<h2>ควรเก็บขวดซอสมะเขือเทศไว้ในตู้เย็นหรือไม่? ยามตระเตรียมความพร้อมสำหรับงานเลี้ยง หลายคนอาจวางขวดซอสมะเขือเทศไว้กับโต๊ะบาร์บีคิว</h2>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;แต่คำถามคือหลังงานเลี้ยงจบลง และขวดซอสมะเขือเทศก็ถูกเปิดแล้ว ควรจะเก็บมันไว้ที่ไหนดี ระหว่างตู้เก็บของในครัวธรรมดาๆ เคียงข้างน้ำเชื่อมเมเปิ้ล น้ำผึ้ง และซอสถั่วเหลือง หรือจะอย่างไรก็ควรแช่ไว้ในตู้เย็นเช่นเดียวกับไข่ที่แปรรูปแล้ว มายองเนส และน้ำสลัด&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;ประเด็นสุดเคร่งเครียดที่มีมาอย่างยาวนานและพบได้ทุกแห่งหนจนบริษัทผู้ผลิตซอสมะเขือเทศ Kraft Heinz ต้องขอเข้าร่วมด้วย และไม่ใช่เพียงแค่ครั้งเดียว โดยครั้งล่าสุดเกิดขึ้นเมื่อปลายเดือนมิถุนายนที่ผ่านมา Heinz สาขาสหราชอาณาจักรลงข้อความใน Twitter ว่า “เรียนมาเพื่อทราบ: ซอส. มะเขือเทศ. ต้อง. ใส่. ตู้เย็น!!!.” &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;จุดประกายให้เกิดการถกเถียง และการตั้งโพลให้โหวตกันใน Twitter โดยจากผู้เข้าร่วม 13,178 คน มี 63.2% ที่เลือกเก็บเครื่องปรุงรสชนิดนี้ไว้ในตู้เย็น ส่วน 36.8% ที่เหลือยืนกรานจะเก็บไว้ในตู้ &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;อย่างไรก็ตามเมื่อปี 2017 ทางแบรนด์เคยชี้แจงอย่างระมัดระวังกว่านี้ โดยบอกกับทาง Today ว่า “เพราะสภาพที่เป็นกรดตามธรรมชาติ ซอสมะเขือเทศของ Heinz เก็บที่อุณหภูมิห้องได้ อย่างไรก็ตามการเก็บรักษาหลังเปิดแล้วมีผลต่อคุณภาพ เราขอแนะนำว่าผลิตภัณฑ์นี้จึงควรแช่ตู้เย็นหลังเปิดแล้วเช่นเดียวกับอาหารแปรรูปอื่นๆ การแช่ตู้เย็นช่วยคงคุณภาพผลิตภัณฑ์ได้อย่างดีเยี่ยมหลังเปิดแล้ว”&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;Hunt’s ผู้ผลิตซอสมะเขือเทศอีกรายได้เผยกับ HuffPost ในปี 2017 เช่นกันว่าเรื่องการเก็บรักษานั้น “จริงๆ แล้วขึ้นอยู่กับการเลือกของแต่ละคน” ส่วนแบรนด์ Muir Glen สนับสนุนการแช่ตู้เย็น&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;แล้วแบบไหนดีกว่ากัน? แม้จะมีความคิดเห็นมากมายในโลก Twitter ที่บอกว่าการแช่ซอสมะเขือเทศไว้ในตู้เย็นช่วยคงความสดใหม่ อีกจำนวนหนึ่งกลับรับไม่ได้หากซอสเย็นๆ จะถูกราดลงบนอาหารอุ่นๆ &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;“ซอสมะเขือเทศเย็นหรือ? บรื๋อออ ไม่ละ” ผู้ใช้งาน Twitter รายหนึ่งเขียน คนอื่นๆ เล่าว่าพวกเขาวางขวดซอสมะเขือเทศไว้ “บนเคานเตอร์เพื่อให้พร้อมหยิบใช้ได้ตลอดเวลา” &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;ผู้เชี่ยวชาญความปลอดภัยทางอาหารกล่าวว่า แม้ซอสมะเขือเทศจะเก็บไว้ที่อุณหภูมิห้องได้ ปกติแล้วจะดีกว่าหากแช่แย็น &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;“ผมตกใจกับประเด็นนี้มาก” Martin Bucknavage ผู้เชี่ยวชาญความปลอดภัยทางอาหารจาก Penn State University กล่าว “ถ้าคุณต้องการคงคุณภาพของซอสมะเขือเทศให้มากที่สุด คุณต้องเก็บมันใส่ตู้เย็น” &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;Bucknavage เผยว่า แม้ร้านอาหารต่างๆ จะวางขวดซอสมะเขือเทศไว้บนโต๊ะให้ลูกค้าหยิบใช้สะดวก ขวดซอสเหล่านี้ควรจะถูกเก็บเข้าตู้เย็นหลังปิดร้านในแต่ละวัน เขาเสริมด้วยว่าซอสมะเขือเทศในร้านอาหารมักหมดเร็วว่าตามบ้านอยู่แล้ว ดังนั้นจะเก็บอย่างไรก็ไม่ได้สำคัญมากนัก &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;“พอคุณเปิดขวดซอสมะเขือเทศแล้ว มีโอกาสที่เชื้อราจะเข้าไปทางปากขวด ซึ่งเป็นปัญหาใหญ่ทางผลิตภัณฑ์นั้นไม่ได้ถูกนำมาใช้เป็นเวลานาน” Bucknavage บอก “โดยส่วนตัวแล้ว ผมเก็บซอสมะเขือเทศไว้ในตู้เย็น ผมชอบซอสมะเขือเทศแบบข้นๆ ไม่เหลว มันจะได้ไม่แยกชั้นกัน ตอนผมบีบขวดแล้วมีน้ำไหลออกมาก่อน มันหยดลงบนขนมปัง และทำเอาผมคลั่งเลยละ” &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;Dr.Melvin N Kramer ดำรงตำแหน่งประธาน EHA Consulting Group ซึ่งให้บริการคำปรึกษาเกี่ยวกับความปลอดภัยทางอาหาร เขาเผยว่าแม้การป่วยหลังทานซอสมะเขือเทศที่อุณหภูมิห้องจะไม่น่าเกิดขึ้นได้ ซอสมะเขือเทศแช่เย็นจะอยู่ในสภาพที่ดีกว่า &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;“ไม่มีเชื้อโรคที่จะเติบโตในซอสมะเขือเทศอุณหภูมิห้องหรอก แม้ว่าราบางชนิดจะโตได้ก็ตาม” เขากล่าว “ส่วนใหญ่แล้วผู้คนเลือกแช่เย็นซอสมะเขือเทศเพื่อรักษากลิ่น รส และยืดอายุของมัน” &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;Dr.Kramer เสริมว่ายิ่งเก็บซอสมะเขือเทศไว้บนชั้นธรรมดานานเท่าไหร่ ก็เป็นไปได้ว่าจะยิ่งสูญเสียคุณค่าทางโภชนาการไปมากเท่านั้น แต่ถ้าให้พูดตามตรงแล้ว ไม่มีใครกินซอสมะเขือเทศเพื่อสุขภาพกันหรอก &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;“ผมไม่คิดว่าคนจำนวนหนึ่งจะมองมะเขือเทศเป็นแหล่งสารอาหารที่มีคุณภาพสำหรับการบริโภคในแต่ละวันหรอก” เขาบอก “อาจจะยกเว้นโครงการอาหารกลางวันในโรงเรียน” (ในปี 1981 คณะบริหารของอดีตประธานาธิบดีสหรัฐฯ Ronald Reagan พยายามจะบัญญัติซอสมะเขือเทศและแตงกวาดองสำหรับปรุงรสเป็นผัก) &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;ด้าน Dr.Donald W Schaffner ผู้เชี่ยวชาญวิทยาศาสตร์อาหารและศาสตราจารย์ผู้มีชื่อเสียงจาก Rutgers University เห็นด้วยว่าคนที่วางซอสมะเขือเทศไว้นอกตู้เย็นอาจจะไม่ได้เสี่ยงกับการเจ็บป่วยร้ายแรงอะไร &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;“เครื่องปรุงรสอย่างซอสมะเขือเทศคือส่วนผสมของพวกกรด เกลือ และน้ำตาล ซึ่งต่างก็มีคุณสมบัติในการถนอมอาหาร” เขากล่าว “เหตุผลที่ผู้เชี่ยวชาญด้านอาหารจำนวนมากบอกให้แช่ซอสมะเขือเทศในตู้เย็นก็เพราะพวกเขาอยากระมัดระวังกันให้มากที่สุด” &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;อย่างไรก็ตาม Dr.Schaffner บอกว่าคนที่บ้านไม่ต้องระวังมากนักหรอก แม้จะมีโอกาสที่จุลินทรีย์จะเข้าไปในบรรจุภัณฑ์ซอสมะเขือเทศและทำให้ใครป่วย ความเสี่ยงนั้นก็ต่ำมาก &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;“ผมพนันได้ว่าคุณจะไม่อาหารเป็นพิษจากซอสมะเขือเทศที่อุณหภูมิห้องหรอก เว้นแต่คุณจะหาทำแบบหนักมาก” เขาว่า “คุณอาจจะเอาแฮมเบอร์เกอร์มา แล้วรีดเอาน้ำจากแฮมเบอร์เกอร์ใส่ลงไปในซอสมะเขือเทศ แบบนั้นคุณอาจจะป่วย แต่โอกาสก็ต่ำมาก ถ้าคุณไม่ทำอะไรโง่ๆ ลงไป” &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;ท้ายสุดนี้ Dr.Schaffner เผยว่าความเสี่ยงอย่างใหญ่หลวงที่มาพร้อมกับการเก็บซอสมะเขือเทศไว้ที่อุณหภูมิห้องคือโอกาสที่รสชาติของมันจะไม่ดีเท่าแช่ตู้เย็น ดังนั้นวิธีการเก็บซอสมะเขือเทศที่ดีที่สุดก็คือ “แล้วแต่เลย” &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;แปลและเรียบเรียงจากบทความ Lost in the sauce: does ketchup go in the fridge or on the shelf? ซึ่งเผยแพร่บน The Guardian&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;อ่านเพิ่มเติม :<a href="https://forbesthailand.com/preview/70771" alt="ปี 66 รถยนต์อัจฉริยะมีแนวโน้มเพิ่มขึ้น 18% ขณะที่ยักษ์ใหญ่เทคฯ Google-Apple เล็งทำรายได้จากตลาด">ปี 66 รถยนต์อัจฉริยะมีแนวโน้มเพิ่มขึ้น 18% ขณะที่ยักษ์ใหญ่เทคฯ Google-Apple เล็งทำรายได้จากตลาด</a>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;ไม่พลาดบทความและเรื่องราวน่าสนใจอื่นๆ ติดตามเราได้ที่เฟซบุ๊ก Forbes Thailand Magazine

เก็บซอสมะเขือเทศอย่างไร คำถามเล็กที่กลายเป็นเรื่องใหญ่

<h2>ณ โกดังย่านบางพลี จ. สมุทรปราการ ขณะที่รถฟอร์คลิฟต์หลายคันผลัดกันฝ่าแดดขนลังสินค้าปลากระป๋องซ้อนทับสูงลิ่วจรดเพดานไปยังรถบรรทุก Forbes Thailand เข้าพบสัมภาษณ์ สุวิทย์ วังพัฒนมงคล ผู้อำนวยการฝ่ายการตลาด บริษัท ไฮคิวผลิตภัณฑ์อาหาร จำกัด บุตรชายคนสุดท้องในรุ่นสองของธุรกิจครอบครัวเจ้าของซอสปรุงรส ปลากระป๋อง และอาหารพร้อมทาน ตราโรซ่าและตราไฮคิว ที่คนไทยคุ้นเคยกันดี</h2>
สุวิทย์ในวัย 57 ปีเล่าย้อนความว่าคุณพ่อของเขาเป็นชาวจีนอพยพและเริ่มธุรกิจจากการเป็นยี่ปั๊วขายน้ำตาลทรายกับนมข้นหวาน ก่อนจะเริ่มผลิตซอสมะเขือเทศตรา “แพะ” ด้วยตนเอง ตามกระแสผู้บริโภคไทยที่นิยมอาหารตะวันตกมากขึ้น อย่างไรก็ตาม ต่อมา ประมิตร วังพัฒนมงคล บุตรชายคนโตเสนอความเห็นเปลี่ยนชื่อแบรนด์เป็น โรซ่า อันเป็นชื่อดินแดนในประเทศรัสเซียที่ปลูกมะเขือเทศมากที่สุดในโลก เพื่อให้ชื่อแบรนด์เป็นสากลแข่งกับแบรนด์ต่างประเทศได้

การบุกเบิกธุรกิจซอสมะเขือเทศในช่วงเริ่มต้นไม่ใช่เรื่องง่าย เนื่องจากวัตถุดิบหัวใจหลักของธุรกิจมีข้อจำกัดการปลูกได้เฉพาะช่วงฤดูหนาว ดังนั้นหากต้องการมีวัตถุดิบหล่อเลี้ยงโรงงานผลิตซอสมะเขือเทศได้ตลอดปีในราคาที่เหมาะสม จำต้องใช้เครื่องจักรผลิตน้ำมะเขือเทศชนิดเข้มข้น (concentrate) เพื่อผลิตเป็นน้ำมะเขือเทศเข้มข้นไว้ใช้ได้นาน 1 ปี บริษัทจึงตัดสินใจสั่งซื้อเครื่องจักรนำเข้าดังกล่าวจากประเทศอิตาลี ซึ่งเป็นเครื่องจักรราคาแพง

<img src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/7d40c389db190ce75dfbe5a1e693ebde.png" alt="" />
สุวิทย์ วังพัฒนมงคล ผู้อำนวยการฝ่ายการตลาด บริษัท ไฮคิวผลิตภัณฑ์อาหาร จำกัด

นอกจากนี้ บริษัทยังเผชิญกับปัญหาระบบการบริหารธุรกิจ จากปริมาณน้ำมะเขือเทศเข้มข้นมีมากเกินกำลังการผลิตซอส เมื่อมีน้ำมะเขือเทศเข้มข้นส่วนเกินบริษัทจึงต้องหาทางระบายออกด้วยการติดต่อโรงงานปลากระป๋องให้นำไปใช้เป็นวัตถุดิบ แต่ด้วยราคาสูงจึงไม่มีใครรับซื้อ ดังนั้น โรซ่าจำต้องหาทางออกด้วยการลงทุนสร้างโรงงานปลากระป๋องของตนเองโดยขายภายใต้แบรนด์เดียวกัน อย่างไรก็ตาม ถึงแม้ทั้งซอสมะเขือเทศและปลากระป๋องโรซ่าสามารถสร้างยอดขายได้ถึง 100 ล้านบาทแล้ว แต่เนื่องจากการลงทุนส่วนใหญ่ใช้การกู้เงินนอกระบบที่ดอกเบี้ยสูงทำให้กระแสเงินสดหมุนเวียนติดขัดจนบริษัทต้องล้มละลายในปี 2529
<h2>ลุกขึ้นใหม่อีกครั้ง</h2>
แม้จะล้มละลาย ประมิตร ทายาทคนโตก็ไม่ยอมแพ้ ในปีเดียวกันเขารวบรวมหุ้นส่วนจากเพื่อนๆ เพื่อเปิดบริษัทใหม่คือ บริษัท ไฮคิวผลิตภัณฑ์อาหาร จำกัด และสุวิทย์ ทายาทคนสุดท้อง ซึ่งเพิ่งเรียนจบบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต จากมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ก็ได้เข้ามาร่วมงานในบริษัทใหม่ที่เลือกผลิตเฉพาะปลากระป๋อง ซึ่งเป็นตลาดทั่วไปมากกว่าซอสมะเขือเทศ

ขณะที่ทั้งโรงงานเดิมและแบรนด์โรซ่าถูกสถาบันการเงินเจ้าหนี้ยึดขายทอดตลาด เครื่องจักรและโรงงานถูกขาย โดยแบรนด์โรซ่าถูกนำไปให้ บริษัท พรีเมียร์ มาร์เก็ตติ้ง จำกัด เช่าทำตลาดในระหว่างที่กระบวนการฟ้องร้องล้มละลายยังไม่สิ้นสุด

<figure><img src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/07b8b192a24ee1b6dca095e4e24927ca.png" alt="" width="680" height="453" /><figcaption> ปัจจุบันไร่มะเขือเทศที่โรซ่ารับซื้อส่วนใหญ่อยู่ในจ.หนองคาย ซึ่งเป็นพื้นที่ริมแม่น้ำโขง ภูมิประเทศเหมาะแก่การเพาะปลูกมะเขือเทศที่สุดในไทย</figcaption></figure>

ในระหว่างนั้น ปลากระป๋องแบรนด์ใหม่ “ไฮคิว” แจ้งเกิดขึ้นได้จากความกล้าของบริษัทที่เลือกนำฝาเปิดแบบห่วงมาใช้กับปลากระป๋องเป็นเจ้าแรกทำให้กระป๋องเปิดง่ายกว่าแบบเดิม แม้ว่าต้นทุนการผลิตจะส่งให้ราคาขายปรับจาก 5 บาทเป็น 6 บาทแต่ผู้ซื้อจดจำและมียอดขายเพิ่มขึ้นรวดเร็ว

ในที่สุดปี 2539 คดีฟ้องร้องล้มละลายโรซ่าถึงจุดสิ้นสุด แบรนด์โรซ่าจะถูกนำออกประมูล สุวิทย์มองว่าเป็นโชคและจังหวะเหมาะสมที่ทำให้ไฮคิวในขณะนั้นมีโอกาสเข้าประมูลแบรนด์เดิมคืนมา เพราะคดีความที่ใช้เวลานานถึง 10 ปีทำให้บริษัทมีเวลาสะสมเงินสดขึ้นใหม่ ประกอบกับช่วงปี 2530-2540 เป็นช่วงที่เศรษฐกิจประเทศไทยเฟื่องฟูมหาศาลทำให้ไฮคิวเติบโตอย่างรวดเร็วสู่บริษัทรายได้หลักพันล้านจากการรับจ้างผลิต (OEM) ไฮคิวจึงสามารถปิดการประมูลที่ราคา 92 ล้านบาทนำแบรนด์โรซ่ากลับคืนมาสำเร็จ

นอกจากนี้ยังมีโชคชั้นที่สอง เพราะเป็นช่วงวิกฤตเศรษฐกิจปี 2539-2540 บริษัทต่างๆ ที่กู้เงินจากต่างประเทศจึงเกิดหนี้สินทบทวีคูณจนต้องเลิกกิจการหลายราย จึงเป็นโอกาสให้ไฮคิวสามารถเข้าซื้อที่ดินและโรงงานได้ในราคาถูก ขยายไลน์ผลิตได้อย่างรวดเร็ว

<figure><img src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/b05abe523426ea749416a1671268aecd.png" alt="" width="680" height="435" /><figcaption> สุวิทย์ ภายในโกดังกระจายสินค้าของไฮคิวผลิตภัณฑ์อาหารย่านบางพลี จ.สมุทรปราการ</figcaption></figure>

&nbsp;
<h2>เสริมแกร่งแบรนด์แทน OEM</h2>
ข้อมูลจากกรมพัฒนาธุรกิจการค้าเปิดเผยว่า บริษัท ไฮคิวผลิตภัณฑ์อาหาร จำกัด ปี 2559 มีรายได้ 3.33 พันล้านบาท กำไรสุทธิ 139.51 ล้านบาท ซึ่งรายได้ปี 2559 เติบโตจากปี 2558 ประมาณ 2% และบริษัทมีรายได้เป็นบวกทุกปีตั้งแต่ปี 2555-2559 โดยเติบโตเฉลี่ยปีละ 8.9% และบริษัทไฮคิวยังมีมาร์เก็ตแชร์ 17% เป็นอันดับสองของตลาดปลากระป๋องไทย รวมถึงส่วนแบ่งตลาด 50% ของตลาดซอสมะเขือเทศซึ่งถือเป็นแบรนด์อันดับหนึ่ง

<img src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/cc302b25b19253b25844f975f772fd27.png" alt="" />

สุวิทย์กล่าวว่า การปรับตัวของบริษัทในยุคหลังที่ทำให้บริษัทยังเดินต่อได้ คือการปรับพอร์ตจากผู้รับจ้างผลิตมาเป็น การสร้างแบรนด์ ของตนเองให้แข็งแกร่ง โดยปัจจุบันการขายภายใต้แบรนด์ไฮคิวและโรซ่าคิดเป็นสัดส่วน 90% ของรายได้ ผิดจากยุคก่อนที่บริษัทเคยเติบโตจากการรับจ้างผลิต

<img src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/8ec42a935140d8a6ae355c5af6ff1166.png" alt="" />

“วันหนึ่งข้างหน้า การทำ OEM แม้แต่ในการส่งออกก็คงน้อยลงเรื่อยๆ การทำแบรนด์เป็นสิ่งเดียวที่ธุรกิจอาหารจะอยู่รอดได้ในอนาคต ไม่ต้องมองไกล แค่ 5-10 ปีข้างหน้า OEM ก็จะอยู่ไม่ได้แล้ว เพราะว่าวันนี้ข้อได้เปรียบในการแข่งขันของผู้ผลิตในเมืองไทยนั้นหายไปเรื่อยๆ”

ข้อได้เปรียบที่สุวิทย์กล่าวถึง คือ 1.วัตถุดิบ ในยุคที่แหล่งปลาของไทยไม่ได้สมบูรณ์ดั่งอดีต โดยบริษัทไฮคิวได้มีการนำเข้าปลาถึง 70% เพราะวัตถุดิบภายในประเทศไม่เพียงพอ 2.อุตสาหกรรมนี้ใช้แรงงานเข้มข้น ค่าแรงไทยสูงเมื่อเทียบกับประเทศเพื่อนบ้าน อีกทั้งยังมีชาวไทยเข้าสู่ภาคแรงงานน้อยลงเรื่อยๆ

<img src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/26580997f93f48e4b20356eac2066d7b.png" alt="" />

&nbsp;
<h2>ตีตลาด CLMV เอเชียตะวันออก</h2>
สุวิทย์กล่าวว่า ตลาดส่งออกหลักของไฮคิว คือกลุ่มประเทศ CLMV ซึ่งเน้นที่ประเทศเมียนมาและลาวเป็นหลัก เนื่องจากเป็นประเทศที่มีวัฒนธรรมการรับประทานอาหารและการรับสื่อใกล้เคียงกับไทยมากที่สุด โดยไฮคิวเริ่มเปิดการขายอย่างเป็นทางการร่วมกับพันธมิตรท้องถิ่นเมื่อ 4-5 ปีก่อนและได้รับผลตอบรับอย่างดี ด้านตลาดเอเชียตะวันออก สินค้าส่งออกสำคัญคือซอสและเครื่องแกงปรุงสำเร็จ เช่น ซอสผงกะหรี่ ซอสเปรี้ยวหวาน เครื่องแกงส้ม เครื่องต้มยำ เป็นตลาดที่เติบโตตามเทรนด์การบริโภคอาหารไทยที่เป็นกระแสในประเทศดังกล่าว

อย่างไรก็ตาม การแข่งขันทางการค้า โจทย์สำคัญที่สุดคือการลดต้นทุนการผลิตให้ต่ำที่สุด ซึ่งเมื่อพิจารณาจากข้อได้เปรียบของไทยที่กำลังลดน้อยถอยลงดังกล่าว ไฮคิวจึงมีแนวคิดที่จะย้ายฐานการผลิต โดยประเทศที่มองว่าเหมาะสม คือ เมียนมา เนื่องจากเป็นประเทศที่เพิ่งอ้าแขนต้อนรับทุนต่างชาติและติดทะเลจึงมีทรัพยากรสมบูรณ์ เพียงแต่ต้องรอการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานให้พร้อมมากขึ้นและจังหวะที่เหมาะสมในการลงทุน

<img src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/48851eaadad774551ac83f988986ea8a.png" alt="" />

แม้ผ่านเส้นทางประสบการณ์กับไฮคิวเนิ่นนาน 31 ปีและเป็นหนึ่งในผู้ถือหุ้น แต่สุวิทย์ปฏิเสธความเป็นเจ้าของในบริษัท โดยยกให้ประมิตรเป็นเจ้าของตัวจริง ผู้ซึ่งดำรงตำแหน่งประธานกรรมการบริษัทในปัจจุบัน พร้อมเตรียมส่งไม้ต่อให้รุ่นสาม ได้แก่ บุตรชายและบุตรสาวทั้ง 3 คนของประมิตร คือ กิตินนท์ นวนุช และเมย์ ที่ได้เริ่มร่วมงานในฐานะกรรมการบริหารของบริษัท

“ผมไม่เคยคิดเลยว่าไฮคิวจะมาได้ถึงปีที่ 31 ถ้าใครนำประวัติของไฮคิวในปีนี้เดินทางย้อนเวลากลับไปในวันแรกที่ผมมาร่วมงานกับไฮคิว ผมคงไม่เชื่อว่า เราจะมาถึงขนาดนี้ได้” สุวิทย์กล่าวพร้อมรอยยิ้ม

<img src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/7a52a3f9601b642c8a460d03d03779e7.png" alt="" />

ภาพ: กิตติเดช เจริญพร

<hr />

<a href="https://goo.gl/hxJLvV">คลิกเพื่ออ่าน "สุวิทย์ วังพัฒนมงคล ล้ม ลุก ลุย ฉบับ "โรซ่า-ไฮคิว" ฉบับเต็มได้ในรูปแบบ e-Magazine </a>

<a href="https://goo.gl/hxJLvV"><img src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/dcf22439a02f7afaad2974119007f22c.png" alt="" /></a>
<div class="clearfix"></div>

News

Forbes lists

World

Leaderboard

Commentaries

Forbes life

Events