<h2>นักธุรกิจจีนแห่นำเงินลงทุนนอกประเทศจำนวนมากในปีที่ผ่านมา โดยเป็นการลงทุนหลากหลายประเภทไล่เรียงตั้งแต่อสังหาริมทรัพย์ไปจนถึงสตูดิโอธุรกิจบันเทิง ตีมูลค่าเป็นเงินหลักหลายแสนล้านดอลลาร์สหรัฐ</h2>
อย่างไรก็ตาม ปีนี้ผู้บริหารบริษัททั่วโลกอาจไม่ได้เห็นนักธุรกิจจีนเข้าคิวรอลงทุนอีกแล้ว เนื่องจากการเคลื่อนย้ายเงินทุนกำลังถูกกำกับโดยรัฐบาลจีน ทำให้การเคลื่อนย้ายเงินทุนข้ามประเทศยากลำบากมากขึ้น

แม้แต่นักธุรกิจจีนที่มีอิทธิพลก็ไม่ได้รับการยกเว้น ยกตัวอย่างเช่น มหาเศรษฐี <strong>Wang Jianlin</strong> แห่งบริษัท <strong>Wanda Group</strong> ผู้ต้องการนำเงิน 1 พันล้านเหรียญสหรัฐไปลงทุนซื้อสตูดิโอ <strong>Dick Clark Productions</strong> สตูดิโอเบื้องหลังภาพยนตร์และมิวสิกวิดีโอรางวัลลูกโลกทองคำและ Billboard Music Awards ยังต้องยกเลิกการลงทุนไปเมื่อสัปดาห์ก่อน

โดยบริษัท <strong>Eldridge</strong> เจ้าของสตูดิโอดังกล่าว กล่าวถึงเหตุผลที่การซื้อขายไม่สำเร็จว่าเกิดจาก “Wanda ไม่สามารถทำตามข้อตกลงผูกมัดตามสัญญาได้” ซึ่งนักวิเคราะห์เสริมว่า สัญญาซื้อขายต้องยกเลิกไปเพราะ Wanda ไม่ได้รับโควตาแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศตามที่ต้องการ

“รัฐบาลจีนมีความกังวลกับสกุลเงินหยวนเป็นอย่างมาก ดังนั้นพวกเขาจึงเลือกใช้นโยบายสกัดกั้นการเคลื่อนย้ายเงินทุนทุกประเภท” <strong>Christopher Balding</strong> รองศาสตราจารย์จาก <strong>HSBC Business School</strong> มหาวิทยาลัยปักกิ่งกล่าว

<figure><img style="width: 680px; height: 382px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/180fd8066981ed02dc6818bc0abb6894.png" alt="" width="680" height="382" /><figcaption> Wang Jianlin ผู้ก่อตั้ง Dalian Wanda Group จากการจัดอันดับของ Forbes เขาคือมหาเศรษฐีที่ร่ำรวยที่สุดในประเทศจีนเมื่อปี 2016 ด้วยทรัพย์สิน 3.3 หมื่นล้านเหรียญสหรัฐ Wanda เติบโตจากธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ ก่อนจะขยายไปลงทุนซื้อกิจการเชนโรงภาพยนตร์ AMC Theatres ในสหรัฐอเมริกาเมื่อปี 2012 ตามด้วยการซื้อสตูดิโอภาพยนตร์ Legendary Entertainment เมื่อปี 2016 (ขอบคุณภาพจาก: David Yellin/Forbes)</figcaption></figure>

&nbsp;
<h2>การลงทุนนอกประเทศจีนชะลอตัว</h2>
<strong>Dealogic</strong> รายงานว่า ในไตรมาสแรกปีนี้ ข้อตกลงการลงทุนนอกประเทศจีน 27 ดีลมูลค่ารวม 1.6 หมื่นล้านเหรียญสหรัฐถูกยกเลิก ทำให้มีเพียง 121 ข้อตกลงการลงทุนนอกประเทศมูลค่ารวม 2.5 หมื่นล้านเหรียญสหรัฐที่ได้รับการอนุมัติ ถือว่าชะลอตัวลงอย่างมากเมื่อเปรียบเทียบกับมูลค่าการลงทุนนอกประเทศของจีนเมื่อไตรมาสเดียวกันปีก่อน ซึ่งนักธุรกิจจีนปิดดีลไปได้ถึง 794 ข้อตกลงการลงทุน มูลค่ารวมมหาศาลถึง 2.26 แสนล้านดอลลาร์สหรัฐ

“คาดว่าการลงทุนนอกประเทศของจีนจะลดลงอย่างรุนแรงในเชิงมูลค่าเมื่อเปรียบเทียบกับตัวเลขในปี 2016 จากเหตุผลง่ายๆ คือ ดีลขนาดใหญ่จะไม่ได้รับการอนุมัติ” <strong>Chunshek Chan</strong> หัวหน้าแผนกวิจัยการควบรวบกิจการทั่วโลกจาก <strong>Dealogic</strong> กล่าว

เจ้าหน้าที่รัฐบาลจีนเองได้ประกาศอย่างชัดแจ้งว่ารัฐบาลไม่พึงพอใจการเข้าซื้อบริษัทด้านกีฬาและสื่อในต่างประเทศอีกต่อไป โดย <strong>Zhou Xiaochuan</strong> <strong>ผู้ว่าการธนาคารกลางจีน</strong> วิพากษ์วิจารณ์การลงทุนประเภทนี้ในงานแถลงข่าวต่อสื่อมวลชนระหว่างประชุมสภาประชาชนแห่งชาติเมื่อสองสัปดาห์ก่อนว่า การลงทุนเหล่านี้ให้กำไรกลับคืนสู่ประเทศจีนน้อยมาก

<span style="color: #ff0000;">“นักธุรกิจบางรายเลือกลงทุนนอกประเทศอย่างมืดบอดและเร่งรีบเกินไปในการตัดสินใจ การลงทุนนอกประเทศบางรายการไม่ได้เป็นไปในทิศทางเดียวกันกับนโยบายของจีน และไม่ได้ให้ผลตอบแทนที่ดีต่อประเทศ” </span><strong>Zhou</strong> กล่าว

<figure><img style="width: 680px; height: 453px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/1d21b78e70281e1d12057eb6485c8fda.png" alt="" width="680" height="453" /><figcaption> Zhou Xiaochuan ผู้ว่าการธนาคารกลางจีน (ขอบคุณภาพจาก: Andrew Harrer/Bloomberg)</figcaption></figure>

&nbsp;
<h2>ปฏิกิริยาสะท้อนกลับจากกลุ่มธุรกิจ</h2>
อย่างไรก็ตาม กระบวนการควบคุมเงินทุนของจีนได้จุดชนวนปฏิกิริยาสะท้อนกลับจากผู้นำองค์กรธุรกิจของประเทศบางราย พวกเขาตำหนิว่าการควบคุมดังกล่าวขัดขวางการขยายธุรกิจสู่ต่างประเทศ

“คำกล่าวของรัฐบาลที่ว่านโยบายควบคุมการเคลื่อนย้ายเงินทุนไม่มีผลอะไรกับธุรกิจนั้น เป็นเรื่องโกหก ผลจากนโยบายนี้คือเงินลงทุนสกุลเงินหยวนทำได้แค่ยอมแพ้และยกเลิกการออกไปลงทุนนอกประเทศ เงินหยวนขณะนี้ต้องเปลี่ยนจุดสนใจมาลงทุนภายในประเทศแทน” <strong>Zhang Yichen</strong> ประธานกรรมการ <strong>กองทุน </strong><strong>CITIC</strong> ในจีนกล่าวกับสำนักข่าว Bloomberg

แต่การควบคุมนี้มีโอกาสเล็กน้อยที่จะโอนอ่อนลงในอนาคตอันใกล้ เนื่องจากเป้าหมายระยะยาวของจีนยังเป็นการกระตุ้นให้บริษัทไปลงทุนทั่วโลก

&nbsp;
<h2>ดีลบางประเภทยังมีโอกาส</h2>
นั่นหมายความว่า<span style="color: #ff0000;"> เฉพาะข้อตกลงซื้อขายธุรกิจบางประเภทที่เป็นภาคธุรกิจสำคัญตามกลยุทธ์ของรัฐบาลจีนเท่านั้นที่จะได้รับการอนุมัติ เช่น เทคโนโลยีชีวภาพ หุ่นยนต์ และเซมิคอนดักเตอร์ </span>ธุรกิจเหล่านี้มีโอกาสมากที่จะไปอยู่แถวหน้าในการพิจารณา ตัวอย่างเช่น บริษัท <strong>China National Chemical </strong>ซึ่งต้องการจะเทกโอเวอร์บริษัทผลิตเมล็ดพันธุ์ <strong>Syngenta AG</strong> ด้วยเม็ดเงินลงทุน 4.3 หมื่นล้านเหรียญสหรัฐ มีความเป็นไปได้ที่จะได้รับอนุญาตให้แลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศ

“การเข้าซื้อกิจการต่างประเทศที่ไม่เกี่ยวข้องกับธุรกิจเดิม จะยังเป็นสิ่งผิดกฎหมายต่อไป แต่ดีลซื้อ Syngenta เป็นหนทางไปสู่เป้าหมายของจีนในการพัฒนาบริษัทเพื่อแข่งขันในระดับโลก ดีลในรูปแบบนี้มีความเป็นไปได้ต่ำที่จะถูกยับยั้ง” <strong>Jonas Short</strong> หัวหน้าสาขา Beijing ของ <strong>ธนาคารเพื่อการลงทุน </strong><strong>NSBO</strong> กล่าวปิดท้าย

&nbsp;
<p class="p2"><em><span class="s2">เรียบเรียงจาก</span><span class="s1"> China's Crackdown On Capital Flight Is Claiming Some Of Its First (And Biggest) Victims </span><span class="s2">โดย</span><span class="s1"> Yue Wang </span><span class="s2">และ</span><span class="s1"> Paul Armstrong</span></em></p>

จีนสกัดนักลงทุนขนเงินออกนอกประเทศ ระงับดีลซื้อสตูดิโอ-ทีมกีฬา

สถานการณ์ทางเศรษฐกิจและทิศทางราคาน้ำมันในตลาดโลกในปัจจุบัน ส่งผลกระทบด้านบวกให้กับประเทศไทยในแง่มุมหนึ่ง คือ ประชาชนและภาคธุรกิจได้ประโยชน์จากภาระต้นทุนน้ำมันเชื้อเพลิงที่ถูกลง แต่ในความเป็นจริงนั้น ปริมาณการใช้เชื้อเพลิงที่เพิ่มสูงขึ้นจากราคาที่ถูกลง เป็นอุปสรรคสำคัญต่อความพยายามในการรณรงค์ให้ใช้น้ำมันอย่างมีประสิทธิภาพและการพัฒนาพลังงานทางเลือก (unconventional fuels) เนื่องจากประเทศไทยยังต้องนำเข้าน้ำมันกว่า 80% ของปริมาณที่ใช้ จึงเป็นหน้าที่ของบริษัทพลังงานแห่งชาติอย่าง ปตท. ซึ่งมีภารกิจสำคัญที่จะต้องทำให้ประเทศไทยและคนไทยทุกคนมีพลังงานใช้อย่างเพียงพอ ทั่วถึง ราคาเป็นธรรม และมีความยั่งยืน

สถานการณ์ราคาน้ำมันดิบที่ปรับลดลงอย่างมากในปัจจุบัน เกิดจากปัจจัยที่ถาโถมหลายปัจจัย คือ การพัฒนา shale oil ของสหรัฐฯ เศรษฐกิจจีนชะลอตัว และการยกเลิกการคว่ำบาตรอิหร่าน ซึ่งในอนาคตราคาน้ำมันยังคงมีแนวโน้มอุปทานล้นตลาดต่อเนื่องไปอีกระยะหนึ่ง หากกลุ่มผู้ผลิตน้ำมันยังไม่มีนโยบายในการลดอัตราการผลิตร่วมกันอย่างมีนัยสำคัญและเศรษฐกิจโลกยังไม่ฟื้นตัว โดยปัจจัยเหล่านี้ส่งผลให้อุตสาหกรรมพลังงานต้องมีการปรับขบวนกันขนานใหญ่ เช่นเดียวกับ ปตท. ที่ได้รับผลกระทบไม่ต่างกับบริษัทพลังงานยักษ์ใหญ่อื่นๆ ทั่วโลก

โดยจะเห็นได้ว่าล่าสุดสถาบันการจัดอันดับความน่าเชื่อถือ <strong>“Moody’s Investor Services”</strong> อยู่ระหว่างการพิจารณาปรับอันดับความน่าเชื่อถือของบริษัทพลังงานยักษ์ใหญ่จำนวนมาก อย่างไรก็ดี ด้วยสถานะการเงินที่แข็งแกร่ง กอปรกับการมีโครงสร้างธุรกิจที่หลากหลายของ<strong>กลุ่ม ปตท.</strong> ตั้งแต่ธุรกิจสำรวจและขุดเจาะ ธุรกิจโรงกลั่นน้ำมัน ธุรกิจปิโตรเคมี ธุรกิจสถานีบริการ ธุรกิจท่อส่งก๊าซฯ ธุรกิจโรงแยกก๊าซฯ และธุรกิจการค้าน้ำมันระหว่างประเทศ รวมถึงการที่ <strong>ปตท.</strong>มีแผนกลยุทธ์ที่เป็นภาพ scenario planning โดยจะพิจารณาทุกโครงการและดำเนินงานต่างๆ อย่างเคร่งครัดและครอบคลุมในทุกกลุ่มธุรกิจ เพื่อพร้อมรับมือความผันผวนที่จะเกิดขึ้นในอนาคต ซึ่งปัจจัยเหล่านี้ช่วยให้กลุ่ม ปตท. ได้รับผลกระทบเพียงในวงจำกัดเท่านั้น

อย่างไรก็ดี <strong>ปตท.</strong> และทุกบริษัทในอุตสาหกรรมพลังงานจำเป็นต้องมีการปรับขบวนทัพกันขนานใหญ่ ไม่ว่าจะเป็นการลดต้นทุนการผลิต การบริหารความเสี่ยงที่ต้องทำอย่างรอบคอบเพื่อรักษาสัดส่วนกำไรให้อยู่รอดต่อไปได้ รวมถึงความพยายามในการต่อยอดจากการผลิตเพื่อสร้างมูลค่าเพิ่ม <strong>ปตท.</strong> จึงได้วาง<strong>ยุทธศาสตร์ ROIC</strong> เพื่อรับมือและสร้างความเข้มแข็งให้กับองค์กรภายใต้ภาวะที่ท้าทายของธุรกิจพลังงานเช่นนี้ โดย ปตท.จะบริหารพอร์ต เน้นขยายในพื้นที่เข้มแข็ง มีศักยภาพ และถอนตัวจากจุดอ่อน (rationalization) ควบคู่ไปกับการปรับปรุงประสิทธิภาพธุรกิจด้วยการเพิ่ม productivity ลดต้นทุนและค่าใช้จ่าย (optimization) รวมถึงพิจารณาขยายการลงทุนตาม value chain เพื่อบริหารความเสี่ยงและสร้างมูลค่าเพิ่ม (integration) และควบรวมกิจการที่ใกล้เคียงกันเพื่อสร้าง Economy of Scale ลดต้นทุน ขยายธุรกิจ (consolidation)

ดังนั้น การลงทุนในระยะ 5 ปีต่อจากนี้ <strong>ปตท.</strong> จะเน้นการสร้างความยั่งยืนด้านพลังงานให้กับประเทศด้วยการลงทุนในโครงการท่อก๊าซเส้นที่ 5 ซึ่งเป็นเส้นทางที่เชื่อมต่อระหว่างฝั่งทะเลภาคตะวันออกในจังหวัดระยอง ทะเลฝั่งตะวันตกที่จังหวัดกาญจนบุรี อ่าวไทย รวมไปถึงก๊าซที่นำเข้าจากเมียนมาให้มีความสมบูรณ์ และเชื่อมเข้ากับก๊าซ LNG ที่กำลังนำเข้ามาด้วย ในอนาคตหากมีแหล่งก๊าซใดที่หยุดจ่ายไป ก็จะมีก๊าซจากแหล่งอื่นเข้ามาชดเชยได้ นอกจากนี้ยังมีแผนจะสร้างคลังเก็บก๊าซ LNG (LNG Receiving Terminal) แห่งที่ 2 เพื่อรองรับก๊าซ LNG ที่จะถูกนำเข้ามาเพิ่มในลักษณะของเหลวก่อนจะแปรสภาพเป็นก๊าซเพื่อเข้าสู่ท่อส่งก๊าซกระจายออกไปอีกด้วย

ขณะเดียวกัน การดำเนินธุรกิจพลังงานของ <strong>ปตท.</strong> ต้องเผชิญกับเสียงสะท้อนด้านลบจากสังคมที่เกิดจากความไม่เข้าใจในความตั้งใจมุ่งมั่นทำงานเพื่อภารกิจยิ่งใหญ่ด้านพลังงาน กระทั่งกลายเป็นความขัดแย้งในที่สุด ซึ่งเรื่องนี้ ปตท. ก็ไม่ได้นิ่งนอนใจ หากแต่พยายามหาแนวทางที่จะทำให้คนภายนอกเข้าใจมากขึ้น โดยเริ่มต้นจากบุคลากรของ ปตท. เอง ซึ่งต้องปรับทัศนคติให้คิดบวกมากขึ้น พร้อมเปิดใจรับฟัง มีเหตุผล พร้อมที่จะชี้แจงความเข้าใจที่ถูกต้องให้แก่ผู้อื่น เชื่อว่าคนภายนอกจะสามารถสัมผัสและรับรู้ถึงเจตนารมณ์ที่แท้จริงได้ผ่านบุคลากร

สิ่งที่ผมถือเป็นภารกิจที่สำคัญและจะตั้งใจทำให้ดีที่สุด คือการแก้ไขความไม่เข้าใจของสังคมในธุรกิจพลังงาน เราจะกอบกู้ศรัทธากลับคืนมา ให้คนไทยมีความภาคภูมิใจที่ <strong>ปตท.</strong> ซึ่งเป็นบริษัทของไทย สร้างความมั่นคงทางพลังงานของชาติ และเติมเต็มกลไกที่สำคัญให้กับประเทศ เราทำสิ่งที่เรียกได้ว่าเป็นภารกิจที่ยิ่งใหญ่ และพนักงานทุกคนพร้อมใจกันลงมือทำเพื่อให้ <strong>ปตท.</strong> เป็น <strong>“Pride and Treasure of Thailand”</strong>

<img class="img-responsive" src="/uploads/userfiles/images/APRIL%202016/ART-Insight-ptt.png" alt="" width="150" height="150" />

<strong>เทวินทร์ วงศ์วานิช</strong>
ประธานเจ้าหน้าที่บริหารและกรรมการผู้จัดการใหญ่
<strong>บริษัท ปตท. จำกัด (มหาชน)</strong>

<hr />

<a href="http://goo.gl/lvtWCi"><span style="color: #daa520;">คลิ๊กอ่านบทความเพื่อจุดประกายไฟฝันทางด้านธุรกิจ จาก </span><span style="color: #ff0000;"><strong>Forbes Thailand</strong></span><span style="color: #daa520;"> ฉบับ </span><span style="color: #ff0000;"><strong>APRIL 2016</strong></span><span style="color: #daa520;"> ในรูปแบบ E-Magazine</span></a>
<a href="http://goo.gl/lvtWCi"><img class="img-responsive" src="/uploads/userfiles/images/APRIL%202016/COVER-Resize.png" alt="" width="259" height="339" /></a>

ธุรกิจพลังงานปรับใหญ่สู้กำไรบาง

<div>
	<span style="color:#808080;"><em>[บทความประจำฉบับมกราคม 2558]</em></span><br />
	<br />
	<br />
	<strong>โลกของเรามีโรคร้ายแรงที่อุบัติขึ้นอย่างรวดเร็วและไม่คาดคิด แต่เรากลับมีความรู้เกี่ยวกับมันน้อยมาก โรคร้ายดังกล่าวไม่สามารถควบคุมได้ แม้กระทั่งบุคลากรด้านสาธารณสุขที่พยายามควบคุมการระบาดก็ยังหนีไม่พ้นการตกเป็นเหยื่อ ผู้เชี่ยวชาญไม่สามารถคาดการณ์ขอบเขตการระบาดของโรคได้ &nbsp;จึงไม่น่าแปลกใจที่ผู้คนทั่วโลกต่างตื่นตระหนกกับการแพร่ระบาดของเชื้อไวรัสอีโบลาในแอฟริกาตะวันตก</strong></div>
<div>
	<br />
	&nbsp;</div>
<div>
	แต่หากหันมาพิจารณาการระบาดของโรคอีกชนิดหนึ่งซึ่งเป็นที่รู้จักกันอย่างดีแล้ว &nbsp;เรารู้ว่ามันระบาดได้อย่างไรและรู้ถึงวิธีการควบคุม &nbsp;เราได้มีการพิสูจน์ยืนยันแล้วเกี่ยวกับวิธีการป้องกันที่ได้ผล เรามีวิธีการตรวจวินิจฉัยแบบทราบผลเร็ว รวมทั้งได้ทดลองและทดสอบยารักษาต่างๆ เพื่อใช้ในการดูแลผู้ที่ป่วยด้วยโรคนี้ กระนั้นก็ตาม ก็ยังมีผู้คนเสียชีวิตจากโรคนี้กว่า 50,000 คนในแต่ละเดือน แม้ว่าประชาคมโลกจะให้ความสนใจต่อการแก้ปัญหาเรื่องโรคติดเชื้อต่างๆ มากขึ้นในหลายปีที่ผ่านมา แต่มีความจริงที่ขัดกับความพยายามเหล่านั้นอย่างชัดเจน กล่าวคือ <span style="color:#b22222;">เชื้อมาเลเรียยังสามารถทนทานและแพร่ระบาดอยู่ได้ในโลกปัจจุบัน</span></div>
<div>
	&nbsp;</div>
<div>
	แม้ว่ามีความก้าวหน้าอย่างอย่างมากมายในการแก้ไขปัญหามาลาเรียทั่วโลกใน 2 ทศวรรษที่ผ่านมา แต่ปัจจุบัน ยังมีประชากรเกือบ 200 ล้านคนที่ติดเชื้อมาลาเรียในแต่ละปี &nbsp;แม้ว่าผู้ป่วยมาเลเรียส่วนใหญ่อยู่ในทวีปแอฟริกา แต่ในอีก 22 ประเทศที่เป็นพื้นที่การระบาดของมาเลเรียในแถบเอเชียแปซิฟิกก็มีผู้ป่วยมาลาเรียประมาณ 32 ล้านคนต่อปี และมีผู้เสียชีวิตจากโรคนี้ราว 47,000 คน&nbsp;</div>
<div>
	&nbsp;</div>
<div>
	แม้ว่าบางประเทศมีความก้าวหน้าอย่างมากในการแก้ไขปัญหา อาทิ กัมพูชา เวียดนาม ไทย มาเลเซีย ฟิลิปปินส์ บังคลาเทศ และศรีลังกา สามารถลดจำนวนผู้ป่วยมาลาเรียลงได้ถึงร้อยละ 75 มาตั้งแต่ปี 2543 อย่างไรก็ตาม ประชากรถึง 2 พันล้านคนในภูมิภาคนี้ ยังคงมีความเสี่ยงต่อการเป็นโรคร้ายที่มียุงเป็นพาหะ กลุ่มประเทศที่มีภาระโรคนี้สูงที่สุด ได้แก่ อินเดีย อินโดนีเซีย พม่า ปากีสถาน และปาปัวนิวกินี</div>
<div>
	&nbsp;</div>
<div>
	ขณะนี้ เราเดินทางมาถึงระยะต่อไปของการแก้ไขปัญหามาลาเรียระดับโลก โดยภูมิภาคเอเชียแปซิฟิกเป็นผู้ที่มีบทบาทในการตัดสินใจและเป็นศูนย์กลางในการรับมือกับปัญหามาลาเรียในระดับโลก ทั้งนี้ สืบเนื่องมาจากที่มี<span style="color:#b22222;">การดื้อต่อยา artemisinin (อาร์ทิมิซินิน)</span> มากขึ้นเรื่อยๆ ซึ่งเป็นยาหลักที่มีอยู่เพียงชนิดเดียวทั่วโลกสำหรับการรักษาเชื้อมาลาเรียชนิดที่มีอันตรายมากที่สุด <span style="color:#b22222;">การดื้อยาครั้งแรกพบในภาคตะวันตกของกัมพูชาเมื่อหลายปีก่อน และเมื่อเร็วๆ นี้ก็พบปัญหาในลักษณะเดียวกันมาโดยตลอดในประเทศลาว พม่า ไทย และเวียดนาม</span> หากไม่สามารถหยุดยั้งเชื้อมาเลเรียชนิดที่ดื้อต่อยานี้ได้ (โดยการร่วมมือกันกำจัดโรคนี้ให้หมดไปจากภูมิภาค) ก็อาจเป็นการกระตุ้นการกลับมาแพร่ระบาดใหม่ที่สำคัญยิ่งของเชื้อมาลาเรียรวมทั้งการเสียชีวิตจากโรคนี้ทั่วโลก ซึ่งจะทำให้เกิดผลกระทบที่รุนแรงทางเศรษฐกิจและความทุกข์ทรมานขนานใหญ่ต่อมนุษยชาติ &nbsp; &nbsp;</div>
<div>
	&nbsp;</div>
<div>
	ประเทศส่วนใหญ่ในภูมิภาคเอเชียแปซิฟิกมีเป้าหมายเฉพาะของตนเองเรียบร้อยแล้ว สำหรับการกำจัดมาลาเรียให้หมดไปภายในปี 2573 หรือก่อนนั้น โดยระบุเป้าหมายนั้นไว้ในแผนระดับชาติ ในขณะที่การขยายการดำเนินงานด้านการกำจัดโรคมาลาเรียจะทำให้ประเทศที่ได้รับผลกระทบต้องใช้งบประมาณด้านสาธารณสุขเป็นจำนวนมาก แต่ผลที่ได้ก็คือ หลายๆ ประเทศจะมีการเติบโตทางเศรษฐกิจที่แข็งแกร่ง และมีโอกาสลงทุนในลักษณะที่ทำให้ประชากรกลุ่มแรงงานของตนมีสุขภาพดี และสามารถชดเชยภาระการดูแลด้านสุขภาพที่อาจเกิดขึ้นจากการกลับมาแพร่ระบาดครั้งใหม่ของมาลาเรียได้ การเสียค่าใช้จ่ายในระบบสุขภาพแห่งชาติเพื่อดูแลรักษาผู้ป่วยมาลาเรียกว่า 32 ล้านคนต่อปีนั้น นับว่าสูงมากอยู่แล้ว &nbsp;ไม่ว่าจะเป็นค่าใช้จ่ายโดยตรงสำหรับการวินิจฉัย การดูแล และการรักษา จนถึงผลกระทบทางอ้อมที่ตามมา เช่น ทำให้ทรัพยากรด้านสาธารณสุขต้องถูกใช้ไปกับโรคระบาดที่สามารถควบคุมได้ &nbsp;ซึ่งยังไม่รวมถึงผลกระทบต่อผู้คน ครอบครัว และชุมชน จากการมีสภาวะสุขภาพที่เลวร้ายยิ่ง &nbsp;&nbsp;</div>
<div>
	&nbsp;</div>
<div>
	ปัจจุบันการดำเนินงานภาครัฐที่เกี่ยวข้องกับมาลาเรียในภูมิภาคเอเชียแปซิฟิกมีค่าใช้จ่ายประมาณ 280 ล้านเหรียญสหรัฐต่อปี ส่วนใหญ่เป็นงบประมาณด้านสาธารณสุขของประเทศ และมีการสนับสนุนเงินทุนจำนวนไม่น้อยจากภายนอกประเทศ แม้ว่าจะคำนวณให้ถูกต้องแม่นยำได้ลำบากเกี่ยวกับค่าใช้จ่ายในการกำจัดโรคมาลาเรียทั่วภูมิภาค แต่การลงทุนในการกำจัดมาลาเรียก็มีอัตราผลตอบแทนสูงสำหรับค่าใช้จ่ายที่ภาครัฐเสียไป และส่งผลดีในด้านสุขภาพในแง่ที่ทำให้การเสียชีวิตและการเจ็บป่วยลดน้อยลง ผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจของการกำจัดมาลาเรียคาดว่าจะเกินมูลค่าของเงินที่ลงทุนไป โดยคิดเป็นอัตราส่วนระหว่าง 1.9 และ 4.7 และคาดว่าผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศจะเพิ่มขึ้นถึงร้อยละ 1-2</div>
<div>
	&nbsp;</div>
<div>
	หากเราไม่สามารถกำจัดมาลาเรียได้อย่างรวดเร็วแล้ว จะเกิดความเสียหายที่ไม่สามารถประเมินมูลค่าได้ <span style="color:#b22222;">หากการดื้อยาแพร่ออกจากพื้นที่ของไม่กี่ประเทศเช่นเกิดขึ้นอยู่ในปัจจุบัน สิ่งที่ดำเนินการมาทั้งหมดใน 2 ทศวรรษที่ผ่านมาก็จะเปล่าประโยชน์โดยสิ้นเชิง</span> และการลงทุนนับหลายร้อยล้านเหรียญสหรัฐที่ผ่านมาก็ล้วนสูญเปล่า อีกประการหนึ่ง การกำจัดมาลาเรียให้หมดไปไม่ได้เป็นเพียง &#39;การป้องกันวิกฤตการณ์&rsquo; เท่านั้น หากยังทำให้สามารถเคลื่อนย้ายทรัพยากรต่างๆ เกี่ยวกับเรื่องนี้ไปใช้ในด้านอื่นๆ ที่ช่วยเสริมสร้างความเข้มแข็งให้แก่ระบบสุขภาพโดยรวมของภูมิภาค และช่วยเสริมสร้างระบบการเฝ้าระวังสำหรับปัญหาด้านสุขภาพเร่งด่วนอื่นๆ ให้ดีขึ้น</div>
<div>
	&nbsp;</div>
<div>
	จากการที่ผู้นำของทั้ง 18 ประเทศได้บรรลุข้อตกลงร่วมกันในการประชุมสุดยอดเอเชียตะวันออกว่าจะกำจัดมาลาเรียให้หมดไปจากทั้งภูมิภาคในปี 2573 แสดงให้เห็นถึงเจตจำนงทางการเมืองที่เข้มแข็งของประเทศในภูมิภาคนี้ ที่จะเดินหน้าทำงานร่วมกันเพื่อแก้ปัญหามาลาเรียอย่างจริงจัง และนับแต่นี้ไป ผู้นำของประเทศออสเตรเลียและเวียดนาม ในฐานะที่เป็นประธานร่วมของ <span style="color:#b22222;">Asia Pacific Leaders Malaria Alliance (APLMA) </span>จะพัฒนาจัดทำแผนงานโดยละเอียดเพื่อมุ่งสู่การบรรลุเป้าหมาย โดยจะนำเสนอในการประชุมสุดยอดเอเชียตะวันออกครั้งที่ 10 ที่จะจัดขึ้นที่ประเทศมาเลเซียในปลายปีนี้ นักวิชาการผู้เชี่ยวชาญต่างๆ รวมทั้งหลักฐานเชิงประจักษ์ทั้งหลายที่มีอยู่ ล้วนชี้ชัดว่าเป้าหมายเป็นสิ่งสำคัญและสามารถบรรลุได้&nbsp;</div>
<div>
	&nbsp;</div>
<div>
	แต่การจะบรรลุเป้าหมายนี้ให้ได้ ก็ต้องมีการประสานงานในระดับภูมิภาคอย่างทันท่วงทีและมีประสิทธิภาพ มีการสนับสนุนเงินทุนอย่างเข้มแข็งและคาดเดาได้ &nbsp;รวมทั้งมีการบริหารจัดการโครงการอย่างมีประสิทธิภาพในแต่ละประเทศ สิ่งหนึ่งที่มีความสำคัญอย่างแท้จริงก็คือ เจตจำนงทางการเมืองในการระดมทรัพยากรและประสานกิจกรรมของผู้มีส่วนได้เสียในการแก้ไขปัญหานี้ &nbsp;ซึ่งผู้นำของการประชุมสุดยอดเอเชียตะวันออกได้ดำเนินขั้นตอนอย่างเป็นรูปธรรมแล้ว ในการที่จะดำเนินการอย่างสอดคล้องกันเพื่อให้มีการระดมทรัพยากรและการประสานงานดังกล่าว &nbsp;</div>
<div>
	<br />
	<br />
	<hr />
	<p>
		<span style="color:#b22222;"><strong>Benjamin Rolfe</strong></span>, executive director ของ Asia Pacific Leaders Malaria Alliance ซึ่งมีสำนักงานเลขาธิการที่ ธนาคารเพื่อการพัฒนาเอเชียในประเทศฟิลิปปินส์</p>
</div>
<br />

News

Forbes lists

World

Leaderboard

Commentaries

Forbes life

Events