<h2>Trump เทคโนโลยี และภูมิศาสตร์การเมือง ล้วนแล้วแต่เป็นส่วนผสมที่สร้างความผันผวน ซึ่งเข้าทางบรรดานักค้าหุ้น พวกเขาชื่นชอบการเปลี่ยนแปลงที่โลดโผน</h2>
เมื่อเดือนที่แล้ว ผมเดินทางข้ามน้ำข้ามทะเลไปกับทริปเรือสำราญสำหรับนักลงทุนซึ่งจัดโดย FORBES ทริปนี้เริ่มต้นที่สิงคโปร์และสิ้นสุดที่ฮ่องกง มีการแวะจอดที่ท่าเรือต่างๆ ในประเทศไทย กัมพูชา เวียดนาม และจีน เพื่อมองหาโอกาสในการสร้างผลตอบแทนระยะยาว ธีมการลงทุนแบ่งออกเป็น 9 ธีมดังต่อไปนี้

ตลาดเกิดใหม่ ผู้บริหารกองทุนตลาดเกิดใหม่ของ Franklin Templeton ซึ่งมีมูลค่าเพิ่มขึ้นตลอด 30 ปีที่ผ่านมาอย่าง Mark Mobius ได้เดินทางไปเยือนประเทศต่างๆ 70 ประเทศต่อปีด้วยเครื่องบินเจ็ท Gulfstream V นักเดินทางผู้มีภารกิจรัดตัวท่านนี้กล่าวว่าตามปกติแล้วหุ้นในตลาดเกิดใหม่จะมีราคาต่ำกว่าหุ้นในตลาดอเมริกา 25% เทียบกับ P/E ผลตอบแทนสูงกว่า แต่ก็ต้องระมัดระวังเรื่องความผันผวนด้วย

กัมพูชาเป็นประเทศที่ยากจนที่สุดในบรรดาประเทศในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ที่เราไปเยือนมา Mobius กล่าวว่าผลตอบแทนสูง ความเสี่ยงก็สูงตามไปด้วย ส่วนประเทศเวียดนามอยู่ในช่วงขาขึ้น และเป็นตัวเลือกที่ปลอดภัยกว่า

เงินปันผล ภาค 1 ตลาดสหรัฐฯ มี trailing P/E ratio อยู่ที่ 26 เท่า เป็นจังหวะดีที่เราจะต้องช่างเลือกสักหน่อย เพื่อให้สามารถทำเงินได้ในช่วงที่ต้องรับมือกับการปรับฐานเป็นครั้งคราว

John Buckingham ผู้บริหารกองทุนหุ้นคุณค่าและหุ้นปันผล ซึ่งสามารถเอาชนะดัชนี S&amp;P และ Warren Buffet ได้ในช่วง 15 ปีที่ผ่านมา เขาชื่นชอบหุ้น Apple, Allianz, Amgen, AT&amp;T, Boeing, Cisco, Corning, Disney, Fluor, Intel, Royal Caribbean และ Target โดยใช้เวลา 3 - 5 ปีในการคัดเลือกหุ้น

<figure><img style="width: 680px; height: 356px;" src="http://forbesthailand.com/uploads/library/3272ccf3c396c5d45922cbdb1887edf1.png" alt="" width="680" height="356" /><figcaption> Disney และ Apple อยู่ในบัญชีหุ้นที่น่าสนใจของ John Buckingham ผู้บริหารกองทุนหุ้นคุณค่าและหุ้นปันผล</figcaption></figure>

เงินปันผล ภาค 2 Kelly Wright เป็นนักลงทุนที่ใช้ตัวชี้วัด 5 อย่างในการคัดหุ้นออก จากหุ้นหลายพันตัวเหลือผู้เข้ารอบสุดท้ายเพียงประมาณ 300 ตัว Wright ให้ดูผลตอบแทน 12 ปีของหุ้นแต่ละตัว ซึ่งกินเวลาสามรอบวงจร รอบละสี่ปี คุณต้องแน่ใจว่าคุณมีเงินสำรองเพียงพอที่จะขายหุ้นเมื่อใดก็ได้ตามที่คุณต้องการ และมีแรงสนับสนุนจากนักลงทุน

สถาบัน แน่ใจว่าหุ้นตัวนั้นได้รับการจัดอันดับความน่าเชื่อถือจาก S&amp;P ที่ระดับ A ขึ้นไป และต้องแน่ใจว่าหุ้นมีการจ่ายเงินปันผลอย่างต่อเนื่องเป็นเวลา 25 ปีเป็นอย่างน้อย

สำหรับหลักการพิจารณาว่าควรซื้อหรือขายหุ้นเมื่อใดนั้น Wright จะใช้วิธีพล็อตกราฟแสดงราคาสูงสุดและต่ำสุดของหุ้นเปรียบเทียบกับผลตอบแทน โดยจะเข้าซื้อเมื่อหุ้นมีราคาต่ำลงตามวงรอบ และจะขายเมื่อสภาพตลาดเป็นไปในทิศทางตรงกันข้าม

ความเฟื่องฟูของธุรกิจพลังงานในสหรัฐฯ Mark Mills กล่าวว่า ปริมาณผลผลิตน้ำมันและก๊าซที่ได้ต่อหลุมเจาะเพิ่มขึ้นสี่เท่านับตั้งแต่ปี 2008 เป็นต้นมา ต้องให้เครดิตแก่ธุรกิจเทคโนโลยีขุดเจาะ fracking ตลาด VC และ private equity ที่เป็นตัวสนับสนุนการสำรวจแหล่งน้ำมันและก๊าซใหม่

Houston เปรียบเสมือน Silicon Valley ของธุรกิจน้ำมันและก๊าซ Mills กล่าวว่าสิ่งสำคัญก็คือการมาบรรจบกันระหว่างการพึ่งพาตนเองของภาคพลังงานสหรัฐฯ และการปฏิวัติด้านวัสดุศาสตร์ที่มีโพลิเมอร์ซึ่งมีน้ำมันเป็นองค์ประกอบพื้นฐานเป็นตัวหลัก แนะนำให้ซื้อหุ้น Dow, Dupont และ Baker Hughes

สิ่งประดิษฐ์อัจฉริยะที่มีขนาดเล็กเหลือเชื่อ ภาค 1 Mark Mills แนะว่านอกจากหุ้นบริษัทผลิตชิพอย่าง Intel และ Qualcomm แล้ว ให้ลองพิจารณาหุ้น GE ด้วย ถึงแม้ว่าหุ้น GE จะสร้างความผิดหวังให้ภายใต้การนำทัพของ Jeff Immelt แต่วิสัยทัศน์ของ Immelt เกี่ยวกับอนาคตของ IoT เริ่มจะเห็นผลแล้ว

<figure><img style="width: 680px; height: 453px;" src="http://forbesthailand.com/uploads/library/00e7bfdaf56e78375fa1fdcd639813f3.png" alt="" width="680" height="453" /><figcaption> GE หุ้นที่น่าจับตามองจากวิสัยทัศน์ด้าน IoT (Internet of Things)</figcaption></figure>

สิ่งประดิษฐ์อัจฉริยะที่มีขนาดเล็กเหลือเชื่อ ภาค 2 แม้ตลาดเทคโนโลยี wearable จะมีขนาดใหญ่แต่ก็พ้นยุคเฟื่องฟูแล้ว เพราะสิ่งสำคัญจริงๆ ไม่ได้อยู่ที่อุปกรณ์ไฮเทคหากแต่อยู่ที่เรื่องของสุขภาพ โอกาสทองจึงอยู่ในตลาด VC อุตสาหกรรมสุขภาพ ที่บริษัทเวชภัณฑ์และไบโอเทคขนาดใหญ่มักเข้าซื้อกิจการของธุรกิจสตาร์ทอัพเป็นจำนวนมาก ดังนั้นแนะนำให้ซื้อหุ้นบริษัทเวชภัณฑ์และไบโอเทค

พันธบัตรเอกชนให้ผลตอบแทนดีกว่าพันธบัตรรัฐบาล บริษัทเอกชนมักจะมีเป้าหมายในการระดมทุนที่ชัดเจนกว่า แต่บ่อยครั้งที่ภาครัฐจะก่อหนี้ด้วยเหตุผลที่ไม่เป็นสาระ Marilyn Cohen แนะว่าให้หลีกเลี่ยงการลงทุนในพันธบัตรรัฐบาลสำหรับโครงการที่ไม่มีความจำเป็น และให้มองข้ามพันธบัตรเทศบาลและพันธบัตรรัฐของเมืองและรัฐต่างๆ ที่ประสบปัญหาเศรษฐกิจตกต่ำเป็นเวลานาน

<figure><img style="width: 680px; height: 465px;" src="http://forbesthailand.com/uploads/library/5ec82b28254fd6b4a6849c0da30636c7.png" alt="" width="680" height="465" /><figcaption> Donald Trump หนึ่งในตัวแปรของความยุ่งเหยิงในอุตสาหกรรมต่างๆ ของปีนี้</figcaption></figure>

อสังหาริมทรัพย์สหรัฐฯ ราคาไม่แพง! ราคาอสังหาริมทรัพย์เพื่อการอยู่อาศัยในฮ่องกงและสิงคโปร์ทำให้อสังหาริมทรัพย์ใน Manhattan และ San Francisco มีราคาถูกลงไปถนัดใจ คอนโดหรูในฮ่องกงราคาเพิ่มขึ้น 7,000 เหรียญสหรัฐฯ โดยเมื่อปีที่แล้วมีอสังหาริมทรัพย์แห่งหนึ่งตั้งราคาขายไว้ที่ 22,000 เหรียญต่อตารางฟุต

อัจฉริยภาพในตัวคุณ Warren Buffet กล่าวไว้ว่าผลตอบแทนที่ดีที่สุดเกิดจากการลงทุนกับตัวคุณเอง เวลานี้เป็นโอกาสที่เหมาะสมอย่างยิ่ง Trump เทคโนโลยี และภูมิศาสตร์การเมืองสร้างความยุ่งเหยิงในหลายอุตสาหกรรม ดังนั้นการทบทวนความรู้ใหม่จึงเป็นสิ่งจำเป็น

&nbsp;

<img style="width: 150px; height: 172px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/5d781f20933bb156440a0440fec23c0d.png" alt="" />
Rich Karlgaard
Editor-at-Large และ Global Futurist ของ Forbes

&nbsp;

<hr />

<a href="http://www.aisbookstore.com/Shop/Magazine/FORBES/3d748ddd-bd54-4f3c-ad65-e09584ec53e5">คลิกอ่านบทความทางด้านเศรษฐกิจ ได้ที่ Forbes Thailand ฉบับ มิถุนายน 2560 ในรูปแบบ e-Magazine</a>
<a href="http://www.aisbookstore.com/Shop/Magazine/FORBES/3d748ddd-bd54-4f3c-ad65-e09584ec53e5"><img style="width: 250px; height: 330px;" src="http://forbesthailand.com/uploads/library/663e5de0c1bfd6e41381ca205752298d.png" alt="" /></a>

ธีมการลงทุนปี 2017 – 2020

<h2>เช้าวันเสาร์อันแสนอบอ้าว ณ ฮ่องกง ผมมีกำหนดการร่วมเวทีเสวนาที่ Chinese University of Hong Kong ซึ่งจัดโดย Harvard Project for Asian &amp; International Relations (HPAIR) หัวข้อเสวนา คือ Bamboo Ceiling หรือข้อกีดกันในหน้าที่การงานของชาวเอเชียแล้วฝรั่งลูกทุ่งจากแดนลุงแซมที่ย้ายสำมะโนครัวไปอยู่ Silicon Valley ใน California อย่างผมจะไปรู้อะไรเรื่องเพดานไม้ไผ่นี้ ผมตัดสินใจว่าจะพูดเฉพาะข้อเท็จจริง การค้นคว้าทาง Google ช่วยติดอาวุธให้ผมได้มากมายจริงๆ แต่เป็นอาวุธที่ไม่มีประสิทธิภาพเอาเสียเลย เพราะ ณ Silicon Valley นายจ้างรายใหญ่ๆ ทั้งหลายล้วนแต่เป็นบริษัทเทคโนโลยี ไล่ตั้งแต่ Apple, Intel, Google, Facebook ฯลฯ</h2>
พนักงานบริษัทเหล่านี้มีถึงร้อยละ 25-30 ที่เป็นชาวอเมริกันเชื้อสายเอเชีย โดยมากเป็นประชากรรุ่นที่ 2 แต่มีเพียงร้อยละ 14 ที่อยู่ในกลุ่มชนชั้นนำของบริษัทหรือพวกบอสทั้งหลาย บริษัทที่ประสบความสำเร็จที่สุดในโลกอย่าง Apple ไม่มีผู้บริหารที่เป็นชาวอเมริกันเชื้อสายเอเชียเลย ผมมาถึงเวทีเสวนาพร้อมด้วยข้อเท็จจริงที่น่าอับอายเหล่านี้ ความตั้งใจของผมคือผมจะถ่ายทอดข้อมูลที่สืบค้นมาแล้วจะขอหุบปาก ความเห็นของผมคงฟังไม่ขึ้นเท่าไหร่ในสายตาของผู้ดำเนินการเสวนาชาวฮ่องกง บนเวทีที่ประกอบด้วยผู้เสวนาชาวฮ่องกง ชาวอเมริกันเชื้อสายเอเชียที่ทำงานให้บริษัทร่วมลงทุนของเวียดนาม และผู้บริหารจากจอร์แดนซึ่งอาศัยอยู่ในสิงคโปร์ผู้ฟังที่เป็นนักศึกษา 150 คนส่วนใหญ่มาจากฮ่องกง จีนแผ่นดินใหญ่ อินเดีย ประเทศในเอเชียและตะวันออกกลางอื่นๆ เมื่อผู้ดำเนินการเสวนาถามคำถามที่คาดเดาได้เสร็จสิ้นแล้ว เธอได้เชื้อเชิญให้นักศึกษายกมือเพื่อถามคำถามเช่นกัน เปรี้ยง! คำถามแรกมาจากนักศึกษาชาวจีน “แล้วความเขินอายแบบเอเชียล่ะ ไม่เห็นพูดถึงเลย นั่นมันเพดานไม้ไผ่ชัดๆ”

เอาล่ะสิครับ จู่ๆ ก็มีคนจับได้เสียแล้ว ผู้ร่วมอภิปรายทุกคนมีชื่อเสียงในหน้าที่การงานต้องปกป้อง เราจึงไม่คิดจะไปแตะหัวข้อที่มันส่วนตัวมากขนาดนั้น แม้ผมเองก็เคยเป็นคนขี้อายเอามากๆ แต่ของผมนั้นเป็นความขี้อายแบบชาวอเมริกันมิดเวสต์เชื้อสายนอร์เวย์ แม้ผมจะมีเรื่องเล่ามากมายเกี่ยวกับความขี้อาย รากเหง้าของมันและมันเป็นกำแพงปิดกั้นโอกาสอย่างไร แต่จะให้มาพูดในที่นี้ต่อหน้าผู้ร่วมอภิปรายเหล่านี้หรือ?

คำถามของแม่สาวน้อยทำเอาเวทีของเราสะเทือนเลยทีเดียวเพราะหลังจากนั้นจนจบการเสวนา ไม่มีใครอยากพูดเรื่องอื่นอีกเลยความเขินอายเป็นปัญหาที่ผู้คนทุกที่ประสบกันแต่รู้สึกได้รุนแรงกว่าในหมู่ชาวเอเชีย

มีหนังสือหลายเล่มเกี่ยวกับเรื่องเพดานไม้ไผ่และอิทธิพลของความเขินอายและความเป็นคนเก็บตัว ต้องบอกว่าสองสิ่งนี้ไม่เหมือนกัน คนชอบเก็บตัวอาจไม่ได้ขี้อาย พวกเขาแค่ชอบปลีกวิเวกไปอยู่กับตัวเองและหนังสือดีๆ สักเล่ม คนชอบสังคมจะรู้สึกสดใสเมื่อได้พบเจอผู้คน อย่างไรก็ตาม ผู้จัดการฝ่ายบุคคลบนเวทีวันนั้นยอมรับว่า สิ่งที่แย่ที่สุดคือการเป็นคนชอบสังคมที่ขี้อาย “ผู้คนทำให้คุณกระปรี้กระเปร่า แต่ความกลัวกลับรั้งคุณเอาไว้” เธอเองเอาชนะความอายด้วยการเข้าชั้นเรียนการกล่าวสุนทรพจน์ที่สถาบัน Toastmasters (สถาบันที่เน้นการสอนเรื่องการสื่อสารการพูดในที่สาธารณะและทักษะความเป็นผู้นำ)
<h2>วัฒนธรรมของคุณเป็นแบบไหน</h2>
<img src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/8f9dcb91f9a0bc980624edd594e75946.jpg" alt="" />

ทุกคนมีสมบัติติดตัวมาจากวัฒนธรรมของตัวเองทั้งดีและไม่ดี หนังสือขายดีประจำฤดูร้อนนี้เป็นหนังสือม้ามืดที่ชื่อ Hillbilly Elegy : A Memoir of a Family and Culture in Crisis เขียนโดย J.D.Vanceเนติมหาบัณฑิตจากมหาวิทยาลัย Yale เขาเกิดที่เมืองเล็กๆ ในรัฐ Ohio ปัจจุบันเป็นนักธุรกิจร่วมลงทุน อาศัยอยู่ใน San Francisco แม่ของเขาแต่งงานและหย่าหลายต่อหลายครั้ง คนๆ เดียวที่เป็นแบบอย่างในชีวิตของเขาคือยายที่เป็นสิงห์อมควันและปากคอเราะร้ายความทรงจำของ Vance เกี่ยวกับชนชั้นล่างที่เป็นคนขาวในอเมริกา โดยเฉพาะชาวสก็อตจากไอร์แลนด์ที่มาตั้งรกรากใน Appalachia หัวใจของวัฒนธรรมของพวกเขาคือเกียรติยศ แต่ Vance บอกว่าขณะที่แนวโน้มเศรษฐกิจตกต่ำ เกียรติยศได้ถูกยึดถืออย่างผิดๆ กลายไปสู่การตอบสนองของร่างกายในการเลือกที่จะสู้หรือหนี (fight-or-fight response) เมื่อเจอมรสุมในชีวิต การต่อสู้นี้มักเป็นการลงไม้ลงมือและถูกกระตุ้นโดยแอลกอฮอล์ ลงเอยด้วยการที่ผู้คนผละงาน หัวหน้าครอบครัวทิ้งความรับผิดชอบ ในยุคที่การเหยียดหยันผู้ที่แตกต่างเป็นพฤติกรรมที่น่ารังเกียจ แต่การจะประสบความสำเร็จในเศรษฐกิจที่มีการติดต่อสื่อสารกันอย่างเข้มข้นนั้น ขึ้นอยู่กับความสามารถของเราในการดึง เอาสิ่งที่ดีที่สุดดุ จากมรดกทางวัฒนธรรมออกมาใช้ มรดกจากวัฒนธรรมของคุณเป็นแบบไหน มันส่งเสริมอาชีพ การงานของคุณอย่างไร ลองเขียนมาเล่าให้ผมฟังบ้าง

<figure><img src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/432321de160377a3103b9e50b008a56e.png" alt="" width="200" height="233" /><figcaption> RICH KARLGAARDผู้พิมพ์ผู้โฆษณาของ Forbes กับผลงานหนังสือเล่มล่าสุด TEAM GENIUS : THE NEW SCIENCE OF HIGH-PERFORMING ORGANIZATIONS</figcaption></figure>

&nbsp;

<hr />

<a href="https://goo.gl/sfeKXF">คลิ๊กอ่านบทความทรงคุณค่าทางด้านธุรกิจ ได้ที่ Forbes Thailand ฉบับเดือนธันวาคม 2559</a>
<a href="https://goo.gl/sfeKXF"><img src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/0ce5c1a4150dcc466dc17fc7774e169e.png" alt="" /></a>

วัฒนธรรมและความสำเร็จ

ข้อมูลน่าผิดหวังที่คุณอาจยังไม่รู้คือ สหรัฐอเมริกามีการฟื้นตัวกระท่อนกระแท่นและอ่อนแอที่สุดนับจากปี 1949 ซึ่งหลังจากวิกฤตเศรษฐกิจครั้งใหญ่สิ้นสุดลงราวกลางปี 2009 อัตราการเติบโตเฉลี่ยของจีดีพีอยู่ที่เพียง 2.1% และที่แย่ไปกว่านั้น แนวโน้มการขยายตัวยังอยู่ในทิศทางขาลงโดยในไตรมาส 2 ของปี 2016 นี้อัตราเติบโตอยู่ในระดับต่ำเพียง 1.2%

ลองมาดูข้อมูลอัตราการเติบโตเฉลี่ยต่อปีของจีดีพีในช่วงปีที่ผ่านมาจะเห็นได้ว่าตัวเลขการเติบโตเหมือนการสะท้อนของลูกบอลที่ตกถึงพื้นซึ่งการเด้งกลับแต่ละครั้งนั้นแผ่วแรงลงเรื่อยๆ ในแต่ละรอบ สาเหตุคืออะไร? ปีนี้เป็นปีแห่งการเลือกตั้งประธานาธิบดีของสหรัฐฯ และเรามักจะเลือกโยนความผิดให้พรรคฝ่ายตรงข้ามที่เราชิงชัง ยุคประธานาธิบดี Carter (พรรคเดโมแครต), Reagan (พรรครีพับลิกัน) และ Bush I (พรรครีพับลิกัน) เศรษฐกิจโตช้ากว่าเล็กน้อยแต่ดีกว่าปีที่อดีตประธานาธิบดี Clinton ขึ้นบริหารซึ่งมีผลงานดีกว่า Bush II (พรรครีพับลิกัน) ที่ทำได้ดีกว่า Obama (พรรคเดโมแครต)

ถ้าการเมืองไม่สามารถอธิบายถึงความผันผวนที่เกิดขึ้นได้ หรือคำตอบจะอยู่ที่เรื่องภาษี? ประเด็นนี้ก็ไม่ชัดเจนเช่นกัน ขณะที่มีการกำหนดให้เสียภาษีในระดับต่ำแต่จัดเก็บจริงได้สูงในช่วงการบริหารของ George W. Bush ดังนั้นจะเห็นได้ว่ามันเป็นเรื่องที่คลุมเครือน่าสับสนสาเหตุหลักก็คือ...

• ประเทศทั่วโลกวิ่งไล่ทันสหรัฐฯ สงครามโลกครั้งที่ 2 ทิ้งความเสียหายไว้มากมาย ประเทศต่างๆ ที่เสียหายต่างใส่เกียร์เพื่อตามคู่แข่งอย่างสหรัฐฯ ให้ทัน อย่าง เยอรมัน ญีปุ่น จีน สิงคโปร์

• การยกเลิกระบบมาตรฐานทองคำในปี 1971 เมื่อไร้ทองคำหนุนหลัง ค่าเงินดอลลาร์มักจะถูกหรือแพงเกินไป หรือหมายถึงเงินดอลลาร์ไม่มีความเสถียรและคาดการณ์ได้ยาก สิ่งนี้ทำให้ธนาคารกลางสหรัฐฯ มีอำนาจมากเกินไป

• กฎหมายและระเบียบข้อบังคับที่เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง ดังที่ Patrick McLaughlin และ Richard Williams จาก Mercatus Center มหาวิทยาลัย George Mason University รวบรวมข้อมูลไว้ โดยผมจะใช้ตัวเลขกลมๆ เพื่อให้เห็นภาพได้ง่ายขึ้น ทั้งสองอธิบายว่าจำนวนข้อกฎหมายของประเทศเพิ่มขึ้นถึง 1,700% นับจากปี 1950 ส่วนกฎหมายและข้อบังคับในด้านเศรษฐกิจเพิ่มขึ้น 700% ในช่วงเวลาเดียวกัน

โดย
<img style="width: 200px; height: 233px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/432321de160377a3103b9e50b008a56e.png" alt="" />
RICH KARLGAARD
ผู้พิมพ์ผู้โฆษณาของ Forbes

<hr />

<a href="http://goo.gl/fFyN78">คลิกอ่านฉบับเต็ม "เหตุใดการเติบโตของเศรษฐกิจสหรัฐฯ ถึงอยู่จุดวิกฤต?" ได้ที่ Forbes Thailand ฉบับ DECEMBER 2016 ในรูปแบบ e-Magazine</a>
<a href="https://goo.gl/fFyN78"><img style="width: 250px; height: 327px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/0204b3f8180980348e2ec4579732a69d.png" alt="" /></a>

เหตุใดการเติบโตของเศรษฐกิจสหรัฐฯ ถึงอยู่จุดวิกฤต?

ภายใต้การบริหารของผู้นำคนใหม่ (ตั้งแต่เดือนกุมภาพันธ์ 2014) Microsoft รุดหน้าอย่างไม่หยุดยั้ง ตั้งแต่ราคาหุ้นของบริษัทที่สร้างผลตอบแทนชนะบริษัทเทคโนโลยียักษ์ใหญ่รายอื่นๆ ไปจนถึงตลาดโดยรวม รวมถึงการที่บริการคลาวด์ของ Microsoft สามารถไล่ทัน Amazon แม้จะปล่อยออกมาสู่ตลาดช้ากว่า ก็นับเป็นอีกเรื่องที่ไม่ธรรมดาเนื่องจากใคร่รู้ยิ่งนักว่า Satya Nadella ประธานบริหารของ Microsoft ปรับทิศทางบริษัทจากการพึ่งพาธุรกิจหลักอย่าง Windows และ Officeและหันไปมุ่งเจาะตลาดอุปกรณ์เคลื่อนที่และระบบคลาวด์ได้อย่างไร

ผมและทีมงาน Forbes จึงใช้เวลากว่าชั่วโมงนั่งจับเข่าคุยกับ Nadella เมื่อปลายเดือนมิถุนายนที่ผ่านมา การสนทนาครั้งนี้เป็นการพูดคุยกันหลังไมค์แต่ Nadella ได้ทิ้งประเด็นอันน่าสนใจเอาไว้ เขาเล่าว่าเขาเป็นหนึ่งในสาวกทฤษฎีกรอบความคิดของ Carol Dweck ศาสตราจารย์จากมหาวิทยาลัย Stanford เมื่อปี 2006 Dweck ได้เขียนหนังสือชื่อ Mindset:The New Psychology of Success เธอได้อธิบายถึงแนวคิดที่เข้าใจง่ายแต่หนักแน่นด้วยสาระสำคัญ นั่นคือบุคคลประเภทที่มีกรอบความคิดตายตัว จะหยุดพัฒนาตนเองถึงแม้จะเปี่ยมไปด้วยพรสวรรค์ ส่วนคนกลุ่มที่มีมุมมองความคิดแบบเปิด จะก้าวหน้าพัฒนาอยู่เสมอ

การยึดมั่นในธุรกิจ Windows และ Office มาเป็นเวลายาวนานบวกกับความเอนเอียงเพราะเชื่อมั่นว่าพนักงานของบริษัทมีความสามารถสูงที่สุดเหนือคู่แข่งทำให้ Microsoft มีกรอบความคิดที่ยึดติดในการดำเนินธุรกิจของตนในหนังสือ Dweck หยิบยกเรื่องราวของ John McEnroe อดีตนักเทนนิสมืออาชีพขึ้นมาเป็นกรณีตัวอย่างสำหรับบุคคลที่มีทักษะความสามารถแต่มีกรอบความคิดตายตัว McEnroe มีพรสวรรค์โดดเด่นแต่เกลียดการฝึกซ้อม นอกจากนี้เขายังเกลียดโปรแกรมฝึกพัฒนากล้ามเนื้อเพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งและความยืดหยุ่น อย่างที่ Roger Federer ทำเป็นประจำซึ่งโปรแกรมฝึกนี้อาจช่วยยืดเวลาการเล่นเทนนิสอาชีพของเขาให้นานขึ้น

สำหรับ McEnroe ทุกสิ่งทุกอย่างอยู่ที่พรสวรรค์ของเขาเท่านั้น สิ่งที่ทำให้เขาโดดเด่นคือทักษะฝีมือที่ติดตัวมาแต่กำเนิดส่วนขั้นตอนความคิดที่เปิดกว้างต่อการพัฒนา Dweck เขียนอธิบายว่าคือ การสงสัยใคร่รู้ ลงมือทดสอบ ทุ่มเทฝึกฝนและเรียนรู้ ทำตามซ้ำๆ ทำแล้วทำอีก เพราะถ้าหยุดเมื่อไหร่หมายความว่าจะหยุดพัฒนาและเติบโต ตอนนี้เมื่อคุณรู้แล้วว่า Nadella จาก Microsoft เป็นแฟนตัวยงของ Mindset อาจทำให้คุณอยากหยิบหนังสือเล่มนี้ขึ้นมาอ่านอีกครั้ง

หนังสืออีก 2 เล่มที่เพิ่งวางแผงและควรค่าที่จะหยิบยกคือ Ego Is the Enemy โดย Ryan Holiday และ Shoe Dog: A Memoir by the Creator of Nike โดย Phil Knight

Ego Is the Enemy หนังสือคุณภาพคับอัดแน่นไปด้วยเคล็ดลับในการพัฒนาตนเอง ทั้งการเพิ่มประสิทธิภาพ การวิเคราะห์ตนเองและเสริมทักษะความสามารถ เรื่องราวของผู้เขียน Holiday วัย 29 ปีได้ลาออกจากมหาวิทยาลัยกลางคันแต่สามารถไต่เต้ากลายเป็นตัวแทนผู้ดูแลศิลปินเพลงร็อคแห่งวงการฮอลิวูด และรับตำแหน่งกรรมการบริหารฝ่ายการตลาดของ American Apparel ด้วยวัยเพียง 20 กว่าปี Holiday ศรัทธาในแนวคิดปรัชญาแบบ Stoicism ของชาว Spartan ซึ่งกลายมาเป็นหัวใจสำคัญของหนังสือ ทั้งนี้ Holiday ได้แนะนำแนวทางสู่ความสำเร็จและการพัฒนาประสิทธิภาพของตนเองเช่นเดียวกับ Dweck โดยมีหลักการว่ากำหนดชีวิตของคุณด้วยการลงมือทำไม่ใช่จากสิ่งที่ติดตัวมา อย่าปล่อยให้อัตตาสูงเกินไปจนมองความสามารถตนเองสูงเกินจริงหรือไม่รับฟังคำติเพื่อก่อ

Shoe Dog ซึ่งเขียนโดย Knight เป็นบันทึกไดอารี่ที่ดีที่สุดเท่าที่ผมเคยอ่านมา เนื่องจากเป็นบันทึกเรื่องราวจากประสบการณ์จริงของผู้แต่งจึงสามารถถ่ายทอดอารมณ์และความเป็นจริงได้อย่างลึกซึ้งขนาดที่หนังสืออัตชีวประวัติเล่มที่ดีที่สุดก็เทียบไม่ได้Knight เป็นนักวิ่งตัวยงสมัยเรียนอยู่ที่ University of Oregon ขณะที่เขาศึกษาระดับปริญญาโทที่ Graduate School of Business ณ Stanford เขาเขียนรายงานเกี่ยวกับโอกาสที่บริษัทญี่ปุ่นจะรุกเข้าเจาะตลาดธุรกิจกีฬาในสหรัฐฯ หลังจากเข้ารับใช้ชาติในกองทัพอเมริกา Knight เดินทางไปยังประเทศญี่ปุ่นและกลายเป็นตัวแทนจำหน่ายสินค้าแบรนด์ Onitsuka Tiger ในสหรัฐฯ (หรือที่รู้จักกันในนามแบรนด์ Asics ในปัจจุบัน)

นั่นคือเรื่องราวในปี 1962 และเวลาล่วงเลยจนถึงปี 1971 ก่อนที่ Knight จะก่อตั้งธุรกิจรองเท้ากีฬาของตนเองภายใต้แบรนด์ Nike อย่างไรก็ตาม แม้ว่าธุรกิจจะเติบโตในอัตราสองเท่าทุกปีแต่ Nike กลับมีกระแสเงินสดติดลบอย่างต่อเนื่องจนกระทั่งนำบริษัทเข้าตลาดโดยออก IPO เมื่อเดือนธันวาคม 1980 (และเป็นเรื่องบังเอิญที่ Apple ออก IPO ในเดือนเดียวกัน) ในหนังสือ Shoe Dog Knight พาผู้อ่านผ่านท่องสู่เรื่องราวอันโลดโผนก่อน Nike จะก้าวสู่ความสำเร็จจากที่เคยพลาดพลั้งและเกือบล่มสลาย

ทั้งหมดนี้คือหนังสือ 3 เล่มที่ผมอยากแนะนำให้คุณอ่านในช่วงวันหยุดพักผ่อนนี้

<img style="width: 200px; height: 233px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/432321de160377a3103b9e50b008a56e.png" alt="" />
RICH KARLGAARD
ผู้พิมพ์ผู้โฆษณาของ Forbes กับผลงานหนังสือเล่มล่าสุด TEAM GENIUS : THE NEW SCIENCE OF HIGH-PERFORMING ORGANIZATIONS

<hr />

<a href="http://goo.gl/n8dXzO">คลิ๊กอ่านเพิ่มเติมบทความทรงคุณค่า ได้ที่ Forbes Thailand ฉบับ October 2016 ในรูปแบบ e-Magazine</a>
<a href="http://goo.gl/n8dXzO"><img src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/51ea2f8575516d2f75c7d699c840a968.png" alt="" width="282" height="368" /></a>

หนังสือที่ควรค่าแก่การอ่านในวันพักผ่อน

Marc Benioff ผู้ก่อตั้งและ CEO ของ Salesforce คือบุคคลสำคัญระดับแนวหน้าของวงการเทคโนโลยีแห่ง Silicon Valley หนวดเครายาวบนใบหน้าและรูปร่างที่สูงใหญ่แบบนัก (อเมริกัน) ฟุตบอลแนวรุกอาจทำให้เขาดูน่ากลัว ด้วยภาพลักษณ์ดังกล่าวหลายคนวาดภาพว่าเขาน่าจะเป็นคนประเภทชอบตะโกนออกคำสั่งหรือไล่พนักงานที่ที่ทำผิดพลาดออกอย่างไม่ลังเล

ด้วยเหตุนี้การสัมภาษณ์ Benioff บนเวทีสัมมนา Forbes CIO Summit จึงสร้างความประหลาดใจอย่างมาก เมื่อประธานบริหารของ Salesforce พูดคุยถึงเรื่อง...ศาสนาพุทธและโยคะ Benioff ชี้ว่านวัตกรรมเทคโนโลยีใหม่ๆ ถาโถมเข้ามาอย่างต่อเนื่องจนทำให้คนที่ตามไม่ทันเกิดความเครียดและวิตกกังวล และมีเพียงคนที่ “มั่นคงและมีสติ” เท่านั้นที่สามารถนำเทคโนโลยีไปใช้ให้เกิดประโยชน์ได้ “ความมีสติคือยาขจัดความเครียดและความกังวลที่ดีที่สุด” Benioff กล่าว

<figure><img src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/a5579b8228f8123c7996c5dffb19fa35.png" alt="" width="436" height="321" /><figcaption> Marc Benioff</figcaption></figure>

Benioff ไม่ได้สั่งสมเรียนรู้หลักปรัชญาแบบตะวันออกจากการอ่านหนังสือที่หาได้ตามร้านในสนามบิน เขาเคยเดินทางไปอินเดียเพื่อเสาะหาพระอาจารย์สอนธรรมะ เขาได้นิมนต์พระภิกษุ อย่างเช่น หลวงปู่ Thich Nhat Hanh มาพำนักอยู่ที่หนึ่งในบ้านหลายหลังของเขาที่ San Francisco เพื่อเทศนาสอนพนักงาน Salesforce ถึงวิธีปฏิบัติเพื่อให้จิตใจสงบและมีสติ อาคารสำนักงานแห่งใหม่ของ Salesforce จะมีห้องสำหรับฝึกโยคะทุกชั้น ความสนใจนับถือพระอาจารย์และผู้สอนหลักธรรมะของ Benioff นั้นเปิดกว้างไปทั่วโลก  นอกจากนี้เขายังยกให้ Tony Robbins นักพูดสร้างแรงบันดาลใจชาวอเมริกันเป็นผู้ที่ช่วยให้เขาดำเนินชีวิตไปในแนวทางที่ถูกต้องแม้ไม่ได้เป็นพระสอนศาสนา

&nbsp;
<h2>คุณค่าของโค้ชผู้ยิ่งใหญ่</h2>
ดูเหมือนว่าเรากำลังอยู่ในยุคแห่งหลักการและเหตุผลอย่างเต็มรูปแบบโดยมีข้อมูลและบทวิเคราะห์เป็นเสมือนพระคัมภีร์ แต่ในความเป็นจริงไม่ได้เป็นเช่นนั้น ยิ่งคุณได้พูดคุยกับบรรดาผู้ประกอบการและผู้บริหารที่ประสบความสำเร็จ คุณจะยิ่งเรียนรู้ว่าพวกเขาไม่ได้มุ่งหน้าทำเงินแต่ในโลกธุรกิจเท่านั้น พวกเขายังรู้วิธีกระตุ้นแรงจูงใจผู้อื่นพร้อมทั้งหาทางเสาะหาสิ่งที่จะช่วยสร้างแรงบันดาลใจให้กับตนเองอีกด้วย

<figure><img style="width: 450px; height: 485px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/c1d7dd06fde4767502146f63eab60476.png" alt="" width="450" height="485" /><figcaption> Bill Campbell</figcaption></figure>

ในเดือนเมษายนที่ผ่านมา Silicon Valley เพิ่งสูญเสีย Bill Campbell ในวัย 75 ปีซึ่งเป็น “โค้ชคนสำคัญ” แห่งวงการเทคโนโลยี ในอดีต Campbell เคยรับหน้าที่เป็นหัวหน้าโค้ชทีมฟุตบอลของ Columbia University จากนั้นเขาเปลี่ยนเส้นทางอาชีพสู่ธุรกิจโฆษณาก่อนจะย้ายถิ่นฐานไปยังฝั่งตะวันตกของสหรัฐฯ และรับหน้าที่ตำแหน่งผู้บริหารของ Apple และ Claris ซึ่งเป็นบริษัทลูกของ Apple ที่ประกอบธุรกิจซอฟต์แวร์ และสุดท้ายได้ก้าวขึ้นเป็น CEO ของบริษัท ตลอดเส้นทางอาชีพ Campbell สั่งสมชื่อเสียงในฐานะนักสร้างแรงบันดาลใจและนักวางกลยุทธ์ที่ยอดเยี่ยมหรือที่ปัจจุบันนิยมเรียกกันว่าโค้ชทางธุรกิจ หนึ่งในคนดังแห่งโลกเทคโนโลยีที่เขาคอยให้คำแนะนำปรึกษาคือ Steve Jobs

Jobs แต่งตั้ง Campbell เป็นหนึ่งในสมาชิกคณะกรรมการของ Apple และทั้งสองมักจะเดินเล่นใน Palo Alto ระหว่างพูดคุยปรึกษาทั้งเรื่องงานและครอบครัว ปริศนาที่น่าอัศจรรย์ของ Steve Jobs คือเส้นทางสู่ความสำเร็จของเขา จากอัจฉริยะที่มีพฤติกรรมเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายและชอบสร้างปัญหาในช่วงทศวรรษที่ 1970 ถึง 1980 ได้ขึ้นแท่นกลายเป็น CEO ผู้นำธุรกิจที่ครองใจคนทั่วโลกในช่วงต้นทศวรรษ 2000 เรื่องราวเบื้องหลังเริ่มกระจ่างเมื่อได้พิจารณาความสัมพันธ์ระหว่าง Jobs และ Campbell ผู้เป็นเหมือนพี่ชายที่มีทักษะประสบการณ์และสุขุมกว่าและคอยให้การสนับสนุนช่วยเหลือ Jobs อยู่เสมอ นอกจากนั้น Campbell ยังเป็นที่ปรึกษาให้กับ Scott Cook จาก Intuit, Larry Page จาก Google และบรรดานักธุรกิจในวงการเทคโนโลยีจาก Silicon Valley อีกมากมาย ในเวลาที่ต้องการคำปรึกษาหรือสนทนาพูดคุยเพื่อหาแรงบันดาลใจจาก Campbell ก็เพียงแค่ต้องแวะเวียนไปที่บาร์ Old Pro ของเขา (เขาเป็นเจ้าของร่วม) ใน Palo Alto หลังเลิกงาน

สิ่งที่จะช่วยพัฒนาให้ก้าวหน้าบนเส้นทางอาชีพอย่างต่อเนื่องพร้อมทีมงานที่มีคือโจทย์สำคัญที่ผู้บริหารทุกคนต้องการหาคำตอบ เมื่อ Marc Benioff หรือ Steve Jobs พบวิธีที่แหวกแนวไปจากเดิมอาจทำให้คุณยากที่จะเชื่อ คุณอาจคิดว่าพวกเขาประสบความสำเร็จได้เพราะแหล่งธุรกิจเทคโนโลยีในแคลิฟอร์เนียมีความพิเศษอะไรบางอย่าง หรือบางคนอาจคิดว่าการศึกษาข้อมูลต่างๆ หรือแม้แต่เข้าเรียน MBA ในมหาวิทยาลัยชื่อดังอาจช่วยให้ค้นพบคำตอบ

หรืออีกทางหนึ่งก็คือพิจารณาข้อมูลจากการพูดคุยกับ Stuart Fletcher ซึ่งเพิ่งเข้ารับตำแหน่ง CEO ของ Bupa เมื่อไม่นานมานี้ Bupa คือบริษัทด้านประกันสุขภาพจากสหราชอาณาจักรที่มีมูลค่าประเมินกว่า 1.4 หมื่นล้านเหรียญและมีลูกค้ากว่า 32 ล้านคนจาก 190 ประเทศทั่วโลก ผมพบกับ Fletcher ครั้งแรกเมื่อปีที่ผ่านมาและบังเอิญเจอเขาอีกครั้งในปีนี้ที่งานสัมมนา Leveraging Genius ใน Scottsdale รัฐ Arizona งานสัมมนาจัดขึ้นโดย Gap International บริษัทที่ปรึกษาด้านการบริหารธุรกิจจาก Philadelphia ผู้ก่อตั้งและ CEO ของบริษัทคือ Pontish Yeramyan ชาวอาร์เมเนียนซึ่งย้ายถิ่นฐานจากตุรกีมายังสหรัฐฯ ในทศวรรษที่ 1960 และเข้าศึกษาในสาขาภาษาศาสตร์ เธอเชื่อในหลักการที่ว่า “การกระทำมาจากความคิด และความคิดมาจุดเริ่มต้นจากภาษาและการสื่อสาร” เธอกล่าวว่าคนที่ประสบความสำเร็จมีทักษะในการสื่อสารความคิดพูดคุยกับตัวเองแบบที่คนที่มีผลงานปานกลางหรือไร้ประสิทธิภาพไม่สามารถทำได้

Fletcher ได้เข้าร่วมงานสัมมนา Leveraging Genius หลายครั้งในช่วงทศวรรษที่ผ่านมา แต่ละครั้งเขาจะพาทีมผู้บริหารของ Bupa ประมาณ 20 คนเข้าร่วมสัมมนาด้วย หากประเมินในเชิงตัวเลขมันอาจดูไม่คุ้มค่า ผู้บริหาร 20 รายจากทั่วโลกต้องนั่งเครื่องบินเดินทางมายัง Arizona เพื่อเข้าร่วมงานสัมมนาที่กินเวลานานกว่า 1 สัปดาห์ ในรายงานทางการเงินสิ่งนี้อาจหมายถึงค่าใช้จ่ายที่มหาศาล แต่ Fletcher มองว่ามันเป็นการลงทุนที่คุ้มค่า ผู้บริหารของเขากลับมาเป็นหัวหน้างานและผู้นำที่ดีขึ้น จิตใจของพวกเขากลับมาสดชื่นแจ่มใสพร้อมทั้งได้เติมแรงบันดาลใจให้เต็มอีกครั้ง เสมือนกับซอฟต์แวร์ของร่างกายได้รับการปรับจูนและอัพเกรดใหม่และให้มีประสิทธิภาพในการทำงานดีขึ้น

&nbsp;

<img src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/4b9302a502245efc3050f888fa054504.png" alt="" />
RICH KARLGAARD
ผู้พิมพ์ผู้โฆษณาของ Forbes
กับผลงานหนังสือเล่มล่าสุด TEAM GENIUS : THE NEW SCIENCE OF HIGH-PERFORMING ORGANIZATIONS

<hr />

<a href="http://goo.gl/5ixXvJ">คลิกอ่านบทความทางด้านธุรกิจเพิ่มเติมได้ที่ Forbes Thailand Magazine ฉบับ SEPTEMBER 2016</a>
<a href="http://goo.gl/5ixXvJ"><img src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/d18fffd2a6e14edc4fb9936f32a1d320.png" alt="" width="297" height="388" /></a>

ปรับจูนความคิดและจิตใจ

<h2>ทรงผมอันยุ่งเหยิงแลดูเป็นคนหน้าสงสัย บวกกับฝีปากกล้าชนิดไม่กลัวสวนกระแสสังคม ชายนิวยอรค์เกอร์ผู้นี้ กำลังลุ้นที่จะก้าวขึ้นมาเป็นผู้นำประเทศคนต่อไป ใช่แล้ว...เรากำลังพูดถึง Boris Johnson อดีตนายกเทศมนตรีกรุง London</h2>
Johnson เคยเป็นนักข่าวมาก่อนที่จะผันตัวเข้าสู่สภาในปี 2001 ก่อนที่ปี 2008 จะก้าวขึ้นเป็นนายกเทศมนตรีกรุง London ก่อนหน้านั้นระหว่างปี 1999-2005 Johnson รับหน้าที่บรรณาธิการของ The Spectator วารสารแสดงความคิดเห็นเชิงอนุรักษ์นิยม และยังเคยทำงานให้กับ Daily Telegraph และ The Times มาก่อนด้วย เมื่อสมัยเรียนที่ Oxford นั้น Johnson ได้รับเลือกเป็นประธาน Oxford Union นักการเมืองน้อยคนนักที่จะเขียนหนังสือเป็น แต่ Johnson ทำได้และทำได้ดีเสียด้วย ในปี 2014 เขาตีพิมพ์หนังสือที่มีชื่อว่า The Churchill Factor: How One Man Made History (Riverhead Books) “หากคุณอยากรู้ความเป็นมาเป็นไปของวินาทีแห่งการตัดสินที่เกิดขึ้นในสงคราม โลกครั้งสุดท้ายแล้วละก็ ตามผมมาได้เลย” Johnson เขียนถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อวันที่ 26-28 พฤษภาคม 1940

“เราเข้าไปข้างในห้องอันซอมซ่อของสภาสามัญชนเดินขึ้นบันไดไปอีกไม่กี่ขั้นผ่านเข้าประตูบานเก่าที่เสียงลั่นเอี๊ยดอ๊าดและเดินไปตามทางเดินที่มีแสงไฟสลัว”

ณ ตอนนั้นสถานการณ์ดูเหมือนว่าอังกฤษ กำลังจะตกเป็นเหยื่อรายต่อไปของเยอรมนี “ที่บริเวณ Channel Ports กองกำลังอังกฤษโดนตัดขาดจนเหลือเพียงหยิบมือ...และกำลังรออพยพอยู่ที่ Dunkirk ถ้าหาก Hitler ยอมเชื่อฟังนายพลของตัวเองแล้วละก็น่าจะกำราบพวกเราลงได้...พร้อมกับทำลาย ความสามารถในการป้องกันประเทศแห่งนี้ลงอย่างราบคาบ”

Johnson ค่อยๆ ทบทวนเหตุการณ์ใกล้หายนะในครั้งนั้น “ผมคิดว่าคนรุ่นผมหลายคน (นี่ยังไม่ต้องนับรุ่นลูกนะ) ไม่เข้าใจนักหรอกว่าเราเกือบไปแล้วแค่ไหน และหลังการพิจารณาด้วยเหตุผลอย่างรอบคอบแล้วนั้น ในปี 1940 อังกฤษใกล้เคียงกับการยอมแพ้มากแค่ไหน ผู้มีอำนาจหลายคนเรียกร้องอย่างจริงจังให้มีการ ‘เจรจา’ [กับ Hitler]” เย็นวันที่ 28 พฤษภาคม Churchill เอาชนะ Halifax พร้อมขึ้นกล่าวสุนทรพจน์ต่อหน้าคณะรัฐมนตรี ซึ่งจบลงด้วยวาทะดังนี้

“หาก สุดท้ายแล้วเรื่องเล่าอันยาวนานของเกาะของพวกเราแห่งนี้จะต้องมาถึงตอนจบ ก็ให้มันจบเมื่อพวกเราทุกคนกระอักเลือดหลั่งรดลงแผ่นดินเท่านั้น”

&nbsp;
<h2>จากเงินกระดาษสู่ทองคำดิจิทัล</h2>
อีกหนึ่งสุดยอดงานเขียนที่พลาดไม่ได้ คือ The Scandal of Money:Why Wall Street Recovers but the Economy Never Does ผลงานระดับ masterpiece เล่มบางของ George Gilder เหมาะสำหรับจับคู่อ่านกับ Money: How the Destruction of the Dollar Threatens the Global Economy-and What We Can Do About It ซึ่งเป็นผลงานปี 2014 ของ Steve Forbes และ Elizabeth Ames ที่ได้รับการยกย่องให้เป็นหนังสือระดับคลาสสิกในชั่วข้ามคืน โดยหนังสือของ Forbes และ Ames จะเน้นที่ประวัติของเงิน ขณะที่ของ Gilder เน้นการวิเคราะห์ Bitcoin ซึ่งเป็นสกุลเงินยุคใหม่ที่เปิดตัวอย่างห้าวหาญ รวมไปถึงการวิเคราะห์สกุลเงินดิจิทัลเข้ารหัสอื่นๆ ประเด็นสำคัญของ Gilder คือ สหรัฐฯ ทำผิดพลาดอย่างร้ายแรงเมื่อตัดสินใจยกเลิกระบบมาตรฐานทองคำในปี 1971 เพราะเท่ากับทำลายคุณสมบัติอันล้ำค่าและองค์ประกอบสำคัญๆ ของเงินลงไปหลายด้านด้วยกัน ไม่ว่าจะเป็นเสถียรภาพ มูลค่าของข้อมูล และความสัมพันธ์กับกาลเวลา ผลของการตัดสินใจครั้งนั้น

แม้ว่าในปี 1971 อาจจะยังนึกไม่ถึงแต่ก็เดาได้ไม่ยากนั่น คือ วิศวกรรมการเงินกลายมาเป็นที่นิยม ขณะที่การลงทุนระยะยาวเริ่มหมดความสำคัญลงไป นับตั้งแต่ปี 1971 เป็นต้นมาจนถึงปัจจุบัน เศรษฐกิจสหรัฐฯ มีอัตราการขยายตัวต่อปีต่ำกว่าการขยายตัวในช่วงปี 1945-1970 เสียอีกส่วนสาขาการให้บริการทางการเงินนั้นปัจจุบันมีขนาดใหญ่กว่าเมื่อปี 1971 ถึง 4 เท่า เมื่อเปรียบเทียบกับภาพรวมของเศรษฐกิจ การบริหารเงินร้อนกลายเป็นทางออกที่สมเหตุสมผลในช่วงเวลาที่เงินขาด เสถียรภาพและอัตราดอกเบี้ยอยู่ในระดับต่ำ แม้กระทั่ง Silicon Valley ซึ่ง Gilder รักนักรักหนายังได้รับผลกระทบต่างๆ เหล่านี้ด้วย เนื่องจากเงินร่วมลงทุนส่วนมากในเวลานี้ต่างหันเข้าหาเว็บแอพพลิเคชั่น ซึ่งมีมูลค่าขึ้นลงอย่างรวดเร็ว Gilder คาดการณ์ว่า Bitcoin และเงินรูปแบบอื่นๆ ในลักษณะเดียวกันนี้จะเข้ามาเติมเต็มความต้องการเงินที่มีเสถียรภาพ แต่ก็ต้องเตรียมตัวเตรียมใจไว้เช่นกัน เพราะรัฐบาลทั่วโลกจะลุกขึ้นมาต่อต้านการใช้ Bitcoin ให้ถึงที่สุดอย่างแน่นอน อย่างไรก็ตาม เมื่อรัฐบาลหมดอำนาจในการบริหารจัดการค่าเงินแล้ว พวกเขาจะเริ่มหมดอำนาจลงเช่นกัน นับเป็นข่าวร้ายของรัฐบาล แต่เป็นข่าวดีของพวกเรายังไงละ

<img src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/cb27a1b1ee9b4d49107cb07690203401.png" alt="" />

<img src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/b5a8db62bb084b672653c6cdc4f23373.png" alt="" width="227" height="227" />
RICH KARLGAARD
ผู้พิมพ์ผู้โฆษณาของ Forbes
กับผลงานหนังสือเล่มล่าสุด
TEAM GENIUS : THE NEW SCIENCE OF HIGH-PERFORMING ORGANIZATIONS

<hr />

<a href="http://goo.gl/C0BKxV">คลิกอ่านบทความเพื่อจุดประกายไฟฝันทางด้านธุรกิจ จาก Forbes Thailand ฉบับ JUNE 2016 ในรูปแบบ E-Magazine</a>
<a href="http://goo.gl/C0BKxV"><img src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/46103e1bd0be2ec9c6c88c58bc90ddbf.png" alt="" width="329" height="436" /></a>

เมื่อ Boris เขียนถึง Winston

เรียบเรียง: ชนกานต์ อนันตคุณากร

การทำงานที่ Forbes เป็นเหมือนใบเบิกทางให้ได้เรียนรู้ชีวิตผู้คนที่ประสบความสำเร็จ ผมชอบถอดรหัสชีวิตของคนที่ประสบความสำเร็จเพื่อเรียนรู้ว่าพวกเขาทำอย่างไรถึงมีชีวิตที่พรั่งพร้อมและสมบูรณ์แบบ ชีวิตของ Warren Buffet เป็นตัวอย่างที่ดีในเรื่องนี้ เช่นเดียวกับเรื่องราวของ Bill Gates และ Steve Jobs สำหรับชีวิตของ Jobs อาจจะขลุกขลักอยู่บ้างในช่วงเริ่มต้น แต่สุดท้ายเขาก็สามารถผ่านพ้นปัญหาต่างๆ ที่เกิดขึ้นไปได้ด้วยดี Jobs เคยตกเป็นข่าวใหญ่จากการที่เขาปฏิเสธไม่ยอมรับว่าตัวเองเป็นพ่อผู้ให้กำเนิดสาวน้อยที่ชื่อ Lisa แต่สุดท้ายเขาก็ยอมรับว่าเธอเป็นบุตรสาวของเขาและทำตัวใหม่เป็นพ่อที่ทุ่มเทและคอยดูแลเอาใจใส่เธอเป็นอย่างดีนับแต่นั้น ซึ่งมันคงไม่ใช่เรื่องบังเอิญที่ Jobs คนใหม่จะไปได้สวยในอาชีพการงานจนก้าวขึ้นเป็นผู้นำและผู้บริหารองค์กรที่ประสบความสำเร็จในที่สุด

“ความเสียใจ” เป็นความเจ็บปวดอันเกิดจากความรู้สึกผิดบาปและความรู้สึกกระอักกระอ่วนใจที่พลั้งเผลอไปทำเรื่องโง่เง่า หลายต่อหลายคนจะทุกข์ทรมานอยู่กับความเสียใจที่เกิดขึ้นจากการกระทำของตนเอง เราโกงคนอื่น เราทำลายคนอื่นด้วยการนินทา เราฉีกหน้าเพื่อนร่วมงานให้ได้รับความอับอาย เราทำร้ายลูกหลานของเราเอง สิ่งเหล่านี้ล้วนแต่เป็นเรื่องที่ทำให้ต้องเสียใจ เราปล่อยให้ปัญหาหมักหมมโดยไม่คิดหาทางแก้ไขและความผิดบาปและความโง่เขลาเหล่านั้นก็พอกพูนและกัดกินใจเรา

คนที่ประสบความสำเร็จใช่ว่าจะไม่เคยทำสิ่งผิด แต่พวกเขายอมรับในสิ่งที่ตัวเองได้เคยทำผิดพลาดและพยายามหาทางลดเลิกพฤติกรรมที่ไม่ดีเหล่านั้น ถึงตรงนี้ผมคงต้องบอกไว้ก่อนว่า การสวมบทบาทในการให้คำแนะนำด้านจิตวิเคราะห์เป็นความกล้าบ้าบิ่นซึ่งผมไม่เคยคิดจะทำมาก่อนในชีวิต ต่างกับ Steve Jobs ที่คอยหาหนทางแก้ไขและวันหนึ่งเขาก็สามารถทำมันได้สำเร็จ อย่างที่รู้กันอยู่ว่า Jobs เป็นคนที่มีบุคลิกขัดแย้งในตัวเองจนส่งผลลบในการดำเนินชีวิต แต่เขาก็พยายามหาทางแก้ไขพฤติกรรมแย่ๆ ที่ทำร้ายตัวเองจนสามารถปรับความเข้าใจกับลูกสาวได้สำเร็จในที่สุด

ในขณะที่ Felix Dennis เจ้าของสำนักพิมพ์นิตยสารชื่อดังในประเทศอังกฤษ ผู้ได้ชื่อว่าทำธุรกิจด้วยวิธีการสกปรก กลับเลือกที่จะกลบความรู้สึกผิดด้วยการใช้โคเคนและเหล้าเป็นที่พึ่ง และเมื่อเขาประสบความสำเร็จสูงสุดในอาชีพการงาน โชคชะตากลับเล่นตลกกับชีวิต เขาพบว่าตัวเองป่วยเป็นโรคมะเร็งก่อนจะเสียชีวิตในเวลาต่อมา Dennis เขียนหนังสือที่มีชื่อว่า How to Get Rich ซึ่งเขาได้พรรณนาความผิดหวังเสียใจที่ผ่านมาในชีวิต รวมถึงการตัดสินใจเลิกใช้โคเคน เลิกสูบบุหรี่ และเลิกพฤติกรรมการดื่มสุราอย่างหนัก เขาตั้งใจว่าจะปรับลดเวลาทำงานให้น้อยลงและหันมาทำในสิ่งที่ตัวเองอยากจะทำให้มากขึ้น ซึ่งนอกจากการเขียนหนังสือและการประพันธ์บทกวีแล้ว เขายังตั้งใจว่าจะปลูกป่าเพื่อทิ้งไว้เป็นมรดกให้กับคนรุ่นหลังสืบไป

พวกที่มุ่งความสำเร็จในทางโลกมักเป็นคนที่มีภาวะผู้นำและชื่นชอบเรื่องตื่นเต้นผจญภัย คนกลุ่มนี้มีแนวโน้มที่จะทำผิดในเรื่องที่จริงๆ แล้วก็สามารถหลีกเลี่ยงไม่ให้เกิดขึ้นได้ อย่างชีวิตของ Babe Ruth นักเบสบอลชื่อดังที่มีพฤติกรรมสำส่อนและใช้ชีวิตเสเพล ก็น่าจะเป็นอุทาหรณ์สอนเราในเรื่องการดำเนินชีวิตได้เป็นอย่างดี

เพื่อนของผมที่ชื่อ Cameron Herold ซึ่งเป็นโค้ชฝึกสอนบรรดา CEO ที่มีชื่อเสียงบอกว่า พวกเจ้าของธุรกิจมีแนวโน้มจะเป็นโรคไบโพลาร์และเสี่ยงต่อการเสียผู้เสียคนมากกว่าคนกลุ่มอื่น ซึ่งมีเงินแต่เสพติดเซ็กส์ไปจนถึงติดการพนัน ด้วยเหตุนี้ กลุ่มคนที่มีภาวะผู้นำและประสบความสำเร็จในชีวิตจึงหมั่นไปโบสถ์แต่เนิ่นๆ และบ่อยครั้งเป็นกิจวัตรเพื่อจะได้มีชีวิตที่สมบูรณ์พูนสุขและประสบความสำเร็จในระยะยาว

สิ่งที่แย่ยิ่งกว่า คือความเสียที่ไม่ได้ทำสิ่งที่อยากทำ
ยังมีความเสียใจอีกประเภทหนึ่ง ซึ่งคนที่มีภาวะผู้นำจะมีทักษะในการหลีกเลี่ยงมันได้ดีกว่าพวกที่ไม่ค่อยประสบความสำเร็จ สิ่งนั้นคือ ความเสียใจที่พลาดโอกาสทำเรื่องที่อยากทำ ซึ่งมันมีอทธิพลสามารถทำลายความสุขในชีวิตได้เช่นกัน ในปี 2012 Huffington Post ได้ตีพิมพ์บทความที่ชื่อว่า “5 เรื่องที่คนใกล้ตายบ่นเสียดายมากที่สุด” ได้แก่

1.ฉันน่าจะมีความกล้าที่จะใช้ชีวิตในแบบที่อยากเป็น ไม่ใช่ ชีวิตแบบที่คนอื่นคาดหวังให้ฉันเป็น
2.ฉันไม่น่าทำงานหนักขนาดนี้
3.ฉันน่าจะกล้าแสดงความรู้สึกของตัวเองออกมามากกว่านี้
4.ฉันน่าจะติดต่อพูดคุยกับเพื่อนฝูงมากกว่านี้
5.ฉันน่าจะทำให้ตนเองมีความสุขมากกว่านี้

คุณจะเห็นว่าข้อ 1, 3, 4 และ 5 เป็นความเสียใจในสิ่งที่ไม่ได้ทำในช่วงชีวิตที่ผ่านมา ในขณะที่ข้อ 2 เป็นความเสียใจในสิ่งที่ได้ทำลงไป แต่ถ้าดูจากบริบทเนื้อความในข้อ 1 อาจจะมองว่าเป็นความเสียใจที่ทำงานหนักเกินไปเพื่อตอบสนองความคาดหวังของผู้อื่นก็ได้ ซึ่งไม่ว่าจะมองในมุมไหนก็ล้วนแต่เป็นความรู้สึกผิดที่ไม่ได้ทำในสิ่งที่อยากทำ ถึงตรงนี้ทำให้ผมนึกไปถึงสุภาษิตโบราณที่ดังก้องมาจากหลุมศพว่า “ค้นหาตัวเองให้เจอแล้วทำในสิ่งที่ชอบ แล้วจะไม่มีวันไหนเลยที่คุณรู้สึกว่าต้องฝืนใจทำงาน”

คุณสามารถเพิ่มโอกาสความสำเร็จและความพึงพอใจในระยะยาว ถ้าคุณรู้จักวางแผนชีวิตโดยการหลีกเลี่ยงไม่ไปข้องเกี่ยวกับสิ่งที่จะทำให้ต้องเสียใจ ไม่ว่าจะเป็นการทำสิ่งผิดหรือการพลาดโอกาสไม่ได้ทำเรื่องที่อยากทำ

<img class="img-responsive" src="/uploads/userfiles/images/JULY%202015/FO090814_015.jpg" alt="" width="357" height="369" />

RICH KARLGAARD ผู้พิมพ์ผู้โฆษณาของ Forbes กับผลงานหนังสือเล่มล่าสุด TEAM GENIUS: THE NEW SCIENCE OF HIGH-PERFORMING ORGANIZATIONS ติดตามบทความที่ผ่านมาของเขาได้ที่ www.forbes.com/karlgaard

<hr />

<a href="http://goo.gl/8MhWJo">คลิ๊กอ่าน Fobes Thailand ฉบับ DECEMBER 2015 ในรูปแบบ E-Magazine</a>

<a href="http://goo.gl/8MhWJo"><img class="img-responsive" src="/uploads/userfiles/images/DECEMBER%202015/cover%20new.jpg" alt="" width="339" height="443" /></a>

หลีกเลี่ยงความรู้สึก “เสียใจ”

เรียบเรียบ: พิษณุ พรหมจรรยา&nbsp; <a href="http://goo.gl/tlwKkd">(คลิ๊ก! เพื่ออ่านบทความเพื่อเติมไฟฝันทางธุรกิจผ่าน Forbes Thailand ในรูป E-Magazine)</a> 
 
คำพูดมีความหมาย อย่างเช่นในประโยคนี้ &ldquo;ถ้าเราไม่สามารถขอให้คนที่ประสบความสำเร็จในสังคมเข้าลงทุน...&rdquo; ซึ่งเป็นประโยคที่บรรดานักเทศน์ หรือนักระดมทุนโดยเฉพาะอย่างยิ่งในวิถีของชาวอเมริกันมักจะใช้กันอยู่บ่อยๆ อเมริกาเป็นประเทศที่มีผู้ประสบความสำเร็จในสังคมจำนวนมาก ซึ่งตามประเพณีแล้วคนเหล่านี้ก็มักจะบริจาคเงินที่มีล้นเหลือของพวกเขาให้ กับการกุศล โบสถ์ โรงเรียน และองค์กรไม่แสวงกำไรอื่นๆ 
 
ทีนี้ถ้าเปลี่ยนประโยคข้างต้นเป็น &ldquo;ถ้าเราไม่สามารถขอให้คนที่ถูกหวยในสังคมเข้าลงทุน...&rdquo; อืมม &ndash; ความหมายจะผิดไปจากเดิมมากเลยใช่ไหม แค่คำว่าคนถูกหวยมันเปลี่ยนนัยยะของประโยคนี้ไปหมดเลย การเปลี่ยนจากคำว่าคนที่ประสบความสำเร็จมาเป็นคนที่ถูกหวยทำให้ภาพของเศรษฐี ใจดีที่เสียสละทรัพย์ส่วนตนเพื่อสังคมกลายมาเป็นภาพของการเสียดสีและหมิ่นๆ อยู่ในที 
 
การถูกหวยไม่ได้ทำให้คนคนหนึ่งมีคุณค่าควรแก่การเคารพ นับถือ คนที่ถูกหวยนั้นก็แค่ดวงดีกว่าคนอื่นๆ ที่ซื้อหวยแล้วไม่ถูกก็เท่านั้น คนที่ถูกหวยแล้วไม่ได้บริจาคอะไรกลับมาให้สังคมเลยก็เป็นแค่คนดวงดีที่ใจดำ เท่านั้น

คนถูกหวยของสังคม

เรียบเรียง: นวตา สันติวัฒนา 
&nbsp; 
จากข้อมูลขององค์การสหประชาชาติ (UN) ประชากรโลกจะเพิ่มจำนวนสูงถึง 9 พันล้านคนในปี 2050 โดยจำนวนประชากรที่อาศัยอยู่ในเขตเมืองจะมีประมาณ 6 พันล้านคน ซึ่งหมายถึงจำนวนประชากรในเขตเมืองจะเพิ่มขึ้นอีก 2.5 พันล้านคนในช่วงเวลา 35 ปีนับจากนี้ 
 
คุณไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยกับผมในเรื่องนี้ เพราะแม้แต่ผมเองก็ยังอดสงสัยไม่ได้ว่าจำนวนประชากรโลกจะเติบโตรวดเร็วอย่าง ที่ UN คาดการณ์จริงหรือ จำนวนประชากรที่เพิ่มขึ้นไม่ว่าจะเป็น 1.5 พันล้านคนหรือ 2.5 พันล้านคนไม่ใช่ประเด็น เพราะการเพิ่มขึ้นของจำนวนประชากรไม่ว่าจะเป็นเท่าไหร่ย่อมนำมาซึ่งปัญหา สารพัน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องน้ำ อาหาร พลังงาน การคมนาคมขนส่ง การบริการสาธารณสุข ความปลอดภัย อาชญากรรม และคุณภาพชีวิต 
 
นั่นเป็น เหตุผลที่ทำให้เราชื่นชอบระบบทุนนิยม ซึ่งมีข้อดีในเรื่องโอกาสที่มากมาย การแข่งขันความเป็นผู้นำนวัตกรรมเมืองอัจฉริยะจะส่งผลให้มีเงินสะพัดหลาย ล้านล้านเหรียญในช่วงเวลาหลายสิบปีนับจากนี้ แล้วประเทศใดหรือบริษัทไหนที่จะเป็นผู้ชนะในเกมส์นี้

ผู้นำนวัตกรรมเมืองอัจฉริยะ

เรียบเรียง: เอมวลี อัศวเปรม <a href="http://goo.gl/5pWvBb">(คลิ๊กเพื่ออ่าน Forbes Thailand ฉบับ JUNE 2015 "มหาเศรษฐีไทย: ปล่อยกู้ ชูกำลัง คลังสินค้า รักษาโรค" ในรูปแบบ E-Magazine)</a> 
 
ผมมาชวนเปิดใจเรื่องความหลาก หลายในที่ทำงาน การสร้างความหลากหลายให้เกิดผลดีสูงสุดแก่องค์กรไม่ใช่เรื่องง่าย ด้านหนึ่ง โอกาสที่คุณจะสร้างทีมงานที่ประสบความสำเร็จ คุณต้องมีสมาชิกจากหลากหลายที่มา แต่อีกด้านหนึ่ง ยิ่งสมาชิกต่างกันมากเท่าไร ความเป็นไปได้ที่ทีมจะทำงานด้วยกันจนประสบความสำเร็จยิ่งมีน้อยลง นี่คือความขัดแย้งในตัวเอง (paradox) 
 
หลังร่วมกันค้นคว้าข้อมูลเรื่องความหลากหลายสำหรับหนังสือ Team Genius ตัวผม และทีมงาน เห็นพ้องว่าบริษัทส่วนใหญ่มักทำผิดคล้ายกัน คือ มองความหลากหลายทางชาติพันธุ์และเพศสภาพว่าเป็นเรื่องตื้นๆ แต่ความสมดุลทางชาติพันธุ์และเพศสภาพไม่น่าจะใช่จุดหมายในการส่งเสริมความ หลากหลายของคุณ มันควรเป็นจุดเริ่มต้นมากกว่า การมองความหลากหลายด้วยสายตาที่กว้างไกล จะทำให้คุณได้ประโยชน์มากกว่าแค่การปฏิบัติตามกฎหมาย 
 
เราลองมาดูความหลากหลายในอีกสามด้าน 
 
&bull; ความหลากหลายทางปัญญา คนเรามีความคิดแตกต่างกัน แต่เมื่อเรารวบรวมคนมาสร้างทีม น้อยคนนักที่จะให้ความสำคัญกับความจริงข้อนี้ ผลที่ตามมาก็คือ ความหลากหลายทางชาติพันธุ์และเพศสภาพเป็นสิ่งที่ดูดีแต่ในกระดาษ โดยเฉพาะเมื่อทุกคนเข้ากันได้ดี แต่ในความเป็นจริง ทีมของคุณเข้ากันไม่ได้ เพราะแค่เอาความสามารถและบุคลิกภาพของแต่ละคนมาเป็นฐานในการปรับทีมให้เข้า กันได้อาจยังไม่พอ ซึ่งในความเป็นจริงแล้ว

ความหลากหลายในองค์กร เรื่องท้าทายที่อาจสร้างความขัดแย้ง

RICH KARLGAARD // INNOVATION RULES เรียบเรียง: นวตา สันติวัฒนา 
 
Steve Jobs เป็นพวกเห็นแก่ได้สุดโต่ง ไม่มีใครโต้แย้งความจริงข้อนี้ เขาอมเงินส่วนแบ่งจาก Atari ในส่วน Steve Wozniak เพื่อนและผู้ร่วมก่อตั้ง Apple แล้วไม่ยอมรับว่าเป็นพ่อของ Lisa ลูกสาวคนแรกอยู่หลายปีโดยกล่าวหาว่าแม่ของเธอมีความสัมพันธ์กับชายอื่น เขามักจอดรถ Mercedes ตรงที่จอดรถคนพิการในสำนักงานของ Apple และเคยพยายาม &ldquo;ตรึง&rdquo; อัตราค่าจ้างพนักงานในธุรกิจเทคโนโลยีแบบไม่ถูกหลักนัก 
 
แต่ นวัตกรรมที่เขาสร้างกลับกลบข้อด้วยไปหมด ผลิตภัณฑ์ที่เขาพัฒนคือผลงานยิ่งใหญ่ ดังเช่น Apple แม้ว่าเขาจะจากโลกนี้ไปสามปีแล้ว ในฐานะผู้นำองค์กรและมนุษย์คนหนึ่งนับว่า Jobs เดินมาถูกทางและประสบความสำเร็จอย่างสูง 
 
ข้อสงสัยต่อ Steve Jobs ว่าเป็นพวกเห็นแก่ได้อย่างประหลาด คือคุณลักษณะสู่ความสำเร็จของผู้ประกอบการ CEO และผู้นำองค์กร หรือเป็นแค่ข้อเสียหนึ่งเท่านั้น? Travis Kalanick ผู้ก่อตั้งและ CEO ของ Uber ตกเป็นข่าวเรื่องความเขลามากกว่าด้านความสามารถบริหารงานในตำแหน่ง CEO ทั้งนี้ Peter Thiel กล่าวว่า Uber &ldquo;มีปัญหาทางจริยธรรม&rdquo; ทว่า Uber ช่วยให้ลูกค้าของพวกเขาใน New York หาแท็กซี่ไปส่งในเวลาฝนตกได้ และผู้ลงทุนใน Uber ก็ตื่นเต้นด้วยจนมูลค่าประเมินอยู่ที่ 4 หมื่นล้านเหรียญในช่วงสิ้นปีก่อน ทิ้งห่างคู่แข่งอย่าง Lyft ที่มูลค่า 7 ร้อยล้านเหรียญ

News

Forbes lists

World

Leaderboard

Commentaries

Forbes life

Events