<h2>Apple Daily หนังสือพิมพ์ที่สนับสนุนแนวทางให้เกิดประชาธิปไตยในฮ่องกง ประกาศปิดตัวผ่านเว็บไซต์ และเผยแพร่ฉบับสุดท้ายในวันที่ 24 มิถุนายน 2021 หลังถูกเจ้าหน้าที่รัฐอายัดเงินในบัญชีและจับกุมผู้บริหารระดับสูงของสำนักพิมพ์</h2>
<figure><img class="wp-image-47569" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2021/06/c1_4011175.jpg" alt="Apple Daily หนังสือพิมพ์" width="720" height="479" /><figcaption> หนังสือพิมพ์ Apple Daily ฉบับวันที่ 24 มิถุนายน 2021</figcaption></figure>

Apple Daily ระบุว่า การตัดสินใจหยุดเผยแพร่เร็วกว่าที่เคยรายงานก่อนหน้านี้ มีสาเหตุมาจากความกังวลของฝ่ายบริหารในเรื่อง “ความปลอดภัยของพนักงาน”

หลังจากที่ข่าวเผยแพร่ออกมา ผู้คนหลายร้อยคนได้มารวมตัวกันในคืนวันพุธ ที่หน้าประตูสำนักงานใหญ่ของหนังสือพิมพ์ เพื่อตะโกนข้อความสนับสนุนหนังสือพิมพ์และผู้สื่อข่าวของสำนักพิมพ์ดังกล่าว และท้ายที่สุด Apple Daily ได้ตัดสินใจตีพิมพ์หนังสือพิมพ์ฉบับสุดท้ายจำนวน 1 ล้านชุด ซึ่งเป็นตัวเลขสูงสุดในประวัติศาสตร์ของบริษัท

แม้ว่าจะมีจำนวนหนังสือพิมพ์เพิ่มขึ้น แต่ก็ยังมีผู้คนจำนวนมากรอคิวอยู่ตามแผงขายหนังสือพิมพ์ของฮ่องกง โดยบางคนถึงกับกระตือรือร้นที่จะซื้อฉบับสุดท้ายให้เร็วที่สุดในตอนตี 1

สำหรับประเด็นนี้ <a style="color: #333333;" href="https://www.forbes.com/sites/candicewong/2021/06/23/hong-kongs-pro-democracy-newspaper-apple-daily-shuts-down-following-arrests-asset-freeze/?sh=65f70f293976&amp;utm_source=FBPAGE&amp;utm_medium=social&amp;utm_content=5037484004&amp;utm_campaign=sprinklrForbes+Asia">สหภาพยุโรป</a>กล่าวว่า การปิด Apple Daily สะท้อนให้เห็นว่า มีการใช้กฎหมายความมั่นคงแห่งชาติเพื่อยับยั้งเสรีภาพของสื่อและเสรีภาพในการแสดงออก

“นอกจากจะเป็นการบ่อนทำลายเสรีภาพของสื่อและความเป็นพหุนิยม ซึ่งจำเป็นสำหรับสังคมที่เปิดกว้างและเสรีแล้ว การพังทลายเสรีภาพของสื่อยังขัดต่อความปรารถนาของฮ่องกงในฐานะศูนย์กลางธุรกิจระหว่างประเทศ” โฆษกของสหภาพยุโรปกล่าวในแถลงการณ์

ด้าน Amnesty International อธิบายว่า “การปิดโดยบังคับ” ของ Apple Daily เป็น “วันที่มืดมนที่สุด” สำหรับเสรีภาพของสื่อมวลชนในประวัติศาสตร์การเมือง “รัฐบาลได้สั่งห้ามเผยแพร่บทความที่วิพากษ์วิจารณ์ และรายงานเกี่ยวกับการอภิปรายระหว่างประเทศที่เกี่ยวกับฮ่องกง” Yamini Mishra ผู้อำนวยการภูมิภาคเอเชียแปซิฟิก Amnesty กล่าวในแถลงการณ์

ทั้งนี้ การคาดการณ์เหตุการณ์ข้างต้นของหนังสือพิมพ์ได้ก่อตัวขึ้นเป็นเวลา 1 สัปดาห์ก่อน หลังตำรวจหลายร้อยคนบุกเข้าไปในสำนักงานใหญ่และจับกุมบรรณาธิการและผู้บริหารรวม 5 คน

โดย 2 คนในนั้น คือ Ryan Law บรรณาธิการ Apple Daily และ Cheung Kim-hung ซีอีโอ Next Digital ผู้ถูกตั้งข้อหาสมรู้ร่วมคิดกับกองกำลังต่างชาติ ในขณะที่อีก 3 คนได้รับการประกันตัว

ไม่เพียงเท่านี้ รัฐบาลฮ่องกงยังได้อายัดเงินในบัญชีของบริษัทเป็นมูลค่ามากถึง 18 ล้านเหรียญฮ่องกง (2.3 เหรียญสหรัฐฯ) ส่งผลให้บริษัทไม่สามารถจ่ายเงินเดือนให้กับพนักงานประมาณ 800 คนได้

<figure><img class="wp-image-47570" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2021/06/https-specials-images.forbesimg.com-imageserve-60cabb64c3ac1aea28764df6-0x0.jpgfitscale.jpg" alt="Apple Daily หนังสือพิมพ์" width="720" height="480" /><figcaption> Ryan Law (คนที่ 2 จากขวา) บรรณาธิการ Apple Daily ถูกตำรวจจับกุมในฮ่องกง เมื่อวันที่ 17 มิถุนายน 2020</figcaption></figure>

ในที่นี้ <a style="color: #008000;" href="https://news.rthk.hk/rthk/en/component/k2/1596300-20210617.htm">John Lee</a> รัฐมนตรีกระทรวงความมั่นคงของฮ่องกงกล่าวในการแถลงข่าวว่า การระงับเงินทุนของ Apple Daily นั้นสอดคล้องกับแนวปฏิบัติระหว่างประเทศในขณะที่ตำรวจยังคงดำเนินการสอบสวนต่อไป “หากคุณยืนหยัดร่วมกับผู้ต้องสงสัยเหล่านี้ คุณจะต้องจ่ายค่าปรับ คุณจึงควรตัดสัมพันธ์กับผู้ต้องสงสัย มิฉะนั้นคุณจะเสียใจอย่างมาก” Lee กล่าว

อย่างไรก็ดี แม้ว่าทางสำนักพิมพ์จะเขียนจดหมายถึงรัฐบาลเพื่อขอให้ปล่อยเงินทุนของพวกเขาเพื่อให้ดำเนินการต่อไปได้ แต่การอุทธรณ์กลับไม่เกิดประโยชน์แต่อย่างใด

ด้าน Carrie Lam ผู้นำฮ่องกงกล่าวเมื่อวันอังคารที่ผ่านมาว่า สิ่งที่กระทำต่อ Apple Daily ไม่เกี่ยวข้องกับเสรีภาพของสื่อ พร้อมกับประณามรัฐบาลสหรัฐฯ ในเรื่องการให้คุณค่าพฤติกรรมที่เป็นอันตรายต่อความมั่นคงของชาติว่าเป็นสิ่งที่ถูก

ทั้งนี้ การปิดอย่างกะทันหันของ Apple Daily เกิดขึ้นเพียงไม่กี่ชั่วโมงหลังจากที่ตำรวจฮ่องกงประกาศการจับกุมพนักงาน Apple Daily อีกคนในข้อหาละเมิดกฎหมายความมั่นคงแห่งชาติ

โดยเป็นที่เข้าใจกันว่าชายวัย 55 ปี ซึ่งทำงานเป็นนักเขียนบทบรรณาธิการถูกจับกุมจากการสอบสวนอย่างต่อเนื่องเกี่ยวกับการสมรู้ร่วมคิดเพื่อสมรู้ร่วมคิดกับกองกำลังต่างชาติ

Apple Daily ซึ่งเพิ่งฉลองครบรอบ 26 ปีเมื่อวันอาทิตย์ ก่อตั้งโดย Jimmy Lai มหาเศรษฐีธุรกิจสื่อสิ่งพิมพ์ ผู้เคยวิพากษ์วิจารณ์รัฐบาลจีนและฮ่องกงมาอย่างยาวนาน

ปัจจุบัน Lai วัย 73 ปี ถูกจับกุมในข้อหาสมรู้ร่วมคิดกับต่างชาติเพื่อคุกคามความมั่นคงของชาติและการฉ้อโกง เป็นระยะเวลา 20 เดือน หลังเข้าร่วมการประท้วงต่อต้านรัฐบาลในปี 2019

ในช่วงที่ผ่านมา หนังสือพิมพ์ Apple Daily มักจะได้รับความนิยมมากขึ้นทุกปี โดยเฉพาะหลังจากที่ถูกตกเป็นเป้าโจมตีของหน่วยงานรัฐบาล

สโมสรผู้สื่อข่าวต่างประเทศแห่งฮ่องกงกล่าวว่า Apple Daily เป็น “สมาชิกของอุตสาหกรรมสื่อของฮ่องกงมานานกว่า 1 ใน 4 ของศตวรรษ และเป็นแหล่งข้อมูลที่อ่านกันอย่างแพร่หลายในเมืองนี้” พร้อมเสริมว่า "การปิดกิจการจะส่งผลกระทบต่อสังคม และที่สำคัญจะทำให้พนักงานหลายร้อยคนที่มีส่วนร่วมในการพิมพ์และแจกจ่ายหนังสือพิมพ์ตกงาน”

ด้านคณะกรรมการ Next Digital ซึ่งเป็นบริษัทแม่ได้ออกมาแสดงความขอบคุณต่อผู้อ่านและพนักงานของบริษัทหลังมีการประกาศยุติกิจการ

“บริษัทขอขอบคุณผู้อ่านของเราสำหรับการสนับสนุนมาอย่างต่อเนื่อง และนักข่าว พนักงาน และผู้โฆษณาของเราสำหรับความมุ่งมั่นตลอด 26 ปีที่ผ่านมา” บริษัทกล่าวในการแถลงข่าว

ทั้งนี้ การซื้อขายหุ้นของ Next Digital ถูกระงับตั้งแต่วันที่ 17 มิถุนายน โดยมีราคาอยู่ที่ 0.29 เหรียญฮ่องกงต่อหุ้น

แปลและเรียบเรียงจากบทความ Hong Kong’s Pro-Democracy Newspaper Apple Daily Shuts Down Following Arrests, Asset Freeze เผยแพร่บน Forbes.com

อ่านเพิ่มเติม: <a href="https://forbesthailand.com/world/asia/lee-seung-gun-จากทันตแพทย์สู่มหาเศ.html">Lee Seung-gun จากทันตแพทย์สู่มหาเศรษฐีฟินเทค Viva Republica</a>

ปิดตำนาน 26 ปี Apple Daily หนังสือพิมพ์ประชาธิปไตยในฮ่องกง

<h2>ในขณะที่เราง่วนอยู่กับการเกาะติดกระแสข่าวโควิด-19 ระบาดระลอกใหม่ และการเลือกตั้งประธานาธิบดีสหรัฐฯ ในมุมอื่นของโลกยังมีอีก 2 วิกฤตที่กำลังก่อตั้งซึ่งอาจจะส่งผลกระทบอย่างร้ายแรงต่อสหรัฐฯ หนักหน่วงยิ่งกว่าโรคระบาดเสียอีก วิกฤตแรกคือ "ความขัดแย้ง ตุรกี-กรีซ" ความขัดแย้งระหว่างประเทศตุรกีและกรีซซึ่งมีปัญหากันมานานนับศตวรรษแล้ว ส่วนวิกฤตที่ 2 คือ ปัญหาการเมืองภายในประเทศเบลารุส ซึ่งแยกตัวออกมาเป็นอิสระหลังจากที่สหภาพโซเวียตล่มสลายในปี 1991</h2>
"ความขัดแย้ง ตุรกี-กรีซ" เกิดจากการที่ต่างก็อ้างสิทธ์ิเหนือแหล่งน้ำามันและก๊าซในทะเลเมดิเตอร์เรเนียนตะวันออก โดยกรีซซึ่งเป็นเจ้าของเกาะเล็กเกาะน้อยมากมายในแถบนั้นได้อ้างสิทธ์ิเหนื่อน่านน้ำในย่านดังกล่างซึ่งเป็นแหล่งปิโตรเลียมที่มีศักยภาพสูง

ทางฝั่งตุรกีโต้แย้งการอ้างสิทธิ์ของกรีซ และส่งเรือสำารวจปิโตรเลียมเข้าไปทำาการขุดสำารวจ โดยมีเรือรบตีคู่ประกบไปด้วย ทั้งสองประเทศต่างพากันเสริมแสนยานภุภาพทางการทหารทั้งทงน้ำและทางอากาศกันอย่างครึกโครมเพื่อสนับสนุนการอ้างสิทธิ์ของฝ่ายตนประธานาธิบดีตุรกี Recep Tayyip Erdogan ประกาศว่า

“ตุรกีจะเดินหน้าตามนโยบายที่กำาหนดเอาไว้แล้วอย่างแข็งขันในเมดิเตอร์เรเนียนตะวันออก...(ชาวกรีก) ต้องเลือกว่า จะทำความเข้าใจภาษาแบบการเมืองและการทูต หรืออยากเจอประสบการณ์ที่เจ็บปวดในสนามรบ” นอกจากนี้ เขายังใช้วาทกรรมหยามกองทัพของกรีซว่า เป็นกองกำาลัง “โกโรโกโส” อีกด้วย ทั้งนี้ กลุ่มประเทศ EU โดยเฉพาะฝรั่งเศส รวมถึงอียิปต์และสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ต่างก็หนุนหลังฝั่งประเทศกรีซ

ถึงแม้ว่าทั้งกรีซและตุรกีจะไม่ได้ต้องการก่อสงครามกันจริงๆ แต่สถานการณ์ที่ยกระดับขึ้นโดยไม่ได้ตั้งใจก็อาจจะนำไปสู่ความขัดแย้งขั้นรุนแรงได้ เมื่อปี 1996 ทั้งสองประเทศหวุดหวิดจะทำาสงครามกันแล้ว เนื่องจากความขัดแย้งเกี่ยวกับเกาะกลางทะเล 2 แห่งที่ไม่มีผู้คนอยู่อาศัยแต่ยังเคราะห์ดีที่การเจรจาทางการฑูตประสบความสำเร็จจึงเลี่ยงภาวะสงครามมาได้

ย้อนไปเมื่อปี 1974 ตอนที่กรีซประกาศว่า จะรวมเกาะไซปรัส ซึ่งมีชนกลุ่มน้อยเชื้อสายเติร์กอยู่เป็นจำานวนมาก เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของประเทศกรีซ ตุรกีได้ส่งกองทัพบุกขึ้นเกาะไซปรัส ยึดพื้นที่ 1 ใน 3 ของเกาะ แล้วประกาศตั้งประเทศใหม่โดยใช้ชื่อว่า สาธารณรัฐตุรกีแห่งไซปรัสเหนือ

นอกจากนี้ ตุรกียังประกาศว่าข้อตกลงใดๆ ที่ไซปรัสได้ทำาลงไปแล้วให้ถือเป็นโมฆะทั้งหมด ยกเว้นว่าจะได้รับความเห็นชอบจากประเทศที่ตุรกีตั้งขึ้นมาใหม่เสียก่อน ยังโชคดีที่ทั้งสองฝ่ายตกลงที่จะเจรจาข้อพิพาทกัน แต่ถึงกระนั้นความตึงเครียดก็ยังอยู่ในระดับสูง

ทั้งตุรกีและกรีซต่างก็เป็นสมาชิกขององค์การ NATO ทั้งคู่ ดังนั้นการที่ทั้งสองประเทศใช้กำาลังสู้รบกันเองเท่ากับเป็นการทำลายอนาคตของกลุ่มพันธมิตรทั้งหมด ซึ่งจะทำให้รัสเซียพอใจมาก นอกจากนี้หากทั้งสองประเทศรบกันจริง ก็ยังอาจจะเกิดผลร้ายที่ตามมาในอีกหลายๆ ด้าน ยกตัวอย่างเช่น ตุรกีอาจจะส่งผู้ลี้ภัยชาวซีเรีย ซึ่งปัจจุบันพำนักอยู่ในตุรกีประมาณ 4 ล้านคนไปยังกรีซ และต่อไปยังประเทศอื่นๆ ในยุโรป ซึ่งตุรกีเคยดำเนินการทำนองนี้มาแล้วช่วงสั้นๆ เมื่อ 2-3 ปีก่อน

จนถึงขณะนี้ สหรัฐฯ ยังไม่ได้เข้ามามีบทบาทอย่างจริงจังในการแก้ไขสถานการณ์ความขัดแย้งของทั้งสองประเทศ โดยปล่อยเป็นธุระของของนักการทูตในกลุ่ม EU โดยเฉพาะเยอรมัน และเจ้าหน้าที่ NATO แต่สุดท้ายสหรัฐฯ อาจจะต้องก้าวเข้ามาร่วมด้วยเมื่อพิจารณาถึงเดิมพันที่เกี่ยวข้องกับกรณีนี้

<figure><img class="wp-image-39603 size-full" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2020/12/000_8QJ7C4.jpg" alt="" width="650" height="433" /><figcaption> Alexander Lukashenko ประธานาธิบดีประเทศเบลารุส (APF Photo)</figcaption></figure>

อีกหนึ่งวิกฤตที่ประทุขึ้นมาอยู่ที่ประเทศเบลารุส ซึ่งอยู่ภายใต้การปกครองของเผด็จการ Alexander Lukashenko มาอย่างยาวนาน ถึง 26 ปี เบลารุสได้จัดการเลือกตั้งเมื่อเดือนสิงหาคมที่ผ่านมา แต่ผลการเลือกตั้งถูกล็อกมาแล้ว ดังนั้นประชาชนที่สุดทนกับระบอบเผด็จการจึงออกมาเดินขบวนประท้วง ซึ่งจำนวนผู้ประท้วงมากมายมหาศาลจนทำให้ระบอบเผด็จการของ Lukashenko พังทลายลง

ประเด็นที่เป็นอันตรายในเรื่องนี้ก็คือ Vladimir Putin ไม่อยากให้เกิดระบอบประชาธิปไตยอย่างแท้จริงขึ้นในประเทศที่มีพรมแดนติดกับรัสเซีย ดังนั้นเขาอาจจะส่งกองกำลังหน่วยรบพิเศษเข้าไปช่วยให้ Lukashenko รักษาอำนาจเอาไว้ หรือตั้งหุ่นเชิดคนใหม่ขึ้นมารับตำแหน่งแทนก็ได้

ลิทัวเนีย เป็นประเทศเล็กๆ ที่อยู่ติดกับเบลารุส และได้แยกตัวออกมาเป็นอิสระจากสหภาพโซเวียตเมื่อปี 1991 เช่นกัน แต่สิ่งที่ทำให้ลิทัวเนียต่างจากรัสเซียและเบลารุสก็คือมีการพัฒนาระบอบประชาธิปไตยขึ้นมาจนเข้มแข็ง และยังได้เข้าเป็นสมาชิกของ EU และ NATO ด้วย

ทั้งนี้ หลักการสำคัญของ NATO ซึ่งเป็นเครือข่ายพันธมิตรที่มีส่วนสำคัญในการโค่นล้มสหภาพโซเวียตในช่วงสงครามเย็นก็คือ หากมีสมาชิกประเทศใดในกลุ่มถูกโจมตี ก็ถือว่าทั้งกลุ่มถูกโจมตีไปด้วย ซึ่งกฏข้อนี้ระบุชัดอยู่ในมาตรา 5 ของสนธิสัญญา NATO และเป็นส่วนสำคัญที่ทำให้ NATO ทรงอิทธิพลอย่างสูงในเวทีโลก

Putin ประกาศตัวชัดเจนว่า เขาเกลียดชังองค์การ NATO เขาเข้าใจว่า ความแตกแยกของ NATO จะส่งผลเสียอย่างหนักต่อสหรัฐฯ และจะทำให้ยุโรปยอมทำตามที่รัสเซียต้องการ ดังนั้น สิ่งที่อาจจะเกิดขึ้นก็คือ Putin อาจจะเข้าแทรกแซงในเบลารุสโดยอาศัยข้ออ้างปลอมๆ และอาจจะอาศัยโอกาสนี้เคลื่อนกำลังพลเข้าไปในลิทัวเนียซึ่งอาจจะไม่ได้เป็นการบุกยึดประเทศเต็มรูปแบบ แต่อาจจะเป็นการยึดพื้นที่อะไรสักแห่งโดยอ้างเหตุผลปลอมๆ ขึ้นมา ซึ่ง

หากเกิดกรณีดังกล่าวขึ้นจริง NATO และสหรัฐฯ จะทำอย่างไร? สหรัฐฯ จะส่งกองทหารเข้าไปรบกับรัสเซียหรือ? หรือจะมองว่าเป็นแค่พื้นที่ที่ไม่ได้ใหญ่โตอะไร และรัสเซียก็อาจจะสัญญาว่าจะยอมคืนพื้นที่ให้ในภายหลังดังนั้น แค่ขู่นิด ประณามหน่อย แล้วก็เลิกแล้วกันไป ถ้าหากสหรัฐฯ ไม่ทำอะไรจริงๆ ก็ต้องถือว่าเป็นชัยชนะครั้งยิ่งใหญ่ของ Putin ในขณะที่สหรัฐฯ จะถอยหลังไปไกลเสียยิ่งกว่าสมัยที่แพ้สงครามเวียดนามเสียอีก

Leon Aron ผู้เชี่ยวชาญด้านรัสเซียกล่าวเตือนถึงเรื่องนี้ว่า “การบุกไม่น่าจะรุกเข้าไปลึกนัก...อาจจะแค่ไม่กี่กิโลเมตรเท่านั้นเอง...แต่ประเด็นมันอยู่ตรงที่รัสเซียอยากแสดงภาพว่าสามารถทำแบบนี้ได้...ซึ่งจะทำให้รัสเซียได้ประโยชน์มหาศาลในเชิงภูมิรัฐศาสตร์...

มาตรา 5 ของ NATO ซึ่งเป็นหลักการสำคัญของการปกป้องกลุ่มประเทศสมาชิกร่วมกันจะกลายเป็นแค่เรื่องล้อเล่น จากนั้นกลุ่มพันธมิตรก็อาจจะเริ่มแตกวงกันไป เนื่องจากประเทศต่างๆ ทางซีกตะวันออกหันไปทำข้อตกลงเดี่ยวๆ กับรัสเซีย”

<hr />

อ่านบทความทางเศรษฐกิจเพิ่มเติมได้ที่ นิตยสาร Forbes Thailand ฉบับ ธันวาคม 2563

&nbsp;

News

Forbes lists

World

Leaderboard

Commentaries

Forbes life

Events