ความเป็นผู้นำจึงเป็นคุณสมบัติที่สัมพันธ์อ้างอิงและพึ่งพาอาศัยซึ่งกันและกัน ระหว่างผู้นำกับผู้ตาม ไม่มีสูตรสำเร็จเชิงสัมบูรณ์แน่นอนตายตัวที่เหมาะสมกับทุกกรณี
โดยปรกติอิทธิพลบารมีของผู้นำ ศรัทธาความเลื่อมใสส่วนบุคคลในตัวผู้นำเอง รวมทั้งสิ่งล่อทางการเงิน การงานหรือทางสังคม มักช่วยให้บรรลุเป้าหมายได้อย่างง่ายดายและรวดเร็วขึ้น แต่นั่นเป็นเพียงแนวทางชั่วคราว ผู้นำจึงควรอาศัยการพัฒนาความสามารถขององค์กรและความเป็นผู้นำของตนเป็นหลัก แล้วใช้อิทธิพลบารมีที่มีอยู่เป็นเครื่องช่วยเสริมสัมฤทธิ์ผลในภารกิจนั้น
