<h2>การขายน้ำมันที่ราคามากกว่า 70 เหรียญสหรัฐฯ ต่อบาร์เรลได้ต่อชีวิตให้กับอุตสาหกรรมน้ำมันและก๊าซของออสเตรเลียที่ตกต่ำ ท่ามกลางคำวิจารณ์จากนักเคลื่อนไหวด้านสิ่งแวดล้อม</h2>
<img class="alignnone wp-image-47092" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2021/06/oil-761x1024.jpg" alt="อุตสาหกรรมน้ำมันของออสเตรเลีย" width="540" height="727" />

เมื่อสัปดาห์ที่แล้ว เราได้เห็นถึงสถานการณ์ที่ดีและเลวร้ายที่สุดสำหรับผู้ผลิตน้ำมันและก๊าซของออสเตรเลีย ไม่ว่าจะเป็นการประชุมด้านพลังงานระดับชาติที่ต้องยุติลงเนื่องจากขบวนการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม นำโดย <a href="https://www.forbes.com/profile/andrew-forrest/?sh=2d4e5db15d69">Andrew Forrest</a> มหาเศรษฐีธุรกิจแร่เหล็กที่ได้ออกมาสนับสนุนองค์กรต่างๆ เช่น Australian Conservation Movement เพื่อเรียกร้องให้มีการสั่งห้ามการขยายตัวของอุตสาหกรรมน้ำมันและก๊าซ และให้ความสำคัญกับแหล่งพลังงานหมุนเวียน

ขณะที่ในอีกด้านหนึ่ง รายงานการวิจัยเผยว่า ผู้ผลิตน้ำมันและก๊าซของออสเตรเลียกำลังเตรียมพร้อมสำหรับการเติบโตในระลอกถัดไป

สำหรับประเด็นนี้ Jarden ซึ่งเป็นธนาคารเพื่อการลงทุนในนิวซีแลนด์ เผยว่า บริษัทน้ำมันและก๊าซรายใหญ่ที่สุด 4 แห่งในออสเตรเลียกำลังเตรียมที่จะเพิ่มการใช้จ่ายประจำปีในโครงการใหม่เป็นสองเท่าจาก 2.9 พันล้านเหรียญต่อปีในช่วง 5 ปีที่ผ่านมา เป็น 6 พันล้านเหรียญในอีก 5 ปีข้างหน้า

เพิ่มงบประมาณ 

งบประมาณที่เพิ่มขึ้นของ Woodside Petroleum, Santos, Oil Search และ Beach Energy ขัดแย้งกับการคาดการณ์ถึงการลดลงทั่วทั้งอุตสาหกรรมที่เกิดจากการล่มสลายของราคาน้ำมันในปีที่แล้วและความต้องการจากการเคลื่อนไหวประท้วงที่อุตสาหกรรมต้องเผชิญ

Jarden ตระหนักถึงความกังวลของนักลงทุนที่เพิ่มขึ้นเกี่ยวกับบทบาทของเชื้อเพลิงฟอสซิล และแรงกดดันจากต้นทุนที่สูงขึ้นและความซับซ้อนด้านกฎระเบียบที่มากขึ้น

แต่ธนาคารสรุปว่า ผู้ผลิตชั้นนำทั้ง 4 รายกำลังเตรียมพร้อมสำหรับช่วงการขยายตัวเนื่องจากการฟื้นตัวของราคาน้ำมันและความจำเป็นในการเปลี่ยนถังที่ผลิต

Jarden ระบุว่า ช่วงการขยายตัวครั้งสำคัญครั้งล่าสุดของบริษัทน้ำมันและก๊าซชั้นนทั้ง 4 แห่งดำเนินไปตั้งแต่ปี 2010 ถึง 2015 และเกี่ยวข้องกับการก่อสร้างโครงการก๊าซธรรมชาติเหลว (LNG) เป็นหลัก ซึ่งมีส่วนสำคัญในการยกระดับออสเตรเลียให้อยู่ในอันดับต้นๆ ด้าน LNG ทั่วโลกแซงหน้ากาตาร์

ขณะที่กำลังการผลิตใหม่ของพวกเขาใกล้เคียงกับราคาน้ำมันที่ลดลงอย่างมาก ซึ่งท้ายที่สุดแล้วจะเป็นตัวกำหนดราคาของ LNG

กลับมาสู่โหมดการลงทุนอย่างแท้จริง

“ตั้งแต่ปี 2021 ภาคส่วนนี้กลับมาอยู่ในโหมดการลงทุนอย่างแท้จริง” Jarden กล่าว

“รายจ่ายด้านการลงทุนโดยรวมเฉลี่ยระหว่างปี 2521 ถึง 2026 จะเพิ่มขึ้นเป็น 2 เท่า อยู่ที่ประมาณ 6 พันล้านเหรียญต่อปี หากโครงการดำเนินไปตามแผนปัจจุบัน”

ในทำนองเดียวกัน บริษัทน้ำมันที่เกี่ยวข้องกับแผนการข้างต้นก็ต้องอยู่ภายใต้แนวทางปฏิบัติตามการปล่อยมลพิษใหม่จากแหล่งน้ำมันและก๊าซ เพื่อบรรลุการปล่อยมลพิษสุทธิเป็นศูนย์

แปลและเรียบเรียงจากบทความ Australian Oil Industry Tipped To Double Investment To $6 Billion A Year โดย ชญาน์นัทช์ ธนินท์พงศ์ภัค เผยแพร่บน Forbes.com

อ่านเพิ่มเติม: <a style="color: #003300;" href="https://forbesthailand.com/world/america/anne-wojcicki-23andme.html">Anne Wojcicki มหาเศรษฐีหน้าใหม่จาก 23andMe บริษัทวิจัยพันธุกรรม</a>

อุตสาหกรรมน้ำมันของออสเตรเลียลงทุนเพิ่ม 2 เท่าเป็น 6 พันล้านเหรียญฯ ต่อปี

น้ำมันขา “งง” กับ Commodity Domino ในเศรษฐกิจไทย

<h2>จินตนาการถึงวันหนึ่งที่คุณเข้าไปในปั๊มน้ำมันแล้วไม่จำเป็นต้องลุกออกจากรถมาเติมน้ำมันเอง (*ในต่างประเทศปั๊มน้ำมันส่วนใหญ่เป็นแบบบริการตนเองต่างจากประเทศไทย) และไม่ได้เกิดจากการที่สถานีบริการจ้างพนักงานเพิ่มขึ้น แต่เป็นเพราะปั๊มน้ำมันกับรถยนต์สามารถสื่อสารกันเองได้</h2>
ปั๊มน้ำมันกับรถยนต์จะทำงานร่วมกันในการเลือกประเภทเชื้อเพลิงที่ต้องการและเติมน้ำมันให้เองโดยอัตโนมัติ คุณจะจ่ายเงินผ่านแอพพลิเคชั่นเหมือนกับการขับรถผ่านไม้กั้นบนทางด่วนโดยติดเครื่องอีซีพาส ซึ่งเมื่อถึงวันนั้นรถยนต์แทบทุกคันอาจจะติดตั้งแอพพลิเคชันนี้ไว้เป็นอุปกรณ์พื้นฐาน ยิ่งถ้ารถยนต์ของคุณมีระบบอัตโนมัติไร้คนขับจะยิ่งสะดวกสบายขึ้น เพราะรถยนต์ขับไปเติมน้ำมันได้เองโดยที่คุณสามารถพักผ่อนอยู่บนเตียงหรือทำงานหน้าคอมพิวเตอร์

<img style="width: 680px; height: 399px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/d67f907458f5292ae0a212d416c02b8c.png" alt="" />
รถยนต์ไร้คนขับในขั้นทดลองของ Google (Photo Credit: KHWS.co.uk)

ทั้งหมดนี้ คืออนาคตของปั๊มน้ำมันในฐานะสถานีบริการเพื่อผู้บริโภค อาจจะดูล้ำยุคเกินคาดคิดแต่ในอีก 1-2 ทศวรรษข้างหน้า สถานีบริการน้ำมันจะสามารถตอบรับการบริการทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นรถยนต์ไฮบริด รถยนต์อัตโนมัติ รถยนต์อิเล็กทรอนิกส์ บริการแบ่งปันการใช้รถยนต์ (car-sharing) รวมไปถึงการเป็นศูนย์กลางการซื้อ-ขายอันหลากหลายมากกว่าแค่เลือกเชื้อเพลิงธรรมดาหรือแบบพรีเมียม

&nbsp;
<h2>แปลงโฉมด้วยดิจิทัล</h2>
เหมือนกับทุกอุตสาหกรรมที่ถูกเปลี่ยนแปลงด้วยเทคโนโลยี ปั๊มน้ำมันจะเผชิญกับการปฏิวัตินี้เช่นกัน นี่ไม่ใช่แค่แนวโน้มของเทคโนโลยีใดเทคโนโลยีหนึ่งที่ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลง แต่เป็นทั้งองคาพยพที่สร้างให้เกิดการปฏิวัติทำลายล้างสิ่งเดิม (disruption) และยกเครื่องความสัมพันธ์ระหว่างยานยนต์กับวิธีขายเชื้อเพลิงขึ้นใหม่ และด้วยการเปลี่ยนผ่านเหล่านี้ โมเดลธุรกิจของสถานีบริการน้ำมันต้องเริ่มต้นสะท้อนทิศทางธุรกิจอนาคตอย่างเร่งด่วน

ความต้องการน้ำมันเชื้อเพลิงเริ่มลดลงอย่างต่อเนื่องในประเทศที่เศรษฐกิจเติบโต เนื่องจากตัวเลขสถิติของประชากรที่ไม่ต้องการครอบครองรถยนต์สูงเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ตรงกันข้ามกับคนรุ่นก่อน จากข้อมูลของ US Census สถิติครัวเรือนที่ไม่มีรถยนต์ในครอบครองค่อยๆ สูงขึ้นตั้งแต่ปี 2015 ซึ่งส่วนหนึ่งอาจเกิดจากประชากรจำนวนมากขึ้นต้องการอาศัยในเมืองใหญ่ ทำให้ไม่มีความสนใจที่จะเป็นเจ้าของรถยนต์ โดยเฉพาะกลุ่มคนยุคมิลเลนเนียม (คนที่เกิดช่วงค.ศ.1980-1996)

<figure><img style="width: 680px; height: 453px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/3af339a025ee9185a3d0dd7963a79352.png" alt="" width="680" height="453" /><figcaption> สถานีชาร์จไฟฟ้าสำหรับรถยนต์ (EV Charger) โมเดลต้นแบบแห่งแรกของปตท. ในปั๊มปตท.สาขาราชพฤกษ์ เปิดตัวเมื่อปี 2559 (ขอบคุณภาพจาก: Posttoday)</figcaption></figure>

สถานีบริการน้ำมันในปี 2030 หรืออีก 13 ปีข้างหน้าจึงไม่เพียงแต่ต้องปรับปรุงธุรกิจเดิม แต่ต้องทำธุรกิจใหม่ที่แตกต่างจากเดิมเพื่อให้เกิดกำไร ยกตัวอย่างเช่น วิสัยทัศน์ที่ก้าวล้ำยุคมากอย่างหนึ่งคือ ปั๊มน้ำมันจะมีระบบให้คนขับรถสามารถสั่งขนมและสินค้าต่างๆ ล่วงหน้าและมีโดรนที่บินในระยะใกล้นำไปส่งให้ถึงรถยนต์

สถานีบริการน้ำมันแห่งอนาคตจะสะท้อนการบริการลูกค้าที่ซับซ้อนหลากหลาย เนื่องจากรถยนต์ประเภทไฮบริดและรถอิเล็กทรอนิกส์อย่าง Tesla กำลังเพิ่มจำนวนขึ้น ทำให้ปั๊มน้ำมันอาจต้องพิจารณาติดตั้งสถานีชาร์จรถไฟฟ้าเพิ่มเหมือนที่เกิดขึ้นแล้วในทวีปยุโรป ในอนาคต รายได้ของสถานีบริการน้ำมันที่มาจากการขายน้ำมันดีเซล ก๊าซ NGV หรือก๊าซ LPG อาจจะมีสัดส่วนน้อยกว่า 30% ของรายได้ทั้งหมด ไม่ใช่แค่เพียงเพราะดีมานด์ที่ลดต่ำลงแต่เพราะสถานีเองจะขายสินค้าและการบริการอื่นๆ ร่วมด้วย

<figure><img style="width: 680px; height: 451px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/2d3c2a2760756ebc60a60fcfafd0022b.png" alt="" width="680" height="451" /><figcaption> (ขอบคุณภาพจาก: Posttoday)</figcaption></figure>

&nbsp;
<h2>บริการจุดรับสินค้า-ส่งน้ำมันเดลิเวอรี</h2>
ปัจจุบันเราคุ้นเคยกับร้านสะดวกซื้อที่ตั้งอยู่ในปั๊มน้ำมันและบริการเช่นนั้นจะยิ่งยกระดับมากขึ้น สถานีบริการน้ำมันจะกลายเป็นสถานที่ที่คุณสามารถรับสินค้าที่สั่งจากเว็บไซต์ Amazon, สินค้าอุปโภคบริโภค หรือเสื้อผ้าที่ส่งซักรีดเรียบร้อยแล้ว โดยสินค้าเหล่านั้นถูกขนส่งมาฝากไว้ที่ปั๊มน้ำมันด้วยโดรน สรุปว่า สถานีบริการน้ำมันจะกลายเป็นไปรษณีย์ขนาดยักษ์ จุดให้บริการส่วนบุคคล และเป็นสถานที่ที่ซื้อสินค้าได้ในจุดเดียว (one-stop shopping) 

“ช่วงเวลา” ที่ให้บริการก็อาจเปลี่ยนแปลงไปเช่นกัน ช่วงเวลาที่จะมีการใช้บริการมากที่สุดของปั๊มน้ำมันปี 2035 อาจเปลี่ยนเป็นเวลาตี 2 เมื่อรถยนต์อัตโนมัติทั้งหลายถูกตั้งโปรแกรมให้พาตัวเองมาเติมน้ำมันในเวลานั้น เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการใช้งานยามเช้า

หรือกระทั่งการเติมเชื้อเพลิงก็อาจจะไม่ได้เกิดขึ้นที่ปั๊มน้ำมันอีกต่อไป หากบริการเติมน้ำมันแบบ on-demand กำเนิดขึ้น ลูกค้าจะสามารถสั่งซื้อบริการผ่านแอพพลิเคชันและเลือกให้จัดส่งเดลิเวอรีมาถึงหน้าบ้านหรือลานจอดรถของออฟฟิศ

&nbsp;
<h2>โมเดลธุรกิจใหม่: ขายน้ำมัน B2B</h2>
สถานีบริการน้ำมันยังสามารถทำการค้าลักษณะขายส่งได้ด้วย หลังจากบริการแบ่งปันกันใช้รถยนต์ (car-sharing) อย่าง Lyft และ Uber เติบโตขึ้น นอกจากจะขายให้ผู้ซื้อรายย่อยแล้วจึงสามารถทำสัญญาระยะยาวกับบริษัทเหล่านี้ได้ หรืออุตสาหกรรมผู้ผลิตรถยนต์ไร้คนขับอาจตัดสินใจร่างสัญญาระยะยาวในการซื้อเชื้อเพลิงให้กับลูกค้าก็ได้

<figure><img style="width: 680px; height: 455px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/391c6686cbe1ef8025ebcfe3472aba84.png" alt="" width="680" height="455" /><figcaption> [Photo Credit: techxcite.com]</figcaption></figure>span style="font-size: 16px;">แม้การเปลี่ยนแปลงที่ทำลายรูปแบบธุรกิจเดิมเป็นสิ่งที่เจ็บปวดและอาจไม่ใช่ข่าวดีสำหรับกลุ่มเจ้าของปั๊มน้ำมันอิสระ แต่สิ่งนี้ก็สะท้อนโอกาสสำหรับผู้ที่ปรับตัวตามเทคโนโลยีได้เร็ว ขณะนี้เราสามารถพบเห็นการทดลองบริการของปั๊มน้ำมันด้วยเทคโนโลยีต่างๆ เช่น การชำระเงินผ่านอุปกรณ์เคลื่อนที่ (mobile-payment) โดยมีเชนสถานีบริการน้ำมันและร้านสะดวกซื้อรายหนึ่งในสหรัฐอเมริกาที่เริ่มผลักดันเทคโนโลยีนี้แล้ว ด้วยการให้โปรโมชันลดราคาน้ำมัน 10 เซนต์ต่อแกลลอนเมื่อลูกค้าชำระเงินผ่านแอพพลิเคชัน

การปฏิวัติดิจิทัลได้ย่อส่วนวงจรการผลิตสินค้าให้หดสั้นลงและทำให้นวัตกรรมกลายเป็นอุตสาหกรรม ไม่ว่าจะพึงพอใจหรือไม่อุตสาหกรรมสถานีบริการน้ำมันแบบดั้งเดิมก็ดูจะเป็นเป้าหมายต่อไปของการปฏิวัติดิจิทัล สิ่งที่ยังไม่ชัดเจนมีเพียงแค่บริษัทไหนที่จะเป็นผู้บุกเบิกและใครที่จะตามไม่ทันจนต้องปิดตัวลง

&nbsp;

เรียบเรียงจาก In 2035, The Busiest Hour At The Digital Gas Station May Be 2 A.M., When The Self-Driving Cars Show Up โดย Irfan Bidiwala และ Eric Nelson พันธมิตรร่วมของบริษัท Oliver Wyman บริษัทที่ปรึกษาด้านการจัดการโลจิสติกส์และคมนาคม

ปรับตัวให้ทัน! “ปั๊มน้ำมัน” แห่งอนาคต: เดลิเวอรีเติมน้ำมัน-ส่งสินค้า ขายเชื้อเพลิงแบบB2B

สภาวะเศรษฐกิจที่ซบเซาในช่วง 2 - 3 ปีที่ผ่านมา ส่งผลให้ปริมาณความต้องการใช้น้ำมันในตลาดโลกเติบโตน้อยกว่าปริมาณการผลิตน้ำมันดิบที่เพิ่มขึ้น อีกทั้งผู้ผลิตน้ำมันทั้งในและนอกโอเปกยังคงเดินหน้าผลิตน้ำมันดิบในระดับสูงอย่างต่อเนื่องเพื่อรักษาส่วนแบ่งการตลาดของตนเองเอาไว้ ส่งผลให้ปริมาณการผลิตน้ำมันดิบมากกว่าความต้องการ เกิดภาวะน้ำมันล้นตลาดกดดันราคาให้ต่ำลง จากที่เคยขึ้นสูงสุดถึงกว่า 100 เหรียญสหรัฐฯ/บาร์เรล ตกลงมาเหลือเพียง 40-50 เหรียญ/บาร์เรล

&nbsp;
<h2>ปี 2560 น้ำมันเข้าสู่จุดสมดุล</h2>
แนวโน้มสถานการณ์น้ำมันของโลกในปี 2560 นั้น คาดว่าราคาน้ำมันดิบดูไบจะปรับเพิ่มขึ้นอยู่ในระดับ 50-55 เหรียญ/บาร์เรลจากปัจจัยสนับสนุน ได้แก่

1. สภาวะเศรษฐกิจเริ่มฟื้นตัว ส่งผลให้มีการใช้น้ำมันมากขึ้นประมาณ 1.2 ล้านบาร์เรลต่อวัน
2. ภาวะอุปทานน้ำมันดิบล้นตลาดมีแนวโน้มคลี่คลายลง หลังการประชุม กลุ่มโอเปก เมื่อวันที่ 30 พฤศจิกายน 2559 สามารถบรรลุข้อตกลงในการปรับลดกำลังการผลิตลงราว 1.2 ล้านบาร์เรลต่อวัน โดยมาอยู่ที่ระดับ 32.5 ล้านบาร์เรลต่อวัน ซึ่งนับเป็นการตกลงกันครั้งแรกนับตั้งแต่ปี 2551 โดยข้อตกลงดังกล่าวมีผลบังคับใช้ตั้งแต่เดือนมกราคมที่ผ่านมา และจะมีการทบทวนอีกครั้งในการประชุมโอเปกครั้งถัดไปในวันที่ 25 พฤษภาคมปีนี้

การปรับลดกำลังการผลิตนำโดยซาอุดิอาระเบีย อิรัก คูเวต และสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ ในขณะที่อิหร่าน ลิเบีย และไนจีเรีย ได้รับการยกเว้นการปรับลดกำลังการผลิต เนื่องจากประเทศเหล่านี้ได้รับผลกระทบจากมาตรการคว่ำบาตรและความไม่สงบภายในประเทศ

อย่างไรก็ตาม ตลาดได้คาดการณ์ว่าผู้ผลิตกลุ่มโอเปกมีแนวโน้มที่จะผลิตเกินโควต้าที่แต่ละประเทศได้รับ นอกจากนี้ปริมาณการผลิตน้ำมันดิบสหรัฐฯ จะมีแนวโน้มปรับเพิ่มขึ้น หลังปริมาณแท่นขุดเจาะน้ำมันดิบสหรัฐฯปรับตัวเพิ่มขึ้นต่อเนื่อง อีกทั้งการประกาศลดกำลังการผลิตของกลุ่มโอเปกทำให้ราคาน้ำมันดิบฟื้นตัวอาจกระตุ้นให้การผลิตน้ำมันดิบ shale oil โดยเฉพาะแหล่งผลิตต้นทุนต่ำกลับมาเร็วขึ้นกว่าปกติ ส่งผลกระทบกดดันราคาระยะยาว

&nbsp;
<h2>อุตสาหกรรมโรงกลั่นน้ำมันยุคประเทศไทย 4.0</h2>
แม้สถานการณ์ราคาน้ำมันในปี 2560 จะมีแนวโน้มเพิ่มขึ้น แต่ยังคงมีความไม่แน่นอนจากปัจจัยต่างๆ ที่จะส่งผลถึงปริมาณความต้องการใช้น้ำมันอยู่เช่นกัน ไม่ว่าจะเป็นการตัดสินใจเชิงนโยบายด้านสิ่งแวดล้อม นโยบายของประเทศมหาอำนาจ การพัฒนาเทคโนโลยี ตลอดจนการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมของผู้บริโภคในยุคปัจจุบัน ซึ่งเทคโนโลยีเข้ามามีบทบาทสำคัญ ทั้งการซื้อสินค้าผ่านระบบออนไลน์ รถยนต์ขับเคลื่อนด้วยไฟฟ้า และอุปกรณ์เก็บพลังงานประจำบ้าน เป็นต้น

<img style="width: 680px; height: 508px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/c37ff9a21cf08739c45a37ab4864c21e.png" alt="" />

ประเทศไทยกำลังพัฒนาเข้าสู่ยุค Thailand 4.0 เพื่อให้ประเทศหลุดพ้นจากกับดักประเทศรายได้ปานกลาง เพื่อการก้าวสู่สถานะประเทศพัฒนาแล้ว ด้วยการสนับสนุนวิทยาศาสตร์ เทคโนโลยี และนวัตกรรม ซึ่งจะมีผลต่อความต้องการใช้น้ำมันด้วย จึงต้องมีการติดตามประเมินสถานการณ์อย่างต่อเนื่องถึงผลของการพัฒนาว่าจะมีผลมากน้อยเพียงใดต่อความต้องการใช้น้ำมันภายในประเทศ

สำหรับกลุ่มอุตสาหกรรมโรงกลั่นน้ำมันของไทย ปัจจุบันถือว่ามีความพร้อมในการปรับตัวเข้าสู่ Thailand 4.0 เนื่องจากมีการนำเทคโนโลยีที่ทันสมัยมาใช้ในการผลิตก่อนหน้านี้อยู่แล้ว

หากอธิบายให้เห็นภาพของพัฒนาการโรงกลั่นในเชิงเปรียบเทียบจากยุค 1.0 ถึง ยุค 4.0 พอสรุปได้ว่า ในช่วงของยุคโรงกลั่น 1.0 เป็นสมัยที่เครื่องจักรยังไม่ซับซ้อน น้ำมันดิบมีส่วนประกอบน้ำมันสำเร็จรูปอย่างไรก็นำมากลั่นแยกส่วนและเอามาใช้ได้เลย เรียกว่าเป็นยุคต้นของอุตสาหกรรมโรงกลั่น ต่อมาในยุคโรงกลั่น 2.0 เริ่มมีการนำเทคโนโลยีเข้ามาใช้ในอุตสาหกรรมการกลั่น โดยนำน้ำมันคุณภาพต่ำอย่างน้ำมันเตามาผ่านกระบวนการทำให้แตกตัวไปเป็นน้ำมันเบาที่มีราคาสูงขึ้น

<img style="width: 680px; height: 453px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/456e0dad8f7bc5a3d9c34e3acc931c4b.png" alt="" />

ต่อมาในยุคโรงกลั่น 3.0 มีการนำระบบคอมพิวเตอร์เข้ามาใช้ในอุตสาหกรรมการกลั่นตั้งแต่ขั้นตอนการเลือกซื้อน้ำมันดิบ เพื่อประมวลผลว่าควรจะเลือกซื้อน้ำมันดิบชนิดไหน ปริมาณเท่าไหร่ เมื่อนำมาผ่านกระบวนการกลั่นแล้วเพื่อให้ได้กำไรสูงสุด ตลอดจนมีการนำระบบควบคุมอัตโนมัติ (automation) และระบบควบคุมกระบวนการผลิตขั้นสูง (advanced process control) เข้ามาใช้ในกระบวนการผลิตด้วย เพื่อให้โรงกลั่นสามารถดำเนินการกลั่นด้วยประสิทธิภาพสูงสุด ใช้พลังงานน้อยสุด และได้กำไรดีสุด

มาถึงยุคโรงกลั่น 4.0 ที่มีการนำเทคโนโลยีล่าสุดไม่ว่าจะเป็นระบบดิจิทัล อินเทอร์เน็ต การวิเคราะห์คุณสมบัติน้ำมันแบบเรียลไทม์มาช่วยในการเพิ่มประสิทธิภาพการทำงานของโรงกลั่น ช่วยคาดการณ์ว่าปริมาณน้ำมันดิบเมื่อผ่านหน่วยกลั่นแต่ละหน่วยจะสามารถสร้างมูลค่าเพิ่มได้อย่างไร และช่วยคาดการณ์ปริมาณและคุณภาพของผลิตภัณฑ์ที่ได้ออกมา เพื่อเปรียบเทียบกับที่ผลิตได้จริงว่าได้ตามที่ควรเป็นหรือไม่ อีกทั้งยังครอบคลุมไปถึงระบบความปลอดภัยและกระบวนการตรวจสอบอุปกรณ์สำคัญต่างๆ ภายในโรงกลั่นให้สามารถที่จะถูกตรวจสอบได้อย่างต่อเนื่อง หากพบสิ่งบกพร่อง ก็จะแจ้งเตือนมายังศูนย์ เพื่อให้สามารถวางแผนแก้ไขได้ทันท่วงทีก่อนเกิดปัญหา

จากการที่โรงกลั่นได้มีการนำเทคโนโลยีที่ทันสมัยมาประยุกต์ใช้อย่างต่อเนื่อง ควบคู่กับการที่ประเทศไทยเปิดให้มีการแข่งขันอย่างเสรีในอุตสาหกรรมการกลั่น ที่ทำให้ทุกโรงกลั่นภายในประเทศต้องปรับตัวและเพิ่มประสิทธิภาพอย่างต่อเนื่อง และสามารถแข่งขันได้ในตลาดโลกได้ สามารถสรุปได้ว่าโรงกลั่นในประเทศไทยมีความพร้อมในการนำเทคโนโลยีขั้นสูงมาประยุกต์ใช้เพื่อเข้าสู่ยุคไทยแลนด์ 4.0 เพื่อสร้างความมั่นคงด้านพลังงานของประเทศให้เกิดประโยชน์สูงสุดต่อไป

&nbsp;

<img style="width: 250px; height: 270px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/c55b211cd214238b885eeead63ef0cc2.png" alt="" />

สุกฤตย์ สุรบถโสภณ 
กรรมการผู้จัดการใหญ่ บริษัท ไออาร์พีซี จำกัด (มหาชน)
และประธานกลุ่มอุตสาหกรรมโรงกลั่นน้ำมันปิโตรเลียม สภาอุตสาหกรรมแห่งประเทศไทย

<hr />

<a href="http://goo.gl/qT690n">คลิกอ่านบทความทางด้านธุรกิจ ได้ที่ Forbes Thailand Magazine ฉบับ กุมภาพันธ์ 2560</a>

<a href="https://goo.gl/qT690n"><img style="width: 300px; height: 394px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/93a16701dc17880c01dadd3fa399ba46.png" alt="" /></a>

&nbsp;

ประเทศไทย 4.0 เสริมศักยภาพอุตสาหกรรมโรงกลั่นน้ำมัน

เรื่อง: ชญานิจฉ์ ดาศรี ภาพ: นครินทร์ พันธุมจินดา <a href="http://goo.gl/5pWvBb">(อ่านฉบับเต็ม "มนิตา สุตันติราษฎร์ ค้าน้ำมันล้างหนี้พนัน" ได้ที่ FORBES THAILAND ฉบับ JUNE 2015)</a>
<h2>อดีตนางพยาบาลที่ครั้งหนึ่งเคยลุ่มหลงในอบายมุขเพียงเพราะประชดสามีที่ติดพนันวัวลานแต่ตัวเธอกลับถลำลึกสร้างหนี้จนต้องขายทรัพย์สินหมดตัว จบลงที่การแยกทางกับสามีและเผชิญภาวะหลังชนฝา ยืนหยัดเลี้ยงดูลูกสองคนด้วยตัวเธอเอง</h2>
มนิตา สุตันติราษฎร์ กรรมผู้จัดการ บริษัท เคเอซัพพลาย จำกัด ย้อนอดีตต่อ Forbes Thailand ณ โรงแรมดิโอวาเลย์ (The O Valley) อำเภอพุนพิน จังหวัดสุราษฎร์ธานี ถึงวันแรกที่ตัดสินใจวางเดิมพันกับธุรกิจค้าส่งน้ำมันเมื่อปี 2539 ว่า ด้วยโอกาสอันไม่คาดฝัน มีผู้แนะนำให้เธอรู้จักและพูดคุยกับกรรมการผู้จัดการของบริษัท Chevron ประเทศไทย ในขณะนั้นที่เดินทางจากกรุงเทพฯ มาดูแลเรื่องการขยายตลาดในภาคใต้ และหาตัวแทนค้าส่งน้ำมันรายใหม่

ด้วยเคมีที่ผสมกันอย่างลงตัว ผู้บริหารจาก Chevron และมนิตาจึงจับมือทำธรุกิจค้าส่งน้ำมันร่วมกัน แจ้งเกิดธุรกิจค้าส่งน้ำมันขึ้นที่ อำเภอหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา ขณะที่นักธุรกิจหน้าใหม่ต้องจ่ายดอกเบี้ยร้อยละ 2 ต่อเดือน เป็นทุนก้อนแรก 200,000 แสนบาท “ค้าน้ำมันน่าจะเป็นธุรกิจที่ดี เพราะแทบทุกบ้านมีรถใช้ซึ่งเมื่อล้อขยับก็ต้องเติมน้ำมัน ดังนั้นเราก็สามารถขายได้ตลอด”

ปัจจุบันรายได้หลักของครอบครัวคือธุรกิจค้าส่งน้ำมันเชื้อเพลิงรวม 4 บริษัท มียอดขายรวมเฉลี่ยแต่ละเดือนอยู่ที่ 20-25 ล้านลิตร ส่วนเหตุผลที่ต้องแบ่งบริษัทค้าส่งน้ำมันออกเป็น 4 แห่ง คือ ไม่ต้องการให้มียอดขายเกินกว่า 120 ล้านลิตรต่อปี ซึ่งเป็นระดับที่กฎหมายกำหนดให้สร้างคลังเก็บน้ำมันของผู้ค้า

ความผันผวนของราคาน้ำมันดิบในตลาดโลก อัตราแลกเปลี่ยน และกำไรที่ไม่สูงนักเมื่อเทียบกับธุรกิจอื่น  ดังนั้น การควบคุมจำนวนบุคลากร จึงช่วยลดต้นทุนได้มาก มนิตาใช้พนักงานเพียง 7 คน รวมตัวเธอในการบริหาร 4 บริษัท ด้วยสำนักงาน 2 แห่ง คือ สงขลาและสุราษฎร์ธานี โดยเธอคุมเรื่องการเงินทั้งหมดเอง และด้วยคำแนะนำแบบปากต่อปากของลูกค้าที่ประทับใจในบริการ ฐานลูกค้าที่เป็นสถานีบริการเพิ่มขึ้นต่อเนื่องจนถึงเกือบ 100 รายในปัจจุบัน ครอบคลุมพื้นที่ตั้งแต่ชุมพรถึงนราธิวาส ซึ่งในระยะ 3 ปีนี้ มนิตามุ่งรักษาฐานลูกค้าเดิมไว้ให้ได้มากกว่าที่จะเร่งขยายการเติบโตในกลุ่มลูกค้าใหม่

แต่เมื่อเกิดสะดุดจากสงครามตัดราคาของผู้ผลิตน้ำมันรายอื่นส่งผลให้มนิตาไม่สามารถขายน้ำมันในราคาถูกกว่าผู้ค้าส่งรายอื่นได้ที่ต้นทุนต่ำกว่าได้  “ตอนนั้นเราเปิดบัญชีซื้อน้ำมันจาก Chevron รายเดียวก็สู้ราคาตลาดไม่ได้” มนิตา เล่าถึงปัญหาที่เธอต้องเผชิญจนนำไปสู่ทางออกที่พลิกแพลงใหม่โดยนำเงินค่าน้ำมันจากลูกค้าไปฝากไว้กับธนาคารแทนแล้วจึงจ่ายค่าน้ำมันแก่ Chevron เป็นตั๋วแลกเงินในอีก 30 วัน จึงเท่ากับมีรายได้ดอกเบี้ยเพิ่มในอัตราเกือบ 15% ในช่วงเครดิต 30 วันมาชดเชย เมื่อทำธุรกิจค้าส่งน้ำมันที่หาดใหญ่ มาได้สักระยะ และเล็งเห็นว่าตลาดเริ่มเต็มแล้วจึงตัดสินใจย้ายสำนักงานใหญ่มาไว้ที่สุราษฎร์ฯ เมื่อปี 2540

ปัจจุบันเธอมีปั๊มน้ำมัน 8 สาขา 3 แบรนด์  คือ มนิตาออยล์แอนด์เซอร์วิส 4 สาขา Esso 3 สาขา และ PTT 1 สาขา ทั้งหมดอยู่ภายใต้ห้างหุ้นส่วนจำกัดมนิตาออยล์ แอนด์ เซอร์วิส ซึ่ง วิทวัส ปรงแก้วลูกชายคนโตวัย 29 ปี รับหน้าที่ผู้จัดการ

หลังประสบความสำเร็จกับธุรกิจน้ำมัน มนิตาปรารถนาจะมีโรงแรมเป็นของตัวเอง เธอสร้าง โรงแรมดิโอวาเลย์ บนที่ดินกว่า 21 ไร่ ริมถนนเพชรเกษมห่างจากสนามบินสุราษฎร์ฯ เพียง 8 กิโลเมตร เปิดให้บริการเมื่อปี 2556 แม้เปิดกิจการมาได้ไม่นาน แต่โรงแรมดิโอวาเลย์ก็มีกำไรเลี้ยงตัวเองได้ หากเป็นช่วงหน้าเทศกาลที่มีการจัดงานมากๆ ก็ทำกำไรได้ถึง 4 ล้านบาทต่อเดือน โดยมอบหมายให้ลูกสาวคนเล็ก สุมิตรา สุตันติราษฎร์ วัย 26 ปี กรรมการผู้จัดการ บริษัท ดิโอวาเลย์ จำกัด เป็นผู้ดูแล สำหรับก้าวต่อไปของธุรกิจพัฒนาอสังหาริมทรัพย์ที่มีคุณแม่ลูกสองเป็นผู้นำคือการปั้นโรงแรมในเมืองสุราษฎร์ฯ

<hr />

<a href="http://goo.gl/5pWvBb">อ่านฉบับเต็ม "มนิตา สุตันติราษฎร์ ค้าน้ำมันล้างหนี้พนัน" ได้ที่ FORBES THAILAND ฉบับ JUNE 2015</a>

News

Forbes lists

World

Leaderboard

Commentaries

Forbes life

Events