ชุดเครื่องแบบนักเรียนท่ามกลางเศรษฐกิจและสังคมยุคใหม่

<h2 class="p2">แม้จะมีอายุถึง 69 ปี ทว่ารองเท้าผ้าใบพื้นยางสีเขียว “นันยาง” และรองเท้าแตะ “ช้างดาว” ยังคงครองใจลูกค้า บวกการบริหารงานแบบคอนเซอร์เวทีฟทำให้แม้ในช่วงที่เกิดวิกฤตโควิดยังคงเติบโตในอัตราร้อยละ 3-5</h2>
บริษัท นันยางมาร์เก็ตติ้ง จำกัด (เดิมชื่อ บจ.วัฒนสินพาณิชย์) ก่อตั้งในปี 2491 โดย วิชัย ซอโสตถิกุล ประกอบธุรกิจนำเข้าส่งออกสินค้าหลากหลายชนิด รวมถึงร่วมทำธุรกิจกับชาวสิงคโปร์เพื่อนำเข้ารองเท้าผ้าใบยี่ห้อ “หนำเอี๊ย” จากสิงค์โปร์มาจำหน่ายในประเทศไทย ซึ่งขาดทุนในช่วง 2 ปีแรก
<img class="alignnone size-full wp-image-65407" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2022/07/IMG_4288.jpg" alt="" width="720" height="480" />
ภายหลังธุรกิจไปได้ดีจึงหันมาจำหน่ายเฉพาะรองเท้าและเปลี่ยนชื่อเป็น “นันยาง ตราช้างดาว” ต่อมาได้ซื้อกิจการและกรรมวิธีการผลิตจากสิงคโปร์ ก่อตั้ง บริษัท ผลิตยาง นันยาง (ไทย) จำกัด และเริ่มผลิตครั้งแรกในปี 2496
ปัจจุบันรองเท้าผ้าใบนันยางและรองเท้าแตะตราช้างดาวผลิตมาแล้วกว่า 300 ล้านคู่ ทั้งยังส่งออกไปประเทศต่างๆ อาทิ จีน เมียนมา ลาว กัมพูชา เวียดนาม มาเลเซีย เกาหลีใต้ ญี่ปุ่น
โดยกลุ่มลูกค้าหลักของรองเท้าผ้าใบคือนักเรียน ส่วนรองเท้าแตะเดิมคือวัยผู้ใหญ่ และบริษัทได้ขยายกลุ่มเป้าหมายเป็นคนรุ่นใหม่อายุ 25 ปีขึ้นไป โดยเพิ่มสีสันของสินค้า ทำกิจกรรมที่เป็นยูนีก แม้จะไม่มีการรีแบรนด์แบบทั้งหมด แต่ทำแบบค่อยเป็นค่อยไปด้วยแคมเปญ “ช้างดาวสไตล์”
รองเท้าแตะหูคีบที่เดิมมีเพียง 3 สีคือ สีน้ำเงิน เขียว แดง ก็เพิ่มสีดำ ขาว เหลือง หรือทำเป็นรุ่นลิมิเต็ดอิดิชั่นออกมาตามโอกาส เช่น KHYA (ขยะ) โดยนำขยะจากทะเลมาทำรองเท้า เพื่อร่วมมือปลุกจิตสำนึกสังคมไทย ช่วงที่โควิด-19 ระบาดหนักก็ผลิตรุ่น Covid Edition รวมถึงช้างดาว เหลืองแดง และ ช้างดาว ไวท์พิ้งค์ ซึ่งเป็นรุ่นเฉพาะกิจจำหน่ายในกลุ่ม Facebook, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ และจุฬาฯ
<img class="alignnone size-full wp-image-65406" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2022/07/DSCF9199.jpg" alt="" width="720" height="480" />
ดร.จักรพล จันทวิมล ผู้จัดการทั่วไป บริษัท นันยางมาร์เก็ตติ้ง จำกัด ทายาทรุ่นที่ 3 กล่าวถึงจุดแข็งของสินค้าว่ามี 2 ส่วนคือ คุณภาพที่สม่ำเสมอ ไม่ว่าจะซื้อคู่ที่เท่าไรคุณภาพก็ยังเหมือนเดิม ทำให้ลูกค้าพึงพอใจบอกกันปากต่อปาก อีกส่วนคือ emotional เป็นเรื่องของการทำตลาด
“แฟชั่นมาๆ ไปๆ แต่สไตล์อยู่ตลอดไป never die...ของเราเป็นสไตล์เหมือนเดิมอยู่ตลอด 70 ปีแล้ว เป็นช้างดาวสไตล์ ทำให้คนรุ่นใหม่กล้าใส่มากขึ้น...รุ่นคลาสสิกเป็นสินค้าขายดี ส่วนรองเท้าผ้าใบกลุ่มลูกค้ามีหลากหลายทั้งนักกีฬา ผู้ใช้งานทั่วไป แต่นักเรียนเยอะสุดร้อยละ 80 กลุ่มเราค่อนข้าง mass มากๆ ไม่ใช่แฟชั่น”
“เหมือนกับว่าเราซ้ำชั้นมา 60 ปี และยังอยู่ ม. 4 perception ของเรา ด.ช.นันยาง เด็ก ม. 4 ที่ผ่านมา 60 ปี ในแต่ละยุคสมัยไม่เหมือนกันเลย แต่เราต้องอยู่ให้ได้ เหมือน dynamic ให้อยู่เฉยๆ 20 ปีก่อนรองเท้านักเรียนมีวิธีการทำตลาดแบบหนึ่ง...ปัจจุบันการทำสื่อ การเข้าถึงผู้บริโภคเปลี่ยนไป สิ่งที่นันยางทำคือ ผู้บริโภคอยู่ตรงไหน เราไปตรงนั้น และทำในสิ่งที่เขาถูกใจ”
<img class="alignnone size-full wp-image-65404" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2022/07/DSCF0293.jpg" alt="" width="720" height="480" />
บริษัทจำนวนมากได้รับผลกระทบจากสถานการณ์โควิดในช่วง 2 ปีเศษที่ผ่านมา ทว่า “นันยาง” ยังคงเติบโตอย่างต่อเนื่อง
“การบริหารของเราแบบ conservative แบบค่อยๆ เป็นค่อยๆ ไป การเติบโตของเราร้อยละ 3-5 โดย average ในช่วงเศรษฐกิจดีก็โตแบบนี้ ขณะที่ธุรกิจอื่นอาจโตมากกว่าร้อยละ 20-30...บนพื้นฐานของความลงตัวหรือความพอใจประมาณนี้”
“แต่การบริหารให้เติบโตเหมือนเดิมไม่ง่ายการทำให้ได้เหมือนเดิมไม่ได้แปลว่าย่ำอยู่กับที่ เรายังต้องหมุนตามโลก เดินไปพร้อมกับ dynamic ที่ปลี่ยนแปลงไปตามเหตุการณ์และ advance นิดหน่อยเพื่อให้ถูกใจ stakeholder โดยเฉพาะผู้บริโภค นันยางให้ความสำคัญต่อผลิตภัณฑ์ที่ตอบโจทย์ผู้บริโภค”
<img class="alignnone size-full wp-image-65405" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2022/07/DSCF1752-NEW_.jpg" alt="" width="720" height="480" />
สำหรับกลยุทธ์ที่ใช้ภายใต้สถานการณ์โควิดคือ “survival mode” ทั้งด้านดีมานด์และซัพพลาย โดยประเมินสถานการณ์ในซีนาริโอต่างๆ ไม่ว่าจะเป็น best-baseworst “หลักการที่เรา action คือ hope for the best, prepare for the worst หาก worst case ดูว่า bottom line เป็นอย่างไรขาดทุนเท่าไร”
จุดต่ำสุดปี 2563 คือ โรงเรียนปิด บริษัทไม่ได้ขายรองเท้าให้นักเรียน ยอดขายตกเท่าไร หากเป็น base case โรงเรียนเปิดเทอม บริษัทมียอดขายกลับมาจะบริหารอย่างไร ด้วยการจำลองสถานการณ์ข้างต้น ทำให้มองเห็นภาพใหญ่ พร้อมๆ กับการเตรียมรับมือด้านดีมานด์ ฟากซัพพลายก็ต้องดูแลอย่างเข้มงวดเพื่อให้การผลิตดำเนินได้อย่างต่อเนื่อง
“การบริหารคน 1,000 คนช่วงภาวะโควิดมันหนักมาก ช่วง 2-3 ปีที่ทำกันมาผมให้นิยามว่า survival mode ทำตัวให้รอดไว้ก่อน อย่าให้มีการ shut down”
เรื่อง: สินีพร มฤคพิทักษ์  ภาพ: นันยาง
อ่านเพิ่มเติม:
<ul id="crumbs">
 	<li><a href="https://forbesthailand.com/world/asia/alibaba-%e0%b8%88%e0%b8%b1%e0%b8%9a%e0%b8%a1%e0%b8%b7%e0%b8%ad-sanrio-%e0%b8%88%e0%b8%b5%e0%b8%99.html">Alibaba จับมือ Sanrio คว้าสิทธิ์จัดจำหน่ายตัวการ์ตูนชื่อดังในจีน</a></li>
 	<li><a href="https://forbesthailand.com/world/asia/ravi-modi-%E0%B9%81%E0%B8%AB%E0%B9%88%E0%B8%87-vedants-fashions.html">Ravi Modi แห่ง Vedant Fashions อาณาจักรค้าปลีกเสื้อผ้ารายใหญ่ที่สุดของอินเดีย</a></li>
 	<li><a href="https://forbesthailand.com/news/other/%e0%b9%81%e0%b8%a1%e0%b9%87%e0%b8%84%e0%b9%82%e0%b8%84%e0%b8%a3-%e0%b8%82%e0%b8%a2%e0%b8%b1%e0%b8%9a%e0%b9%81%e0%b8%99%e0%b8%a7%e0%b8%a3%e0%b8%b8%e0%b8%81%e0%b8%98%e0%b8%b8%e0%b8%a3%e0%b8%81%e0%b8%b4.html">แม็คโคร ขยับแนวรุกธุรกิจรับการท่องเที่ยวฟื้นตัว</a></li>
</ul>

<hr />

<a href="https://bit.ly/3x7rNE6">คลิกอ่านฉบับเต็มและบทความทางด้านธุรกิจได้ที่นิตยสาร Forbes Thailand ฉบับเดือนมิถุนายน 2565 ในรูปแบบ e-magazine</a>

<a href="https://bit.ly/3x7rNE6"><img class="alignnone wp-image-65278" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2022/07/FB109-EBOOK-RES150-1-780x1024.jpg" alt="" width="300" height="394" /></a>

สวมรองเท้า “นันยาง” ฝ่าโควิด

<h2>รุ่น 3 แห่ง “ซอโสตถิกุล” ขอพิสูจน์ฝีไม้ลายมือผนึกกำลังฝ่ายผลิตและการตลาด ปรับภาพลักษณ์รองเท้านันยางให้ทันสมัยครองใจคนรุ่นใหม่ ปักหลักเบอร์หนึ่งในไทยพร้อมหมายมั่นขยายส่วนแบ่งตลาดต่างประเทศ</h2>
รองเท้าผ้าใบนักเรียนพื้นยางสีเขียวซึ่งผลิตจากยางพาราอันเป็นเอกลักษณ์ของนันยางจำนวนหลายร้อยคู่แขวนอยู่บนราวล้อเลื่อนในโรงงานเนื้อที่ราว 20 ไร่ ย่านบางแค ซึ่งมีกำลังการผลิตรองเท้าผ้าใบและรองเท้าแตะรวมกันกว่า 50,000 คู่ต่อวัน

โดยมี 2 ผู้บริหารหนุ่ม ชัยพัชร์ ซอโสตถิกุล วัย 37 ปี รองกรรมการผู้จัดการ บริษัท นันยางอุตสาหกรรม จำกัด และ จักรพล จันทวิมล วัย 32 ปี ผู้จัดการฝ่ายการตลาด บริษัท นันยางมาร์เก็ตติ้ง จำกัด ทำงานเคียงบ่าเคียงไหล่ร่วมกันผลักดันธุรกิจที่มีอายุกว่า 60 ปี และมีพนักงานรวมกันทั้งสองบริษัทราว 1,000 คน ให้รุดหน้า

<figure><img src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/0d7d148485d5e6fae501b8736e8b56b8.png" alt="" width="680" height="453" /><figcaption> ชัยพัชร์ ซอโสตถิกุล (ซ้าย) และ จักรพล จันทวิมล (ขวา)</figcaption></figure>

ปฐมบทนันยาง

ซู ถิง ฟาง หรือ วิชัย ซอโสตถิกุล เดินทางรอนแรมข้ามน้ำข้ามทะเลมากับบิดาเพื่อตั้งรกรากในเมืองไทยในรัชกาลที่ 6 เขาอดทนทำงานเป็นลูกจ้างโรงเหล็กและโรงไม้ เมื่อเก็บเงินได้ก็เริ่มกิจการ ฮั่วเซ่งจั่น ทำธุรกิจซื้อมาขายไป แต่เกิดสงครามโลกครั้งที่ 2 ขึ้น ทำให้วิชัยต้องย้ายถิ่นไปก่อตั้ง บริษัท วัฒนสินพาณิชย์ จำกัด ที่ย่านตลาดน้อย ในปี 2491

บริษัทใหม่นี้ทำธุรกิจนำเข้า-ส่งออก และหนึ่งในสินค้าที่นำเข้าคือรองเท้าผ้าใบจากสิงคโปร์ยี่ห้อ “หนำเอี๊ย”แม้ขาดทุนใน 2 ปีแรกแต่ความทนทานของรองเท้าทำให้ตลาดยอมรับและได้กำไรในที่สุด เมื่อไปได้ดี วิชัยจึงจำหน่ายเฉพาะรองเท้าและเปลี่ยนชื่อยี่ห้อเป็น “นันยาง ตราช้างดาว” เพื่อให้ดูเป็นภาษาไทย

ต่อมาในปี 2496 วิชัยจึงร่วมทุนกับ Soh Koon Choo ประธานของนันยางและกลุ่มนักธุรกิจชาวสิงคโปร์ ก่อตั้ง บริษัท ผลิตยางนันยาง (ไทย) จำกัด ในปี 2496 พร้อมขอซื้อโนว์ฮาวการผลิตรองเท้าผ้าใบจากนันยาง ต่อมาบริษัทนี้กลายเป็นนันยางอุตสาหกรรม ขณะที่วัฒนสินพาณิชย์คือนันยางมาร์เก็ตติ้ง

เริ่มแรกนันยางเป็นรองเท้าสารพัดโอกาสไม่ว่าจะใส่ไปทำงาน เรียน เที่ยว เล่นกีฬา ฯลฯ แต่ให้หลังอีกราว 20 ปี แบรนด์รองเท้าจากต่างประเทศเริ่มบุกเมืองไทย นันยางจึงเลือกวางตำแหน่งหลักตัวเองในกลุ่มนักเรียนที่เป็นตลาดใหญ่และมีกำลังซื้อต่อเนื่อง

ถึงเวลาไม้ใหญ่ผลัดใบ เหล่าทายาท 5 ใน 9 คนของวิชัยจึงเข้ามาช่วยสานต่อกิจการกลุ่มนันยาง ได้แก่ เพียรศักดิ์ (ลูกคนโต) กอบชัย (ลูกคนที่ 2) ธวัชชัย (ลูกคนที่ 6) เกริกชัย (ลูกคนที่ 7) และ ศิรินทร (ลูกคนที่ 8)

สดใหม่แบบรุ่น 3

“นันยางเป็นสินค้าที่มีคุณภาพ ทนและเท่ ซึ่งเป็นภาพลักษณ์ที่ผ่านการพิสูจน์มาแล้วหลายสิบปี ไม่ใช่สิ่งที่พวกเราพูดกันขึ้นมาเอง” ชัยพัชร์บอก

เขาเป็นลูกชายคนโตของธวัชชัย-พัชรดา ส่วนจักรพลเป็นลูกคนเล็กของอาทร-พรจันทร์ จันทวิมล (พรจันทร์เป็นลูกคนที่ 9 ซึ่งเป็นลูกคนเล็กของวิชัย) ทั้งคู่เรียนชั้นประถมศึกษาและมัธยมศึกษาแห่งเดียวกันคือที่โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร (แน่นอนว่าขณะนั้นรองเท้าผ้าใบนักเรียนที่ทั้งสองคนสวมใส่คือนันยาง) ก่อนที่ชัยพัชร์จะเรียนต่อปริญญาตรีในคณะเศรษฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ และจบปริญญาโทสาขา Multinational Commerce ที่ Boston University สหรัฐอเมริกา และเริ่มทำงานที่ธนาคารกรุงเทพก่อนจะกลับมาทำงานที่นันยางในปี 2550

ด้านจักรพลจบปริญญาตรีจากคณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชี มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ทำงานด้านการขายที่ เอสซีจี เปเปอร์ (ปัจจุบันคือ เอสซีจี แพคเกจจิ้ง) พ่วงปริญญาโทด้านการตลาดที่ London Metropolitan University ประเทศอังกฤษ และจาก École Supérieure de Commerce et Management ประเทศฝรั่งเศส ก่อนจะกลับมารับผิดชอบงานด้านการตลาดที่นันยางมาร์เก็ตติ้งในปี 2553

<img src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/0adcd8207a33188c3e9572b3fb5529c3.png" alt="" />

ส่วนผสมอันลงตัวของคนรุ่นใหม่ทั้งชัยพัชร์ จักรพล และรุ่น 3 คนอื่นๆ ส่งให้นันยางเริ่มคิดถึงการสร้างแบรนด์ให้สดใหม่และมองหาความเป็นไปได้ในการออกผลิตภัณฑ์เพิ่ม

“บางคนบอกว่านักเรียนเป็นกลุ่มที่ทำการตลาดได้ง่าย แต่พวกเราคิดว่ากลุ่มนี้ไดนามิคที่สุด เดี๋ยวนี้เด็กไม่ตื่นมาเปิดทีวีดูการ์ตูนตอนเช้า แต่เปิดอินเทอร์เน็ตดูแทน คนที่เคยใส่เราเมื่อ 30 ปีที่แล้ว ตอนนี้เขาก็อายุ 30-40 ปี แต่นันยางยังต้องซ้ำชั้นอยู่เรื่อยๆ เพราะฉะนั้นเราต้องรีเฟรชตัวเองตลอดเวลา” คือมุมมองของจักรพล

แตกไลน์สินค้าครองใจตลาด

สองผู้บริหารนันยางให้ตัวเลขว่าตลาดรองเท้านักเรียนมีมูลค่าราว 5 พันล้านบาท แบ่งเป็นรองเท้าผ้าใบราว 60% (3 พันล้านบาท) รองเท้านักเรียนหญิง 35% และอื่นๆ 5% โดยนันยางเป็นเจ้าตลาดรองเท้าผ้าใบนักเรียน ครองสัดส่วน 40% มีคู่แข่งรายสำคัญคือแบรนด์โกลด์ซิตี้และแบรนด์เบรกเกอร์

<img src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/1f623d41dad123df0703c00d9ecaf338.png" alt="" />

นันยางที่อยู่ในธุรกิจรองเท้านักเรียนมานานพบว่าส่วนมากผู้ใช้จะไม่ซื้อรองเท้า 2 แบรนด์ เมื่อซื้อแล้วก็จะสวมใส่ระยะยาวและจะซื้ออีกครั้งในปีการศึกษาถัดไป ดังนั้น วิธีเดียวที่จะเพิ่มยอดขายหรือเพิ่มส่วนแบ่งการตลาดได้คือการสร้างผลิตภัณฑ์ที่มีความหลากหลาย

ชัยพัชร์และจักรพลจึงแบ่งนักเรียนออกเป็น 2 กลุ่ม คือ มัธยมศึกษา ซึ่งนันยางมีส่วนแบ่งราว 70% การจะดึงตลาดอีก 30% เข้ามาเพิ่มน่าจะเป็นไปได้ยาก ขณะที่กลุ่มนักเรียนชั้นประถมศึกษาใส่รองเท้านันยาง 20-30% โอกาสที่จะเติบโตจึงมีอีกมาก ในที่สุดก็เปิดตัวรองเท้าผ้าใบสำหรับเด็กอายุ 6-9 ปีรุ่น นันยาง แฮฟ ฟัน (Nanyang Have Fun) ในปี 2557 ชูจุดเด่นที่สวมใส่สบาย มีสีสัน พร้อมกล่องรองเท้าลวดลายน่ารัก

เมื่อวิเคราะห์ข้อมูลกลุ่มนักเรียนหญิง พบว่าสวมใส่รองเท้าผ้าใบนันยางสีขาวราว 40% นันยางจึงพัฒนารองเท้าที่ตอบโจทย์กลุ่มนี้นั่นคือออกแบบให้สามารถใส่เรียนหรือใส่เที่ยวได้โดยที่ยังคงถูกระเบียบ ผลลัพธ์คือรุ่น นันยาง ชูการ์ (Nanyang Sugar) ซึ่งปล่อยสู่ตลาดในปี 2559 พื้นรองเท้าด้านในมีสีสันมาพร้อมโบว์หลากสีที่เปลี่ยนเป็นเชือกผูกรองเท้าได้ในวันที่ใส่เที่ยว

<img src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/f0ab3f1c30005188210cb75d689120be.png" alt="" />

แม้นันยาง “รุ่นหลาน” จะมีความเคลื่อนไหวด้านผลิตภัณฑ์อย่างคึกคัก ทว่า ทั้งชัยพัชร์และจักรพลก็กล่าวอย่างหนักแน่นว่า นันยางบริหารงานแบบอนุรักษนิยม “สินค้าของเราช้าแต่ชัวร์ ออกขายปีนี้ ปีหน้าและปีต่อๆ ไปก็ยังต้องขายได้ เราเป็นสินค้าฟังก์ชั่นไม่ใช่สินค้าแฟชั่น เรื่องสินค้าแฟชั่นให้คนอื่นเขาทำดีกว่าเพราะเราไม่ถนัด” ชัยพัชร์เน้น

นันยางยังพารองเท้าก้าวออกไปรุกตลาดต่างประเทศ อาทิ เมียนมา ซึ่ง ตราช้างดาว เป็นเจ้าตลาดรองเท้าแตะในเมียนมาด้วยส่วนแบ่งตลาด 20% ปัจจุบันนันยางส่งออกรองเท้าผ้าใบและรองเท้าแตะไป 10 ประเทศหลัก ได้แก่ เมียนมา ลาว กัมพูชา เวียดนาม มาเลเซีย อินโดนีเซีย ฟิลิปปินส์ จีน เกาหลีใต้ และญี่ปุ่น มีประเทศในเอเชียใต้และตะวันออกกลางบ้างเล็กน้อย

<figure><img src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/12319c5d67321a6a0996248f239ef183.png" alt="" width="340" height="240" /><figcaption> อีกหนึ่งผลิตภัณฑ์ใหม่ รองเท้าแตะคีบสีเหลืองตราช้างดาว เจาะตลาดญาติโยมซื้อเพื่อถวายพระสงฆ์ซึ่งมีนับแสนรูปทั่วประเทศ</figcaption></figure>

รายได้รวมของนันยางอุตสาหกรรม ปี 2558 อยู่ที่ราว 906.1 ล้านบาท มีกำไรสุทธิที่ 197.7 ล้านบาท ชัยพัชร์คาดการณ์รายได้รวมในปี 2559 ว่าเติบโต 2-3% จากปีก่อนหน้า ส่วนปีนี้มองการเติบโตในอัตราเดียวกัน และคาดการณ์ส่วนแบ่งตลาดรองเท้าผ้าใบนักเรียนเพิ่มขึ้นเป็น 42% ต่อจากนี้คือการรักษาเส้นทางตามแผนธุรกิจ 5 ปี (2558-2562) คือเพิ่มการส่งออกจาก 15% ให้เป็น 25%

“เราขอโตแค่นี้...ช้าๆ แต่ยั่งยืน เราไม่หวังว่าจะต้องโตไกลระดับโลก ขอแค่ไม่เจ๊ง หมายความว่าอีก 10-30 ปี ลูกหลานเราเข้ามาทำต่อแบบไม่ต้องเข้าตลาดหุ้นเพื่อระดมทุน” คือความหวังของจักรพล

&nbsp;

ภาพ: กิตติเดช เจริญพร และนันยาง

<hr />

<a href="https://goo.gl/qT690n">คลิกอ่านฉบับเต็ม "ก้าวที่แกร่งแห่งนันยาง" ได้ที่ Forbes Thailand Magazine ฉบับ กุมภาพันธ์ 2560
<img src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/93a16701dc17880c01dadd3fa399ba46.png" alt="" /></a>

News

Forbes lists

World

Leaderboard

Commentaries

Forbes life

Events