร้อนแรง และทำให้ตลาดร่วงลงมาอย่างแรง ซึ่งทำให้รัฐบาลต้องออกมาตรการแช่แข็งเกือบทั้งตลาด</li>
</ul>
ผมไม่คิดว่าจีนกำลังมุ่งเข้าสู่ยุคของภาวะเศรษฐกิจชะงักงัน (stagnation) เหมือนญี่ปุ่น เพราะพรรคคอมมิวนิสต์จะต้องพยายามเอาตัวเองให้รอด เศรษฐกิจจีนที่บูมอย่างต่อเนื่องมาตั้งแต่ปี 1978 คือสาเหตุที่ทำให้รัฐบาลคอมมิวนิสต์ยังอยู่ได้มาจนถึงวันนี้  ดังนั้นไม่ช้าก็เร็ว รัฐบาลจีนก็จะต้องผลักดันการปฏิรูปในระดับเดียวกับเมื่อทศวรรษ 1990 ซึ่งน่าจะมีเรื่องของการลดภาษี ลดความซับซ้อนของระบบภาษี ยกเลิกเกณฑ์การควบคุมระบบการเงินแบบออนไลน์ ลดขั้นตอนในการเริ่มต้นธุรกิจ และพยายามผลักดันให้เกิดการเปิดเสรีตลาดทุน ซึ่งหากทำสำเร็จ ธุรกิจเล็กๆ ของจีนที่เคยถูกมองข้ามก็จะกลายเป็นตัวจักรสำคัญที่ทำให้เศรษฐกิจจีนเติบโตต่อไปได้

<img class="img-responsive" src="/uploads/userfiles/images/November%202015/steve-forbes.jpg" alt="" width="224" height="235" />
STEVE FORBES
ประธานกรรมการและบรรณาธิการ
นิตยสาร Forbes สหรัฐอเมริกา

<hr />

<a href="http://goo.gl/JeQCAL">อ่านบทความอย่างผู้นำได้ที่ Forbes Thailand ในรูปแบบ E-Magazine</a>

News

Forbes lists

World

Leaderboard

Commentaries

Forbes life

Events