<h2>ยุคที่เทคโนโลยีสร้างแรงสั่นสะเทือนให้องค์กรธุรกิจทั่วโลกต้องปรับตัว ทักษะทำงานแบบเดิมไม่สามารถทำให้องค์กรเดินไปสู่เป้าหมายได้ง่ายเหมือนในอดีต พลภัทร ทรงธัมจิต-ติ และ Djoann Fal ผู้ก่อตั้ง GetLinks Co., Ltd. เล็งเห็นโอกาสกับกลุ่มงาน 3D Talent</h2>
พลภัทร ทรงธัมจิตติ เจ้าหน้าที่บริหารฝ่ายการตลาด และผู้ร่วมก่อตั้ง GetLinks ที่วันนี้คือแหล่งรวบรวมบุคลากรเทคโนโลยีชั้นนำแห่งเอเชีย กล่าวว่าพวกเขาเป็นแพลตฟอร์มหางานยุคใหม่ที่คัดเฉพาะผู้มีทักษะเทคโนโลยี เน้นทักษะ 3 แบบ (3D) คือ กลุ่มนักพัฒนา, ดีไซเนอร์ และนักการตลาดดิจิทัล ซึ่งคือทักษะที่จำเป็นต่อทุกธุรกิจในปัจจุบัน

Djoann Fal ในฐานะซีอีโอ บอกว่า digitalization ทำให้เกิดความต้องการ tech talent ที่ยังเป็นช่องว่างของตลาด และยังไม่ได้รับการเติมเต็ม GetLinks เห็นโอกาสนี้จึงพัฒนาแพลตฟอร์มเข้ามาแก้ปัญหา เช่นเดียวกับที่พลภัทรมองว่าท่ามกลางธุรกิจสตาร์ทอัพที่กำลังเติบโตแต่ไทยยังขาดบุคลากรที่จำเป็นในสาขาเทคโนโลยีดิจิทัลอยู่อีกมาก

“จุดหมายเราคือร่วมสร้างคอมมูนิตี้ของการปรับตัว (Adaptive Talent Community) ที่แข็งแกร่ง และตื่นตัวทุกประเทศทั่วเอเชีย ที่ผลิตบุคลากรที่มีความสามารถปรับตัวสู่โลกดิจิทัลอย่างต่อเนื่อง และทำให้แต่ละประเทศเกิดนวัตกรรมใหม่ๆ ช่วยให้โลกนี้น่าอยู่มากขึ้น” ซีอีโอ GetLinks กล่าว

พลภัทรบอกว่า วันนี้ GetLinks มีการเติบโตของธุรกิจที่รวดเร็ว ลูกค้าปีแรกมีแต่สตาร์ทอัพ ปีต่อมาเป็นคอร์ปอเรทขนาดใหญ่ เช่น เอสซีจี เอ็มเฟค รวมถึงธนาคารที่เริ่มเข้ามาเป็นลูกค้า เพราะบริษัทเหล่านี้ต้องปรับตัว หาคนที่มีทักษะด้านดิจิทัลเข้าไปเสริมทัพ

<figure><img src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/bf316f595530ebbda654d5d8f43786cf.jpg" alt="" width="638" height="407" /><figcaption> ทีมงาน GetLinks ขยายจาก 3 คนมาสู่ 80 คนในปัจจุบัน และคาดว่าจะขยายถึง 100 คนในปีนี้</figcaption></figure>

แรกเริ่มเดิมที GetLinks ก่อร่างสร้างตัวจาททีมงานที่มาจากหลายประเทศ ทั้งไทย, San Francisco, ฮ่องกง และฝรั่งเศส

“GetLinks คือบริษัทจับคู่บุคลากรสายเทคโนโลยีเข้ากับบริษัทเทคโนโลยี จับคู่ความสามารถผู้สมัครงานกับตำแหน่งงานด้วยระบบคัดกรอง ให้ผู้สมัครงานได้งานตามความตั้งใจ ขณะที่องค์กรธุรกิจสามารถใช้ GetLinks หาบุคลากรที่มีทักษะด้านเทคโนโลยีเข้าไปเสริมทัพธุรกิจของตัวเองได้ด้วย วันนี้มีองค์กรใหญ่ๆ เข้ามาใช้ช่องทางเราหาคนทำงานในทักษะเหล่านี้หลายบริษัทและหลายกลุ่มธุรกิจ”

GetLinks มีทั้งแพลตฟอร์มหางานแบบ job board ทั่วไป และบริการแบบ head hunting มีผู้สมัครใช้งานกว่า 500,000 ชื่อ ซึ่งเชื่อมโยงกับบริษัทกว่า 3,000 แห่งจาก 6 ประเทศในเอเชีย รวมไทย เวียดนาม สิงคโปร์ อินเดีย เกาหลี และฮ่องกง

ปีนี้ระดมทุนครั้งใหญ่ไปแล้ว จากนักลงทุนแถวหน้าอย่าง SEEK Group ยักษ์จัดหางานของออสเตรเลีย เจ้าของ jobsDB.com, JobStreet.com รวมถึง Zhaopin.com แพลตฟอร์มหางานที่ใหญ่มากของจีน และ Alibaba Hong Kong Enterprise Funds รวมถึง Add Ventures โดย SCG

<img src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/d63f1c83f585caa096f8f7b760a2e951.png" alt="" />

ปัจจุบัน GetLinks ทำรายได้มากกว่า 1 ล้านเหรียญสหรัฐฯ ต่อปี จากค่าธรรมเนียมผ่านองค์กรธุรกิจที่ต้องการหาบุคลากรราว 10-15% ของอัตราเงินเดือนรายปี หรือเงินเดือน 2 เดือนของผู้ที่ได้รับงานทำ

นอกจากกลุ่มทักษะในแบบ 3D แล้ว GetLinks ยังมองไปถึงสายงานอื่นๆ ด้วยเช่นกัน เช่น บัญชี หรือแอดมิน ที่เขาสามารถพัฒนาได้ คาดว่าอีก 2-3 ปี จะมีคนได้งานจากแพลตฟอร์ม GetLinks หลักหมื่นคน ตอนนี้เป็นหลักพันคนทุกชั่วโมง

&nbsp;

ภาพ: กิตติเดช เจริญพร

อ่านเพิ่มเติม:
<a href="http://forbesthailand.com/people-detail.php?did=2664"><img src="http://forbesthailand.com/uploads/library/c5db0212c4e4cdc4781cceb3377ae8ac.jpg" alt="" /></a>
<a href="http://forbesthailand.com/people-detail.php?did=2664">ปารดา ทรัพย์ประเสริฐ ปั้น “สตาร์ทอัพไทย” ให้ถึงดวงดาว เบื้องหลัง VC พันล้าน</a>

<hr />

<a href="http://bit.ly/2KBKIko">คลิกอ่านเรื่องราวฉบับเต็มของ "GetLinks" ได้ที่ Forbes Thailand ฉบับ กรกฎาคม 2561 ในรูปแบบ e-Magazine</a>
<a href="http://bit.ly/2KBKIko"><img src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/a6c991f2a6aeac318115eabc06469951.png" alt="" /></a>

พลภัทร ทรงธัมจิตติ และ Djoann Fal นำทัพ GetLinks คิดสูตรหางาน Digital Talent เปลี่ยนโลก

จากคำปรารภของบิดานำไปสู่การพัฒนาธุรกิจจำหน่ายและวางระบบอุปกรณ์ติดตามการเดินรถที่ประยุกต์จากกล่องดำซึ่งใช้กับเครื่องบิน (data locker) ทศพล คุณะเพิ่มศิริ ที่มีต้นทุนการศึกษาด้านวิศวกรรมศาสตร์จากมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ พร้อมเงินออมจากการทำงานประมาณ 1 ล้านบาท ก่อตั้ง บริษัท ดี.ที.ซี. เอ็นเตอร์ไพรส์ จำกัด (D.T.C. Enterprise Co., Ltd) เพื่อพัฒนาระบบการติดตามสัญชาติไทยขึ้น เมื่อปี 2539 และรับหน้าที่เป็นกรรมการผู้จัดการจนถึงปัจจุบัน

ในช่วงแรก บริษัททำธุรกิจเกี่ยวกับการเพิ่มความปลอดภัยในการขนส่ง สำหรับตรวจสอบความสามารถทางกายภาพของบุคคลในการขับรถ ต่อมาบริษัทได้ขยายธุรกิจเกี่ยวกับการออกแบบและผลิตอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ต่างๆ สำหรับใช้ในการควบคุมและตรวจสอบยานพาหนะ

“แนวคิดแรกของเราคือหากรถมีกล่องดำ หรือ data locker ที่บันทึกการขับขี่ได้เหมือนที่ใช้กับเครื่องบินก็น่าจะดี คนไทยเก่งก็น่าจะทำได้ เราจึงเริ่มนำเทคโนโลยีจากอากาศยานมาสู่รถ” ทศพล เล่าถึงที่มาของการริเริ่มธุรกิจ

ขณะนี้มีการนำผลิตภัณฑ์ไปใช้ทั้งในภาครัฐและเอกชนทั่วไทย และบริษัทยังเปิดสาขาถึง 10 แห่งทั่วประเทศด้วย โดย ปี 2542 เริ่มรุกตลาดต่างประเทศเป็นครั้งแรกด้วยการส่งผลิตภัณฑ์ไปขายที่อินโดนีเซีย  โดยปัจจุบันผลิตภัณฑ์ของ DTC ยังถูกนำไปใช้เป็นระบบติดตามรถกว่า 12 ประเทศ ได้แก่ จีน ฟิลิปปินส์ อินโดนีเซีย อินเดีย บังคลาเทศ เวียดนาม สปป.ลาว เคนยา มาเลเซีย ฮ่องกง เมียนมา และกัมพูชา

“ตอนที่เราเริ่มเข้าสู่ตลาดต่อให้พูดอย่างไรลูกค้าก็ไม่เห็นภาพ จนให้ทดลองใช้ฟรีราว 1 เดือน จึงเห็นว่าของเราดีจริง” กลยุทธ์หนึ่งที่ทำให้ลูกค้าเชื่อใจและสนใจในการใช้ผลิตภัณฑ์มากขึ้น

แม้ในขณะนั้น ราคาของผลิตภัณฑ์ที่ทศพล จำหน่ายยังมีราคาสูงกว่าต่างประเทศราว 20-30% ทศพลเล่าถึงการเปิดตัวกล่องดำบันทึกการใช้งาน (SW-100 Black Box) สู่ตลาดครั้งแรกและเป็นเวลากว่า 4 ปีนับตั้งแต่มีลูกค้ารายแรก กว่าชื่อของ “กล่องดำ DTC” จะเริ่มติดตลาดจนเป็นที่คุ้นเคยและเรียกขานของคนในแวดวงบริษัทโลจิสติกส์ในเมืองไทย

จุดเปลี่ยนสำคัญที่อยู่คู่กับ DTC มาโดยตลอดคือคลื่นของเทคโนโลยีที่พัฒนาความสามารถของตัวเองเพื่อตอบโจทย์การทำงานให้ทันสมัยมากยิ่งขึ้น หลังการจัดตั้งบริษัทได้ 10 ปี เทคโนโลยี GPS (ระบบบอกพิกัดตำแหน่งบนโลกผ่านทางดาวเทียม) เข้ามามีบทบาทมากขึ้นในเมืองไทย DTC จึงเริ่มทำวิจัยเพื่อนำมาใช้กับผลิตภัณฑ์กล่องดำแบบเดิม และในปี 2545 จึงเริ่มเปิดตัวอุปกรณ์บันทึกเส้นทางการเดินรถด้วยระบบดาวเทียม (SW-G) ที่มีประสิทธิภาพมากขึ้น

“ตอนนั้นผมคิดแค่ว่าถ้าเอา GPS มารวมกับกล่องดำได้รับรองว่าต้องดี กระทั่งน้องที่ทำวิจัยเอาตัวอย่างที่พัฒนาเสร็จแล้วมาให้ดูผมก็ยิ่งมั่นใจว่าเราจะไปได้อีกไกล” ทศพล เล่าต่ออีกว่าอุปกรณ์ของบริษัทฯ จึงถูกขนานนามในชื่อใหม่ว่า “DTC GPS”

<img class="img-responsive" src="http://forbesthailand.com/uploads/userfiles/images/2016%2002%20-%20FEB/DTC-01.jpg" alt="" />
แม้จะพัฒนาอุปกรณ์ให้ทันสมัยขึ้นโดยมี GPS มาเป็นตัวช่วย แต่ด้วยข้อจำกัดที่อุปกรณ์ของ DTC ในยุคนั้นยังไม่สามารถให้ข้อมูลได้แบบเรียลไทม์เพื่อตรวจสอบการเดินรถอีกครั้ง ในขณะนั้น บริษัท ยูไนเต็ด คอมมูนิเคชั่น อินดัสตรี จำกัด หรือ UCOM เริ่มมีอุปกรณ์แบบเรียลไทม์ที่นำเข้าจากสหรัฐอเมริกาจึงเข้าไปเจรจาขอพัฒนาผลิตภัณฑ์ใหม่ที่ผนวกระหว่างของเดิมที่บริษัทฯ จำหน่ายเข้ากับอุปกรณ์ Trunk ที่ UCOM นำเข้ามาเพื่อช่วยเรื่องส่งข้อมูลแบบเรียลไทม์

เมื่ออายุสัมปทานของอุปกรณ์ Trunk หมดลง  ปี 2545 DTC จึงพัฒนาอุปกรณ์เพื่อใช้งานแบบเรียลไทม์ผ่านการใช้ซิมโทรศัพท์มือถือแทนอุปกรณ์ Trunk และถูกนำไปใช้ในวงกว้างกว่าเดิม การใช้งาน ซิมจาก DTAC เป็นจำนวนมากกว่า 4 หมื่นซิมเพื่อการใช้งาน จน Telenor บริษัทแม่ของ DTAC สนใจศึกษาธุรกิจและส่งตัวแทนมาเจรจาทางธุรกิจกับทศพล พร้อมทั้งแสดงความสนใจซื้อหุ้นของ DTC แต่ด้วยความเชื่อว่าอนาคตกิจการที่ปั้นมากับมือยังพัฒนาให้ก้าวไปได้อีกไกล ทศพลจึงปฏิเสธข้อเสนอดังกล่าว

<img class="img-responsive" src="http://forbesthailand.com/uploads/userfiles/images/2016%2002%20-%20FEB/DTC-02.jpg" alt="" />
แต่เมื่อธุรกิจเริ่มเติบโตและสภาพแวดล้อมของธุรกิจที่ต้องพึ่งพิงนวัตกรรมเป็นสำคัญ การผนึกกำลังกับพันธมิตรที่เป็นขาใหญ่จึงเป็นสิ่งจำเป็น ปี 2558 DTC ได้ตกลงเป็นพันธมิตรและขายหุ้นในอัตราส่วน 9% ให้กับ Yazaki Energy System Corporation (บริษัทผลิตอุปกรณ์ในรถยนต์จากญี่ปุ่นที่มีเครือข่ายอยู่ใน 45 ประเทศทั่วโลก) ที่เล็งเห็นถึงศักยภาพของ DTC ผลจากความร่วมมือครั้งนี้ ยังเอื้อประโยชน์ต่อการขยายธุรกิจรับจ้างผลิต (OEM) การเป็นที่ยอมรับจากลูกค้าต่างชาติ และความเพิ่มศักยภาพในการผลิต OEM

ปลายปีที่ผ่านมาบริษัทหันสู่น่านน้ำธุรกิจใหม่ซึ่งเป็นหนึ่งในอนาคตของ DTC ด้วยการนำเสนออุปกรณ์ติดตามตำแหน่งเรือประมงด้วยดาวเทียมในชื่อ TALAY ซึ่งมีเรือประมงติดตั้งแล้ว 400 เครื่อง สำหรับปี 2559 จุดหักเหของ DTC เกิดขึ้นอีกครั้งพร้อมๆ กับโอกาสครั้งสำคัญในการนำบริษัทเข้าจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทยและระดมทุนเพื่อรับ Mega Project จากภาครัฐและเอกชนที่จะเกิดขึ้น

ทศพลทิ้งท้ายว่า ปัจจัยที่จะป้องกันความเสี่ยงในธุรกิจของ DTC คือการที่ต้องไล่ตามให้ทันเทคโนโลยีที่เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว และสามารถตอบสนองความต้องการของลูกค้าในแต่ละกลุ่มได้ ดังนั้นอีกหนึ่งงานหลักที่ผู้นำอย่างทศพลไม่อาจละเลยเพื่อนำพาธุรกิจให้ไปถึงจุดหมาย คือการพบปะและพูดคุยกับลูกค้าอย่างสม่ำเสมอ

&nbsp;

เรื่อง: ชญานิจฉ์ ดาศรี ภาพ: ทวีศักดิ์ ภักดีหุ่น

<hr />

<a href="http://goo.gl/6fV29E">อ่านฉบับเต็ม "DTC ท่องน่านน้ำใหม่ นวัตกรรมไทยผงาดนอกบ้าน" ได้ที่ Forbes Thailand ฉบับ FEBRUARY 2016 ได้ในรูปแบบ E-Magazine</a>

<a href="http://goo.gl/6fV29E"><img class="img-responsive" src="http://forbesthailand.com/uploads/userfiles/images/2016%2002%20-%20FEB/cover---feb.jpg" alt="" width="277" height="362" /></a>

DTC ท่องน่านน้ำใหม่ นวัตกรรมไทยผงาดนอกบ้าน

และก็ถึงคราวนัดของ กฤษฎา สวามิศักดิ์ CEO Forbes Thailand กับกรรมการผู้จัดการ L’Oreal (Thailand) Co., Ltd. คุณ Umesh Phadke หลังจากที่เขาตอบรับคำเชิญมาดินเนอร์กับเราโดยเลือกมาที่ร้าน Nahm แห่ง The Metropolitan Bangkok หนึ่งในโรงแรมของนักธุรกิจชาวสิงคโปร์ Christina Ong เจ้าของ COMO hotels and resorts ด้วยกิตติศัพท์ของร้านที่ได้รับการจัดอันดับโดย San Pellegrino ให้เป็นร้านอาหารอันดับ 7 ใน Asia’s 50 Best Restaurants 2015 และอันดับ 22 ของ World’s 50 Best Restaurant 2015

ผมยอมรับเลยว่า ตอนแรกเกรงที่จะไม่สามารถหาวันเวลาที่ลงตัวสำหรับการดินเนอร์ที่ร้านนี้ได้ เพราะด้วยความขึ้นชื่อเรื่องอาหารไทยรสอร่อยฝีมือประณีตของร้านที่มีชื่อเสียงระดับโลกของ Nahm จึงมักจะถูกจองแน่นไปด้วยลูกค้าที่ส่วนมากเป็นชาวต่างชาติ แต่สุดท้ายด้วยการใช้กำลังภายในเล็กน้อย จึงเอ็กซ์คลูซีฟกว่าเดิม เพราะดินเนอร์นี้เราได้ห้อง private room

คุณ Umesh เลือกร้าน Nahm เพราะเป็นร้านโปรดของเขา “สำหรับอาหารไทย ต้องที่นี่” ด้วยรสชาติอาหาร และวิธีการนำเสนออาหารเป็นอะไรที่คุณ Umesh คอนเฟิร์มว่าร้าน Nahm ทำให้อาหารไทยลงตัว เขาติดใจและเป็นลูกค้าประจำ จะพบเขาได้บ่อยๆ ที่นี่ เพราะแวะเวียนมาทุกๆ 4-6 สัปดาห์ ซึ่งนอกจากเสียงการันตีจากคุณ Umesh แล้ว การที่ผมได้มาเยือนในวันนี้ก็เชื่อได้ถึงความอร่อยของร้าน Nahm ได้ตั้งแต่ยังไม่ได้ลองชิม เพราะที่นั่งเต็มทุกโต๊ะ แม้ว่าวันนี้จะเป็นช่วงกลางของสัปดาห์ก็ตาม

ดินแนอร์นี้เราเลือกเป็นเซตเมนู ซึ่งเซตเมนูของที่นี่จะเปลี่ยนในทุกเดือน ค่ำคืนนี้ดินเนอร์ของเราประกอบไปด้วยอาหารไทยที่ไม่ได้หาทานกันได้ง่ายๆ ตั้งแต่ขนมเบื้องญวน ลาบหมู ปูซ่อนกลิ่น ลาบไก่ต๊อก ยำปลาอินทรีใส่ส้มโอ ต้มยำไก่กุ้งกับเห็ดป่า หลนเคยสด แกงมัสมั่นเนื้อ แกงป่าไก่ ปูนิ่มผัดเผ็ด ผักหวานผัดกับเห็ด ซึ่งคุณ Greg Plowes - restaurant manager ได้เข้ามาแนะนำเสริมว่าให้ทานคู่กับไวน์ขาว Riesling หรือไวน์แดง Pinot Noir ที่จะไปกันได้สวยกับดินเนอร์อาหารไทยค่ำคืนนี้

นอกจากเซตเมนูข้างต้นแล้ว คุณ David Thompson เชฟและเจ้าของร้าน Nahm ก็ไม่ลืมสัญญาเมื่อครั้งที่เราดินเนอร์กันครั้งก่อน เขาเตรียม “ไข่ป่าม” ไว้ให้เราเป็นเมนูพิเศษ เมนูอาหารภาคเหนือหาทานยาก ที่ในตอนนั้นทำให้ผมรู้สึกเขินเล็กน้อยเพราะเพิ่งจะเคยได้ยินชื่อมันเป็นครั้งแรกเมื่อตอนที่ดินเนอร์กับคุณ David ณ ร้าน Appia

ก่อนตบท้ายด้วยขนมไทยหาทานยากที่จัดหนักมาเสมือนเป็นเมนคอร์ส ทั้งลิ้นจี่ลอยแก้ว ข้าวเหนียวทุเรียน ขนมครก กล้วยเชื่อม ลอดช่อง หนุมานคลุกฝุ่น (มะพร้าวอ่อนขูด) กระยาสารท กล้วยแขก ทองเอก มะพร้าวแก้ว และเมนูผลไม้ที่เปลี่ยนไปตามฤดูกาล

คุณ Umesh ก็เล่าย้อนถึงชีวิตในเมืองไทยที่กินเวลายาวนานมาถึง 11 ปี ส่วนใหญ่เขาทำงานอยู่ในแวดวง Fast Moving Consumer Goods (FMCG) ไม่ว่าจะกับ P&amp;G, GlaxoSmithKline จนในที่สุดก้าวขึ้นมาเป็นนายใหญ่แห่ง L’Oreal (Thailand) Co., Lltd. คุมพนักงานกว่า 1,200 ชีวิต มีรายได้ต่อปีกว่า 85,000 ล้านบาท พร้อมสินค้ากว่า 83 ล้านชิ้น

ภายใต้ 20 แบรนด์ ที่ L’Oreal ผลิตและจัดจำหน่ายในประเทศไทย คุณ Umesh เล่าให้ผมฟังว่าประเทศไทยเป็นตลาดที่ใหญ่ที่สุดของ L’Oreal ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ และมีศักยภาพที่จะโตขึ้นได้อีกมาก “คนเกาหลีและญี่ปุ่นเฉลี่ยแล้วใช้สินค้าสกินแคร์วันละ 15 ชนิด ส่วนคนไทยใช้ 4 ชิ้นต่อวัน”

นอกเวลางาน ไม่รวมความที่เป็นนักชิมตัวยงแล้ว เขายังเป็นนักสะสมกล้อง และเป็น self-taught photographer โดยชอบการถ่ายรูปแบบ Street photography ซึ่งจุดหมายปลายทางของเขามักจะเป็นสถานที่นอกจอเรดาร์ของนักท่องเที่ยวและล่าสุดเขาเพิ่งไปเยือนมาดากัสการ์ ซึ่งเขาไม่พลาดที่จะถ่ายภาพสิ่งที่เจอรอบตัว นอกจากนี้เขายังเปิดแสดงภาพถ่ายของตนมาหลายครั้งหลายหนอีกด้วย

<iframe id="instagram-embed-0" class="instagram-media instagram-media-rendered" src="https://www.instagram.com/p/8YTZrQQ3Jb/embed/?cr=1&amp;v=5&amp;wp=300&amp;rd=http%3A%2F%2Fforbesthailand.com&amp;rp=%2Fforbes-life-detail.php%3Fdid%3D587#%7B%22ci%22%3A0%2C%22os%22%3A2212.2699999999895%7D" height="530" frameborder="0" scrolling="no" allowfullscreen="allowfullscreen" data-instgrm-payload-id="instagram-media-payload-0" data-mce-fragment="1"></iframe>

<hr />

<a href="http://goo.gl/zBtYCs">คลิ๊กอ่าน "Forbes Life Thailand: Where Bosses, Chefs and Restaurateurs Dine?" ในรูปแบบ E-Magazine</a>

Nahm

ไม่มีเชฟหรือ GM โรงแรม 5 ดาวไหนในเมืองไทยที่ไม่รู้จัก คุณนันทิยา-คุณพัชรินทร์ เหมอังกูร หรือ “คุณเจี๊ยบ-คุณจ้อ” สองสาวพี่น้องผู้ก่อตั้ง Gourmet One Food Service (Thailand) Co., Ltd.ผู้นำเข้าวัตถุดิบและจำหน่ายอาหารระดับพรีเมียมยักษ์ใหญ่ของบ้านเรา เมื่อผมเชิญคุณนันทิยามาเป็นแขกพิเศษในคอลัมน์นี้ เธอถามผมคำถามเดียวว่าชอบรับประทาน Paella ไหม ถ้าผมชอบ เธอจะพาไปชิมฝีมือเชฟที่ปรุงได้รสชาติแบบสเปนแท้ๆ ทายสิครับว่าผมตอบคุณนันทิยาไปว่าอย่างไร

มื้อกลางวันนั้น คุณนันทิยาและผมจึงพบกันที่ La Tavola &amp; Wine Bar โรงแรม Renaissance ซึ่งปกติแล้วจะเสิร์ฟอาหารอิตาเลียน แต่ในเมื่อเชฟใหญ่คือ Jose Martin Ruiz Borja มีบ้านเกิดอยู่ทางตอนใต้ของสเปน จานเด็ดของวันนั้นย่อมต้องเป็นอาหารสเปนแน่นอนครับ

จานแรกของเราคือ แตงโมชิ้นเล็ก ท็อปด้วยแฮม วาซาบิ และคาเวียร์ จากนั้นเป็นไวต์ แอนโชวี ท็อปด้วยแซลมอนโรลล์ ต่อด้วยสแกลล็อปเสิร์ฟพร้อมไวต์แอสพารากัส รับประทานคู่กับไวน์ 88th drop. 2013 Chardonnay อย่าเพิ่งคิดว่าเมนูไฮไลต์อย่าง Paella ที่มีต้นกำเนิดที่เมือง Valencia จะตามมาติดๆ เพราะเชฟบอกว่า ต้องรอ 15-20 นาที เพื่อให้ส่วนผสมทุกอย่างมีรสชาติเข้ากันเสียก่อน

หลังจากอดใจรอสักพัก เชฟ Jose ก็นำ Paella มาเสิร์ฟให้เองถึงโต๊ะ และบอกพวกเราว่า Paella คืออาหารกลางวันของชาวสเปนที่ญาติพี่น้องมักรับประทานร่วมกัน เป็นอาหารยอดนิยมของชาวสเปน ไม่ต่างจากชาวจีนที่ชอบรับประทานติ่มซำ ผมต้องบอกว่าครบเครื่องมากๆ เพราะมีทั้งอาหารทะเลอย่างกุ้ง ที่มาจากทะเลแถบ New Caledonia ของฝรั่งเศส หอย และเนื้อหมู และเราก็ส่งท้ายกันด้วย Yogurt Panna cotta เป็นอีกหนึ่งมื้อที่อร่อยสมกับคำบอกของคุณนันทิยาจริงๆ ครับ

สองพี่น้องเริ่มต้นทำธุรกิจในปี 2541 ด้วยการเป็นผู้ส่งออกวัตถุดิบด้านอาหารให้เรือสำราญ และเติบโตเป็นซัพพลายเออร์รายใหญ่สุดในไทย จากนั้นในปี 2546 ก็นำเข้าวัตถุดิบด้านอาหารชั้นยอดจากทั่วโลกส่งให้โรงแรมชั้นนำในเมืองไทย ทำให้รู้จักเชฟใหญ่และ GM โรงแรมเกือบทุกคน คุณนันทิยาและน้องสาวยังเป็นแม่งานหลักในการจัดงานกาลาดินเนอร์ “บางกอก เชฟ แชริตี้” ที่เชฟใหญ่จากโรงแรม 5 ดาวมารวมตัวกันปรุงอาหาร เพื่อหารายได้นำขึ้นทูลเกล้าฯ ถวาย สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราช-กุมารี อีกด้วยครับ

ผมไม่ได้เจอคุณนันทิยาราว 1 ปี เมื่อได้พูดคุยถึงงานที่ทำตอนนี้ก็พบว่าเธอยังเป็นเวิร์กกิ้งวูแมนเหมือนเดิม Gourmet One ยังคงขยายตัวได้ดี มีการเปิด catering ส่งวัตถุดิบด้านอาหารจำนวนมากให้สายการบินและโรงพยาบาลต่างๆ สองพี่น้องยังมีธุรกิจอื่นๆ ในมืออีกทั้งคอนโดมิเนียมและบริษัทรับงานโฆษณา นอกจากงานจะไปได้ดี ความรักของคุณนันทิยาก็สดใสไม่แพ้กัน เพราะเธอเป็นเจ้าสาวของชายหนุ่มผู้โชคดีไปเมื่อปลายปีที่แล้ว

เมื่อคุยถึงเรื่องอาหาร คุณนันทิยาบอกว่า ชอบอาหารเอเชีย โดยเฉพาะญี่ปุ่นและไทย และถึงจะทำธุรกิจอาหารที่ต้องนำเข้าเฉพาะวัตถุดิบชั้นเลิศเท่านั้น แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะต้องรับประทานแต่อาหารราคาแพงเสมอไป “อาหารไม่ดีจะไม่ทาน จะทานแต่อาหารที่มีคุณภาพ และอาหารที่ราคาถูกก็สามารถเป็นอาหารที่ดีได้หากรู้จักใช้วัตถุดิบอย่างเหมาะสม”

<iframe id="instagram-embed-0" class="instagram-media instagram-media-rendered" src="https://www.instagram.com/p/8Fhh5oQ3LF/embed/?cr=1&amp;v=4&amp;wp=300&amp;rd=http%3A%2F%2Fforbesthailand.com&amp;rp=%2Fforbes-life-detail.php%3Fdid%3D578#%7B%22ci%22%3A0%2C%22os%22%3A920.5000000001746%7D" height="530" frameborder="0" scrolling="no" allowfullscreen="allowfullscreen" data-instgrm-payload-id="instagram-media-payload-0" data-mce-fragment="1"></iframe>

<hr />

<a href="http://goo.gl/zBtYCs">คลิ๊กอ่าน "Forbes Life Thailand: Where Bosses, Chefs and Restaurateurs Dine?" ในรูปแบบ E-Magazine</a>

News

Forbes lists

World

Leaderboard

Commentaries

Forbes life

Events