เป็นที่พิสูจน์แล้วว่าไม่มีธุรกิจใดเหมือนกับธุรกิจรองเท้า <strong>Moments in Time</strong> ตัวแทนจำหน่ายของที่ระลึกซึ่งมีคุณค่าทางประวัติศาสตร์ใน Los Angeles เปิดขายรองเท้าสลิปเปอร์สีทับทิมจาก <strong>The Wizard of Oz</strong> การตั้งราคาขายที่ 6 ล้านเหรียญ จะเป็นความฝันที่เป็นจริงหรือไม่ นี่เป็นราคาที่สูงกว่าการจำหน่ายรองเท้าเลื่องชื่อคู่อื่นๆ เคยทำได้ และมากกว่าที่คาดการณ์ไว้ที่ 2-3 ล้านเหรียญ ซึ่งเป็นราคารองเท้าของ Judy Garland สตรีผู้เป็นสัญลักษณ์อันเลื่องชื่อ อีกคู่หนึ่งที่มีผู้ซื้อไปในปี 2011 แล้วที่ผ่านมารองเท้าของคนดังคู่ไหนมีทรงคุณค่า


<img src="http://forbesthailand.com/uploads/library/e36a75fbd2851449a5b7f0cd2e6a36ed.jpg" alt="" />
<strong>รองเท้าวิ่งหนังจิงโจ้อิงลิช แบล็กของ Sir Roger Bannister:</strong> 411,986 เหรียญ (Christie’s, 2015)
Bannister ใส่รองเท้าคู่นี้ตอนที่วิ่งระยะทาง 1 ไมล์โดยใช้เวลาน้อยกว่า 4 นาทีเป็นครั้งแรกในปี 1954

<strong><img src="http://forbesthailand.com/uploads/library/608b6664d5dab5c99ed868dd739e933d.jpg" alt="" />
รองเท้าบูทคาวบอยหนังวัวและหนังกบประดับด้วยก้านขนนกกระจอกเทศสีดำของ Ronald Reagan:</strong>199,500 เหรียญ (Christie’s, 2016) จะมีอะไรบ่งบอกความเป็นอเมริกันได้มากไปกว่ารองเท้าที่ประดับด้วยตราประทับของประเทศสหรัฐอเมริกาซึ่งทำด้วยทองคำ 14 กะรัต

<strong><img src="http://forbesthailand.com/uploads/library/10107f44c27f69c8470540a6d99f19c7.jpg" alt="" />
รองเท้า Converse สำหรับกีฬาโอลิมปิคปี 1984 ของ Michael Jordan:</strong> 190,373 เหรียญ (SCP, 2017)


<strong><img src="http://forbesthailand.com/uploads/library/ccd6b858dd62cd4b9b0237e8134fe1e5.jpg" alt="" />
รองเท้าบัลเล่ต์ทำด้วยหนังส้นแบนของ Audrey Hepburn 3 คู่:</strong> 14,236 เหรียญ (Christie’s, 2017)

<strong><img src="http://forbesthailand.com/uploads/library/1e9c80b6b2378fd825828d9b1a9e6d46.jpg" alt="" />
รองเท้าสลิปเปอร์ทำจากผ้ากำมะหยี่เทียม ปักชื่อย่อของ Bernie Madoff: </strong>6,000 เหรียญ (Gaston &amp; Sheehan, 2010)
จัดจำหน่ายโดยได้รับอภินันทนาการจาก U.S. Marshals Service

&nbsp;

<hr />

<a href="http://bit.ly/2KBKIko">คลิกอ่านบทความทรงุุคุณค่า ได้ที่ Forbes Thailand ฉบับ กรกฎาคม 2561 ในรูปแบบ e-Magazine</a>
<a href="http://bit.ly/2KBKIko"><img src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/a6c991f2a6aeac318115eabc06469951.png" alt="" /></a>

ทำเงินสะพัดเมื่อ Moments in Time เปิดประมูลรองเท้าดัง

ปลายปี 1989 กลุ่มบริษัท <strong>Mitsubishi Estate</strong> บรรลุข้อตกลงเข้าบริหาร <strong>Rockefeller Center</strong> ใน Manhattan นับเป็นสัญญาฉบับปิดฉากยุคที่บริษัทญี่ปุ่นนิยมเข้าซื้อกิจการชั้นนำของสหรัฐฯ ที่มีตั้งแต่ดีล Firestone Tire &amp; Rubber หรือ Columbia Pictures ตลอดจนอสังหาริมทรัพย์ชั้นดีมากมายตลอดระยะเวลา 1 ทศวรรษเต็มๆ สัญญาฉบับดังกล่าวจัดทำขึ้นเพียงไม่กี่สัปดาห์ก่อนที่ตลาดหุ้นแดนอาทิตย์อุทัยจะพังครืน นับเป็นธุรกรรมสุดอหังการไม่น้อยสำหรับการเข้าซื้ออาคารหรูชื่อดังท่ามกลางภาวะล้มละลายอย่างนี้ดีลอสังหาฯ สุดหิน

&nbsp;
<h2>ผลผลิตจากยุคตกต่ำ</h2>
Rockefeller Center สร้างขึ้นบนที่ดินว่างเปล่าผืนหนึ่งใน Midtown Manhattan ซึ่ง Columbia University ปล่อยให้เช่าช่วงปลายปี 1929 เดิมที Rockefeller Center ตั้งใจจะใช้เป็นสถานที่ตั้งของ Metropolitan Opera แต่เมื่อภาวะเศรษฐกิจตกต่ำเริ่มส่งผลกระทบ John D. Rockefeller Jr. (บุตรของ John D. Rockefeller มหาอำานาจแห่งอุตสาหกรรมน้ำมัน) ก็กัดฟันตัดสินใจเปลี่ยนเป้าหมาย Rockefeller ขายหุ้นของ Standard Oil ทั้งที่ขาดทุนมหาศาล เขาต้องควักเงินส่วนตัวมาแบกรับค่าใช้จ่ายในการก่อสร้างถึง 3 ใน 4 ส่วน (หรือเทียบเท่ากับ 2.1 พันล้านเหรียญในปัจจุบัน) เพื่อให้สุดยอดงานสถาปัตยกรรมสไตล์ Art Deco ที่ประกอบไปด้วยอาคาร 12 หลังได้มีโอกาสตั้งตระหง่าน ซึ่งต้องใช้แรงงานก่อสร้าง 4 หมื่นคนตลอดช่วงต้นยุค 1930 อันแสนอลหม่าน

&nbsp;
<h2>เงินออก เงินเข้า</h2>
ในปี 1985 ทายาทหลายคนของตระกูล Rockefeller ดึงเงินจากชุดอาคารดังกล่าวออกมาได้รวมกัน 1.3 พันล้านเหรียญสหรัฐฯ ผ่านธุรกรรมจำนองรายการหนึ่งที่อยู่ในกองทรัสต์เพื่อการลงทุนในอสังหาริมทรัพย์ที่เปิดให้สาธารณะชนสามารถซื้อขายได้ ทำาให้สภาพคล่องของอาคารเหล่านี้มาถึงทางตันหลังจากที่อยู่ในมือของตระกูล Rockefeller มาหลายสิบปี เมื่อถึงปี 1989 ตระกูล Rockefeller ตัดสินใจยุติอำานาจบริหาร พร้อมขายหุ้น 80% ใน Rockefeller Group ซึ่งเป็นบริษัทโฮลดิ้งไปให้แก่ Mitsubishi ในราคา 1.4 พันล้านเหรียญ

&nbsp;
<h2>พลาดที่ซื้อ</h2>
Mitsubishi ซึ่งในเวลานั้นดำเนินธุรกิจในสหรัฐฯ ด้วยความมั่นใจ ตั้งใจจะปล่อย Rock Center ให้เช่าในราคา 100 เหรียญต่อตารางฟุต (ตอนทำสัญญาเหลืออยู่ที่ประมาณ 33 เหรียญ) แต่เมื่อเข้าสู่ยุคอสังหาริมทรัพย์ตกต่ำในสหรัฐฯ ช่วงต้นยุค 1990 บีบให้ Mitsubishi ต้องเปลี่ยนแผน ในปี 1995 Mitsubishi ผิดนัดชำระหนี้อาคารชุดดังกล่าว ทำให้มหาเศรษฐีต่างลุกฮือขึ้นชิงอำานาจบริหาร ไม่ว่าจะเป็น David Rockefeller (ลูกชายของ John Jr.) Jerry Speyer และ Sam Zell (รวมทั้ง Bill Ackman หนุ่มจอมป่วนวัย 28 ปี) 1 ปีหลังจากนั้นก็ได้ผู้ที่คว้าสิทธิ์ไปครองคือกลุ่มนายทุนที่นำาโดย Rockefeller กับ Tishman Speyer ยักษ์ใหญ่แห่งแวดวงอสังหาริมทรัพย์เพื่อการค้าและ Goldman Sachs ต่อมาในปี 2000 Tishman Speyer และตระกูล Crown ใน Chicago ก็เข้าซื้อ Rockefeller Center แบบเบ็ดเสร็จไปในราคา 1.85 พันล้านเหรียญ

&nbsp;
<h2>ฤาจะซ้ำรอยประวัติศาสตร์</h2>
ทุกวันนี้ นายทุนชาวต่างชาติหวนกลับมาเลือกอสังหาริมทรัพย์ล้ำค่าใน Manhattan เป็นที่พักเงินสดกันอีกครั้ง โดยเมื่อ 3 ปีก่อน Anbang Insurance Group กลุ่มบริษัทโนเนมสัญชาติจีนเซ็นสัญญาเข้าซื้อโรงแรม Waldorf-Astoria ด้วยมูลค่าสุดเหลือเชื่อถึง 1.95 พันล้านเหรียญ นับเป็นการพักเงินสดของเศรษฐีเอเชียรูปแบบใหม่ Dealogic รายงานว่า บริษัทจากจีนทุ่มเงินลงทุนในทรัพย์สินของสหรัฐฯ รวมกันแล้วถึง 1 แสนล้านเหรียญนับตั้งแต่ปี 2014 เป็นต้นมา

<hr />

<a href="https://goo.gl/kcoQQx"><span style="color: #008080;">ติดตามบทความทางด้านธุรกิจได้ที่ Forbes Thailand ฉบับ ตุลาคม 2560 ได้ในรูปแบบ e-Magazine</span></a>
<a href="https://goo.gl/kcoQQx"><img style="width: 250px; height: 328px;" src="http://forbesthailand.com/uploads/library/25a9e33fc0feeb3390d34e3f2998eb57.png" alt="" /></a>

ดีลอสังหาฯ สุดหิน

<h2>คาร์เทียร์ แบรนด์เครื่องประดับระดับตำนานของโลก กำลังจะเปิดตัวคาร์เทียร์แมนชั่นหลังจากปิดบูรณะนานถึง 4 ปีเพื่อฉลองการตั้งรกรากในสหรัฐอเมริกาครบ 100 ปี โดยแมนชั่นแห่งนี้ถือเป็นสัญลักษณ์แห่งคาร์เทียร์ที่ตั้งโดดเด่นเป็นสง่าบนถนนฟิฟธ์อเวนิว ถนนสายที่หรูหราที่สุดในมหานครนิวยอร์ก</h2>
ก่อนที่จะมาเป็นแมนชั่นคาร์เทียร์นั้น ตึกสไตล์นีโอ เรอเนซองซ์แห่งนี้คือบ้านของมหาเศรษฐีมอร์ตันแพลนต์ ในย่านฟิฟธ์อเวนิว ซึ่งเป็นย่านที่อยู่อาศัยของเศรษฐีในยุคนั้น ซึ่งบังเอิญว่านายปิแอร์ <strong>คาร์เทียร์</strong>ทายาทรุ่นที่ 2 ของผู้ก่อตั้งแบรนด์คาร์เทียร์ชาวฝรั่งเศส ผู้กำลังมองหาโลเคชั่นร้านคาร์เทียร์ในนิวยอร์กเกิดพอใจ และตกลงซื้อขายกันกับมอร์ตัน แพลนต์โดยแลกซื้อบ้านและที่ดินผืนนี้ ซึ่งมีมูลค่าในยุคนั้นประมาณ 925,000 เหรียญสหรัฐ กับสร้อยไข่มุกธรรมชาติที่คาร์เทียร์บรรจงสรรสร้างขึ้น โดยการเสาะแสวงหาไข่มุกธรรมชาติจากน้ำทะเลลึกทั่วโลกที่มีขนาดเท่ากันอย่างไร้ที่ติได้ถึง 128 เม็ด ซึ่งในยุคนั้น เนื่องจากยังไม่มีการทำไข่มุกเลี้ยง ทำให้สร้อยเส้นนั้นมีราคามากถึง 1 ล้านเหรียญ ซึ่งนายมอร์ตันต้องการซื้อเป็นของขวัญให้แก่ภรรยาสุดที่รักพอดี

การเริ่มต้น<strong>คาร์เทียร์</strong>ในนิวยอร์กจึงเป็นทั้งเรื่องราวของความสวยงาม และความรักที่ทุกคนกล่าวถึงว่ากันว่าภรรยาของนายมอร์ตัน คุณนายเพซี่ใส่สร้อยมุกเส้นพิเศษนี้ในวาระที่สั่งให้มีการวาดภาพเหมือนของตนในเวลาต่อมาอีกด้วย

<img src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/281de71031785cf90cc3cc4486c90a5c.png" alt="" width="647" height="433" />

หลังจากนั้นเป็นต้นมา แมนชั่นหมายเลข 653 ฟิฟธ์อเวนิวก็กลายเป็นสถานที่ตั้งของร้านแฟลกชิปของคาร์เทียร์ในนิวยอร์ก นายปิแอร์เก็บโครงสร้างอันสวยงามของแมนชั่นที่สถาปนิกชื่อดัง<strong> โรเบิร์ตกิบสัน </strong>ออกแบบให้แก่นายมอร์ตันไว้ เพียงแต่เปลี่ยนทางเข้าจากถนน สายที่ 52 มาเป็นฟิฟธ์อเวนิวมีการเพิ่มหน้าต่างเพื่อโชว์สินค้า และประดับประดาหน้าต่างเหล่า นั้นให้หรูหราสมกับเป็นแมนชั่นของคาร์เทียร์ มีการประดับรายละเอียดด้วยทองเหลืองและหินอ่อนคงไม่ต้องบอกว่าแมนชั่นคาร์เทียร์บนฟิฟธ์อเวนิวนั้น เป็นทั้งสถานที่ช็อปปิ้ง และสถานที่ท่องเที่ยวที่เป็นที่นิยมมากที่สุดในนิวยอร์ก เนื่องจากเป็นตึกเก่าที่ได้รับการอนุรักษ์ แมนชั่นแห่งนี้จึงถือว่าเป็นตำนานแห่งความหรูหราของถนนเส้นนี้อย่างแท้จริง

โดยเมื่อมีการเปิดแมนชั่นคาร์เทียร์เป็นครั้งแรกในปีค.ศ. 1917 นั้น กลุ่มอนุรักษ์ความคล้องจองของสถาปัตยกรรม ซึ่งเป็นกลุ่มชาวฟิฟธ์อเวนิว ผู้รักที่จะปกป้องภาพลักษณ์ของบริเวณนั้น ถึงขนาดให้รางวัลเหรียญทองแก่แมนชั่นคาร์เทียร์ เพราะว่าสามารถและมีความตั้งใจในการเก็บความรู้สึกและบรรยากาศพิเศษของสถานที่และบริเวณอันเป็นเอกลักษณ์ของฟิฟธ์อเวนิวไว้ได้อย่างครบถ้วน ซึ่งสาเหตุนี้เองจึงทำให้ต่อมา ผ่านกาลเวลามาจนถึงปีค.ศ. 1970 คณะอนุรักษ์อาคารในมหานครนิวยอร์กก็ยังยกย่องจัดให้แมนชั่นคาร์เทียร์เป็นสัญลักษณ์สำคัญของเมือง เพราะที่นี่คือเอกลักษณ์สำคัญของมหานครนิวยอร์ก ตึกเล่าเรื่อง และยังคงจะเล่าเรื่องต่อไปแม้จะอยู่มาถึง 100 ปีในปีนี้แล้วก็ตาม

<img style="width: 462px; height: 578px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/fb1f5705adc2879f64cb972f54a1dc07.png" alt="" />

การเปิดตัวแมนชั่นคาร์เทียร์ในปีนี้ ถือเป็นการเปิดตัวครั้งยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ของคาร์เทียร์เพราะนอกจากเป็นการเฉลิมฉลองครบรอบ 100 ปีแล้ว ยังเป็นการซ่อมแซม อนุรักษ์ และปรับปรุงอาคารที่ใช้กำลังทั้งความคิดและกำลังทรัพย์มากที่สุดที่เคยมีมาในประวัติศาสตร์คาร์เทียร์อีกด้วย

4 ปีที่แล้ว<strong>คาร์เทียร์ </strong>ประกาศปิดแมนชั่นเพื่อการปรับปรุงครั้งยิ่งใหญ่ มีการย้ายร้านไปในสถานที่ใกล้เคียงบนฟิฟธ์อเวนิว โดยการย้ายสินค้าถูกเก็บเป็นความลับเพื่อความปลอดภัยสูงสุด ดังนั้นจึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่การเปิดตัวแมนชั่นในปีนี้จึงเป็นเรื่องที่ชาวนิวยอร์กและนักท่องเที่ยวทั่วโลกที่ชื่นชมเมซงนี้ต่างรอคอยหน้าตาด้านนอกของแมนชั่นอาจจะไม่ได้เปลี่ยนไปมากนัก เพราะนี่คือเสน่ห์ของแมนชั่นแห่งนี้ แต่ภายในทั้งการแสดงสินค้าและการบริการลูกค้านั้นมีการนำเทคโนโลยีของยุคสมัย ผนึกรวมเข้าไป เช่น แพลตฟอร์มออนไลน์ที่ทำให้ลูกค้าสามารถดูที่ตั้งของสินค้าได้อย่างสะดวก และการซื้อขายสามารถทำได้ในทุกจุดของแมนชั่นเพื่อความสะดวกและการบริการที่รวดเร็ว โดยพื้นที่ที่จำกัดเพียง 8,600 ตารางเมตร ถูกขยายให้ครอบคลุมทั้ง 4 ชั้นของตัวอาคารมากกว่า 5 เท่า แมนชั่นใหม่จะมีพื้นที่มากถึง 44,100 ตารางเมตรที่เพียบไปด้วยรายละเอียดที่หรูหราตามแบบฉบับคาร์เทียร์ พร้อมห้องบริการพิเศษเพื่อการช็อปปิ้งส่วนตัวของลูกค้าคนพิเศษ

<img style="width: 309px; height: 361px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/ab722e19cb5f2af225c1d763bdfafb27.png" alt="" />

สำหรับนักท่องเที่ยวผู้ถวิลหาบรรยากาศเก่าแก่แสนโรแมนติกของมหานครนิวยอร์กแห่งนี้ แมนชั่นคาร์เทียร์ก็ยังเป็นสถานที่ที่มีคุณค่าแก่การมาชื่นชมเพราะในการปรับปรุงครั้งนี้ มีการเปลี่ยนที่ตั้งของประตูทางเข้าหลักให้มาอยู่ตรงกลางอาคารแทนที่เดิมที่อยู่เยื้องขึ้นไปทางเหนือ ในการเสนอแบบเพื่อขอการอนุมัติการปรับปรุงแมนชั่นครั้งใหญ่นี้มีการยื่นแบบใหม่ของตึก โดยสเกตช์แบบที่มีประตูอยู่ตรงกลาง ได้รับการเห็นชอบจากคณะกรรมการอนุรักษ์อาคารในมหานครนิวยอร์กอย่างล้นหลาม

ทั้งนี้ก็เพราะว่า การปรับปรุงครั้งใหญ่นี้ถือเป็นการวนครบรอบกลับไปสู่แบบฉบับ เนื่องจากว่าในสมัย100 ปีก่อนนั้น บ้านมหาเศรษฐีทั้งหลายในย่านนี้ล้วนแล้วแต่มีประตูทางเข้าตรงกลางตึกกันทั้งนั้นนั่นเอง

&nbsp;

เรื่อง: สิรินทร์ วงศ์พานิช ภาพ: คาร์เทียร์

<hr />

<a href="http://goo.gl/tFHEVl"><span style="color: #daa520;">คลิกเพื่ออ่าน <strong>ForbesLife Thailand Luxury Travel</strong> ฉบับพิเศษประจำเดือนกันยายน 2559 ในรูปแบบ <strong>e-Magazine</strong></span></a>

<a href="https://goo.gl/tFHEVl"><img class="" style="width: 300px; height: 387px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/bf738d4443380d2860a33a4596f6b5fa.png" alt="" /></a>

News

Forbes lists

World

Leaderboard

Commentaries

Forbes life

Events