ข่าวสินบนข้ามชาติที่พัวพันกับรัฐวิสาหกิจชั้นนำของประเทศไทยหลายแห่ง จากการเปิดเผยของสำนักงานปราบปรามการฉ้อฉลร้ายแรงของประเทศอังกฤษ (SFO) และกระทรวงยุติธรรมของสหรัฐฯ เป็นข้อเท็จจริงที่ปฏิเสธไม่ได้ว่ามีการจ่ายสินบนในการจัดซื้อจัดจ้างของรัฐวิสาหกิจไทยเกิดขึ้นจริงและเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง เพราะผู้จ่ายได้สารภาพออกมาหมดไส้หมดพุงแล้วว่าได้จ่ายเงินสินบนจริง เหลือเพียงสิ่งที่ยังต้องพิสูจน์ต่อไปก็คือ “ใครคือผู้รับเงินตัวจริง” และจะมีการนำผู้เกี่ยวข้องมาลงโทษอย่างจริงจังและเด็ดขาดแค่ไหน

ในช่วงเวลาใกล้เคียงกัน ดัชนีภาพลักษณ์คอร์รัปชันของปี 2016 ล่าสุดที่ประกาศออกมาเดือนมกราคม คะแนนของประเทศไทยลดลงจาก 38 ในปีก่อนหน้า เหลือเพียง 35 คะแนน ขณะที่อันดับของประเทศไทยก็ร่วงจาก 76 มาอยู่ที่ 101 เท่ากับประเทศไนจีเรีย เปรู ฟิลิปปินส์ แย่กว่าประเทศเพื่อนบ้านในเอเชีย อย่าง อินโดนีเซีย จีน อินเดีย หรือแม้แต่ประเทศที่มีประเด็นอื้อฉาวเรื่องการฟอกเงินอย่างปานามา หรือประเทศที่เคยมีชื่อเสียเรื่องยาเสพติดอย่างโคลัมเบีย

<figure><img style="width: 680px; height: 453px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/4aa0677e6c38b271fafbe750c3fdddbf.png" alt="" width="680" height="453" /><figcaption> (ขอบคุณภาพจาก: Posttoday)</figcaption></figure>

ทั้งดัชนีภาพลักษณ์คอร์รัปชันที่แย่ลง และข่าวเรื่องสินบนข้ามชาติของรัฐวิสาหกิจระดับแนวหน้าหลายแห่ง ล้วนตอกย้ำว่าปัญหาธรรมาภิบาลในภาครัฐและรัฐวิสาหกิจของประเทศเราเป็นปัญหาใหญ่ จากกระบวนการทำงานที่ไม่โปร่งใส ขาดระบบการตรวจสอบ (check and balance) ที่มีประสิทธิภาพ ทำให้ผู้มีอำนาจสามารถตัดสินใจในเรื่องที่สำคัญต่างๆ โดยไม่สามารถตรวจสอบได้ ทำให้เกิดการฉ้อฉลและใช้ตำแหน่งหน้าที่แสวงหาประโยชน์ให้ตนเองและพวกพ้องอย่างไม่เกรงกลัวกฎหมาย ผลก็คือ การทุจริตคอร์รัปชันเกิดขึ้นมากอย่างกว้างขวางและต่อเนื่อง

สิ่งที่เกิดขึ้นนี้ ทำให้สังคมจำเป็นต้องเอาจริงกับปัญหาคอร์รัปชันที่หมักหมมมานานในระบบราชการ และควรใช้กรณีนี้เป็นโอกาสที่จะจัดการเรื่องคอร์รัปชันอย่างจริงจังเพื่อเป็นตัวอย่าง เพราะหากไม่มีการเปิดเผยข้อมูลเรื่องการจ่ายสินบนจากองค์กรในต่างประเทศ ก็คงจะเป็นเรื่องยากมากที่จะหาข้อมูลเกี่ยวกับกรณีการจ่ายสินบนในลักษณะนี้จนสามารถเอาคนผิดมาลงโทษได้ นอกจากนี้ รัฐบาลก็ควรใช้โอกาสนี้เพื่อแก้ปัญหาเชิงโครงสร้างของรัฐวิสาหกิจไทยไปพร้อมกัน โดยประเด็นสำคัญที่ควรดำเนินการ คือ

หนึ่ง ปรับปรุงระบบการคัดเลือกกรรมการและผู้บริหารรัฐวิสาหกิจ โดยยึดหลักความโปร่งใส และระบบคุณธรรม เพื่อให้ได้กรรมการและผู้บริหารที่มีความรู้และความสามารถ และมีกระบวนการที่ปิดช่องไม่ให้ฝ่ายการเมืองแทรกแซงด้วยการแต่งตั้งคนใกล้ชิดมารับตำแหน่งเพื่อแสวงประโยชน์จากรัฐวิสาหกิจเหมือนที่เคยมีปัญหามาแล้วในอดีต

สอง ปรับปรุงกระบวนการจัดซื้อจัดจ้างให้มีความโปร่งใส ตรวจสอบได้ โดยเฉพาะโครงการใหญ่ๆ ที่มีมูลค่าสูงและมีความเสี่ยงที่จะเกิดกรณีทุจริตคอร์รัปชัน โดยพิจารณาใช้เครื่องมือที่มีอยู่แล้ว เช่น โครงการข้อตกลงคุณธรรม (integrity pact) หรือโครงการความโปร่งใสในการก่อสร้างภาครัฐ (construction sector transparency initiative หรือ CoST) มาช่วยป้องกัน เพื่อให้มีบุคคลภายนอกเข้ามาร่วมสังเกตการณ์ในกระบวนการจัดซื้อจัดจ้างให้เกิดความโปร่งใส ทำให้การแอบทำข้อตกลงแบบ “ลับๆ” อย่างที่ผ่านมาเกิดขึ้นได้ยากขึ้น

<figure><img style="width: 680px; height: 453px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/8416a02d4dad8fd904f79c9d1abc240b.png" alt="" width="680" height="453" /><figcaption> (ขวา) จุฑามาศ ศิริวรรณ อดีตผู้ว่าการการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย (ททท.) ถูกชี้มูลความผิดโดย ป.ป.ช. ข้อหาร่ำรวยผิดปกติและรับสินบนจากผู้จัดงานเทศกาลภาพยนตร์นานาชาติกรุงเทพฯ (ที่มา: Posttoday)</figcaption></figure>

สาม ภาครัฐควรออกระเบียบให้บริษัทที่เป็นผู้ขายสินค้าให้กับหน่วยงานรัฐหรือรัฐวิสาหกิจ ต้องออกจดหมายยืนยันโดยประธานบริษัทประธานเจ้าหน้าที่บริหาร (CEO) และหัวหน้าเจ้าหน้าที่ฝ่ายการเงิน (CFO) ถึงประธานของหน่วยงานที่เป็นผู้ซื้อว่า “จะไม่ให้สินบนในการขายสินค้าดังกล่าว”

พร้อมบังคับให้บริษัทผู้ขายต้องแสดงบัญชีการใช้จ่ายทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับการขายสินค้าดังกล่าว เช่น การจ่ายค่าใช้จ่ายเพื่อความบันเทิงต่างๆ หลังการซื้อขายได้จบสิ้นลงแก่ประธานของหน่วยงานที่เป็นผู้ซื้อ และบัญชีดังกล่าวนี้ต้องส่งผ่านสำเนาไปให้กับคณะกรรมการตรวจเงินแผ่นดินไว้เป็นหลักฐาน ซึ่งบริษัทที่ให้ข้อมูลบัญชีไม่ถูกต้องจะมีความผิดทางกฎหมาย

นอกจากนี้ ควรบังคับให้มีกระบวนการสอบทานการจัดซื้อจัดจ้างที่ทำไปแล้ว โดยหน่วยงานอิสระจากภายนอก (independent audit) เพื่อตรวจสอบการจัดซื้อจัดจ้างและป้องกันการปกปิดข้อมูลโดยผู้บริหารหรือเจ้าหน้าที่การเงินของบริษัท

ทั้งหมดนี้ ถ้าลงมือกระทำจริงจังจะสามารถลดโอกาสการทุจริตในกระบวนการจัดซื้อจัดจ้างลงได้มาก แต่ปัญหาของบ้านเราก็คือ “รู้ดีว่าอะไรควรทำ แต่มักไม่ทำ” ปัญหาคอร์รัปชันจึงไม่ได้รับการแก้ไขจนถึงปัจจุบัน

&nbsp;

<img style="width: 250px; height: 296px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/d1d856c09d1fe057aa66f7fff147e3de.png" alt="" />

บัณฑิต นิจถาวร
เลขาธิการแนวร่วมปฏิบัติของภาคเอกชนไทยในการต่อต้านการทุจริต (CAC)

ถึงเวลายกเครื่องรัฐวิสาหกิจ

ในโลกยุคปัจจุบันที่ระบบเศรษฐกิจเสรีทำให้มีการแข่งขันสูงขึ้น บริษัทเอกชนที่ดำเนินธุรกรรมกับภาครัฐมักตกอยู่ในฐานะเสี่ยงที่จะถูกมองว่าอาจมีความเกี่ยวข้องกับการติดสินบน ไม่ว่าจะเป็นการติดต่อขอใบอนุญาต การเข้าร่วมในโครงการจัดซื้อจัดจ้าง ไปจนถึงการประมูลโครงการสัมปทานขนาดใหญ่ การกระทำดังกล่าวนอกจากจะส่งผลเสียโดยตรงต่อประเทศแล้ว สิ่งที่ตามมาคือความไม่เท่าเทียมในการแข่งขันทางการค้าการลงทุน

ดังนั้น ทิศทางของการต่อสู้กับการทุจริตและการให้สินบนทั่วโลกในปัจจุบัน จึงหันมาให้ความสนใจกับความเสี่ยงของบริษัทต่างๆ ในภาคเอกชนที่อาจจะตกอยู่ในฐานะผู้ให้สินบน และยังพยายามที่จะสร้างความเท่าเทียมของการบังคับใช้กฎหมายเพื่อการสร้างความเสมอภาคในการแข่งขันทางธุรกิจหรือ “Level-Playing Field” โดยประเทศมหาอำนาจที่มีอิทธิพลต่อการค้าการลงทุนระหว่างประเทศนั้น มักมีกฎหมายควบคุมนิติบุคคลของตนเพื่อไม่ให้มีการให้สินบนเจ้าหน้าที่รัฐภายในประเทศ หรือเจ้าหน้าที่รัฐต่างประเทศ

แต่ปรากฏว่าในความเป็นจริง กลับต้องพบอุปสรรคในการทำธุรกิจ โดยเฉพาะเมื่อต้องแข่งขันในต่างประเทศกับนิติบุคคลที่ไม่ได้อยู่ภายใต้การควบคุมมาตรฐานเดียวกัน ทั้งยังเสียความเชื่อมั่นที่จะร่วมลงทุนในประเทศที่กฎหมายในเรื่องดังกล่าวยังอ่อนแอตามมา

ด้วยพระราชบัญญัติประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วยการป้องกันและปราบปรามการทุจริต (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2558 ซึ่งเป็นกฎหมายต่อต้านการทุจริตฉบับใหม่ ที่กำหนดความรับผิดสำหรับนิติบุคคลที่เกี่ยวข้องกับการให้สินบนเจ้าหน้าที่รัฐ เจ้าหน้าที่รัฐต่างประเทศ และเจ้าหน้าที่องค์การระหว่างประเทศไว้ในมาตรา 123/5 โดยกฎหมายใหม่ได้ครอบคลุมถึงการกระทำของบุคคลที่มีความเกี่ยวข้องกับนิติบุคคล และได้มีการกำหนดโทษปรับที่มีมูลค่าสูง เพื่อให้รัฐได้รับการเยียวยาจากความเสียหายนั้น

ทั้งนี้ หลักการดังกล่าวได้สอดคล้องกับมาตรฐานสากลตามอนุสัญญาสหประชาชาติว่าด้วยการต่อต้านการทุจริต ค.ศ. 2003 (United Nations Convention against Corruption: UNCAC) และอนุสัญญาขององค์การเพื่อความร่วมมือและพัฒนาทางเศรษฐกิจว่าด้วยการให้สินบนแก่เจ้าหน้าที่ของต่างประเทศในการทำธุรกรรมทางธุรกิจระหว่างประเทศ ค.ศ. 1997 (OECD Convention on Combating Foreign Bribery in International Business Transaction) ซึ่งให้ความสำคัญกับการเอาผิดฝั่งผู้ให้สินบนเพื่อส่งเสริมให้ภาคเอกชนประกอบธุรกิจอย่างโปร่งใสและมีการแข่งขันอย่างเท่าเทียม อันจะส่งผลดีต่อสภาพเศรษฐกิจสังคมโดยรวมทั้งในระดับประเทศและระดับโลก

อย่างไรก็ดี กฎหมายใหม่ดังกล่าวไม่ได้กำหนดให้นิติบุคคลต้องมีความรับผิดเด็ดขาดทุกกรณีเมื่อมีผู้ที่เกี่ยวข้องกับนิติบุคคลไปให้สินบนเจ้าหน้าที่รัฐฯ โดยหากนิติบุคคลนั้นมีมาตรการควบคุมภายในที่เหมาะสมเพื่อป้องกันการให้สินบนแล้ว นิติบุคคลนั้นก็จะสามารถยกมาตรการดังกล่าวเป็นข้อต่อสู้ตามมาตรานี้ได้

ดังนั้น เพื่อสนับสนุนให้นิติบุคคลมีแนวทางในการกำหนดมาตรการป้องกันของตนเองให้สอดคล้องกับกฎหมายใหม่นี้ สำนักงานคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ (ป.ป.ช.) ได้ดำเนินการขับเคลื่อนมาตรการตามกฎหมายดังกล่าว เริ่มจากการสร้างความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับมาตรา 123/5 ตลอดจนกระตุ้นให้ภาคเอกชนร่วมแสดงความคิดเห็นต่อร่างคู่มือมาตรการการควบคุมภายในเพื่อป้องกันการให้สินบน ควบคู่ไปกับการส่งผู้แทนไปบรรยายให้ความรู้ในกลุ่มธุรกิจเอกชน ซึ่งช่วงที่ผ่านมาได้รับความสนใจเป็นอย่างมาก

ขณะนี้ ป.ป.ช. อยู่ระหว่างการจัดทำคู่มือแนวทางการกำหนดมาตรการควบคุมภายในที่เหมาะสมเพื่อป้องกันการให้สินบนเจ้าหน้าที่รัฐ ด้วยความมุ่งหวังให้นิติบุคคลทั้งหลายตระหนักถึงความสำคัญของการมีมาตรการป้องกันการให้สินบนที่มีประสิทธิภาพและสามารถใช้ได้จริงอย่างเป็นรูปธรรม เพื่อสอดส่องดูแลความประพฤติของบุคลากร รวมทั้งผู้ที่เกี่ยวข้องกับการประกอบธุรกิจของตน ซึ่งการมีมาตรการที่เหมาะสมนั้นเป็นการแก้ไขปัญหาการให้สินบนจากต้นเหตุ กล่าวคือ เป็นการป้องกันซึ่งจะช่วยสร้างความโปร่งใสให้เกิดขึ้นในองค์กรและการทำธุรกิจของนิติบุคคลนั้นเอง

ในยุคที่การพัฒนาและการแข่งขันยังดำเนินต่อไปเช่นนี้ การทำธุรกิจที่ปลอดสินบน ย่อมส่งเสริมให้เกิดความโปร่งใสและความเท่าเทียมทางธุรกิจ รวมทั้งยังเป็นการช่วยดึงดูดนักลงทุนจากต่างชาติให้เข้ามาประกอบธุรกิจกับประเทศไทยมากยิ่งขึ้น ทางสำนักงาน ป.ป.ช. หวังเป็นอย่างยิ่งว่า ทางภาคเอกชนจะตระหนักถึงความสำคัญของเรื่องนี้ และหันมาร่วมมือกับภาครัฐในการป้องกันการทุจริตติดสินบนและสร้างค่านิยมที่ถูกต้องต่อไป

<img style="width: 306px; height: 299px;" src="http://forbesthailand.com/uploads/library/9d6949550533a124a48419f047301c40.png" alt="" />
โดย
พล.ต.อ.วัชรพล ประสารราชกิจ
ประธานคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ

<hr />

<a href="http://goo.gl/fFyN78">ติดตาม Forbes Thailand ฉบับ NOVEMBER 2016 ในรูปแบบ e-Magazine</a>
<a href="https://goo.gl/fFyN78"><img style="width: 250px; height: 327px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/0204b3f8180980348e2ec4579732a69d.png" alt="" /></a>

กฎหมายต้านทุจริตยุคใหม่ สร้างธุรกิจไทยไร้สินบน

การที่คนไทยต้องเสียเวลาพูดเรื่องคอร์รัปชันกันมาก เป็นเพราะที่ผ่านมาประเทศของเราต้องเสียหาย บอบช้ำจากการโกงชาติเป็นอันมาก โดยผลของความเลวร้ายนั้นได้ทำลายโอกาสและอนาคตของคนไทยผู้สุจริตทั้งประเทศ ขณะที่มีคนฉกฉวยเอาประโยชน์ซึ่งเป็นคนเห็นแก่ได้เพียงไม่กี่คน

ในอดีตที่ผ่านมา แม้ว่าเราจะไม่อยากเห็นการโกงบ้านโกงเมือง แต่จะพูดหรือทำอะไรก็ยาก บางทีอาจเป็นเพราะต่างคนต่างไม่อยากเดือดร้อนหรือไม่รู้ว่าตนเองจะทำอะไรหรือไปร้องเรียนกับใครจึงจะเกิดผล จะหวังพึ่งรัฐบาล พึ่งนักการเมืองก็ไม่แน่ใจ ครั้นจะนั่งบ่นไปเรื่อยๆ คนที่ต้องกลุ้มใจเพราะได้รับรู้เรื่องเลวร้ายก็กลับเป็นคนใกล้ตัวของเราเอง ที่แย่หนักคือหลายคนเลือกที่จะฉกฉวยโอกาสไปรับประโยชน์หรือเข้าร่วมขบวนการโกงกับเขาเสียเองด้วยเหตุผลต่างๆ นานา อย่างที่พูดกันว่า “มีโอกาสข้าก็โกง” สุดท้ายการต่อสู้กับคอร์รัปชันจึงเหมือนเรื่องที่เป็นไปไม่ได้เลย

แต่เรื่องสำคัญแบบนี้  “ถ้าเรายอมรับ เท่ากับเรายอมแพ้” เราจึงต้องพยายามเรียนรู้เพื่อหาทางต่อสู้เอาชนะหรือควบคุมคอร์รัปชันให้เกิดขึ้นน้อยที่สุดและสร้างความเสียหายต่อเศรษฐกิจและสังคมน้อยที่สุด

วันนี้รัฐบาลได้ตอบสนองกระแสของสังคมและประกาศให้การต่อสู้กับคอร์รัปชันเป็นวาระแห่งชาติ ทำให้เราได้เห็นมาตรการ กลไกและนโยบายต่างๆ ที่ออกโดยรัฐบาล สนช. และ สปช. เช่น การจัดตั้ง ศาลอาญาแผนกคดีคอร์รัปชัน การบูรณาการการใช้งบประมาณและทรัพยากร การใช้มาตรการสร้างการมีส่วนร่วมของภาคประชาชน อย่างเช่น ข้อตกลงคุณธรรมในการจัดซื้อจัดจ้างภาครัฐและมาตรการสร้างความโปร่งใสในการก่อสร้างขนาดใหญ่ของรัฐ ยังมีการตรากฎหมายเพื่อสร้างความเข้มแข็งในการป้องกันและปราบปรามคอร์รัปชันออกมาหลายฉบับ เช่น การออก พ.ร.บ. จัดซื้อจัดจ้างการการบริหารพัสดุฯ พ.ร.บ. อำนวยความสะดวกในการออกใบอนุญาตและการปรับปรุงกฎหมายเพิ่มอำนาจให้ ป.ป.ช. เพิ่มโทษคดีโกง เพิ่มการเอาผิดทั้งผู้ให้และผู้รับ เป็นต้น

ช่วงนี้มีผลการสำรวจของสถาบันต่างๆ ออกมาสอดคล้องกันว่าสถานการณ์คอร์รัปชันในรอบสิบกว่าปีที่ผ่านมาอยู่ในขั้นเลวร้ายมาตลอด แต่สถานการณ์ได้ดีขึ้นในช่วงหนึ่งปีที่ผ่านมาและมีแนวโน้มที่ดีขึ้นอีกในอนาคต เรื่องนี้ส่วนหนึ่งน่าจะเป็นผลมาจากท่าทีเอาจริงและทุ่มเทของรัฐบาลตามที่กล่าวข้างต้น ขณะเดียวกันเราก็ได้เห็นการรณรงค์หลายๆ อย่างเพื่อสร้างการเปลี่ยนแปลงในหมู่ประชาชน เยาวชน และภาคเอกชนกันอย่างกว้างขวางและจริงจัง เช่น กระบวนการแนวร่วมปฏิบัติภาคธุรกิจเอกชนที่ประกาศตนไม่สนับสนุนการคอร์รัปชันทุกรูปแบบ โครงการปลูกจิตสำนึกในเยาวชนด้วยการบรรจุหลักสูตร “โตไปไม่โกง” ในโรงเรียนระดับประถม

<img class="img-responsive" src="/uploads/userfiles/images/2016%2002%20-%20FEB/040_bkp111014n3n.png" alt="" />
ความเปลี่ยนแปลงทั้งหมดนี้ มั่นใจได้ว่าเป็นผลของความร่วมมือจากทุกภาคส่วนของสังคมโดยแท้จริง เพราะการต่อสู้กับคอร์รัปชัน การโกงชาติ ไม่สามารถทำคนเดียวได้ ไม่ว่าจะเก่งมาจากไหนก็ตาม หากแต่เป็นเรื่องที่ทุกคนต้องร่วมกันทำ เราได้เห็นว่าประชาชนสามารถทำได้มากมายตามบทบาทและโอกาสของตน อาจเริ่มจากตระหนักรู้ในหน้าที่ ซื่อตรงต่อวิชาชีพ ไม่ยอมให้ใครเอาเงินมาซื้อศักดิ์ศรี ไม่เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนมากกว่าความเสียหายและศักดิ์ศรีของประเทศ ดังนั้น วันนี้คนไทยนอกจากตัวเองจะไม่โกงแล้ว ต้องไม่ดูดายปล่อยให้การโกงชาติเกิดขึ้นอย่างไม่รู้ไม่เห็น เพราะนั่นคือ ความเลวร้ายพอๆ กับการโกงด้วยตนเอง

ประชาชน นักธุรกิจ และคนไทยในทุกสาขาอาชีพผู้เป็นเจ้าของประเทศ ต้องทำตัวเป็น active citizen ที่กล้าลงมือกระทำเพื่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างแท้จริงและยั่งยืน แต่หากประชาชนไม่ร่วมมือ ไม่เริ่มปฏิบัติ ทำหน้าที่เป็นเพียงผู้เฝ้ามอง ผู้สนับสนุนให้กำลังใจ การเปลี่ยนแปลงแม้อาจเกิดขึ้นได้ แต่จะไม่มีวันยั่งยืน เปรียบเสมือนกับการไปรักษาโรค ต่อให้มีหมอ มียาดีขนาดไหน หากคนไข้ใจไม่สู้ ไม่กระตือรือร้น ไม่ร่วมมือ ในการรักษาให้หายย่อมเป็นไปได้ยาก และที่สำคัญอาจจะเป็นไปไม่ได้เลย

การแก้ปัญหาการคอร์รัปชัน เริ่มที่ตัวเรา ครอบครัวเรา เราต้องไม่เป็นคนโกงและไม่ยอมให้ใครโกง ไม่ปล่อยให้คนโกงมีที่ยืนในสังคม
<div>วันนี้ ใครทำอะไรได้ ขอให้ทำ อย่ารอช้า อย่าเกี่ยงให้เป็นหน้าที่ของคนอื่น  เราต้องการการมีส่วนร่วมคิด ร่วมลงมือเพื่ออนาคตที่ดีของคนไทย ก่อนที่คอร์รัปชันจะทำลายสมบัติของชาติและอนาคตของลูกหลานไทยไปมากเกินแก้ไขได้

<hr />

</div>
<img class="img-responsive" src="/uploads/userfiles/images/2016%2002%20-%20FEB/%E0%B8%9B%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%A1%E0%B8%99%E0%B8%95%E0%B9%8C.png" alt="" width="277" height="273" />
ประมนต์ สุธีวงศ์
ประธานองค์กรต่อต้านคอร์รัปชัน (ประเทศไทย)

News

Forbes lists

World

Leaderboard

Commentaries

Forbes life

Events