ธุรกิจเงินล้านในอาณาจักรของ Bezos

<h2 class="p3">Shintaro Yamada เชื่อว่าตลาดจำหน่าย สินค้ามือสอง ออนไลน์ของเขาสามารถประสบความสำเร็จได้ไม่เฉพาะในประเทศบ้านเกิดของเขาอย่างญี่ปุ่นเท่านั้น แต่ยังรวมถึงในตลาดที่มีการแข่งขันสูงกว่าอย่างอเมริกาอีกด้วย</h2>
เมื่อเดือนที่แล้ว ภายในเวลาเพียง 10 นาที มีการขายสินค้าดังต่อไปนี้ผ่าน Mercari ซึ่งเป็น “ตลาดจำหน่าย สินค้ามือสอง” ออนไลน์ ได้แก่ เสื้อเชิ้ตแขนยาวแบรนด์ Lululemon (22 เหรียญสหรัฐฯ) ตุ๊กตายักษ์ตาเดียวซึ่งเป็นของเล่นในไลน์ Monster High ของบริษัทผู้ผลิตของเล่น Mattel (25 เหรียญ) รองเท้า Naot เบอร์ 9 (50 เหรียญ) และกระเป๋าสตางค์แบรนด์ Coach สีน้ำตาล (8 เหรียญ) ซึ่งผู้ขายยอมรับว่าสินค้าอยู่ในสภาพ “เก่า” และก้นกระเป๋ามี “คราบสกปรก”
มีความต้องการตุ๊กตา Barbie มือสองและกระเป๋าเก่าๆ มากพอในปีที่ผ่านมา จนทำให้บริษัทใน Tokyo อย่าง Mercari ทำายอดขายได้สูงถึง 324 ล้านเหรียญจากการหักส่วนแบ่ง 10% จากการซื้อขายแต่ละครั้ง เป็นที่แน่นอนว่าผู้ก่อตั้ง Shintaro Yamada วัย 41 ปี สามารถซื้อข้าวของทุกอย่างที่เขาต้องการได้ โดยที่ของทุกอย่างเป็นสินค้าใหม่ ปัจจุบันเขาถือหุ้นอยู่ 32% ในบริษัทแห่งนี้ซึ่งมีมูลค่า 1.3 พันล้านเหรียญ ราคาหุ้นของบริษัทอยู่ในช่วงขาขึ้น (โดยราคามีการปรับตัวขึ้นๆ ลงๆ เล็กน้อย) นับตั้งแต่การออกหุ้นไอพีโอในเดือนมิถุนายน 2018
Yamada ให้สัมภาษณ์กับ Forbes Japan เมื่อเดือนพฤศจิกายนว่า “พันธกิจของเราก็คือการสร้างมูลค่าใหม่ เราได้รับการตอบรับค่อนข้างดี นับตั้งแต่ที่ Mercari (คำกริยาในภาษาละตินซึ่งมีความหมายว่า “ซื้อขายแลกเปลี่ยน”) ก่อตั้งขึ้นในปี 2013 “มีผู้นำสิ่งของมากมายมาขายผ่าน Mercari ก็เพราะเสื้อผ้าหรือข้าวของเครื่องใช้ต่างๆ ที่วางระเกะระกะอยู่รอบบ้านนั้นไม่มีคุณค่าสำหรับเจ้าของอีกต่อไป และ (จะ) ถูกโยนทิ้ง”
การขยายธุรกิจที่กล้าหาญที่สุดของ Yamada น่าจะเป็นการที่เขาตัดสินใจต่อกรกับ eBay โดยตรงภายในระยะเวลา 14 เดือนนับจากที่เริ่มก่อตั้ง Mercari ขึ้นในประเทศญี่ปุ่น Yamada ได้เปิดตัว Mercari ในสหรัฐฯ และสัมผัสได้ถึงความแตกต่างทางวัฒนธรรมที่ไม่คุ้นเคยในทันใด
“ในองค์กรญี่ปุ่นทุกคนจะช่วยเหลือซึ่งกันและกัน มีการเตรียมความพร้อมให้กับพนักงานรุ่นใหม่ๆ และบริษัทก็เติบโตขึ้น แต่ใน Silicon Valley มีเพียง “บริษัทที่เหมาะสมที่สุด” เท่านั้นที่จะอยู่รอดได้” จนถึงขณะนี้ Mercari ยังไม่อาจเรียกได้ว่าเป็นบริษัทที่เหมาะสมที่จะรอดสักเท่าไร ธุรกิจในสหรัฐฯ ของบริษัทคิดเป็น เพียง 6% ของมูลค่าธุรกิจทั้งหมด กระนั้น Yamada ก็ไม่อนาทรร้อนใจว่าแผนกลยุทธ์ของเขาจะได้ผลหรือไม่ เขากล่าวว่า “ความล้มเหลวเป็นก้าวสำคัญซึ่งนำไปสู่ความสำเร็จ”
&nbsp;

อ่านเพิ่มเติม
<ul>
 	<li><a href="https://forbesthailand.com/world/hiroshi-mikitani-rakuten-%e0%b9%80%e0%b8%84%e0%b8%a3%e0%b8%b7%e0%b8%ad%e0%b8%82%e0%b9%88%e0%b8%b2%e0%b8%a2%e0%b8%a1%e0%b8%b7%e0%b8%ad%e0%b8%96%e0%b8%b7%e0%b8%ad.html">Hiroshi Mikitani แห่ง Rakuten ปฏิวัติเครือข่ายมือถือใหม่บนคลาวด์</a></li>
</ul>
&nbsp;

<hr />

<a href="https://bit.ly/2kmIPNv">คลิกอ่านบทความทางด้านเศรษฐกิจและธุรกิจ ได้ที่ นิตยสาร Forbes Thailand ฉบับกันยายน 2562 ในรูปแบบ e-Magazine</a>

<img class="alignnone wp-image-15976" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2019/09/COVER-76-SEPTEMBER-.jpg" alt="" width="300" height="393" />

Shintaro Yamada ราชา “สินค้ามือสอง”

<div>
<h2 class="ace-copy-paste-skip-this-tag">Colin Huang ผู้ก่อตั้ง Pinduoduo บริษัทอีคอมเมิร์ซในประเทศจีน เพิ่งเข้าสู่อันดับมหาเศรษฐีโลก หลังจากนำบริษัทเข้าจดทะเบียนเป็นครั้งแรกในตลาดหุ้น Nasdaq เมื่อวันที่ 26 กรกฎาคม 2018 </h2>
</div>
ในวันแรกที่ทำการขาย หุ้น PDD ปิดราคาที่ 26.70 เหรียญสหรัฐฯ ส่งให้บริษัทมีมูลค่า 2.96 หมื่นล้านเหรียญสหรัฐฯ โดย Colin Huang ยังคงมีหุ้นในบริษัทอยู่ 46.8% คิดเป็นมูลค่า 1.38 หมื่นล้านเหรียญสหรัฐฯ

นั่นทำให้ Huang ผู้ก่อตั้งเทคสตาร์ทอัพวัย 38 ปีรายนี้กลายเป็นมหาเศรษฐีอันดับ 13 ของจีน และนับเป็นหนึ่งในผู้ทรงอิทธิพลด้านเทคโนโลยีที่อายุน้อยที่สุดของแดนมังกร ทั้งนี้ Huang เป็นที่รู้จักในชื่อภาษาจีนว่า Zheng Huang

ธุรกิจที่ Huang พัฒนาขึ้นคือ Pinduoduo ก็มีอายุน้อยมากเช่นกัน เพราะบริษัทของเขาเพิ่งจะเปิดตัวเมื่อ 3 ปีก่อน ท่ามกลางบรรยากาศการแข่งขันรุนแรงของอีคอมเมิร์ซที่ติดตลาดไปก่อนหน้านี้อย่าง Alibaba และ JD.com <a href="http://www.forbesthailand.com/technology-detail.php?did=1576">(อ่านเรื่องราวของ JD.com </a><a href="http://www.forbesthailand.com/technology-detail.php?did=1576">ได้ที่นี่)</a> อย่างไรก็ตาม Pinduoduo ก็สามารถดึงดูดลูกค้าได้มากถึง 200 ล้านคนต่อเดือน โดยการเลือกกลุ่มเป้าหมายผู้มีรายได้ระดับล่างยิ่งกว่าคู่แข่ง 

Pinduoduo ใช้กลยุทธ์ Group Buying เป็นจุดขาย นั่นคือการกระตุ้นการซื้อเป็นกลุ่มโดยบริษัทจะให้ส่วนลดเมื่อสั่งซื้อจำนวนมาก ทำให้ผู้ซื้อมีการแชร์สินค้าจาก Pinduoduo ออกไปในแอพพลิเคชั่นอื่น เช่น WeChat เพื่อชวนให้เพื่อนมาซื้อรวมกัน ตัวอย่างสินค้าที่ซื้อเหมาถูกกว่ากับบริษัท เช่น กระดาษชำระราคา 1 เหรียญสหรัฐฯ

<figure><img style="width: 638px; height: 428px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/f56fb1630e4bb81d87c8351dd6f139f7.jpg" alt="" width="638" height="428" /><figcaption> วันซื้อขายหุ้น IPO ของ PDD (photo credit: usa.chinadaily.com.cn)</figcaption></figure>

บางคนมองว่า Pinduoduo คือโมเดลธุรกิจลูกผสมของ Groupon กับ Facebook แต่ Huang อธิบายบริษัทของตัวเองว่าเป็นส่วนผสมของห้าง Costco กับ Disneyland ที่ซึ่งราคาอันสมเหตุสมผลกับความสนุกสนานมารวมกัน

ก่อนหน้านี้ Pinduoduo ได้รับเงินทุนจากเวนเจอร์แคปิตอล เช่น Sequoia สาขาประเทศจีน, Banyan Partners Funds บริษัทไพรเวทอิควิตี้จีน และยักษ์ใหญ่ Tencent ซึ่งขณะนี้ถือหุ้น 17% อยู่ใน Pinduoduo 

PDD ประกาศรายได้ปี 2017 ไว้ที่ 278 ล้านเหรียญสหรัฐฯ แต่เพียงแค่ไตรมาสแรกของปี 2018 ก็ทำรายได้ไปแล้ว 220 ล้านเหรียญ อย่างไรก็ดี ไตรมาสแรกนี้ PDD ยังคงขาดทุนสุทธิหลักสิบล้านเหรียญ รวมถึงอุปสรรคที่เกิดขึ้นบนเส้นทางของบริษัทตั้งแต่ก่อนเปิดขายหุ้น IPO จากการที่ Pinduoduo ถูกฟ้องร้องละเมิดสิทธิเครื่องหมายทางการค้าใน New York

&nbsp;
<h2>เขาปฏิเสธงานที่ Microsoft ลาออกจาก Google เพื่อมาเป็นนักธุรกิจ</h2>
Pinduoduo เป็นสตาร์ทอัพบริษัทที่ 4 ที่ Huang ก่อตั้งขึ้น เขาเริ่มก่อตั้งบริษัทแรกเป็นเว็บไซต์อีคอมเมิร์ซชื่อ Ouku.com ในปี 2007 แต่ความชื่นชอบในธุรกิจสตาร์ทอัพของเขาแสดงให้เห็นมาตั้งแต่ก่อนหน้านั้น

Huang ศึกษาทางด้านวิทยาศาสตร์คอมพิวเตอร์ที่ Zhejiang University ในมณฑล Hangzhou บ้านเกิดของเขา และศึกษาต่อที่ University of Wisconsin, Madison หลังจากจบการศึกษาในปี 2004 Huang ปฏิเสธตำแหน่งงานที่ Microsoft "ผมมองเห็นได้เลยว่า ผมจะกลายเป็นอะไรที่ Microsoft ในอีกสิบปีให้หลัง" เขาเขียนไว้ใน<a href="https://colinhuang.com/">บล็อกส่วนตัว</a>เมื่อปี 2016

เขาเลือกร่วมงานกับ Google แทนในตำแหน่งวิศวกรซอฟต์แวร์ ในเวลานั้น Microsoft มีมูลค่าตลาดมากกว่า 2 แสนล้านเหรียญสหรัฐฯ โดยที่ Google ยังไม่ได้จดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์ แต่ Huang ก็เลือกเดินทางไปกับ Google

ในปี 2006 Huang กลับสู่มาตุภูมิในฐานะส่วนหนึ่งของทีมเปิดตลาดเมืองจีนให้กับ Google อย่างไรก็ตาม 1 ปีต่อมา Huang ก็ตัดสินใจตามสัญชาตญาณตัวเองอีกครั้ง เขาเลือกลาออกจาก Google โดยไม่แม้กระทั่งจะรอให้ตัวเองติดอาวุธพร้อมก่อน นั่นคือจุดเริ่มต้นของวิถีผู้ประกอบการของเขา

<figure><img style="width: 638px; height: 311px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/617eb496e4f30745019579d711e4a53a.jpg" alt="" width="638" height="311" /><figcaption> หน้าเว็บไซต์ Pinduoduo ซึ่งมีสินค้าหลากหลายจำหน่าย</figcaption></figure>

เขาขายกิจการสตาร์ทอัพแห่งแรก Ouku.com ไปเมื่อปี 2010 ส่วนกิจการที่สองและสามของเขาเป็นบริษัทบริการระบบหลังบ้านของอีคอมเมิร์ซ (ซึ่งปัจจุบันยังคงดำเนินการอยู่) กับบริษัทพัฒนาเกมออนไลน์

Huang มีสายสัมพันธ์กับผู้ทรงอิทธิพลในวงการเทคโนโลยีของจีนจำนวนหนึ่ง ระหว่างที่เขาเรียนมหาวิทยาลัย William Ding ผู้ก่อตั้งบริษัทเกมออนไลน์ NetEase เคยขอความช่วยเหลือด้านปัญหาเชิงเทคนิคจาก Huang 

เวลาต่อมา Ding คือคนที่ช่วยแนะนำ Huang ให้รู้จักกับ Duan Yongping ผู้ประกอบการและนักลงทุนเบื้องหลังบริษัทสมาร์ทโฟนอย่าง Oppo และ Vivo ซึ่ง Yongping คือคนที่ชนะประมูลเพื่อรับประทานอาหารเที่ยงกับ Warren Buffett ในปี 2006 และเขาได้พา Huang ไปด้วย (โครงการประมูลเพื่อทานข้าวกับ Buffett นั้นสร้างขึ้นเพื่อระดมทุนบริจาคให้กับมูลนิธิ Glide Foundation ซึ่งช่วยจัดหาอาหารให้คนยากไร้ -- ผู้แปล)

Huang ยังคงชื่นชม Buffett อยู่จนวันนี้ เขายกย่องความพยายามในงานสาธารณกุศลของ Buffett ผ่านบทความในบล็อกส่วนตัว แรงบันดาลใจนี้สะท้อนให้เห็นผ่านแผนธุรกิจในหนังสือชี้ชวนการลงทุนของ Pinduoduo ที่ Huang ตั้งใจจะมอบสัดส่วนหุ้น 2.3% ของบริษัทให้แก่มูลนิธิการกุศล

&nbsp;

แปลและเรียบเรียงจาก <a href="https://www.forbes.com/sites/alexfang/2018/07/26/ipo-of-chinese-e-commerce-firm-pinduoduo-mints-new-young-billionaire/#53396f734024">IPO of Chinese E-commerce Firm Pinduoduo Mints New Young Billionaire </a>โดย Alex Fang

News

Forbes lists

World

Leaderboard

Commentaries

Forbes life

Events