<h2>ดุลบัญชีเดินสะพัด เมื่อช่วงปี 2560 ตลาดหุ้นไทยนับว่าเป็นตลาดที่แข็งแกร่งเมื่อเทียบกับภูมิภาค</h2>
ท่ามกลางแรงกดดันจากปัจจัยภายนอก เช่น การขึ้นดอกเบี้ยของ Fed และทยอยลดการอัดฉีดสภาพคล่องของธนาคารกลางหลักทั่วโลก ซึ่งจุดชนวนให้เกิดการเทขายสินทรัพย์ในตลาดเกิดใหม่

หากนับตั้งแต่ต้นปีจนถึงวันที่ 29 ตุลาคม 2561 ตลาดหุ้นไทยปรับตัวลดลงราว 7% ในขณะที่ตลาดหุ้นเพื่อนบ้านอย่างอินโดนีเซียและฟิลิปปินส์ลดลง 10% และ 17% ตามลำดับ ส่วนตลาดหุ้นเอเชียอื่นๆเช่น จีน (Shanghai composite) และเกาหลีใต้ ลดลง 23% และ 19% ตามลำดับ

ส่วนค่าเงินบาทนั้นก็มีเสถียรภาพมากกว่าภูมิภาคอย่างเห็นได้ชัดเช่นกัน โดยค่าเงินบาทอ่อนค่าลงประมาณ 2% เมื่อเทียบกับเงินดอลลาร์สหรัฐฯ ในขณะที่ค่าเงินรูเปียห์ของอินโดนีเซีย และเปโซของฟิลิปินส์อ่อนค่าลง 11% และ 8% ตามลำดับ
<h2>ดุลบัญชีเดินสะพัดที่สูงต่อเนื่องคือจุดแข็งของเศรษฐกิจไทยในช่วงที่ผ่านมา</h2>
ปัจจัยสำคัญที่ช่วยประคับประคองทั้งค่าเงินบาทและตลาดหุ้นไทยให้มีเสถียรภาพดีกว่าเพื่อนบ้านนั้น ได้แก่ ดุลบัญชีเดินสะพัดของไทยซึ่งเพิ่มขึ้นอย่างก้าวกระโดดจากราว 1 หมื่นล้านเหรียญในปี 2014 ขึ้นมาเป็น 5 หมื่นล้านเหรียญในปี 2016

ซึ่งดุลบัญชีเดินสะพัดที่เกินดุลสูงต่อเนื่องในระดับเกินกว่า 10% ของจีดีพีในช่วง 2 ปีที่ผ่านมา สะท้อนว่าประเทศมีรายได้จากการขายสินค้าและบริการมากกว่ารายจ่ายในการซื้อสินค้าและบริการจากต่างประเทศซึ่งหมายความว่าเศรษฐกิจไทยมีรายรับในรูปเงินตราต่างประเทศเข้าสู่ประเทศเป็นจำนวนมากต่อเนื่อง

ซึ่งการไหลเข้าของเงินตราต่างประเทศดังกล่าวได้ช่วยพยุงค่าเงินบาท รวมถึงเพิ่มสภาพคล่องในประเทศ และช่วยผลักดันให้ตลาดหุ้นไทยสามารถปรับตัวขึ้นได้ แม้จะมีแรงขายจากนักลงทุนต่างชาติมาโดยตลอด

จากภาพข้างต้นเราจะเห็นได้ว่าดุลบัญชีเดินสะพัดที่เกินดุลในระดับสูงนั้น มีส่วนสำคัญในการขับเคลื่อนตลาดหุ้นไทยในยามที่นักลงทุนต่างชาติเทขายหุ้นไทยต่อเนื่องในช่วง 2-3 ปีที่ผ่านมา ดังนั้น<strong>การเปลี่ยนเทรนด์ของ ดุลบัญชีเดินสะพัด จึงเป็นปัจจัยสำคัญที่ต้องจับตามองต่อไป</strong>
<h2>ปัจจัยกดดันดุลบัญชีเดินสะพัดเริ่มชัดเจนขึ้นในไตรมาส 4</h2>
ดุลบัญชีเดินสะพัดของไทยที่พุ่งขึ้นอย่างรวดเร็วในช่วง 3-4 ปีที่ผ่านมานั้นมีสาเหตุมาจาก 3 ปัจจัย ได้แก่

<strong>หนึ่ง</strong> การเติบโตของการส่งออกตามการขยายตัวของเศรษฐกิจโลก

<strong>สอง</strong> การนำเข้าที่ลดลงตามราคาน้ำมันดิบในตลาดโลกที่ลดลงจากราว 100 เหรียญต่อบาร์เรลในช่วงต้นปี 2014 ไปอยู่ที่ 30 เหรียญต่อบาร์เรล ณ ต้นปี 2016

<strong>สาม</strong> ความเฟื่องฟูของอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวไทย โดยเฉพาะการขยายตัวของนักท่องเที่ยวจีน ซึ่งนำรายได้เข้าประเทศอย่างมหาศาล

<figure><img class="wp-image-3501 size-full" src="http://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2019/01/คมศร-ประกอบผล.jpg" alt="ตลาดหุ้นไทย" width="638" height="406" /><figcaption> ตลาดหุ้นไทยปรับตัวขึ้นได้ในช่วงปี 2016-2017 แม้จะมีแรงขายจากนักลงทุนต่างชาติอย่างหนักมาโดยตลอด</figcaption></figure>

แต่มองไปข้างหน้า <strong>"ดุลบัญชีเดินสะพัด"</strong> น่าจะมีแนวโน้มเริ่มลดลงจากปัจจัยกดดัน ดังนี้

<strong>ในภาคการส่งออก</strong> สงครามการค้าระหว่างสหรัฐฯ และจีน เริ่มส่งผลกระทบต่อไทยในฐานะที่อยู่ในห่วงโซ่อุปทานของจีนโดยยอดการส่งออกเดือนกันยายน 2561 หดตัว 5.2% YoY และการส่งออกไปจีนหดตัว 14.1% YoY

ซึ่งการส่งออกสินค้าจากไทยไปยังจีนน่าจะยังถูกกดดันในไตรมาส 4 และต่อเนื่องไปถึงปีหน้า เนื่องจากปัจจัยบวกจากการเร่งส่งออกสินค้าของจีนเริ่มหมดลงหลังจากภาษีนำเข้าสินค้าก้อนใหญ่มูลค่า 2 แสนล้านเหรียญสหรัฐฯ เริ่มมีผลบังคับใช้ในวันที่ 24 กันยายน 2561

นอกจากนี้ การอ่อนค่าลงอย่างมากของค่าเงินในกลุ่มประเทศเศรษฐกิจเกิดใหม่ (EM) จะเป็นอีกหนึ่งปัจจัยที่จะกดดันการส่งออกของไทย โดยนับตั้งแต่เดือนสิงหาคมค่าเงินของประเทศ EM หลายประเทศอ่อนค่าลงรุนแรง

โดยหากพิจารณาถึงประเทศคู่ค้าที่สำคัญของไทยซึ่งประสบปัญหาการอ่อนค่าของค่าเงินอย่างมีนัยสำคัญได้แก่ อินโดนีเซีย ฟิลิปปินส์ อินเดีย เมียนมา แอฟริกาใต้ บราซิล ออสเตรเลีย และนิวซีแลนด์ ซึ่งประเทศเหล่านี้คิดเป็นสัดส่วนรวมกันถึงเกือบ 20% ของมูลค่าการส่งออกไทย

ส่วนการนำเข้าก็มีแนวโน้มเพิ่มขึ้นตามทิศทางของราคาน้ำมันในตลาดโลกซึ่งปี 2561 ราคาน้ำมัน Brent เฉลี่ยตั้งแต่ต้นปีอยู่ที่ประมาณ 75 เหรียญต่อบาร์เรล เทียบกับปี 2560 ที่ราคาน้ำมันเฉลี่ยอยู่ที่ 55 เหรียญต่อบาร์เรล

นอกจากนั้นการนำเข้ายังมีแนวโน้มเพิ่มขึ้นตามการลงทุนในโครงสร้างพื้นฐานในโครงการต่างๆ ที่จะมีการเริ่มก่อสร้างในปี 2562 เป็นจำนวนมากอีกด้วย

<strong>สำหรับด้านการท่องเที่ยว</strong> นักท่องเที่ยวจีนซึ่งคิดเป็นสัดส่วนถึงเกือบ 1 ใน 3 ของจำนวนนักท่องเที่ยวทั้งหมด ยังคงลดลงต่อเนื่องจากผลกระทบของเหตุการณ์เรือล่มที่ภูเก็ตในเดือนกรกฎาคม

โดยยอดนักท่องเที่ยวจีนเดือนกันยายนหดตัว -14.9% YoY จากการศึกษาเหตุการณ์ที่กระทบนักท่องเที่ยวจีนในอดีต เช่น เหตุการณ์ประท้วงและการรัฐประหารในปี 2557 และเหตุระเบิดศาลท้าวมหาพรหมในปี 2558

เราพบว่าจำนวนนักท่องเที่ยวจีนจะทรุดลงประมาณ 4 เดือนก่อนจะเริ่มฟื้นตัวในเดือนที่ 5 ซึ่งน่าจะทำให้ตัวเลขนักท่องเที่ยวจีนยังไม่ฟื้นตัวในไตรมาส 4 ปี 2561
<h2>ตลาดหุ้นไทย “ไม่ถูก” เมื่อเทียบกับภูมิภาค</h2>
การปรับฐานของตลาดหุ้นในรอบนี้ตลาดหุ้นไทย outperform ตลาดหุ้นภูมิภาคเป็นอย่างมาก ซึ่งทำให้ระดับ

Valaution ของตลาดหุ้นไทยอยู่ในระดับที่ค่อนข้างแพงเมื่อเทียบกับภูมิภาค โดย SET index ในปัจจุบันเทรดที่ Forward P/E ประมาณ 14 เท่า สูงกว่าดัชนี MSCI Asia ex Japan ซึ่งเทรดที่ Forward P/E 10.5 เท่าอยู่ประมาณ 34% ซึ่งนับเป็นส่วนต่าง (P/E premium) ที่สูงที่สุดเป็นประวัติการณ์

&nbsp;

<figure><img class="wp-image-3502 size-full" src="http://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2019/01/คมศร-ประกอบผล-02.jpg" alt="ตลาดหุ้นไทย" width="638" height="396" /><figcaption> ส่วนต่าง (Premium) ของ Forward P/E ระหว่างตลาดหุ้นไทย กับดัชนี MSCI Asia ex Japan เพิ่มขึ้นสู่ระดับสูงสุดเป็นประวัติการณ์</figcaption></figure>
<h2>ตลาดหุ้นไทยน่าจะมี upside ที่จำกัดนักลงทุนควรพิจารณากระจายการลงทุนไปในต่างประเทศ</h2>
ด้วย Valuation ตั้งต้นที่อยู่ในระดับสูงกว่าภูมิภาค และยอดเกินดุลบัญชีเดินสะพัดที่เคยเป็นจุดเด่นของเศรษฐกิจไทยเริ่มมีทิศทางอ่อนตัวลง น่าจะทำให้ตลาดหุ้นไทยมี upside ที่จำกัดต่อจากนี้

ดังนั้นนักลงทุนควรพิจารณากระจายการลงทุนไปในต่างประเทศเพื่อกระจายความเสี่ยง และเปิดโอกาสรับผลตอบแทนจากหลายตลาดมากขึ้น

<hr />

<a href="http://www.aisbookstore.com/Shop/Magazine/FORBES/f1065cc2-5b2a-4811-aa7b-20793e378f6b">ติดตามบทความทางด้านเศรษฐกิจและการเงิน เพิ่มเติมได้ที่ นิตยสาร Forbes Thailand ฉบับเดือนธันวาคม 2561</a>

<img class="alignnone wp-image-3346" src="http://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2019/01/COVER-DECEMBER-67--780x1024.jpg" alt="" width="311" height="563" />

"ดุลบัญชีเดินสะพัด" พลิกผันดันตลาดหุ้นไทยผันผวน

การลงทุนแบบอ้างอิงปัจจัยพื้นฐานแบ่งออกเป็น 2 ลักษณะใหญ่ๆ ได้แก่ การลงทุนแบบ <strong>top-down</strong> หรือการเลือกการลงทุนโดยการทำความเข้าใจกับภาพรวมภาวะเศรษฐกิจก่อน แล้วค่อยๆ ร่อนตะแกรงเลือกสินทรัพย์การลงทุน หรือหมวดอุตสาหกรรมที่น่าจะสามารถเติบโตและให้ผลตอบแทนได้ดีตามภาวะการณ์เศรษฐกิจนั้นๆ โดยการเลือกหุ้น หรือหุ้นกู้รายตัวนั้นทำเป็นขั้นตอนสุดท้าย จะเห็นได้ว่าการลงทุนในลักษณะนี้การทำความเข้าใจภาพรวมเศรษฐกิจ และการพยากรณ์ภาพเศรษฐกิจในอนาคต ถือเป็นหัวใจสำคัญ นอกจากนั้น การลงทุนแบบ bottom-up หรือการลงทุนโดยการเลือกหุ้น หรือหุ้นกู้ หรือแม้แต่สินทรัพย์อื่นๆ รายตัว ก่อนที่จะพิจารณาคัดเลือกการลงทุน โดยใช้ข้อมูลความสามารถในการสร้างการเติบโต และสร้างผลกำไรของบริษัทต่างๆ เป็นหลัก ซึ่งเชื่อว่าบริษัทที่มีปัจจัยพื้นฐานดี มีรูปแบบการทำธุรกิจที่ดี มีแผนการเติบโตและแข่งขันได้ดี จะสามารถสร้างผลกำไรได้ดีในระยะยาว แม้ผ่านช่วงภาวะเศรษฐกิจที่ไม่เอื้ออำนวย หรือแม้แต่อยู่ในกลุ่มอุตสาหกรรมที่ไม่เหมาะสม

อย่างไรก็ตาม การลงทุนแบบ <strong>bottom-up</strong> ก็ยังคงต้องอาศัยความเข้าใจในภาพรวมทางเศรษฐกิจอยู่ดี สำหรับการพยากรณ์ความสามารถในการสร้างกำไร หรือกระแสเงินสดในอนาคต ซึ่งในการคาดการณ์รายได้ ที่มาจากปริมาณการขาย และการกำหนดราคา รวมทั้งการคาดการณ์รายจ่ายยังคงต้องอาศัยข้อมูลพื้นฐาน เช่น อัตราการเติบโตของเศรษฐกิจ  เพื่อประกอบการคาดการณ์ปริมาณการขาย อัตราเงินเฟ้อ เพื่อประกอบการคาดการณ์ในการกำหนดราคา และการคาดการณ์ต้นทุนในอนาคต

ปัญหาสุดคลาสสิคสำหรับนักลงทุนที่ยังต้องพึ่งพิงการคาดการณ์ ภาวะเศรษฐกิจในอนาคตคือ การคาดการณ์ทำได้ยากเหลือเกิน โดยเฉพาะอย่างยิ่งตั้งแต่ปี 2558 เป็นต้นมา สาเหตุสำคัญที่สร้างปัญหาต่อการคาดการณ์เศรษฐกิจ นอกจากนั้น การเชื่อมโยงของเศรษฐกิจสำคัญหลายภูมิภาคเข้าด้วยกัน ทำให้สมการทางเศรษฐศาสตร์กลายเป็นสมการเชิงซ้อนหลายตัวแปร การแก้ไขปัญหาเศรษฐกิจในจุดหนึ่งๆ ต้องคำนึงถึงสภาพเศรษฐกิจในจุดอื่นๆ ด้วย

<img src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/da1dee0e9a89b58f71383201ad1f107e.png" alt="" />
ขณะที่การปรับตัวเชิงโครงสร้างของการผลิตพลังงานจากน้ำมันไปยังการใช้แสงอาทิตย์ ส่งผลให้ราคาน้ำมันตกต่ำลงอย่างมาก สร้างผลกระทบไม่เพียงแต่ผู้ผลิตน้ำมัน แต่ยังไปถึงความสามารถในการบริโภคของกลุ่มคนที่เกี่ยวข้องกับการผลิตน้ำมันในวงกว้างอีกด้วยรวมถึงการปรับตัวเชิงโครงสร้างจากการพัฒนาเทคโนโลยีดิจิทัลที่กำลังสร้างผลกระทบ และก่อให้เกิดการเคลื่อนย้ายรายได้และผลกำไรในหลายอุตสาหกรรม เช่น การขนส่ง (Taxi โดย Uber) โรงแรม (โดย Airbnb) และธนาคาร (โดย กลุ่ม fin-tech)

การคาดการณ์ทางเศรษฐกิจที่ผิดพลาดจากเหตุผลข้างต้น ทำให้ผู้จัดการกองทุน และนักลงทุนส่วนมากกำหนดกลยุทธ์การลงทุนที่ผิดพลาด และสร้างผลขาดทุน

<strong>กองทุนแบบความเสี่ยงสมดุล</strong> (Risk Parity / Risk Based Allocation) คือทางออกกองทุนความเสี่ยงสมดุลสามารถแก้ปัญหาหลักที่เกิดจากความผันผวน และความยากในการพยากรณ์เศรษฐกิจในอนาคต โดยหลักการดังนี้

กระจายความเสี่ยงในสินทรัพย์หลัก 5 ประเภท คือ 1) พันธบัตรรัฐบาลทั่วโลก 2) หุ้นกู้ภาคเอกชนทั่วโลก 3) หุ้นของประเทศที่พัฒนาแล้ว 4) หุ้นประเทศที่กำลังพัฒนา และ 5) สินค้าโภคภัณฑ์ ซึ่งเป็นการลดความเสี่ยง และโอกาสพลาดในการเลือกเพียงตัวใดตัวหนึ่ง จากการคาดการณ์เศรษฐกิจที่ไม่ถูกต้อง

<img style="width: 300px; height: 300px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/a6b19cd243d531aa671acb51d645e6cc.png" alt="" />
<strong>จิรวัฒน์ สุภรณ์ไพบูลย์</strong>
ผู้บริหารสายงานธุรกิจบริการ
ไพรเวทแบงค์ ธนาคารกสิกรไทย

<hr />

<a href="http://goo.gl/5ixXvJ"><span style="color: #daa520;">คลิกอ่านฉบับเต็ม "กองทุนความเสี่ยงสมดุล คำตอบยุคตลาดผันผวน" เพิ่มเติมได้ที่ <strong>Fobes Thailand Magazine</strong> ฉบับ <strong>SEPTEMBER 2016</strong></span></a>
<a href="http://goo.gl/5ixXvJ"><span style="color: #daa520;"><img src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/d18fffd2a6e14edc4fb9936f32a1d320.png" alt="" width="297" height="388" /></span></a>

News

Forbes lists

World

Leaderboard

Commentaries

Forbes life

Events