ในปี 2562 ประเทศไทยจะทำหน้าที่เป็นประธานสมาคมประชาชาติแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ (ASEAN) ซึ่งถูกจัดตั้งในช่วงสงครามเย็น โดยมีจุดประสงค์ด้านการเมืองระหว่างประเทศเป็นเป้าหมายสำคัญ
ภายหลังการสิ้นสุดสงครามเวียดนามในปี 2518 ASEAN จึงได้เปลี่ยนจุดประสงค์หลักเป็นความร่วมมือทางเศรษฐกิจ จนกระทั่งปี 2558 จึงได้จัดตั้ง ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน (AEC) ขึ้น แต่ทว่ายังไม่มีความคืบหน้าตามที่ตั้งเป้าหมายไว้ หากแต่ได้ริเริ่มนโยบายการขยายไปสู่ ASEAN +6 หรือ RCEP(Regional Comprehensive Economic Partnership) ได้แก่ สมาชิก ASEAN บวกด้วยประเทศจีน อินเดีย ญี่ปุ่น เกาหลีใต้ ออสเตรเลีย นิวซีแลนด์ ในปี 2559 โดยการริเริ่มของสหรัฐอเมริกา มีการเจรจาจัดตั้งองค์กรความร่วมมือทางเศรษฐกิจครอบคลุมถึงภูมิภาคเอเชียแปซิฟิก คือ TPP (Trans Pacific Partnership) แต่การจัดตั้ง TPP ได้สะดุดลงอย่างไม่คาดคิดเมื่อสหรัฐฯ ภายใต้ประธานาธิบดี Trump ได้ถอนตัวออก ญี่ปุ่นกับออสเตรเลียกลายเป็นผู้นำหลักแทนและปรับเปลี่ยนจาก TPP เป็น CPTPP (Comprehensive and Progressive Agreement for Trans Pacific Partnership) โดยมีสมาชิกเดิมของ TPP ยกเว้นสหรัฐฯ เข้าร่วม ประเทศไทยที่ไม่ได้เข้าร่วม TPP น่าจะพิจารณาเข้าร่วม CPTPP มิฉะนั้นอาจจะเสียเปรียบต่อเวียดนาม ซึ่งนอกจากอยู่ในกลุ่มเดิมของ TPP แล้ว ยังมีสนธิสัญญาเขตการค้าเสรี (Free Trade Agreement) กับสหภาพยุโรปด้วย ทั้ง RCEP และ CPTPP รวมทั้ง ASEAN ยังมีเป้าหมายและการดำเนินการที่ห่างไกลจากสหภาพยุโรป สำหรับประเทศไทย เป็นสมาชิกก่อตั้ง ASEAN และ RCEP และให้ความสนับสนุนมาตลอด ขณะเดียวกันรัฐบาลไทยก็ให้ความสนใจความร่วมมือด้านเศรษฐกิจในระดับอนุภูมิภาคมากขึ้น โดยเฉพาะในอนุภูมิภาคลุ่มแม่น้ำโขง ในปี 2535 โดยการริเริ่มของ ธนาคารเพื่อการพัฒนาแห่งเอเชีย (ADB) ได้มีการจัดตั้ง GMS (GreaterMekong Sub Regional Economic Cooperation) ขึ้นโดยมีสมาชิก 6 ประเทศลุ่มแม่น้ำโขง ได้แก่ จีน เมียนมา ลาว ไทย กัมพูชา และเวียดนาม ญี่ปุ่นเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ของ ADB ดังนั้น GMS ซึ่งอยู่ภายใต้การนำของประเทศญี่ปุ่น ในระยะเริ่มต้นได้เน้นเรื่อง infrastructure เป็นเรื่องสำคัญ โดยการริเริ่มเรื่องของระเบียงเศรษฐกิจ (EconomicCorridor) เพื่ออำนวยความสะดวกในเส้นทางการค้าและการลงทุน ระเบียงเศรษฐกิจที่สำคัญได้แก่ ระเบียงเศรษฐกิจตะวันออก-ตะวันตก จากเมือง Da Nang เวียดนาม ผ่านลาวที่ Savannakhet และผ่านไทยมุกดาหาร ไปสู่เมือง Mawlumyine ในเมียนมา ระเบียงเศรษฐกิจเหนือ-ใต้ เชื่อม Kunming ในจีน ผ่านประเทศลาว เข้าสู่เชียงรายในประเทศไทย นอกจากระเบียงเศรษฐกิจแล้วยังมีการก่อสร้างสะพานข้ามแม่น้ำโขง ระหว่างไทยและลาว 4 แห่ง รวมทั้งการวางแผนขยายระเบียงเศรษฐกิจตะวันออก-ตะวันตกเข้าสู่ Dawei ในเมียนมา และสร้างท่าเรือน้ำลึกที่ Dawei

คลิกอ่านบทความธุรกิจที่น่าสนใจอื่นๆ ได้ที่นิตยสาร Forbes Thailand เดือนสิงหาคม 2561 ในรูปแบบ e-Magazine
