พุ่งขึ้นหลังพลิกฟื้น AMD

เปิดเหตุผล ทำไมเกือบ 1 ใน 4 ของ "มหาเศรษฐีอเมริกา" จึงอาศัยอยู่ใน California

<h3>JPMorgan Chase &amp; Co  ธนาคารยักษ์ใหญ่ในสหรัฐอเมริกา ประกาศเตรียมสร้างศูนย์ฟินเทคในย่าน Silicon Valley เน้นพัฒนาระบบจ่ายเงินดิจิทัล ดึงดูดคนเก่งเข้าทำงาน</h3>
ศูนย์ฟินเทคของ JPMorgan เเห่งนี้จะตั้งอยู่ที่ Palo Alto รัฐเเคลิฟอร์เนีย มีกำหนดเปิดใช้อย่างเป็นทางการในปี 2020 พร้อมพนักงานกว่า 1,000 ตำเเหน่ง ด้วยมุ่งหวังให้พนักงานสามารถสื่อสารกันข้ามสายงานธุรกิจได้ง่ายขึ้น เพื่อสร้างสรรค์กิจกรรมเเละบริการใหม่ๆ

โดยเฉพาะการเพิ่มประสิทธิภาพของระบบจ่ายเงินดิจิทัลให้หน่วย Chase Merchant Services ซึ่งเป็นหน่วยที่ทำการประมวลผลการจ่ายเงินผ่านบัตรรายใหญ่ที่สุดเป็นอันดับสองของสหรัฐฯ ที่อยู่ภายใต้ JPMorgan Chase &amp; Co รวมไปถึงการให้บริการผู้บริโภคและภาคธุรกิจได้มากขึ้น ช่วยขยายฐานลูกค้าที่จะมาใช้ผลิตภัณฑ์ทางการเงินของธนาคาร เช่นเงินฝากเเละเงินกู้ ซึ่งปัจจุบันมีลูกค้าใช้โมบายเเบงก์กิ้งของบริษัทราว 47 ล้านคน

"การสร้างสถานที่ทำงานชั้นยอด เป็นกุญเเจสำคัญในการขยายธุรกิจของเราในย่านนี้ นี่คือตลาดสำคัญของเรา พร้อมกับการขยายการดำเนินงานเเละมองหาผู้มีพรสวรรค์ที่ยอดเยี่ยมในพื้นที่" Bill Wallace หัวหน้าฝ่ายดิจิทัล JPMorgan ระบุในเเถลงการณ์

JPMorgan กำลังเดินหน้าพัฒนาธุรกิจด้านการเงินดิจิทัล โดยปลายปีที่ผ่านมา Chase Merchant Services ได้เข้าซื้อ WePay บริษัทในย่าน Silicon Valley ผู้ให้บริการซอฟต์เเวร์ระบบจ่ายเงินที่เชื่อมกับเครือข่ายธนาคาร บริการลูกค้าธุรกิจขนาดเล็กกว่า 4 ล้านราย ซึ่งตอนนี้  WePay มีพนักงานทั้งหมด 275 คน เเละหากศูนย์ฟินเทคแห่งใหม่ของ JPMorgan สร้างเสร็จ พนักงานของ WePay ทั้งหมดก็จะย้ายเข้ามาทำงานในอาคารเเห่งนี้ ทั้งนี้ JPMorgan มีแผนจะจ้างพนักงานเพิ่มอีกนับร้อยคนอีกด้วย

ที่มา
<ul>
 	<li>https://www.reuters.com/article/us-jpmorgan-tech-office/jpmorgan-to-build-silicon-valley-fintech-office-idUSKCN1MT2OL</li>
 	<li>https://www.bloomberg.com/news/articles/2018-10-19/jpmorgan-to-build-a-silicon-valley-campus-for-1-000-employees</li>
</ul>
AFP Photo/SPENCER PLATT

ทุ่มพัฒนาระบบจ่ายเงินดิจิทัล JPMorgan ประกาศสร้างศูนย์ 'ฟินเทค' ใน Silicon Valley

<h2>เปิดตัวซีอีโอคนใหม่เเห่ง Instagram หลังผู้ก่อตั้งประกาศลาออก ปั้น Adam Mosseri ผู้บริหารที่ร่วมงานกับ Facebook ยาวนาน 10 ปี คุมจัดการเต็มรูปแบบ ย้ำยังเน้นดีไซน์ คงเอกลักษณ์ community</h2>
ภายหลังการลาออกของผู้ก่อตั้งเเอพพลิเคชั่นเเบ่งปันรูปภาพยอดนิยม Instagram (อินสตาเเกรม) ล่าสุดบริษัทเเม่อย่าง Facebook ประกาศเเต่งตั้งซีอีโอคนใหม่ที่จะมาคุมบังเหียนทัพใหม่ คือ Adam Mosseri หนึ่งในผู้บริหารคนสำคัญของ Facebook

โดยเมื่อ 24 กันยายนที่ผ่านมา Kevin Systrom ประธานเจ้าหน้าที่ฝ่ายบริหาร และ Mike Krieger ประธานเจ้าหน้าที่ฝ่ายเทคโนโลยี สองผู้ร่วมก่อตั้ง Instagram ประกาศว่าทั้งคู่ได้ลาออกจากตำแหน่งบริหารใน Instagram และลาออกจาก Facebook อย่างเป็นทางการเเล้ว
<ul>
 	<li><a href="http://forbesthailand.com/news-detail.php?did=2750">ผู้ก่อตั้ง Instagram ประกาศลาออกจาก Facebook แยกตัวพัฒนาโครงการใหม่</a></li>
</ul>
ล่าสุดเป็นไปตามคาดหมาย เมื่อ Facebook ส่ง Adam Mosseri มาดำรงตำเเหน่งซีอีโอคนใหม่ของ Instagram ซึ่งไม่น่าเเปลกใจมากนัก เนื่องจากเขาเคยทำหน้าที่เป็น Vice President of Product เเละดูเเลกิจการภาพรวมของ Instagram อยู่ก่อนแล้ว

สองผู้ก่อตั้ง Instagram ระบุว่า "พวกเราตื่นเต้นอย่างยิ่งที่จะมอบตำเเหน่งนี้ให้แก่ผู้นำด้านผลิตภัณฑ์ที่มีประสบการณ์การออกเเบบที่เเข็งเเกร่ง ให้ความสำคัญกับความประณีตเเละความเรียบง่าย ขณะเดียวกันก็มีความเข้าใจอย่างลึกซึ้งถึงความสำคัญของความเป็นชุมชนของ Instagram ด้วย"

<img src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/03350740c9ed3f748838267559f1e09e.jpg" alt="" />

Systrom และ Krieger ก่อตั้งอินสตาแกรมเมื่อปี 2010 ขณะกำลังเรียนอยู่ที่เรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัย Stanford หลังประสบความสำเร็จอย่างท่วมท้น ในปี 2012 สื่อสังคมออนไลน์ยักษ์ใหญ่ที่สุดในโลก Facebook เข้าซื้อกิจการในมูลค่า 1 พันล้านเหรียญสหรัฐฯ และนำ Instagram เข้าจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์ในอีกหนึ่งเดือนต่อมา และเติบโตขึ้นอย่างต่อเนื่องจนมีผู้ใช้มากกว่า 1 พันล้านคน

"หลังจากการประกาศลาออกของเรา หลายคนถามว่าเราคาดหวังให้ Instagram เป็นอย่างไรในอนาคต สำหรับเราเเล้ว สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการรักษาความเป็นชุมชนของ Instagram ในเเบบที่เราเป็น โดยเราเชื่อมั่นว่า Adam ยึดถือคุณค่าเหล่านี้เเละ Instagram จะเติบโตอย่างต่อเนื่อง"

<figure><img src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/5288da9e1832f1ebb27d780306bf456f.jpg" alt="" width="638" height="419" /><figcaption> (ซ้าย) Mike Krieger, (กลาง) Adam Mosseri (ขวา) Kevin Systrom / PHOTO CREDIT: instagram-press.com</figcaption></figure>
<h3>ดีไซเนอร์ สู่ซีอีโอ Instagram</h3>
สำหรับเส้นทางการทำงานของ Adam Mosseri เขาเติบโตนิวยอร์ก เริ่มการทำงานสายดีไซเนอร์ โดยเป็นเจ้าของบริษัทให้คำปรึกษาการออกเเบบ ก่อนเข้าเริ่มทำงานกับ Facebook มาตั้งเเต่ปี 2008

จากนั้นตลอด 10 ปี เขาย้ายมาทำงานสายพัฒนาผลิตภัณฑ์ โดยเคยรับผิดชอบโปรเจ็กต์ Facebook Mobile และฝ่าย News Feed ก่อนจะมาทำมาร่วมกับทีม Instagram ในฐานะ Vice President of Product เมื่อเดือนพฤษภาคมที่ผ่านมา จากนั้นก้าวขึ้นเป็นซีอีโอเบอร์หนึ่งในที่สุด ซึ่งจะเข้ามาดูแลการทำงานทั้งหมดของธุรกิจ พร้อมสรรหาทีมผู้บริหารชุดใหม่ รวมถึงหัวหน้าฝ่ายวิศวกรรม หัวหน้าฝ่ายผลิตภัณฑ์และหัวหน้าฝ่ายปฏิบัติการ

"สัปดาห์ที่เเล้ว Kevin เเละ Mike ได้ประกาศว่าพวกเขาจะลาออกจาก Instagram ผลจากการทำงานของพวกเขาตลอด 8 ปีที่ผ่านมาได้ทำสิ่งที่เหลือเชื่อ ด้วยการสร้างสิ่งที่ผู้คนหลงรัก ซึ่งนำมาทั้งความเพลิดเพลินเเละการเชื่อมโยงชีวิตผู้คนมากมาย ผมรู้สึกถ่อมตัวเเละตื่นเต้นกับโอกาสที่จะได้เป็นผู้นำทีม Instagram เเละขอขอบคุณพวกเขาทั้งสองที่ไว้ใจให้ผมรับช่วงต่อในสิ่งที่มีคุณค่าที่พวกเขาก่อตั้งมา ผมจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อให้ทีมงานเเละชุมชนของ Instagram ภูมิใจ"

<figure><img src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/402c3337ec77735dfd81dbce53b09209.jpg" alt="" width="643" height="453" /><figcaption> Adam Mosseri (PHOTO CREDIT: reuters)</figcaption></figure>

&nbsp;

ที่มา
<ul>
 	<li>https://instagram-press.com/blog/2018/10/01/co-founders-kevin-systrom-and-mike-krieger-announce-adam-mosseri-as-new-head-of-instagram/</li>
 	<li>https://techcrunch.com/2018/10/01/adam-mosseri-head-of-instagram/</li>
</ul>

Facebook ส่งผู้บริหารคนสำคัญ 'Adam Mosseri' นั่งซีอีโอ Instagram คนใหม่

<h2>Kevin Systrom และ Mike Krieger สองผู้ก่อตั้ง Instagram ยื่นใบลาออกจากบริษัท วงในเผยความคิดขัดแย้งกับ Zuckerberg ในการบริหาร Instagram ด้าน Systrom เปิดเผยในแถลงการณ์ว่าพวกเขากำลังเตรียมการพัฒนาโครงการใหม่</h2>
Kevin Systrom ประธานเจ้าหน้าที่ฝ่ายบริหารและผู้ร่วมก่อตั้ง Instagram แอพพลิเคชั่นแบ่งปันรูปภาพที่มีผู้ใช้มากกว่า 1 พันล้านคนทั่วโลก เปิดเผยในโพสต์บนบล็อกของ Instagram เมื่อวันจันทร์ที่ 24 กันยายนที่ผ่านมาว่า เขาและ Mike Krieger ประธานเจ้าหน้าที่ฝ่ายเทคโนโลยีและผู้ร่วมก่อตั้ง ได้สละตำแหน่งบริหารใน Instagram และลาออกจาก Facebook บริษัทแม่ของ Instagram

<figure><img src="http://forbesthailand.com/uploads/library/fb8b3ceb20ddffb76b895ef5a81f0ade.jpg" alt="" width="1080" height="583" /><figcaption> (ซ้าย) Krieger และ (ขวา) Systrom สองผู้ก่อตั้ง Instagram (PHOTO CREDIT: techcrunch.com)</figcaption></figure>

Systrom และ Krieger ก่อตั้ง Instagram ขึ้นเมื่อปี 2010 ก่อนที่ Facebook จะเทกโอเวอร์บริษัทไปในปี 2012 ด้วยมูลค่า 1 พันล้านเหรียญสหรัฐฯ สำนักข่าว Bloomberg รายงานว่า Instagram เริ่มมีส่วนสำคัญในรายได้รวมของ Facebook มากขึ้นในระยะหลัง หลังจากที่ Facebook มีประเด็นข่าวเสียหายเกี่ยวกับความปลอดภัยของข้อมูลส่วนบุคคล ข่าวปลอม และการปล่อยข้อมูลบุคคลที่นำไปใช้ในการเลือกตั้งประธานาธิบดีสหรัฐฯ นอกจากนี้ Facebook ยังมีผู้ใช้กว่า 2 พันล้านคนแล้ว ทำให้การเติบโตขึ้นทำได้ยากในแง่ของจำนวนผู้ใช้งาน

ท่ามกลางเหตุการณ์ดังกล่าว แบรนด์ Instagram ยังคงไม่ได้รับผลกระทบและเติบโตขึ้นอย่างต่อเนื่องจนมีผู้ใช้มากกว่า 1 พันล้านคน และกลายเป็นดาวรุ่งในเครือ

<figure><img src="http://forbesthailand.com/uploads/library/9e7786f046f1eb4d05741927ca7b3c87.jpg" alt="" width="768" height="511" /><figcaption> Mark Zuckerberg ประธานเจ้าหน้าที่บริหารของ Facebook</figcaption></figure>

สำนักข่าว Bloomberg ยังรายงานความคิดเห็นของผู้ที่เกี่ยวข้องในบริษัทว่า การลาออกครั้งนี้อาจเกิดจากความขัดแย้งระหว่างสองผู้ก่อตั้ง Instagram กับ Mark Zuckerberg ประธานเจ้าหน้าที่บริหารของ Facebook ซึ่งเริ่มเข้ามาบริหารการปฏิบัติงานประจำวันของ Instagram

อย่างไรก็ตาม Systrom และ Krieger ไม่ได้แถลงอย่างเป็นทางการถึงสาเหตุการลาออก แต่กล่าวในบล็อกโพสต์ว่า “พวกเราพร้อมแล้วสำหรับการขึ้นต้นบทใหม่” และ “พวกเรากำลังวางแผนที่จะหยุดพักเพื่อสำรวจความคิดสร้างสรรค์และความสงสัยใคร่รู้ของเราใหม่อีกครั้ง การสร้างสิ่งใหม่ต้องยอมถอยหลังเพื่อทำความเข้าใจสิ่งที่เป็นแรงบันดาลใจให้กับเรา และจับคู่สิ่งนั้นกับสิ่งที่โลกต้องการ นั่นคือเรื่องที่พวกเราวางแผนไว้ว่าจะทำ”

ด้านสำนักข่าว New York Times รายงานว่า Zuckerberg ออกแถลงการณ์ยกย่องทั้งสองผู้ก่อตั้ง Instagram และอวยพรให้พวกเขาโชคดี รวมถึงกำลังตั้งตารอสิ่งที่พวกเขาจะสร้างขึ้นนับจากนี้

&nbsp;
<h3>คำแถลงของ Kevin Systrom ผู้ร่วมก่อตั้งและซีอีโอ Instagram แจ้งการลาออกจากบริษัท</h3>
“Mike และผมมีความยินดีอย่างยิ่งที่ได้ร่วมงานกับ Instagram ในช่วงเวลา 8 ปีที่ผ่านมาและตลอด 6 ปีที่ได้ร่วมงานกับทีมของ Facebook เราได้เติบโตจากบุคลากรเพียง 13 คน จนปัจจุบันมีมากกว่า 1 พันคนและมีสำนักงานอยู่ทั่วโลก ซึ่งได้สร้างสรรค์ผลิตภัณฑ์ที่ชุมชนมากกว่า 1 พันล้านคนหลงรักและใช้งาน แต่พวกเราพร้อมแล้วสำหรับการขึ้นต้นบทใหม่

พวกเรากำลังวางแผนที่จะหยุดพักเพื่อสำรวจความคิดสร้างสรรค์และความสงสัยใคร่รู้ของเราใหม่อีกครั้ง การสร้างสิ่งใหม่ต้องยอมถอยหลังเพื่อทำความเข้าใจสิ่งที่เป็นแรงบันดาลใจให้กับเรา และจับคู่สิ่งนั้นกับสิ่งที่โลกต้องการ นั่นคือเรื่องที่พวกเราวางแผนไว้ว่าจะทำ

เรายังคงตื่นเต้นกับอนาคตของ Instagram และ Facebook ในหลายปีต่อจากนี้ แต่ในฐานะที่เปลี่ยนแปลงไปจากผู้นำองค์กรสู่ผู้ใช้งานสองคนในหมู่ผู้ใช้พันล้านคนของ Instagram เราจะรอคอยชมสิ่งที่บริษัทนวัตกรรมที่แสนพิเศษนี้จะทำต่อไป”

Kevin Systrom, ผู้ร่วมก่อตั้งและซีอีโอ Instagram

&nbsp;

ที่มา
<ul>
 	<li>https://www.bloomberg.com/news/articles/2018-09-25/instagram-founders-depart-facebook-after-clashes-with-zuckerber</li>
</ul>
https://instagram-press.com/blog/2018/09/24/statement-from-kevin-systrom-instagram-co-founder-and-ceo/

ผู้ก่อตั้ง Instagram ประกาศลาออกจาก Facebook แยกตัวพัฒนาโครงการใหม่

ทำอย่างไรถึงเอาชนะทั้ง WALL STREET และ SILICON VALLEY ไปพร้อมกันได้

คริสต์มาสในฝัน: ธุรกิจต้นไม้เทียมร้อยล้าน

ยักษ์ใหญ่อย่าง Craigslist มีสิทธิ์ถูกโค่น? (ตอน 2)

<h2>Glassdoor ศูนย์วิจัยด้านเศรษฐกิจตลาดแรงงาน รายงานว่า Silicon Valley ศูนย์กลางเทคโนโลยีในรัฐ California ของสหรัฐอเมริกาไม่ใช่กรุง Mecca แห่งงานด้านเทคโนโลยีอีกแล้ว เพราะงานเกี่ยวกับเทคโนโลยีได้แพร่กระจายออกจาก Silicon Valley ไปอย่างรวดเร็วและเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของอุตสาหกรรมอื่นๆ อีกมาก</h2>
แน่นอนว่า Silicon Valley คือแหล่งกำเนิดสตาร์ทอัพด้านเทคโนโลยีและจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป แต่เมืองอื่นๆ และประเทศอื่นในโลกกำลังเข้ามาร่วมเป็นตัวเลือกหนึ่งให้กับธุรกิจสตาร์ทอัพ โดยเสนอโอกาสการเติบโตและเป็นพื้นที่หยั่งรากให้แข็งแรงกับพวกเขา

รายชื่อด้านล่างนี้คือ “สถานที่ 13 แห่งที่ดีที่สุดสำหรับการพัฒนาสตาร์ทอัพ” ต่อจาก Silicon Valley แนะนำโดยสมาชิก 13 รายจาก Forbes Technology Council ประเมินจากจำนวนบุคลากรผู้มีความสามารถ (talent) ที่มีในตลาด สิทธิประโยชน์ทางการเงิน และสิทธิประโยชน์อื่นๆ ที่เกี่ยวข้อง
หมายเหตุ: Forbes Technology Council เป็นแหล่งรวมประธานเจ้าหน้าที่เทคโนโลยี (CTO), ประธานเจ้าหน้าที่ด้านเทคโนโลยีสารสนเทศ (CIO) และผู้บริหารที่ประสบความสำเร็จในธุรกิจด้านเทคโนโลยี เพื่อเสนอข้อมูลวงในที่เป็นประโยชน์แก่ผู้อ่าน Forbes
&nbsp;

1. Shanghai, จีน

<img style="width: 680px; height: 454px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/165823f5b9bc72c91330fe79f268f2ff.png" alt="" />

รายงาน Global Startup Ecosystem ฉบับล่าสุดจาก Startup Genome เพิ่งจัดอันดับเมืองหน้าใหม่ในลิสท์ของพวกเขา เมืองนั้นคือ Shanghai ซึ่งติดอันดับ 8 ใน 10 อันดับแรกเมืองที่มีระบบนิเวศดีที่สุดสำหรับสตาร์ทอัพ เป็นเรื่องที่เข้าใจได้ดี เมื่อพิจารณาจากนวัตกรรมและแหล่งเงินทุนที่ไหลเข้าตลาดเอเชียในปัจจุบัน – Artur Kiulian, Colab LA

&nbsp;

2. Toronto, แคนาดา

<img style="width: 680px; height: 455px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/3329002399003593650d072b78768b11.png" alt="" />

พื้นที่ตั้งแต่เมือง Toronto จนถึง Kitchener เป็นบ้านของสำนักงาน Google, Shopify และ RIM รวมถึงสตาร์ทอัพอีกหลายพันบริษัท ผมมองเห็น Toronto เป็นศูนย์กลางเทคโนโลยีแห่งต่อไปเพราะเมืองนี้มีนักพัฒนานวัตกรรมที่ดีที่สุดและฉลาดที่สุดของโลกที่สตาร์ทอัพสามารถเข้าถึงได้ คลื่นลูกใหม่แห่งผู้เชี่ยวชาญด้านเทคโนโลยีรวมตัวกันอยู่บริเวณทางเหนือของเมืองและโดยรอบ – Sanjay Malhotra, Clearbridge Mobile

&nbsp;

3. อิสราเอล

<img style="width: 680px; height: 454px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/113be005d65b729d404a7b53cb8ce8fb.png" alt="" />

อิสราเอลเป็นสวรรค์แห่งนวัตกรรมและเทคโนโลยี ช่วงที่ผ่านมาอิสราเอลมีความร่วมมือและแหล่งเงินทุนเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จากฝั่งตะวันออก โดยเฉพาะจากจีน ซึ่งทำให้ประเทศนี้กลายเป็นศูนย์กลางธุรกิจโลก มีสตาร์ทอัพกว่า 4,300 บริษัทเปิดดำเนินการอยู่ในอิสราเอล โดยมากกว่า 2 ใน 3 ของทั้งหมดตั้งอยู่ในวงรัศมีไม่เกิน 10 ไมล์ อัตราเช่นนั้นเป็นเพียงที่ 2 ของโลกรองจาก Silicon Valley – Ofer Garnett, YouAPPi

&nbsp;

4. Austin, สหรัฐฯ

<img style="width: 680px; height: 455px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/ab273e1a963a0a2532c9fffe1cbc1df2.png" alt="" />

Austin เป็นฮับสตาร์ทอัพไปแล้ว ไม่ใช่เพราะกระแสของบริษัทเวนเจอร์แคปิตอลเข้าถาโถม แต่เป็นเพราะสตาร์ทอัพใน Austin ต้องเรียนรู้ที่จะหยัดยืนได้ด้วยการบริหารการเงินของตนเอง ด้วยความที่การหาแหล่งทุนไม่ใช่เรื่องง่ายใน Austin ระเบียบวินัยในการบริหารของเหล่าผู้ประกอบการสตาร์ทอัพเพื่อสร้างความเปลี่ยนแปลงและสร้างรายได้กลับคืนมาจึงสำคัญและทำให้เมืองนี้เป็นสถานที่อันยอดเยี่ยมสำหรับก่อตั้งธุรกิจใหม่ – Juliette Rizkallah, SailPoint

&nbsp;

5. Phoenix, สหรัฐฯ

<figure><img style="width: 680px; height: 392px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/84ae8ba42b59f4f7b4327dd4a7d261cd.png" alt="" width="680" height="392" /><figcaption> ​(Photo Credit: HomeAway.com)</figcaption></figure>

ระเบียงเทคโนโลยีกำลังเติบโตที่นี่ท่ามกลางทะเลทราย โดยมีผู้ประกอบการดาวรุ่งรุ่นใหม่และมหาวิทยาลัยเพิ่มมากขึ้น แรงงานก็มีราคาถูกกว่า รวมถึงค่าเช่าที่ ค่าครองชีพด้วย ซึ่งทำให้แหล่งทุนที่สตาร์ทอัพได้มาจะใช้ดำเนินการได้ยาวนานขึ้น อีกทั้งบริษัทด้านเทคโนโลยีขนาดใหญ่กำลังเริ่มเปิดสาขาขึ้นใน Phoenix นั่นหมายถึงนักลงทุนที่จะติดตามมา โดยสรุปแล้ว เมืองนี้ให้ทุกสิ่งทุกอย่างได้เหมือนๆ กับ Silicon Valley ยกเว้นจำนวนประชากรที่ไม่มากเท่าและค่าครองชีพไม่แพงเท่าเท่านั้นแหละ – Chalmers Brown, Due

&nbsp;

6. The Coasts, สหรัฐฯ

<img style="width: 680px; height: 429px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/da0ea047065aa3b8b651e8275a14ad52.png" alt="" />

ระเบียงเทคโนโลยีและสตาร์ทอัพกำลังเติบโตทั่วทั้งสหรัฐอเมริกา และจุดหมายปลายทางขนาดใหญ่แห่งต่อไปคือ Los Angeles (หรือที่เรียกกันว่า Silicon Beach) และ New York (หรือ Silicon Alley) สตาร์ทอัพเติบโตขึ้นมากในเมืองชายฝั่งเหล่านี้เนื่องจากบุคลากรที่มีความสามารถรวมตัวกันอยู่ใน L.A. และ N.Y. ทั้งยังเป็นคนที่มีพื้นฐานการทำงานโดยตรงกับชุมชนเทคโนโลยี สื่อ และการลงทุน พวกเขาจึงสามารถทำงานร่วมกับแบรนด์และผู้บริโภคได้เป็นอย่างดี – Matthew Lieberman, PwC

&nbsp;

7. Santa Barbara, สหรัฐฯ

<img style="width: 680px; height: 390px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/d5f503159385b01b4d6c60ee5ab49cd8.png" alt="" />

Santa Barbara รัฐ California มีชุมชนเทคโนโลยีที่กำลังขยายตัว และต้นทุนการดำเนินงานยังต่ำกว่าเมืองที่ใหญ่กว่า นอกจากนี้ UCSB-University of California, Santa Barbara ยังผลิตบุคลากรคุณภาพออกมาทุกปี เหล่าศาสตราจารย์ด้านเทคโนโลยี ผู้ประกอบการ ถูกดึงดูดออกจาก Silicon Valley กับ L.A. มาที่นี่ เพราะไลฟ์สไตล์และคุณภาพชีวิตที่ดีกว่าด้วยสภาพแวดล้อมของ Santa Barbara ที่มีทั้งเส้นทางเดินเขาระดับโลก แหล่งผลิตไวน์ และจุดเล่นเซิร์ฟ – Christian Johan Smith, TrackR

&nbsp;

8. ตะวันออกเฉียงใต้ของรัฐ Michigan, สหรัฐฯ

<img style="width: 680px; height: 454px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/64d0049593d0f67f2ed590438c02da65.png" alt="" />

แทนที่จะพยายามเลียนแบบ Silicon Valley ภูมิภาคนี้พยายามจะสร้างศูนย์กลางเทคโนโลยีรูปแบบใหม่ พื้นที่รัศมี 45 ไมล์ (เส้นทางขับรถสั้นกว่าการขับรถข้าม Silicon Valley) ระหว่าง Detroit กับ Ann Arbor กลายเป็นสถานที่ดึงดูดสตาร์ทอัพอย่างรวดเร็ว ด้วยค่าครองชีพและค่าบริหารดำเนินการที่ต่ำกว่า เป็นจุดที่สามารถเข้าถึงแหล่งบุคลากรจากมหาวิทยาลัยชั้นเยี่ยม รวมถึงโอกาสเป็น ‘ปลาตัวใหญ่ในบ่อเล็ก’ – Raffaele Mautone, Duo Security

&nbsp;

9. Atlanta, สหรัฐฯ

<img style="width: 680px; height: 427px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/b5fe1b4e7b37d063c77b0388c33d481f.png" alt="" />

Atlanta เป็นที่ตั้งสำนักงานใหญ่ของ 18 บริษัทในลิสท์ Fortune 500 companies (บริษัทขนาดใหญ่ที่สุดของสหรัฐฯ 500 บริษัท จัดอันดับโดยนิตยสาร Fortune) เนื่องจาก Atlanta เป็นศูนย์กลางทางเทคโนโลยีที่มีค่าครองชีพในระดับที่เข้าถึงได้ และยังเป็นเมืองที่มีระบบรถไฟฟ้าใหญ่เป็นอันดับ 9 ของประเทศ นอกจากนี้ Atlanta ยังเคยเป็นหนึ่งในสถานที่ที่ดีที่สุดในการก่อตั้งธุรกิจจัดอันดับโดยนิตยสาร Forbes – Jeremy Williams, Vyudu Inc.

&nbsp;

10. Lake Of The Ozarks, สหรัฐฯ

<figure><img style="width: 680px; height: 398px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/a5f88304974923ed55afad13c564a0d1.png" alt="" width="680" height="398" /><figcaption> (Photo Credit: yelp.com)</figcaption></figure>

สถานที่ท่องเที่ยวในรัฐ Missouri แห่งนี้มีค่าครองชีพที่ถูกพอที่จะทำให้คุณไม่จำเป็นต้องมีเวนเจอร์แคปิตอลสนับสนุน และยังเป็นพื้นที่ที่ไม่มีกฎหมายผังเมืองแต่มีอินเทอร์เน็ตความเร็วสูงเชื่อมโยงด้วยสายไฟเบอร์ออพติกไว้พร้อม ดังนั้นคุณจะก่อสร้างอะไรก็ได้ที่จะทำให้ธุรกิจเติบโต รวมถึงบ้านอัจฉริยะสู่ความยั่งยืนในฝันของคุณซึ่งถ้าสร้างที่นี่จะใช้เงินทุนแค่เพียงเศษเสี้ยวของการก่อสร้างในเมืองอื่น – Thomas Griffin, OptionMonster

&nbsp;

11. Indianapolis, สหรัฐฯ

<img style="width: 680px; height: 512px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/0c1b73dbdb48b12f7d2b51edc1dbc743.png" alt="" />

บริษัทเทคโนโลยีใน Indianapolis กำลังเติบโตและมีชีวิตชีวาอย่างมาก และยังมีเรื่องราวความสำเร็จนับไม่ถ้วนถือกำเนิดขึ้นที่นี่ เมืองนี้เป็นแหล่งมหาวิทยาลัยชั้นเยี่ยม หลักสูตรการเขียนโปรแกรมที่ไม่เหมือนใคร ได้รับการสนับสนุนทั้งจากคนพื้นที่ เจ้าหน้าที่รัฐ และชุมชนเทคโนโลยีที่พร้อมจะอุปถัมภ์ค้ำจุนให้นวัตกรรมเกิดขึ้น – Jeffrey Ton, Bluelock

&nbsp;

12. Raleigh, สหรัฐฯ

<figure><img style="width: 680px; height: 249px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/63840e1c31a40ffde94fb11678b5ae01.png" alt="" width="680" height="249" /><figcaption> (Photo Credit: visitraleigh.com)</figcaption></figure>

ภาคเทคโนโลยีใน Raleigh รัฐ North Carolina เจริญรุ่งเรืองขึ้นในช่วง 2-3 ปีมานี้ และมีเจ้าหน้าที่รัฐที่ต้องการกระตุ้นให้เมืองเป็น Silicon Valley แห่งต่อไป ขณะนี้เมืองมีสตาร์ทอัพจำนวนมากและกำลังกวาดต้อนนักลงทุนเข้ามาอย่างบ้าคลั่ง ผมคิดว่าอีกไม่นานเราจะได้เห็นเรื่องราวเด็ดๆ จากที่นี่ - Arnie Gordon, Arlyn Scales

&nbsp;

13. Silicon Slopes, สหรัฐฯ

<img style="width: 680px; height: 429px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/a0adde21b41f02558034ba99537ba63f.png" alt="" />

Silicon Slopes ในรัฐ Utah กลายเป็นคู่แข่งที่เข้มแข็ง เนื่องจากมีมหาวิทยาลัยด้านการวิจัยชั้นนำอยู่ที่นี่หลายแห่ง พร้อมด้วยบุคลากรที่มีความสามารถด้านวิศวกรรม บรรยากาศการทำธุรกิจที่เป็นมิตร ค่าครองชีพต่ำ และแหล่งทุนที่กำลังเพิ่มมูลค่าขึ้นเรื่อยๆ ส่งเสริมให้พื้นที่บริเวณ Salt Lake City มีสิ่งแวดล้อมที่เหมาะกับการเริ่มต้นและเติบโตของธุรกิจ – Timothy Chaves, Zipbooks Online Bookkeeping Services

&nbsp;
แปลและเรียบเรียงจาก Where’s the Next Silicon Valley? โดย Forbes Technology Council

เมืองใดที่จะเป็น Silicon Valley แห่งต่อไป?

<h2>สองผู้ก่อตั้งที่เรียนไม่จบมหาวิทยาลัยจะไม่สามารถหาแหล่งเงินทุนใน Silicon Valley ได้ แต่ปัจจุบันพวกเขากลับกลายเป็นเจ้าของ Chewy หนึ่งในธุรกิจเว็บไซต์อี-คอมเมิร์ซเอกชนรายใหญ่ที่สุดในอเมริกา</h2>
เดือนธันวาคม 2012 Ryan Cohen มีความจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องหาเงินมาขยายกิจการบริษัท Chewy ซึ่งเป็นธุรกิจสตาร์ทอัพจำหน่ายผลิตภัณฑ์สำหรับสัตว์เลี้ยงที่ก่อตั้งมาได้หนึ่งปี โดย Cohen ซึ่งลาออกจากมหาวิทยาลัยก่อนจบการศึกษา

สี่ปีต่อมา Chewy ก็กลายเป็นบริษัทอีคอมเมิร์ซเอกชนที่ใหญ่ที่สุดและเติบโตเร็วที่สุดในประเทศสหรัฐอเมริกา ซึ่งตั้งเป้าที่จะทำรายได้ให้ได้ 900 ล้านเหรียญสหรัฐฯ ในปี 2016 และมากกว่า 1.5 พันล้านเหรียญ ในปี 2017 Cohen ซึ่งนำกลยุทธ์การให้บริการลูกค้าอันยอดเยี่ยมของ “ร้านค้าออนไลน์ Zappos” มาเป็นแม่แบบ เขาจัดพนักงานจำนวน 416 คนจากพนักงานของ Chewy ทั้งหมด 3,400 คนมาทำหน้าที่รับโทรศัพท์และตอบข้อความโดยแบ่งการทำงานออกเป็นกะตลอด 24 ชั่วโมง

“เราต้องการเป็นผู้ค้าปลีกผลิตภัณฑ์สำหรับสัตว์เลี้ยงอันดับ 1 ของโลก”ซึ่งไม่ใช่เรื่องง่าย เนื่องจาก Chewy ยังไม่สามารถทำกำไรได้ ประกอบกับการที่บริษัทได้ใช้เงินจำนวนมหาศาลเพื่อดึงดูดลูกค้า ดังนั้นจึงยังบอกไม่ได้ว่าบริษัทจะมีกำไรเมื่อใด

Cohen มีพ่อแม่เป็นครูและผู้นำเข้าเครื่องแก้วตั้งใจแน่วแน่มาตั้งแต่เป็นเด็กแล้วว่าสักวันหนึ่งจะต้องเป็นเจ้าของธุรกิจให้ได้ เมื่ออายุ 15 ปี Cohen ค้นพบความมหัศจรรย์ของการตลาดแบบตัวแทนซึ่งก็คือการเก็บค่าธรรมเนียมสำหรับการส่งต่อลูกค้าไปยังเว็บไซต์อี-คอมเมิร์ซต่างๆ Cohen มีความสามารถมากจนทำเงินได้หลายพันเหรียญต่อเดือน

สำหรับ Michael Day หุ้นส่วนทางธุรกิจคนสำคัญ ร่วมงานกับ Cohen และในปี 2011 ทั้งคู่ได้ทุ่มเงินส่วนตัว 150,000 เหรียญ เริ่มต้นทำธุรกิจจำหน่ายเครื่องประดับผ่านระบบออนไลน์ใน Florida แต่หลังจากที่ทั้งสองมีโอกาสได้ไปงานแสดงสินค้าที่ Miami ก็ได้พบความจริงว่ายังมีอีกหลายอย่างที่พวกตนต้องเรียนรู้เกี่ยวกับอัญมณีและโลหะมีค่า รวมถึงรู้ตัวว่าพวกตนไม่ได้มีความหลงใหลในธุรกิจนี้อย่างจริงจัง ในเวลาต่อมา Cohen เกิด “ปิ๊ง” ไอเดียในการทำธุรกิจใหม่ในขณะที่กำลังซื้ออาหารให้ Tylee สุนัขพันธุ์ poodle ขนสีแอปริคอทตัวจิ๋วของตน โดยทั่วไปแล้ว พ่อแม่ที่รักสัตว์เลี้ยงเหมือนลูกจะยอมจ่ายไม่อั้นเพื่อซื้ออาหารคุณภาพเยี่ยมให้กับสัตว์เลี้ยงของตน โดยเฉพาะอย่างยิ่งอาหารที่ทำจากส่วนผสมที่เป็นอาหารของคน

Cohen และ Day เทขายเครื่องประดับในสต็อกของตนในราคาต่ำกว่าทุน ถอนเงินเพิ่มจากบัญชีส่วนตัวของแต่ละคน และเปลี่ยนเว็บไซต์จำหน่ายเครื่องประดับเป็น Chewy.com และเริ่มต้นจำหน่ายผลิตภัณฑ์จากตัวแทนจำหน่าย ทั้งคู่ได้พบศูนย์บริการและกระจายสินค้าภายนอกแห่งหนึ่งที่ Easton รัฐ Pennsylvania และเริ่มดำเนินงานในช่วงปลายปี 2011 ด้วยการจำหน่ายอาหารสุนัขและอาหารแมว รวม 50 แบรนด์ โดยตั้งราคาจำหน่ายผ่านระบบออนไลน์เท่ากับราคาขายของคู่แข่ง รวมถึงให้ส่วนลดพิเศษกับลูกค้าที่สั่งซื้อสินค้าเป็นครั้งแรกด้วย ถึงแม้ว่า Cohen และ Day จะรับโทรศัพท์ลูกค้าด้วยตัวเองตลอด 24 ชั่วโมงโดยไม่รับเงินเดือน Chewy ก็ยังขาดทุนอยู่ดี อย่างไรก็ตาม Chewy ก็มียอดขายเพิ่มขึ้นเป็น 26 ล้านเหรียญในสิ้นปี 2012

ถึงแม้ Cohen จะยังไม่ประสบความสำเร็จใน Silicon Valley แต่ Chewy ก็ได้รับความสนใจจาก Volition Capital ใน Boston ปลายปี 2013 Volition ลงทุนใน Chewy เป็นจำนวนเงิน 15 ล้านเหรียญ เงินทุนที่ได้มานี้ช่วยให้ Cohen สามารถเดินหน้าธุรกิจได้เต็มสูบ Cohen ตัดสินใจที่จะบริหารศูนย์บริการและกระจายสินค้าเอง ถึงแม้ว่าตัวเขาและ Day ซึ่งปัจจุบันนี้ดำรงตำแหน่งประธานเจ้าหน้าที่ฝ่ายเทคโนโลยีจะไม่มีความรู้เกี่ยวกับการบริหารคลังสินค้าเลย ในการเฟ้นหาพนักงานที่มากประสบการณ์ Chewy ได้เชื้อเชิญพนักงานหลายร้อยคนของ Amazon มาร่วมงานผ่าน LinkedIn และในที่สุดก็ได้ว่าจ้างพนักงานจำนวน 100 คนจากคนกลุ่มดังกล่าว กลางปี 2014 Chewy ได้เปิดศูนย์บริการและกระจายสินค้าซึ่งมีพื้นที่ 600,000 ตารางฟุตใน Mechanicsburg รัฐ Pennsylvania

การแข่งขันในธุรกิจนี้เป็นไปอย่างดุเดือดเริ่มจากคู่แข่งอย่าง Amazon ลำดับต่อมาได้แก่ Jet.com ซึ่งเป็นเว็บไซต์อี-คอมเมิร์ซจำหน่ายสินค้าแบบขายส่ง โดย Wal-Mart ได้ซื้อกิจการ Jet.com ไปเมื่อปีที่แล้วในราคา 3.3 พันล้านเหรียญ และได้เริ่มจำหน่ายสินค้าสำหรับสัตว์เลี้ยง โดยขายสินค้าบางอย่างแบบยกลังในราคาถูกกว่าที่ Chewy จำหน่าย รวมถึง Petco และPetSmart ซึ่งมีรายได้อยู่ที่ 4 พันล้านเหรียญ และ 7 พันล้านเหรียญ ตามลำดับก็ยังคงเป็นคู่แข่งที่มีความชำนาญพิเศษในการขายปลีกสินค้าสำหรับสัตว์เลี้ยง

อย่างไรก็ตาม Cohen กล่าวว่าตนมีความเชื่อมั่นว่าในที่สุดแล้วยอดขายผลิตภัณฑ์สำหรับสัตว์เลี้ยงผ่านอี-คอมเมิร์ซจะมีส่วนแบ่งอย่างน้อย 50% จากยอดขายผลิตภัณฑ์สำหรับสัตว์เลี้ยงทั้งหมด และเชื่อว่า Chewy จะสามารถทำรายได้ได้มากกว่า 5 พันล้านเหรียญ ภายในปี 2020 Cohen กล่าวว่า “เราจะขยายธุรกิจให้ได้ตามเป้า ถึงแม้ว่าตอนนี้เราจะไม่ได้เป็นเบอร์หนึ่งก็ตาม”

<hr />

<a href="http://goo.gl/kkiaJt">คลิกอ่าน "โฮ่งทีหลังดังกล่าว" ฉบับเต็ม ได้ที่ Forbes Thailand ฉบับ เมษายน 2560 ในรูปแบบ e-Magazine</a>

<img src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/8b0b2b9aeabc084e54cf4ef4888dc65e.png" />

โฮ่งทีหลังดังกว่า

<h2>บริการการโอนเงินต่างค่าสกุลระหว่างบุคคลกลายเป็นอาวุธใหม่ในสงครามชิงตลาดเงินแห่งอนาคต และเหล่าบรรดายักษ์ใหญ่แห่ง Silicon Valley ต่างมั่นใจว่า Transferwise สตาร์ทอัพมูลค่า 1,000 ล้านเหรียญสหรัฐฯ ต้องมาวินในสมรภูมินี้แน่</h2>
ถึงเวลาแล้วที่ประเทศเล็กๆ ในรัฐบอลติกซึ่งมีประชากร 1.3 ล้านคนแห่งนี้ฝากอนาคตของประเทศไว้กับการพัฒนาสู่การเป็นโรงบ่มเพาะเทคโนโลยี จนได้ธุรกิจดาวรุ่งแจ้งเกิด สำหรับเอสโตเนียแล้ว Käärmannกับ Hinrikus ก็คงจะไม่ต่างอะไรกับ Mark Zuckerberg และ Jeff Bezos

นอกจากนี้พวกเขายังมีนักลงทุนระดับหัวแถวคอยให้การสนับสนุนเพื่อรองรับกระแสในประเทศ อาทิ Peter Thiel ก็เป็นนักลงทุนคนแรกๆ ใน TransferWise เช่นเดียวกับ Richard Branson ขณะที่ Andreessen Horowitz อัดฉีดเงินลงทุนเพิ่มเติมให้อีก 58 ล้านเหรียญในปีที่แล้ว ทำให้ Käärmann กับ Hinrikus สามารถเพิ่มจำนวนพนักงานเป็น 600 คน

พวกเขาจำเป็นต้องใช้แรงงานและแรงเงินมากมายขนาดนั้นจริงๆ เพราะในการสร้างแพลตฟอร์มโอนเงินโดยตรงระหว่างบุคคล เช่น โอนเงินข้ามสกุลเงินผ่านช่องทาง Skype นั้น เท่ากับเป็นการเปิดศึกกับธนาคารเกือบทุกแห่งทั่วโลก รวมถึงขาใหญ่ที่เปิดให้บริการมายาวนานอย่าง Western Union ด้วย

“ผมมีความคิดแย้งขึ้นมาว่า การเคลื่อนย้ายเงินไม่ควรจะต้องมีค่าใช้จ่ายอะไรมากมายขนาดนั้น”Käärmann กล่าว “จริงๆ มันก็เหมือนกับแค่คุณเคลื่อนย้ายอิเล็กตรอนไปทั่วนั่นแหละครับ” นั่นคือทฤษฎีมูลค่าพันล้านเหรียญเลยทีเดียว

เอสโตเนียได้รับฉายา Silicon Valley แห่งรัฐบอลติก โดยมีมีต้นเรื่องมาจากการกดขี่ของอดีตสหภาพโซเวียตนั่นเองควบคุมการเรียนการสอนวิชาปรัชญาและสังคมศาสตร์ เหล่านักเรียนนักศึกษาต้องหันมาเรียนวิชาคอมพิวเตอร์กับเทคโนโลยีสารสนเทศเป็นหลัก ในที่สุด ในปี 1989 กำแพงเบอร์ลินล่มสลาย หลังจากนั้น 2 ปี เอสโตเนียก็ได้รับเอกราช ถัดมาอีก 3 ปี โปรแกรมท่องอินเทอร์เน็ตที่มีชื่อว่า Netscape ถือกำเนิดขึ้นเอสโตเนียซึ่งมีความเฉลียวฉลาดและพูดภาษาในตระกูล Uralic ที่ใกล้เคียงกับภาษาฟินแลนด์

เมื่อครั้งยังเป็นนักศึกษาวิชาวิทยาศาสตร์คอมพิวเตอร์ในประเทศของตน Käärmann กลายเป็นจุดสนใจหลังจากที่เขาสร้าง Yahoo Finance เวอร์ชั่นบอลติกและสแกนดิเนเวีย ซึ่งต่อมาได้กลายเป็นหน่วยที่ปรึกษาด้านการเงินและธนาคารให้กับ Deloitte ในลอนดอน และที่นี่เอง Käärmann ได้พบกับ Hinrikusเพื่อนโปรแกรมเมอร์ที่ทุ่มเทเวลามากมายให้กับการสร้างเว็บไซต์สมัยเรียนปริญญาตรี

พวกเขาทั้งสองปิ๊งไอเดียขึ้นมาในปี 2007 ระหว่างที่ทั้งคู่อาศัยในลอนดอนในฐานะชาวต่างชาติ เนื่องจากธนาคารคิดค่าธรรมเนียมการทำธุรกรรมและบวกค่าแลกเปลี่ยนสกุลเงิน ทำให้ทั้งคู่ ซึ่งต้องโอนเงินข้ามสกุลเงินอยู่บ่อยๆ นั้นต้องสูญเงินไปบางส่วน

วิศวกรซอฟต์แวร์ชาวเอสโตเนียทั้ง 2 จึงคิดทางออกง่ายๆ ขึ้นมาวิธีหนึ่ง คือ Hinrikus จะโอนเงินยูโรจากบัญชีธนาคารในเอสโตเนียของตัวเองมาเข้าบัญชีเอสโตเนียของ Käärmann ขณะเดียวกัน Käärmann ก็จะโอนเงินปอนด์จากบัญชี HSBC ในอังกฤษของตัวเองไปเข้าบัญชีธนาคาร Lloyds ของ Hinrikus วิธีการนี้ทำให้พวกเขาไม่ต้องเสียค่าธรรมเนียมโอนเงินระหว่างประเทศหรือสูญเสียเงินไปกับอัตราแลกเปลี่ยนด้วย เนื่องจากพวกเขาใช้อัตราแลกเปลี่ยนที่แท้จริง หรือที่เรียกว่าอัตรากลาง (midmarket rate)

ต่อมาไม่นาน พวกเขาเริ่มใช้ Skype ในการสนทนาผ่านชาวเอสโตเนียคนอื่นๆ ที่ต้องการแลกเปลี่ยนสกุลเงินด้วยวิธีการนี้ด้วยเช่นกัน ในที่สุดพื้นที่แลกเปลี่ยนเงินตราทาง Skype ก็พัฒนามาเป็น TransferWiseในปี 2011 Hinrikus กับ Käärmann ลาออกจากงานและต้องใช้เงินของตัวเองลงทุน ก่อนที่จะสามารถระดมทุนตั้งต้นได้ 1.3 ล้านเหรียญสหรัฐฯ อีก 1 ปีต่อมา Thiel นำระดมทุนรอบใหม่ได้อีก 6 ล้านเหรียญ และในปี 2014 Branson ก็ร่วมลงทุนในรอบระดมทุนครั้งหนึ่งซึ่งได้เงินมา 26 ล้านเหรียญ ณ วันนี้ TransferWise ระดมทุนผ่านการร่วมลงทุน (VC) ได้ 91 ล้านเหรียญเข้าไปแล้ว

TransferWise มีวิธีการทำงานอย่างไรน่ะหรือ อันที่จริงแล้ว การโอนเงินคือการใช้ระบบจับคู่ของบริษัทในลักษณะนี้เท่ากับว่า เงินแทบจะไม่ได้เคลื่อนย้ายข้ามประเทศเลย ปัจจุบันเงิน 750 ล้านเหรียญที่ TransferWise โยกย้ายในแต่ละเดือนในเวลานี้ โดยมีผู้ใช้บริการรับส่งเงินในประมาณ 60 ประเทศรวมแตะหลัก 1 ล้านคนเป็นที่เรียบร้อยแล้ว หรือคิดเป็นการทำธุรกรรมราว 500 รายการ

ในระยะสั้น คู่แข่งตัวจริงคือ Western Union กับ MoneyGram สำหรับ Western Union มีรายได้ 300 ล้านเหรียญจากการโอนเงินผ่านเว็บไซต์และแอพพลิเคชั่น อีกทั้งยังมีสาขาและตู้บริการ 600,000 แห่งทั่วโลกเป็นกำลังหนุนสำคัญ ในการที่จะคว้าชัยชนะในการแข่งขันให้ได้นั้น TransferWise จะต้องมีการเชื่อมโยง (ซึ่งจริงๆ แล้วเราพบว่า การส่งเงินผ่านช่องทางของบริษัทแห่งนี้ง่ายกว่าแอพพลิเคชั่นของ Western Union เสียอีก) และราคาที่ดีกว่า

เมื่อมองในระยะยาวกว่านั้น TransferWise เผชิญความเสี่ยงที่มีความเป็นไปได้ยิ่งกว่า เนื่องจากเทคโนโลยีหลักเพื่อการโอนเงินของบริษัทนั้นพัฒนาขึ้นมาตั้งแต่ยุค 1990 สวนทางกับ Blockchain ซึ่งเป็นเทคโนโลยีที่ใช้งานกับ Bitcoin ที่มีความชาญฉลาดมากกว่าและมีศักยภาพพอที่จะเปลี่ยนโฉมหน้าการทำธุรกรรมทั้งในระดับธุรกิจและส่วนบุคคลได้เลย

นั่นแปลว่า หนุ่มเอสโตเนียนทั้ง 2 จะต้องเร่งพัฒนาโดยเร็ว Hinrikus กับ Käärmann กำลังทำงานอย่างหนักเพื่ออนาคต ซึ่งเทคโนโลยีของพวกเขาจะสามารถดำเนินการจ่ายเงินได้โดยทันที พวกเขาจะสามารถโอนเงินระหว่างสหราชอาณาจักรกับยูโรโซนในเวลาเพียง 17 วินาที ขณะที่การโอนเงินออกจากสหรัฐฯ อาจจะใช้เวลานานกว่าเพราะว่ากฎหมาย Dodd-Frank Act ระบุว่า ลูกค้ามีเวลายกเลิกได้ภายใน 30 นาที

&nbsp;

เรื่อง: SAMANTHA SHARF เรียบเรียง: ปาริชาติ ชื่นชม

<hr />

<a href="http://goo.gl/WtgACX">คลิ๊กอ่าน "โอนเงินข้ามแดนยุคใหม่ ต้นตำหรับเดียวกับ SKYPE" ฉบับเต็มได้ที่ Forbes Thailand ฉบับ AUGUST 2016 ในรูปแบบ e-Magazine</a>
<a href="http://goo.gl/WtgACX"><img src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/94742b79a37358f34d2263e45ceebcc0.png" alt="" width="240" height="316" /></a>

โอนเงินข้ามแดนยุคใหม่ ต้นตำหรับเดียวกับ SKYPE

สยายปีกแบบฉายเดี่ยว

<h2>Philz Coffee ร้านกาแฟที่เติบโตจากตลาดเล็กๆ ในเขต Mission ของ San Francisco กลายมาเป็นกาแฟร้านโปรดของ Mark Zuckerberg และกำลังอยากจะต่อกรกับ Starbucks</h2>
เรื่อง: RYAN MAC เรียบเรียง: เอมวลี อัศวเปรม

เมื่อ Mark Zuckerberg และ Priscilla Chan แต่งงานกันในปี 2012 พวกเขาจัดงานอย่างเงียบเชียบ ด้วยความหวังที่จะหลีกเลี่ยงกองทัพสื่อที่จะมาร่วมงานพร้อมคำเชิญอย่างเป็น ทางการ พวกเขาใช้พื้นที่สวนหลังบ้านที่ Palo Alto มลรัฐ California ต้อนรับแขกราว 100 คน ในปาร์ตี้ที่ Zuckerberg บอกว่าจะเป็นงานเลี้ยงเพื่อเซอร์ไพรส์ Chan หลังจบการศึกษาแพทย์ ทุกคนที่มาที่บ้านในบ่ายวันเสาร์นั้น รวมทั้งพ่อแม่ของทั้งคู่ ต่างก็อึ้งไปตามๆ กันเมื่อเห็น Chan ในชุดลูกไม้และหัวเรือใหญ่ของ Facebook ในชุดสูทสีกรมท่า ที่ว่าทุกคนนั้นเว้นก็เพียง Phil และ Jacob Jaber

ใน ฐานะผู้จัดหากาแฟ Philz Coffee จาก San Francisco เป็นอีกทางเลือกนอกไปจาก Starbucks พ่อลูกคู่นี้เป็นหนึ่งในคนไม่กี่คนที่ได้รับความไว้วางใจให้ปกปิดความลับ สำคัญของ Silicon Valley ในวันงาน พวกเขาเสิร์ฟเครื่องดื่มที่เป็น signature ของทางร้าน ซึ่งเป็นที่ชื่นชอบของแขกเหรื่อขนาดที่ว่า Zuckerberg เชิญพวกเขาไปร่วมรับประทานอาหารมื้อสายฉลองหลังพิธีวิวาห์ในวันถัดมา

เป็นเวลาหลายปีที่ San Francisco เก็บ Philz เป็นความลับของตัวเอง ในปี 2002 Philz Coffee เริ่มต้นจากร้านกาแฟเล็กๆ ในตลาดย่าน Mission District ของตระกูล Jaber ซึ่งปัจจุบันกลายเป็นย่านดังของเมืองที่เรียกว่า Bay Area ด้วยสูตรกาแฟซึ่งถูกอกถูกใจมหาชนของเมืองที่ประชากรชนชั้นกลางกำลังเพิ่ม ขึ้นอย่างรวดเร็ว ในขณะที่แบรนด์กาแฟท้องถิ่นระดับพรีเมียมผุดขึ้นมากมายในชุมชนเมือง ของอเมริกา Philz ถูกวางตำแหน่งให้สามารถท้าทายแบรนด์อย่าง Starbucks และยังสามารถหลีกเลี่ยงอาการหัวสูงที่มักถูกนำมาเชื่อมโยงกับสิ่งที่เรียก กันว่ากาแฟ “คลื่นลูกที่สาม” ทุกวันนี้ที่ Philz นักธุรกิจเข้าแถวนาน 15 นาที ร่วมกับนักดับเพลิงและช่างประปา รอกาแฟ Jacob’s Wonderbar หรือ Mint Mojito ใส่น้ำแข็ง

ทางร้านไม่มีเครื่องดื่มที่ชงจากเอสเปรสโซ่ แต่ที่โด่งดังคือกาแฟเข้มคาเฟอีนอย่าง Tesora กาแฟคั่วสูตรพิเศษที่ Phil ใช้เวลาปรุงนานเจ็ดปีด้วยการคั่วในระดับกลาง (medium roast) คุณจะไม่พบอุปกรณ์ชงกาแฟหรูหราอย่างร้านกาแฟชงมือ เมล็ดกาแฟจะถูกคั่วตามคำสั่งลูกค้า ใส่ลงในเครื่องชงแบบกรวย จากนั้นเทน้ำร้อน 205 องศาลงไป จะได้กาแฟรสเยี่ยม แต่สนนราคานั้นไม่ถูก กาแฟแก้วเล็กๆ ของที่นี่ราคาสูงเกือบเป็นสองเท่าของ Starbucks นักดื่มที่เป็นแฟนกาแฟของ Philz บอกว่าความคุ้มค่าอยู่ที่ประสบการณ์หรือสิ่งที่พ่อลูกเรียกว่า “บ้านคุณยาย” กับรสชาติกาแฟที่ถูกปาก

เครื่องดื่มที่ Philz ต่างจากกาแฟสูตรสำเร็จของ Starbucks รวมไปถึงกาแฟสุดฮิตขวัญใจชาวฮิปสเตอร์ที่ Blue Bottle เพราะที่ Philz มีมนต์เสน่ห์ของร้านอย่างโซฟาที่ไม่เข้าชุดกัน ตลอดจนกาแฟแต่ละแก้วที่ให้รสชาติต่างกัน เมื่อบาริสต้าเติมครีมและน้ำตาลทรายแดงตามความต้องการของลูกค้า “ชิมให้แน่ใจว่ามันสมบูรณ์แบบ” บาริสต้าบอกก่อนจะยื่นเครื่องดื่มมาให้ รายละเอียดเช่นนี้สร้าง “ความเชื่อมโยงทางอารมณ์” ให้กับลูกค้า Jacob ซีอีโอวัย 29 กล่าว “เรามองตัวเองว่าทำธุรกิจกับคนมากกว่าธุรกิจกาแฟ”

ใน วัย 60 Faisal “Phil” Jaber เล่าว่าเขาเปิดร้านจำหน่ายเครื่องดื่มแอลกอฮอล์และผลิตภัณฑ์เนื้อสัตว์บนหัว มุมถนนสาย 24 ตัด Folsom ในปี 1976 หลังอพยพมาจากเมือง Ramallah ในเขต West Bank ได้เจ็ดปี ตลอดสามทศวรรษถัดมา ภายใต้หมวกปีกกว้างกับหนวดดกหนาอันเป็นสัญลักษณ์ประจำตัว เขาปักหลักยึดอาชีพขายบุหรี่ วิสกี้ และไข่ ในย่านที่อยู่อาศัยของชาวละติน

ตลอดเวลานั้น ความหลงใหลในกาแฟของเขาไม่เคยเสื่อมคลาย เมื่อครั้งเป็นเด็กชาวปาเลสไตน์วัยแปดขวบ เขาเดินขายเมล็ดกาแฟตามบ้านและใช้เวลาในช่วงบ่ายกับญาติๆ ซึ่งเป็นเวลาที่คุณยายของเขาจะชงกาแฟตุรกีให้ดื่มกัน วันไหนไม่ค่อยมีลูกค้า เขาจะอยู่ที่ร้านทดลองสูตรกาแฟ รวมทั้งเทคนิกการชงกาแฟ เขาเริ่มเสิร์ฟกาแฟ Java ให้ลูกค้าในปี 2002 กาแฟที่ชงแก้วต่อแก้วด้วยปริมาณผงกาแฟบดมากเป็นสามเท่าของกาแฟทั่วๆ ไป และนี่เริ่มเป็นที่โจษขาน จนเริ่มเห็นคนมาต่อคิวซื้อกาแฟ กระทั่งปี 2003 หลังวิกฤตฟองสบู่ dot.com ยอดขายของชำและเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ตกต่ำลง Phil เปลี่ยนร้านของเขาเป็นร้านกาแฟเต็มรูปแบบ

เมื่อปี 2005 Jacob ลูกชายคนเล็กสุดจากทั้งหมดสามคน เข้ามาช่วยงานของพ่อเต็มเวลาแบบไม่ค่อยเต็มใจนัก Jacob เพิ่งออกจากวิทยาลัยหลังจากเรียนไปได้ไม่กี่เดือน แต่เขาก็ไม่อยากมาทำงานเป็นคนถูพื้น “ร้านนี้มีพื้นที่แค่ 1,400 ตารางฟุต แต่ผมอยากทำอะไรที่ใหญ่กว่านั้น” เขาบอก เขาชวนพ่อให้ขยายร้าน จนราวต้นปี 2009 พวกเขาสามารถมีร้านเพิ่มขึ้นอีกสามสาขาใน San Francisco และอีกหนึ่งใน Palo Alto

นับเป็นจังหวะการขยายธุรกิจที่พอเหมาะพอเจาะ อุตสาหกรรมเทคโนโลยีกำลังเริ่มก่อร่างสร้างตัวใน San Francisco และ Philz กลายมาเป็นแหล่งชุมนุมของบรรดานักศึกษาและโปรแกรมเมอร์ทั้งหลาย

เห็นได้ชัดว่าคนในวงการเทคโนโลยีมีส่วนช่วยให้ Philz เติบโต Jacob นำแนวคิดของพ่อมาต่อยอดเป็นธุรกิจที่ Forbes ประมาณการรายได้ไว้ที่ปีละ 50 ล้านเหรียญ นั่นหมายความว่าแต่ละสาขาจะสร้างรายได้ต่อปีโดยเฉลี่ยกว่า 1.7 ล้านเหรียญ มากกว่า Starbucks ซึ่งอยู่ที่ 1.2 ล้านเหรียญเท่านั้น ปีที่แล้วบริษัททำยอดขายเติบโตถึงร้อยละ 60 บริษัทบอกว่าสาขา 29 แห่งของ Philz ใน Bay Area และ Los Angeles สามารถทำกำไรด้วยตัวเอง อย่างไรก็ดี ครอบครัว Jaber กล่าวว่าปีที่แล้ว Philz ขาดทุนเพราะนำเงินไปลงทุนในโรงงานคั่วเมล็ดกาแฟใน Oakland มูลค่า 4 ล้านเหรียญ แต่ไม่เปิดเผยว่าขาดทุนเป็นเงินเท่าไหร่

Philz ขายส่งเมล็ดกาแฟทาง Twitter และ Salesforce และยังเปิดร้านใกล้กับบริษัท Apple ซึ่งพนักงานมีคำย่อสำหรับช่วงพักกินกาแฟว่า WFP หรือ “Working from Philz” Zuckerberg เปิดร้านให้ในบริเวณบริษัทของ Facebook และไม่คิดค่าเช่า Jacob ตระหนักดีว่า Philz ไม่ใช่บริษัทเทคโนโลยี แต่เป็นที่รู้กันดีว่าเขาส่งข้อความหา Jack Dorsey ซีอีโอของ Twitter เพื่อขอคำแนะนำ เขายังจ้างคนให้ออกจาก Apple มาช่วยพัฒนาโปรแกรมฝึกทักษะพนักงาน ขึ้นในบริษัท และระดมทุนร่วมลงทุนได้ 30 ล้านเหรียญ

ปีนี้ Philz วางแผนจะเปิดร้านเพิ่มอีกสองแห่งใน Washington D.C. ซึ่งจะเป็นบททดสอบครั้งแรกว่า กลยุทธ์ที่เน้นการบริการของร้านจะประสบความสำเร็จนอกรัฐ California หรือไม่ Jacob วาดแผนไว้ว่าจะขยายสาขาใน New York และ Boston และตั้งเป้าสาขา 1,000 แห่งทั่วประเทศ รวมทั้งต้องการ “ขัดจังหวะ” อุตสาหกรรมกาแฟ เขาเลือกจะเริ่มที่ Washington D.C. ก่อนเพราะค่าเช่าที่ค่อนข้างถูก ประกอบกับประชากรกลุ่มมิลเลนเนียลกำลังเพิ่มขึ้น

<hr />

<a href="http://goo.gl/kz7T2r">คลิ๊กอ่าน "กาแฟถ้วยโปรดของชาว Silicon Valley" Forbes Thailand ฉบับ MAY 2016 ในรูปแบบ E-Magazine</a>
<a href="http://goo.gl/kz7T2r"><img class="img-responsive" src="http://forbesthailand.com/uploads/userfiles/images/MAY%202016/160504072354ejtu.png" alt="" width="248" height="328" /></a>

กาแฟถ้วยโปรดของชาว Silicon Valley

เมื่อดูจากสถานการณ์โดยรวมของบริษัทต่างๆ ใน Silicon Valley แล้ว Fitbit ไม่น่าจะอยู่รอดได้เลย เพราะบริษัทเริ่มต้นจากการขายอุปกรณ์ gadget สวมใส่เพื่อติดตามการทำกิจกรรมต่างๆ ในขณะที่กิจการ startup ที่ผลิต hardware ส่วนใหญ่ กำลังอยู่ในภาวะยากลำบากในการหาเงินทุน แต่ในตอนเริ่มต้น เจ้าของทั้งสองขายสินค้าไม่ออกสักชิ้นและไม่รู้เสียด้วยซ้ำว่าควรตั้งราคา ที่เท่าไร ยิ่งไปกว่านั้น ในปีที่แล้ว Apple ก็ยังคลอดนาฬิกา smartwatch ออกมาซึ่งทำให้ผู้ผลิตสินค้าเทคโนโลยีประเภทสวมใส่ (wearable) กระเจิดกระเจิงไปตามๆ กัน

แต่ Fitbit กลับยังยืนอยู่ได้อย่างมั่นคง และยังคงรักษาแชมป์ในแง่จำนวนยอดจำหน่ายอุปกรณ์ประเภทนี้เอาไว้ได้ ในขณะที่ James Park และ Eric Friedman ซึ่งเป็นผู้ร่วมก่อตั้งสามารถระดมทุนได้ถึง 841 ล้านเหรียญจากการขายหุ้น IPO ซึ่งถือเป็นหนึ่งในดีลที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดในปี 2015 โดยคาดว่าบริษัทจะมีกำไรสุทธิถึง 215 ล้านเหรียญจากยอดรายได้ 1.8 พันล้านเหรียญในปี 2015 ซึ่งเพิ่มขึ้นจากปี 2014 ถึงเท่าตัว

แม้รายได้และกำไรจะเติบโตอย่างแข็งแกร่ง แต่ความเสี่ยงก็ยังมีอยู่ เพราะส่วนแบ่งตลาดของบริษัทในสินค้าประเภท wearable หดลงจาก 33% เหลือ 22% ในปีที่แล้ว จากการที่ Apple และ Xiaomi ของจีนนำสินค้าของตนออกวางตลาด เพราะ smartwatch ของ Fitbit รุ่น Surge ราคา 250 เหรียญที่ไฮเทคที่สุดแล้วยังห่างชั้นจาก Apple Watch หรือ Samsung Gear อีกไกล นักวิเคราะห์คาดว่าผู้บริโภคมีแนวโน้มที่จะหันไปใช้นาฬิกาที่ทำอะไรได้ มากกว่าแค่การนับก้าว และเมื่อถึงที่สุดแล้ว อุปกรณ์เพื่อติดตามกิจกรรมด้านสุขภาพก็น่าจะไปกองอยู่ก้นลิ้นชักเก็บถุงเท้า หลังจากใช้งานไปได้แค่ไม่กี่เดือน

<img class="img-responsive" src="http://forbesthailand.com/uploads/userfiles/images/2016%20march/063_461255707.png" alt="" />

แต่ Fitbit ก็ยังอยู่ได้เพราะได้อานิสงส์จากตลาด corporate wellness ซึ่งเป็นตลาดที่ไม่ค่อยโดดเด่นเท่าไหร่ ทั้งนี้นายจ้างอเมริกันประมาณ 80% มีการจัดสรรงบประมาณเพื่อกิจกรรม อย่างเช่น การให้เงินอุดหนุนค่าสมัครเป็นสมาชิกฟิตเนส หรือ จัดกิจกรรมการแข่งขันกีฬาเพื่อส่งเสริมให้พนักงานมีสุขภาพแข็งแรง โดย Fidelity Investments ประเมินว่ามีการใช้งบในส่วนนี้เฉลี่ย 693 เหรียญต่อพนักงานหนึ่งคน และ Fitbit ก็มุ่งเป้าไปที่งบก้อนนี้ตั้งแต่วันแรกที่บริษัทเริ่มวางจำหน่ายสินค้าในปี 2009 และคาดว่าในปีนี้จะกวาดเงินจากนายจ้างนับพันๆ รายในสหรัฐฯ ได้ถึง 180 ล้านเหรียญ ซึ่งจะทำให้กลุ่มลูกค้าบริษัทกลายเป็นกลุ่มที่เติบโตเร็วที่สุดของ Fitbit โดยมีบริษัทอเมริกันขนาดใหญ่มากกว่า 70 บริษัทที่สั่งซื้ออุปกรณ์จาก Fitbit เป็นจำนวนมากเพื่อให้พนักงานใช้ อาทิ Barclays ซึ่งจะช่วยอุดหนุนค่าซื้อ Fitbitให้กับพนักงาน 75,000 คน ผู้ผลิตอุปกรณ์ wearable เจ้าอื่นอย่างเช่น Jawbone และ Misfit ก็ขายอุปกรณ์ให้กับนายจ้างในตลาดนี้เช่นกัน แต่ยังสู้ Fitbit ไม่ได้

จุดเริ่มต้นของ Fitbit นั้นย้อนหลังไปถึงเช้าวันที่อากาศหนาวเหน็บในเดือนพฤษภาคมที่ San Francisco ในปี 2006 เมื่อ Park ซึ่งเป็นหนึ่งในผู้ร่วมก่อตั้งต้องยืนตัวสั่นทนสู้กับความหนาวเพื่อต่อคิว ซื้อเกมส์ Nintendo Wii และเมื่อเขานำเกมส์ที่ซื้อมากลับไปที่บ้านก็ต้องตะลึงกับการจัดส่วนผสมอย่าง ลงตัวระหว่างเซ็นเซอร์ที่ซับซ้อนกับการเชื่อมต่อแบบง่ายๆ ตรงไปตรงมาซึ่งทำให้ทั้งเด็กและคนแก่สามารถใช้งานได้อย่างง่ายๆ

ในตอนนั้น เขารีบโทรศัพท์ไปหา Eric Friedman ซึ่งเป็นหุ้นส่วนของเขาในกิจการ startup ก่อนหน้านี้ “ผมมีไอเดียดีๆ” สำหรับจะสร้างเครื่องนับก้าวซึ่งมีทั้งความซับซ้อนและสามารถใช้งานได้ง่าย เหมือนกับเครื่อง Wii โดยทั้งสองบินไปเจอกันที่ญี่ปุ่น ซึ่งมีการใช้งานเครื่องนับก้าวอย่างแพร่หลาย เพื่อทำการสำรวจว่าคนที่นั่นใช้เครื่องนับก้าวกันอย่างไร ต่อมาในปี 2008 Friedman ได้ซื้อกล่องไม้เล็กๆ และติดตั้งแผงวงจรไว้ข้างในซึ่งถือเป็นอุปกรณ์ต้นแบบของ Fitbit

หลายเดือนต่อมา หลังจากที่เริ่มวางจำหน่าย Fitbit Tracker ราคา 99 เหรียญ Park และ Friedmanก็ได้รับโทรศัพท์จาก Vickie Lee ซึ่งเป็น vice president ฝ่ายบุคคลจากบริษัทผลิตเซมิคอนดัคเตอร์ Tokyo Electron ที่มีสำนักงานในเมือง Austin รัฐ Texas เธอกำลังอยู่ระหว่างการวางแผนโครงการดูแลพนักงานของบริษัทเป็นครั้งแรก ดังนั้นบริษัทของเธอจึงควักเงิน 120,000 เหรียญเพื่อซื้อ Tracker ให้พนักงานของบริษัทคนละเครื่อง

<img class="img-responsive" src="http://forbesthailand.com/uploads/userfiles/images/2016%20march/063_517694690.png" alt="" />

นักวิจัยของ Fitbit กำลังทำงานกันอย่างหนักเพื่อหาวิธีใหม่ๆ ในการที่จะติดตามภาวะสุขภาพ โดยเมื่อถามถึงความเป็นไปได้ของการที่จะสร้างเครื่องที่มีเซ็นเซอร์สำหรับ ติดตามระดับน้ำตาลในเลือด เพื่อเจาะเข้าไปสู่ตลาดของผู้ที่ป่วยเป็นโรคเบาหวาน Shelton Yuen หัวหน้าแผนก R&amp;D ซึ่งทีมงานของเขาสร้างเซ็นเซอร์สำหรับวัดการเต้นของชีพจรจากม่านตาได้สำเร็จ ก็เพียงแค่บอกว่า “ไม่มีความเห็น” เท่านั้น ใครจะไปรู้ว่าบางทีคนที่จะสามารถแก้ปัญหายากๆ ได้อาจเป็นคนที่อยู่เหนือความคาดหมายของเราก็ได้

&nbsp;

เรื่อง: Parmy Olson เรียบเรียง: พิษณุ พรหมจรรยา

<hr />

<a href="http://goo.gl/5KbXgP">คลิ๊กอ่าน "ทำงานออฟฟิศ ไม่ฟิตไม่ได้" ฉบับเต็มได้ที่ Forbes Thailand ฉบับ MARCH 2016 ในรูปแบบ E-Magazine</a>
<a href="http://goo.gl/5KbXgP"><img class="img-responsive" src="http://forbesthailand.com/uploads/userfiles/images/2016%20march/cover-forbes-march2016-re.jpg" alt="" width="344" height="450" /></a>

ทำงานออฟฟิศ ไม่ฟิตไม่ได้

<h2>CEOคนใหม่ของ Ford บริษัทผู้ผลิตรถยนต์ที่ประสบความสำเร็จสูงสุดของอเมริกาต้องหาหนทางอยู่รอดสำหรับการทำธุรกิจในอนาคต ซึ่งจะต้องเผชิญกับสภาพการแข่งขันที่ดุเดือดทั้งจากคู่แข่งเดิมที่ไม่มีทีท่าว่าจะอ่อนแรง รวมทั้งคู่แข่งใหม่อย่าง Apple Google และ Uber</h2>
หนึ่งในการเข้ามาพลิกฟื้นตลาดรถยนต์รุ่น Lincoln ถือเป็นภารกิจเร่งด่วนของ Fields วัย 54 ปี ซึ่งเข้ามารับตำแหน่ง CEO ต่อจาก Alan Mulally ในเดือนกรกฎาคม ปี 2014 ตลาดรถยนต์หรูมีส่วนแบ่งกำไรสูงถึง 1/3 ของอุตสาหกรรมรถยนต์ ดังนั้นการที่ Ford ไม่มีรถยนต์หรูระดับพรีเมียมที่สามารถครองใจผู้ใช้รถ ย่อมหมายถึงการที่บริษัทพลาดโอกาสในการทำรายได้ก้อนโต คิดเป็นมูลค่าหลายพันล้านเหรียญสหรัฐฯ

หลังจากรับตำแหน่ง CEO แห่ง Ford สามเดือนต่อมา Fields ได้ไปปรากฏตัวที่ Silicon Valley เพื่อแสดงวิสัยทัศน์เกี่ยวกับอนาคตของโลกยานยนต์ในอีกมุมหนึ่งที่ฉีกแนวอย่างมาก โดยเขาพูดถึงสภาพการจราจรที่ติดขัดและปัญหามลภาวะที่ทำให้ผู้คนเกิดความรู้สึกเข็ดขยาดที่จะซื้อรถยนต์ส่วนตัวเพื่อใช้งาน “เราต้องยอมรับว่ามีหลายเมืองที่สภาพไม่เอื้ออำนวยสำหรับการขับขี่รถยนต์ส่วนตัวไปทำงาน” Fieldsพูดพร้อมกับแสดงภาพกลุ่มรถจักรยานยนต์ไฟฟ้าที่สามารถพับเก็บได้แบบเดียวกับมีดพับ รวมถึงสามารถเสียบชาร์จไฟจากด้านหลังรถยนต์ ซึ่งเพิ่มทางเลือกให้เจ้าของรถยนต์ในการจอดรถทิ้งไว้และขี่จักรยานไฟฟ้าที่มีฟังก์ชั่นรองรับการเชื่อมต่อกับแอพพลิเคชั่นบนสมาร์ทโฟน ทำให้คุณสามารถค้นหาเส้นทางและข้อมูลข่าวสารแบบเรียลไทม์ ต่อไปยังจุดหมายปลายทางในกรณีที่สภาพการจราจรไม่เอื้ออำนวย

Fields ต้องชูวิสัยทัศน์ทั้งสองแบบในการขับเคลื่อน Ford ไปสู่ยุคสมัยแห่งการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่แบบที่ไม่เคยปรากฏมาก่อนในประวัติศาสตร์โลกยานยนต์ ภารกิจเร่งด่วนอีกชิ้นของเขา คือ การปกป้องธุรกิจหลักของ Ford จากคู่แข่งที่เพิ่งฟื้นตัวอย่าง General Motors และ Fiat Chrysler Automobiles ในขณะเดียวกันเขาก็ต้องเตรียมพร้อมรับมือกับผู้เล่นหน้าใหม่ที่ใช้ประโยชน์จากนวัตกรรมในการพลิกโฉมการทำธุรกิจอย่าง Google, Tesla, และ Apple ดูเหมือนว่าการรวมกลุ่มคนหัวกะทิจาก Silicon Valley เข้ากับบริษัทประกอบรถยนต์จากเมือง Detroit เป็นสิ่งที่ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ หากบริษัทผู้ผลิตรถยนต์เก่าแก่ที่มีอายุ 112 ปี ต้องการปรับเปลี่ยนองค์กรให้เข้ากับบริบททางสังคมที่เปลี่ยนแปลงไปได้สำเร็จ มาตรฐานการดำรงชีวิตของผู้คนทั่วโลกที่นับวันมีแต่จะสูงขึ้นสะท้อนให้เห็นถึงกำลังซื้อรถยนต์ส่วนตัวที่จะเพิ่มสูงขึ้นในอนาคต

Ford ยังคงเดินหน้าผลิตรถยนต์ รถบรรทุก และรถยนต์อเนกประสงค์ แม้จะเล็งเห็นถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไปในอนาคต และถ้าบริษัทต้องการอยู่รอดต่อไปอีก 100 ปี คงถึงเวลาที่บริษัทต้องกำหนดตำแหน่งของตัวเองเสียใหม่โดยการไม่เป็นเพียงแค่บริษัทผู้ผลิตรถยนต์อีกต่อไป แต่จะต้องพัฒนาองค์กรไปสู่การเป็นผู้ให้บริการโมบิลิตี้ในโลกอนาคตที่ยานยนต์สามารถสื่อสารระหว่างกันและสังคมมีการพัฒนาไปสู่การใช้ระบบคมนาคมขนส่งร่วมกัน

การพยายามรักษาสมดุลระหว่างการทำธุรกิจรูปแบบเก่าและการทำธุรกิจรูปแบบใหม่เป็นเรื่องที่เสี่ยงอยู่พอสมควร Fields รู้ดีว่าอะไรจะเกิดขึ้นถ้าบริษัทมุ่งเอาแต่เดินหน้าการทำธุรกิจด้วยกลยุทธ์รูปแบบใหม่โดยไม่สนใจการทำธุรกิจรูปแบบเดิม โดยงานของ Fields คือ การทำให้คนในองค์กรเข้าใจว่านวัตกรรมรูปแบบใหม่จะเข้ามาช่วยเสริมธุรกิจหลักให้ดีขึ้นได้อย่างไร

ปัญหาที่ Fields ต้องประสบถือว่าหนักหนาสาหัสกว่ายุคสมัยของ Alan Mulally อดีต CEO คนก่อน Mulally เคยเป็นผู้บริหารของ Boeing คงไม่ผิดถ้าจะบอกว่า Mulally เป็นคนโชคดีในเรื่องจังหวะเวลา กิจการที่เจริญก้าวหน้าส่วนหนึ่งของ Ford เกิดจากการที่คู่แข่งของบริษัทตกอยู่ในสภาพล้มลุกคลุกคลาน “The Great Depression” ทั้ง GM และ Chrysler ต่างต้องยื่นคำขอล้มละลายในปี 2009 ในขณะที่ปีถัดมา Toyota ต้องเผชิญกับวิกฤตอันหนักหน่วงจากการเรียกคืนรถยนต์จำนวนมากที่มีปัญหา และในปี 2011 Honda และบรรดาบริษัทผู้ผลิตรถยนต์สัญชาติญี่ปุ่นต้องเผชิญกับความเสียหายอย่างหนักจากภัยแผ่นดินไหวและคลื่นยักษ์สึนามิ ในทางตรงกันข้าม Fields เพิ่งเข้ามารับตำแหน่ง CEO เมื่อปี 2014 ที่ผ่านมาในขณะที่คู่แข่งของบริษัทกำลังฟื้นตัวจากวิกฤติ

Fields นั้นมีปัญหาเฉพาะหน้าที่ต้องจัดการอีกหลายเรื่อง ปัญหาจากวิกฤติเศรษฐกิจโลก โดยเฉพาะอย่างยิ่งวิกฤติเศรษฐกิจที่กำลังเกิดขึ้นในแดนมังกรจากการที่ Ford ได้ลงทุนเงินจำนวนมหาศาลในประเทศจีนเพื่อจะไล่ทันคู่แข่ง

ภาพแนวโน้มที่ Fields มองว่าจะเกิดขึ้นในสังคมโลกนับจากนี้ไปอีกประมาณ 10-15 ปี มีอยู่ด้วยกันทั้งหมด 4 เรื่อง ซึ่งเป็นเรื่องที่ทำให้เขาหนักใจอยู่ไม่น้อย ซึ่งแน่นอนว่ามันมีผลต่อการกำหนดแผนธุรกิจระยะยาวของบริษัทในอนาคตด้วย โดยหนึ่งในนั้นเป็นเรื่องกระแสชุมชนเมือง ปัจจุบันเมืองใหญ่ที่มีประชากรอาศัยอยู่มากกว่า 10 ล้านคนมีจำนวนทั้งสิ้น 28 เมือง แต่คาดว่าในปี 2030 จำนวนเมืองใหญ่จะเพิ่มสูงขึ้นเป็น 41 เมือง แต่อย่างที่ Bill Ford ประธานกรรมการบริหารของบริษัทและทายาทผู้สืบทอดกิจการของตระกูลได้พร่ำเตือนมาโดยตลอดในช่วงหลายปีที่ผ่านมา คือ โลกใบนี้ไม่มีพื้นที่มากพอที่จะรองรับรถยนต์ปริมาณมหาศาลแบบนั้นได้

Fields ได้ศึกษาการทำธุรกิจของบริษัทอื่นๆ อย่างเช่น McDonald’s ด้วยเช่นกัน โดยเขาตั้งใจว่าจะไม่ทำผิดซ้ำรอยในสิ่งที่บริษัททั้งสองแห่งเคยทำพลาดในอดีต “หากสิบปีก่อน McDonald’s รู้ว่าผู้คนในสังคมจะหันมาให้สำคัญกับกระแสการบริโภคเพื่อสุขภาพและเห็นว่าพ่อแม่เด็กในยุคนี้ระมัดระวังเรื่องอาหารการกินของบุตรหลานมากขนาดไหน McDonald’s อาจจะวางตำแหน่งตัวเองไม่ใช่อย่างที่เราเห็นในทุกวันนี้ และบริษัทคงไม่ต้องวิ่งตามหลัง Chipotles ซึ่งวางตำแหน่งตัวเองเป็นร้านอาหารที่พิถีพิถันในการคัดสรรวัตถุดิบชั้นเลิศมาปรุงอาหาร”

เช่นเดียวกับบริษัทผู้ผลิตรถยนต์รายอื่น Ford ได้ตัดสินใจเปิดสำนักงานที่ Silicon Valley เพื่อจะได้มีเวลาขลุกตัวอยู่กับวัฒนธรรมสตาร์ทอัพ โดยเมื่อช่วงต้นปีที่ผ่านมา บริษัทได้เริ่มการทดลองด้านโมบิลิตี้ทั้งหมด 25 โครงการทั่วโลก การทดลองซึ่งกินระยะเวลา 6 เดือนไล่ตั้งแต่โครงการ car-sharing ในประเทศอินเดีย ซึ่งล่าสุด Ford ได้กำหนดโครงการที่บริษัทวางแผนจะทำทั้งหมด 3 เรื่อง ได้แก่ จักรยานไฟฟ้าแบบพับได้ บริการจอดรถและแบ่งปันรถเพื่อใช้งานที่มีชื่อว่า GoDrive และโครงการสำหรับเจ้าของรถยนต์ Ford ในการให้บุคคลอื่นยืมรถยนต์ไปใช้งาน โครงการทั้งหมดที่กล่าวมาอยู่ระหว่างการทดสอบในกรุง London

ในฐานะนักเรียนวิชาประวัติศาสตร์ Fields อาจจะได้เรียนรู้สุดยอดเคล็ดวิชาจาก Henry Ford ผู้ก่อตั้งบริษัท ซึ่งไม่ได้มีเป้าหมายแค่การสร้างยนตรกรรมที่สะกดทุกสายตา แต่ Ford ปรารถนาให้สังคมจารึกผลงานที่เขาได้สร้างขึ้น ในปี 1952 บริษัทได้ลงโฆษณาชิ้นหนึ่งในหนังสือพิมพ์ Saturday Evening Postโดยพาดหัวว่า “Opening the Highways to All Mankind” ซึ่งเป็นรูปของสมาชิกในครอบครัวหนึ่งขณะยืนมองดูภูมิทัศน์ที่เป็นหุบเขาและมีรถยนต์วิ่งแล่นผ่านไปมา โดยภาพพื้นหลังของโฆษณาชิ้นดังกล่าวเป็นรูปโรงงานผลิตรถยนต์ของ Ford

Fields กล่าวว่า “Henry Ford เชื่อว่าธุรกิจที่ดีสร้างผลิตภัณฑ์ที่ยอดเยี่ยมและสร้างผลตอบแทนที่ยั่งยืน แต่เขาได้พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าธุรกิจที่ยิ่งใหญ่นั้นสร้างสิ่งทั้งหมดที่กล่าวมา รวมถึงสร้างสรรค์โลกใบนี้ให้ดีขึ้นกว่าเดิม”

&nbsp;

เรื่อง: Joann Muller เรียบเรียง: ชนกานต์ อนันตคุณากร

<hr />

<a href="http://goo.gl/TZk7tr">คลิ๊กอ่าน "ขุนพล Ford คนใหม่" ฉบับเต็มได้ที่ Forbes Thailand ฉบับ JANUARY 2016 ในรูปแบบ E-Magazine</a>
<a href="http://goo.gl/TZk7tr"><img class="img-responsive" src="http://forbesthailand.com/uploads/userfiles/images/2016%2001-Jan/cover---on-web-link-e-book.jpg" alt="" width="218" height="287" /></a>

ขุนพล Ford คนใหม่

<h2>แสงแดดอันอบอุ่นสาดส่องเข้ามาในออฟฟิศของ Under Armour ณ มหานครนิวยอร์ก ออฟฟิศที่ตกแต่งราวกับฟิตเนสแต่คราคร่ำไปด้วยดีไซเนอร์รุ่นใหม่เดินกันขวัก ไขว่ เสื้อและกางเกงวิ่งสีสันฉูดฉาดโทนนีออนแขวนเต็มราวตามออฟฟิศ Kevin Plank ในวันนี้หล่อเนี้ยบด้วยชุดสูท bespoke สีเทา</h2>
เรา มาพูดคุยกับเขาถึงเรื่องอนาคตของแอพพลิเคชั่นการออกกำลังกายแห่งอนาคต รวมทั้งนาฬิกาและสายรัดข้อมือที่ช่วยเรื่องการติดตามสุขภาพ และอย่างที่เขาทำอยู่บ่อยๆ Plank กำลังพูดบลัฟคู่แข่ง โดยบอกว่า เทคโนโลยีแทบทุกอย่างในท้องตลาดเป็นอะไรที่น่าเบื่อและไร้ประโยชน์ ซึ่งถูกสร้างขึ้นโดยคนที่เข้าไม่ถึงแฟชั่นใน Silicon Valley เขาหัวเราะเบาๆ ในลำคอให้กับนักพัฒนาเทคโนโลยีที่อุทิศให้กับแฟชั่นแต่เข้าไม่ถึงมันจริงๆ “ซานฟรานซิสโก คือหนึ่งในเมืองแห่งการแต่งกายยอดแย่ของโลกแบบไม่มีใครเทียบได้...ไม่มีใครแต่งตัวกันเลยหรือไงนะ?”

สำนักงานใหญ่ของ Under Armour ใน Baltimore ตั้งอยู่ห่างไกลจากศูนย์กลางที่นิยมเทคโนโลยีแบบสวมใส่ได้ แต่ตลาดนี้โตเร็วกว่าเสื้อผ้ากีฬา มีการประมาณตัวเลขยอดขายโดยรวมของแอพฯ สุขภาพบนมือถือและ gadget ว่าจะทะลุ 1.2 แสนล้านเหรียญ ในปี 2020 ทั้งนี้ Plank หว่านเงินจำนวน 150 ล้านเหรียญซื้อแอพฯ ออกกำลังกาย MapMyFitness ในเดือนพฤศจิกายน 2013 และเดือนกุมภาพันธ์ปีนี้ ก็ทุ่มเงิน 475 ล้านเหรียญซื้อ MyFitnessPal แอพฯ ช่วยนับแคลอรี่ และ 85 ล้านเหรียญซื้อแอพฯ ออกกำลังกายสัญชาติยุโรป Endomondo ด้วยจำนวนผู้ใช้กว่า 62 ล้านคนที่เข้าใช้แอพฯ นี้อย่างน้อยเดือนละครั้ง ทำให้ปัจจุบัน Under Armour เป็นผู้ครอบครองแพลตฟอร์มดิจิทัลที่เกี่ยวกับสุขภาพรายใหญ่สุดของโลก

สำหรับ Plank นั้นการกวาดซื้อแอพฯ เข้ามานั้นก็เพื่อทำให้คนออกกำลังกายมากขึ้น และซื้อเสื้อผ้าและรองเท้าเพิ่มขึ้น นี่คือสิ่งที่มหาเศรษฐีวัย 43 ปีคนนี้ยึดถือเสมอโดยไม่สนใจคำสบประมาทของผู้อื่นและสร้าง Under Armour ขึ้นเป็นบริษัทผู้จัดจำหน่ายเครื่องแต่งกายกีฬารายใหญ่สุดอันดับ 2 ของสหรัฐฯ รองจาก Nike โดยมีราคาหุ้นพุ่งสูงขึ้น 16 เท่าจากราคาที่ขายให้กับประชาชนทั่วไปเป็นครั้งแรกเมื่อปี 2005 ยอดขายในปีนี้น่าจะไม่ทิ้งห่างจาก 4 พันล้านเหรียญเท่าไรนัก จากตัวเลขเป้าหมายที่เคยแถลงไว้ 7.5 พันล้านเหรียญภายในปี 2018 มีกำไรทบต้นเพิ่มสูงขึ้น 21% จาก 4 ปีก่อน และยังมีการเติบโตของ Under Armour ในตลาดต่างประเทศรออยู่ข้างหน้า

เมื่อเทียบกับการไล่ตาม Nike แล้ว เทคโนโลยีด้านกีฬานี้เป็นเรื่องที่ยาก ในเดือนมกราคม Under Armour เปิดตัวแอพฯ ด้านสุขภาพสำหรับตรวจวัดการออกกำลังกายและการนอนหลับชื่อว่า “Record”ซึ่งทำงานร่วมกับ gadget อื่นๆ ที่บริษัทจำหน่ายอยู่และได้รับเสียงตอบรับเป็นอย่างดี แต่เนื่องจากอยู่ท่ามกลางแอพฯ คู่แข่งอีกหลายร้อยแอพฯ ในตลาด จึงทำให้จำนวนผู้ดาวน์โหลดไม่สูงนัก ซึ่ง Plank ตั้งความหวังว่า สถานการณ์จะเปลี่ยนไปหลังจากที่แอพฯ เวอร์ชั่นใหม่จะออกสู่ตลาดราวต้นปี 2016 โดยแอพฯ จะผลักดันยอดขาย gadget ต่างๆ โดย Plank ยอมรับว่า “เราก้าวล้ำไปข้างหน้ามากกว่าที่ผมเคยใฝ่ฝันไว้”

ตลาดโดยรวมอาจไปไกลกว่าที่เขาเคยคาดหวังไว้ Apple รายงานว่ามียอดขายนาฬิกาเพียง 3-4 ล้านเรือน ส่วน Fitbit ก็สร้างยอดขายอุปกรณ์ตรวจวัดการออกกำลังกายได้มากกว่า 20 ล้านชิ้น ทางด้าน Jawbone ก็เลื่อนการเปิดตัวสายรัดข้อมือรุ่นล่าสุดออกไป และยังมีชื่อเสียงเรื่องพังบ่อยๆ และทุกรายต่างต้องต่อสู้กับการเอาชนะผู้บริโภคขี้สงสัย “ผมลองมาหมดแล้ว” Plank บอกพร้อมกับถอดเสื้อแจ็กเก็ตออกเพื่อโชว์ข้อมือที่ว่างเปล่า “ผม คิดว่าอุปกรณ์ของทุกรายยังมีปัญหาในเรื่องการใช้ได้จริง อุปกรณ์เหล่านี้บอกว่า เมื่อวานนี้คุณเดิน 8,000 ก้าว แต่ไม่ได้บอกว่าคุณต้องทำอะไรต่อ” เขาพูดพร้อมกับย่นหน้าผาก แม้แต่ซอฟต์แวร์ตรวจวัดสุขภาพโปรแกรมล่าสุดจาก Apple “ก็ไม่น่าเชื่อถือพอ” เขากล่าว

จุดเปลี่ยนเกิดขึ้นในปี 1999 เมื่อ Plank ซื้อพื้นที่โฆษณาครึ่งหน้าในราคา 12,000 เหรียญในนิตยสาร ESPN ซึ่งนำไปสู่ยอดขาย 1 ล้านเหรียญในปีนั้น ต่อมาในปี 2000 รายได้แตะ 5 ล้านเหรียญ และเพิ่มเป็น 20 ล้านเหรียญ ในปี 2001 และ 50 ล้านเหรียญในปี 2002 ความสำเร็จของเขาเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องตลอด 2 ทศวรรษจากนั้น โดยที่เขาไม่ให้ความสำคัญเรื่องเทรนด์ แต่เน้นการประดิษฐ์คิดค้นผลิตภัณฑ์ที่มีคุณภาพล้ำหน้ายิ่งขึ้น

และด้วยความช่วยเหลือจาก Zephyr Technology บริษัทแห่งหนึ่งในรัฐ Maryland ที่ผลิตเครื่องมือตรวจวัดการทำงานของร่างกายให้กับ NASA และหน่วยรบพิเศษของกองทัพสหรัฐฯ พวกเขาก็ได้ E39เสื้อแบบแนบตัวน้ำหนัก 4 ออนซ์ ซึ่งติดตั้งชุดอุปกรณ์เซ็นเซอร์ทรงกลมไว้ด้านหน้าแบบไร้รอยต่อ เพื่อทำหน้าที่วัดการหายใจ อัตราการเต้นของหัวใจ อุณหภูมิของร่างกาย และการเปลี่ยนแปลงอันตราความเร็วของร่างกาย

ในเดือนกุมภาพันธ์ 2011 เหล่านักฟุตบอลมหาวิทยาลัยที่เต็มไปด้วยความหวัง ต่างก็สวมเสื้อรุ่น E39 ในงานแข่งขันประจำปีของ NFL Combine โดยระหว่างการแข่งขัน

&nbsp;

เรื่อง: Parmy Olson เรียบเรียง: กิ่งกาญจน์ ไตรยงค์

<hr />

<a href="http://goo.gl/8MhWJo">คลิ๊กอ่าน "นักกีฬา VS คอไอที" ฉบับเต็มได้ที่ Forbes Thailand ฉบับ DECEMBER 2016</a>
<a href="http://goo.gl/8MhWJo"><img class="img-responsive" src="http://forbesthailand.com/uploads/userfiles/images/DECEMBER%202015/cover%20new.jpg" alt="" width="340" height="444" /></a>

นักกีฬา VS คอไอที

หุ้นส่วนธุรกิจทั้ง 5 ของ Benchmark ถ่ายร่วมกันหน้าสำนักงานใน San Francisco ประกอบด้วย Bill Gurley, Mitch Lasky, Eric Vishria, Matt Cohler และ Peter Fenton 
&nbsp; 
เรื่อง: ALEX KONRAD เรียบเรียง: นวตา สันติวัฒนา <a href="http://goo.gl/5pWvBb">(อ่านฉบับเต็ม "Benchmark Capital: 5 หนุ่มผู้สร้างมาตรฐานวงการ VC" ได้ที่ Forbes Thailand ฉบับ JUNE 2015)</a> 
 
Uber เป็นการลงทุนล่าสุดของ Benchmark ที่ประสบความสำเร็จมหาศาล ผลการดำเนินงานของพวกเขาทำให้บริษัทร่วมลงทุน (venture capital) รายอื่นดูเหมือนใช้ทรัพยากรและพนักงานมากเกินไป 
 
การสนทนาระหว่างมื้อค่ำเฉพาะกิจของบริษัทหนึ่งใน Silicon Valley Benchmark Capital เจ้าภาพมื้ออาหาร ที่ใช้ในโอกาสสำคัญสำหรับมื้อกลางวันกับหุ้นส่วนทางธุรกิจและมื้ออาหารเย็นกึ่งทางการกับบรรดาหัวกะทิในวงการธุรกิจเทคโนโลยีที่ได้รับเชิญโดยเฉพาะซึ่งจัดขึ้นเป็นประจำทุกสัปดาห์ มื้ออาหารเหล่านี้เป็นเหมือนการประชุมเฉพาะกิจที่มีการหารือและถกทุกเรื่อง ตั้งแต่อนาคตของเครือข่ายไร้สายที่เชื่อมโยงด้วยระบบคอมพิวเตอร์ไปจนถึงปัจจัยสำคัญที่นำไปสู่ความสำเร็จของ Twitter 
 
&ldquo;ขนาดและรูปทรงของโต๊ะเหมาะสมที่สุดสำหรับให้คน 7 คนพูดคุยกัน&rdquo; Bill Gurley หุ้นส่วนผู้มีส่วนร่วมในการบริหารซึ่งอยู่กับบริษัทมานานที่สุดกล่าว ไม่ใช่แค่ให้ทุกคนสามารถแสดงความคิดเห็นได้ แต่ให้ทุกคนมีสิทธิ์ออกเสียงเท่ากันเป็นกลยุทธ์ดำเนินธุรกิจที่สำคัญของ Benchmark หลักการที่ทำให้ Benchmark แตกต่างจากคู่แข่งส่วนใหญ่ก็คือการให้ทุกคนมีสิทธิ์มีเสียงเสมอภาคกัน ไม่มีใครสวมบท CEO รายได้ของบริษัทซึ่งมาจากค่าธรรมเนียมการจัดการที่อัตรา 2.5% และส่วนแบ่ง 30% จากผลกำไรที่มากกว่าเป้าหมายจะถูกแบ่งให้หุ้นส่วนทางธุรกิจเท่ากันทุกคน 
ขณะที่บริษัทที่โด่งดังกว่าอย่าง Andreesen Horowitz หรือ Google ทุ่มทุนจ้างพนักงานมากมายในฝ่ายการตลาด ฝ่ายงานประชาสัมพันธ์ดูแลลูกค้า ฝ่ายสรรหาบุคลากรและฝ่ายออกแบบภายในองค์กร 
 
แต่ Benchmark ตัดสินใจดำเนินหลักการแบบมุ่งเน้นองค์ประกอบที่น้อยที่สุด เว็บไซต์ของบริษัทแสดงข้อมูลบนหน้าเดียวแบบเรียบง่ายมีแค่ลิงค์เชื่อมโยงไปยังหน้าอัพเดทบน Twitter ของบรรดาบริษัทที่พวกเขาลงทุน นอกจากนี้บริษัทยังตัดสินใจที่จะไม่ระดมทุนก้อนใหญ่ขึ้น แต่คงมูลค่าระดมทุนไว้ที่ต่ำกว่า 500 ล้านเหรียญ 
 
&ldquo;เราเป็นเหมือนวงดนตรีแจ๊ซมากกว่าวงโยธวาทิต&rdquo; Peter Fenton หุ้นส่วนอีกคนกล่าว (เขาติดอันดับ 2 ของ Midas List) หลักการของ Benchmark อาจเป็นไปแบบสวนทาง แต่ประสบความสำเร็จอย่างงดงาม ในช่วง 20 กว่าปีหลังการก่อตั้ง บริษัทเป็นผู้สนับสนุนเงินทุนให้กับยักษ์ใหญ่ในวงการอินเทอร์เน็ตหลายแห่ง เช่น Dropbox, eBay, Instagram, Yelp และ Zillow และในช่วง 2-3 ปีที่ผ่านมาอัตราผลตอบแทนการลงทุนยิ่งสูงขึ้นกว่าเดิม เงินลงทุน 32 ล้านเหรียญใน Twitter มีมูลค่าเพิ่มขึ้นเป็น 2.2 พันล้านเหรียญในปัจจุบัน มูลค่าการลงทุน 21 ล้านเหรียญใน Snapchat ซึ่งนำโดย Mitch Lasky (ติดอันดับ 70 ของ Midas List) เติบโตสู่ระดับ 2 พันล้านเหรียญ ผลตอบแทนของ Benchmark จากการเข้าไปร่วมสนับสนุนลงทุนรายแรกๆ ใน Uber คือหุ้นที่มีมูลค่าประเมินราว 7 พันล้านเหรียญของยักษ์ใหญ่ในธุรกิจเรียกรถรับส่ง เมื่อเดือนธันวาคมที่ผ่านมา 
 
ขนาดของกองทุนทำให้ Benchmark ต้องเดินเกมรุก มุ่งมั่น และตัดสินใจรวดเร็ว หนึ่งปีหลังรู้จักและสร้างความสนิทสนมกับ Matt Cohler หุ้นส่วนของ Benchmark (ติดอันดับที่ 63 ของ Midas List) ใน Davos เมื่อปี 2010 Josh James ประธานบริหารของ Domo ได้เสนอแผนธุรกิจใหม่ของตน Cohler ขอให้เขานำเสนอแผนธุรกิจกับหุ้นส่วนบริษัททุกคนในเช้าวันถัดไป ทั้งนี้ James ไม่ใช่แค่ผู้ประกอบการธรรมดา แต่เขาขาย Omniture ธุรกิจล่าสุดของเขาให้กับ Adobe ในมูลค่า 1.8 พันล้านเหรียญ 
 
Benchmark จับปลาตัวใหญ่ที่สุดที่เคยได้มาคือ Uber ด้วยแผนหยอกที่สื่อข้อความค่อนข้างชัดเจนไปยัง Travis Kalanick CEO ของบริษัทว่า เรารู้ว่าคุณกำลังเจรจากับคู่แข่งของเราอยู่แต่เรารู้จักแอพฯ ของคุณดีกว่าใคร ขณะที่ Cohler และ Gurley กำลังเตรียมตัวสำหรับการประชุมนำเสนอข้อมูล Cohler หันไปเห็นรถ Uber กำลังจอดรอ Kalanick อยู่ที่บริษัทธุรกิจเงินร่วมลงทุนแห่งหนึ่งในละแวกใกล้เคียงบนถนน Sand Hill Road &ldquo;Matt จึงจัดการโทรเรียกรถคันนั้นออกไป ทำให้ Travis ต้องออกแรงวิ่งด้วยเท่าไปตลอดทางเพื่อเข้าประชุม&rdquo; Gurley กล่าว &ldquo;เขาเดินทางมาถึงในอีกประมาณ 20 นาทีต่อมาพร้อมเหงื่อท่วมตัว และคืนนั้นเราส่งรองเท้าเทนนิสไปให้เขา&rdquo; 
 
ตลอดหลายปีที่ผ่านมา Benchmark ได้พัฒนาแนวทางที่เป็นเหมือนหลักดำเนินการพื้นฐาน โดยส่วนใหญ่ Benchmark จะมุ่งเน้นการลงทุนในบริษัทที่ทำการระดมทุนจากนักลงทุนสถาบันในรอบแรกหรือรอบที่สอง และต้องการมีสัดส่วนการลงทุนมากที่สุดในส่วนนักลงทุนภายนอก พร้อมที่นั่งในคณะกรรมการบริหาร ด้วยชื่อเสียงของบริษัทข้อเสนอการลงทุนราว 60% ของ Benchmark จึงมาจากการแนะนำบอกต่อหรือผู้ก่อตั้งธุรกิจหน้าเก่า Gurley กล่าว (ติดอันดับที่ 9 ของ Midas List) 
&nbsp; 
สนามทดสอบฝีมือบรรดาผู้ก่อตั้งธุรกิจที่น่าเชื่อถือได้ก็คือโครงการพัฒนาความสามารถผู้ประกอบการหรือ EIR ซึ่งมีผู้เคยเข้าร่วมโครงการนี้ เช่น Nirav Tolia ประธานบริหารของ Nextdoor, Lew Cirne ประธานบริหารของ New Relic และ Dave Goldberg ประธานบริหารของ SurveyMonkey 
 
Benchmark ไม่ได้ยึดมั่นหลักปฏิบัติของตนตลอดเวลา ในช่วงภาวะฟองสบู่ธุรกิจไอทีบริษัทวางเดิมพันที่จะขยายสู่ตลาดโลก โดยเปิดสำนักงานขึ้นใน London และ Tel Aviv แม้ว่าผลตอบรับจะเป็นที่น่าพอใจแต่ธุรกิจที่กระจายไปหลายทิศทางเริ่มเยอะเกินจะรับมือไหว Gurley พลาดการลงทุนใน Skype เนื่องจากพยายามส่งไม้ต่อให้พันธมิตรร่วมลงทุนจากยุโรป และสำนักงานที่ตั้งอยู่คนละประเทศเริ่มเข้าใจไม่ตรงกันโดยไม่มีใครรับบทบาท CEO ที่ชัดเจน ในปี 2007 พวกเขาเริ่มจำกัดการขยายธุรกิจและแยกส่วนการลงทุนในยุโรปและอิสราเอลออกไป 
 
คำถามสำคัญสำหรับ Benchmark ในตอนนี้ก็คือ บริษัทจะมีวิธีรักษาผลงานที่ประสบความสำเร็จอย่างต่อเนื่องของตนอย่างไรเมื่อมีหุ้นส่วนรายใหม่เข้าร่วมธุรกิจหลังจากที่ผู้มากประสบการณ์อย่าง Gurley และ Fenton ย้ายไปที่อื่น บริษัทกำลังหาคำตอบด้วยการเดินหน้าอย่างเอาจริงเอาจังเช่นเคย ในการประชุมหุ้นส่วนธุรกิจวันหนึ่งซึ่งปกติจัดขึ้นทุกวันจันทร์ พวกเขาใช้เวลากว่าหนึ่งชั่วโมงไล่ดูข้อมูลรายละเอียดของผู้สมัคร ขั้นตอนดำเนินอย่างละเอียดถี่ถ้วน โดย Eric Vishria หุ้นส่วนธุรกิจคนล่าสุดทดลองงานอยู่นาน 10 เดือน บริษัทต้องการสรรหาหุ้นส่วนธุรกิจเพิ่มอีก 2-3 คนในอีกไม่กี่ปีข้างหน้า โดย Gurley กล่าวว่าเป้าหมายคือเพื่อหลีกเลี่ยงความขัดแย้งจากช่วงอายุที่ต่างกันมากของทีมงานจนสร้างปัญหาให้กับบริษัทในธุรกิจเทคโนโลยีแห่งอื่นๆ &ldquo;สิ่งนี้เป็นความลับที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของ Benchmark เมื่อบรรดาผู้ก่อตั้งของเราอยู่ในช่วงที่มีอำนาจสูงสุด พวกเขาก็ยื่นกุญแจให้พวกเรา&rdquo;
<hr />

	<a href="http://goo.gl/5pWvBb">อ่านฉบับเต็ม "Benchmark Capital: 5 หนุ่มผู้สร้างมาตรฐานวงการ VC" ได้ที่ Forbes Thailand ฉบับ JUNE 2015</a>

News

Forbes lists

World

Leaderboard

Commentaries

Forbes life

Events