<h2>ในบรรดาผู้ที่ร่ำรวยสูงสุด 100 อันดับแรกมีถึง 79 คนที่มีมูลค่าความมั่งคั่งลดลงหลังโดนกระหน่ำจากทั้งวิกฤตเศรษฐกิจและโรคระบาด</h2> &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;สถานการณ์เศรษฐกิจและโรคระบาดในจีนแผ่นดินใหญ่ส่งผลให้มูลค่าทรัพย์สินของผู้ร่ำรวยมากที่สุดของประเทศปรับตัวลดลงรุนแรงที่สุดนับตั้งแต่ Forbes เริ่มติดตามกลุ่มคนที่รวยที่สุดในประเทศตลอดระยะเวลากว่า 20 ปีที่ผ่านมา&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;คนรวยสูงสุด 100 อันดับแรกของจีนมีมูลค่าความมั่งคั่งรวมกันลดลง 39% ไปเป็น 9.071 แสนล้านเหรียญสหรัฐฯ ลดลงจาก 1.48 ล้านล้านเหรียญในการจัดอันดับเมื่อปี 2021 และมีถึง 79 คนที่มีมูลค่าทรัพย์สินลดลง และ 12 คนที่กลับมาติดทำเนียบอีกครั้ง มี 4 คนที่ได้แบ่งทรัพย์สินกันในครอบครัว ส่วน 3 คนเข้ามาติดทำเนียบเป็นครั้งแรก โดยมีเพียง 2 คนเท่านั้นที่มีมูลค่าความมั่งคั่งเพิ่มขึ้น&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;ความวิตกกังวลเกี่ยวกับกระแสการเมืองที่โน้มเอียงไปทางฝ่ายซ้ายหลังการประชุมสมัชชาใหญ่พรรคคอมมิวนิสต์เมื่อเดือนตุลาคมปี 2022 ยังมีส่วนทำให้มูลค่าทรัพย์สินลดลง ประกอบกับเงินหยวนที่อ่อนค่าลงกว่า 12% เมื่อเทียบกับสกุลเงินเหรียญสหรัฐฯ ในรอบปี 2021&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;ขณะเดียวกันดัชนีชี้วัดสำคัญ 2 รายการปรับตัวลดลงอย่างรุนแรง ไม่ว่าจะเป็น CSI 300 ดัชนีหุ้นอ้างอิงของจีนที่สูญมูลค่าไปกว่า 1 ใน 4 นับตั้งแต่แสดงรายการครั้งสุดท้าย ส่วนดัชนี Hang Seng ของฮ่องกงยิ่งทรุดหนักลงไปเกือบ 41%​<div class="se-component se-image-container __se__float- __se__float-center" contenteditable="false"><figure style="margin: auto;"><img src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2023/02/KukAiFbenZmX45Sab7ti.jpg" alt="" data-proportion="true" data-align="center" data-file-name="KukAiFbenZmX45Sab7ti.jpg" data-file-size="0" data-origin="," data-size="," data-rotate="" data-rotatex="" data-rotatey="" data-percentage="auto,auto" origin-size="416,416" style="" data-index="0"><figcaption><div>​Zhong Shanshan ประธานกรรมการ Nongfu Spring</div></figcaption></figure></div> &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;สำหรับคนรวยที่สุดอันดับ 1 ยังคงเป็น Zhong Shanshan ประธานกรรมการ Nongfu Spring ผู้ผลิตน้ำบรรจุขวดอันดับ 1 ของจีนที่มีมูลค่าทรัพย์สินลดลงเล็กน้อยเพียง 5% ไปเป็น 6.23 หมื่นล้านเหรียญ จาก 6.59 หมื่นล้านเหรียญเมื่อปี 2021 ซึ่งนับว่าดีพอใช้เมื่อเปรียบเทียบกับเศรษฐีอีกหลายๆ คนที่มีมูลค่าสินทรัพย์ลดลงอย่างหนัก&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;เพราะนอกจากจะมีธุรกิจน้ำดื่มซึ่งเป็นสินค้าอุปโภคบริโภคสำคัญแล้ว เขายังเลือกการลงทุนอันชาญฉลาดใน Beijing Wantai Biological Pharmacy ผู้ผลิตชุดทดสอบโควิดนั่นเอง&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;อย่างไรก็ตามไม่มีเศรษฐีในกลุ่มธุรกิจพลังงานสะอาดเอาตัวรอดจากวิกฤตในครั้งนี้ได้เลย Robin Zeng ประธานกรรมการ CATL ที่แม้จะเป็นผู้ผลิตแบตเตอรี่รถยนต์ไฟฟ้ารายใหญ่ที่สุดในโลก แต่มูลค่าทรัพย์สินสุทธิของเขาลดลง 43% จาก 5.08 หมื่นล้านเหรียญในปี 2021 เหลือ 2.89 หมื่นล้านเหรียญในปี 2022 รั้งอันดับ 3 ต่อไปอีก 1 ปี​<div class="se-component se-image-container __se__float- __se__float-center" contenteditable="false"><figure style="margin: auto;"><img src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2023/02/GcfSYfXrjcmXES3NYBgQ.jpg" alt="" data-proportion="true" data-align="center" data-file-name="GcfSYfXrjcmXES3NYBgQ.jpg" data-file-size="0" data-origin="," data-size="," data-rotate="" data-rotatex="" data-rotatey="" data-percentage="auto,auto" origin-size="416,416" style="" data-index="1"><figcaption><div>Robin Zeng ประธานกรรมการ CATL</div></figcaption></figure></div> &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;ในบรรดาผู้ผลิตรถยนต์ไฟฟ้านั้น BYD ที่มี Warren Buffett เป็นผู้สนับสนุนเข้าซื้อกิจการของ Tesla ในปี 2022 และกลายเป็นผู้ผลิตรถยนต์ไฟฟ้ารายใหญ่ที่สุดในโลกทันที BYD มีสมาชิกติดทำเนียบการจัดอันดับในปี 2022 ถึง 2 คนคือ ประธานกรรมการ Wang Chuanfu ด้วยมูลค่าทรัพย์สิน 1.77 หมื่นล้านเหรียญ มากที่สุดในกลุ่ม และ Lu Xiangyang กรรมการที่ไม่ได้เป็นผู้บริหาร ด้วยมูลค่าทรัพย์สิน 1.27 หมื่นล้านเหรียญ&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;เศรษฐีพันล้านคนสำคัญประจำทำเนียบการจัดอันดับในปี 2022 คือ Chris Xu ผู้ก่อตั้ง Shein ร้านค้าออนไลน์ที่จำหน่ายสินค้ากลุ่มฟาสต์แฟชั่น Xu เข้ามาในอันดับ 25 ด้วยมูลค่าทรัพย์สิน 1 หมื่นล้านเหรียญหลังการระดมทุนรอบใหม่&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;สมาชิกใหม่อีกรายคือ Xue Min ซีอีโอของ Shanghai United Imaging Healthcare ผู้ผลิตอุปกรณ์ถ่ายภาพทางการแพทย์ มีทรัพย์สินโดยประมาณ 5.25 พันล้านเหรียญ&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;เศรษฐีที่เกี่ยวข้องกับบริษัทด้านอิเล็กทรอนิกส์และอินเทอร์เน็ตมีผลประกอบการไม่ดีเท่าไรนักเช่นกัน Lei Jun ซีอีโอค่ายโทรศัพท์มือถืออย่าง Xiaomi มีมูลค่าทรัพย์สินลดลงกว่าครึ่งหนึ่งจาก 1.79 หมื่นล้านเหรียญ เหลือ 7.6 พันล้านเหรียญ ขณะที่ Richard Liu ประธานกรรมการ JD.com มีมูลค่าความมั่งคั่งลดลงไปอยู่ที่ 8.3 พันล้านเหรียญจาก 1.76 หมื่นล้านเหรียญในปี 2021 <div class="se-component se-image-container __se__float- __se__float-center" contenteditable="false"><figure style="margin: auto;"><img src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2023/02/DWcLwAfyJSpkWvBX1B2T.jpg" alt="" data-proportion="true" data-align="center" data-file-name="DWcLwAfyJSpkWvBX1B2T.jpg" data-file-size="0" data-origin="," data-size="," data-rotate="" data-rotatex="" data-rotatey="" data-percentage="auto,auto" style="" data-index="2" origin-size="416,416"><figcaption><div>​Richard Liu ประธานกรรมการ JD.com</div></figcaption></figure></div> &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;ด้าน กลุ่มพัฒนาอสังหาริมทรัพย์เป็นอีกธุรกิจหนึ่งที่เผชิญปีที่ยากลำบากไม่น้อย ในบรรดามหาเศรษฐีจีนที่มีมูลค่าทรัพย์สินลดลงมากที่สุดคือ Yang Huiyan ประธานกรรมการร่วมของ Country Garden มีมูลค่าทรัพย์สินลดวูบลงเหลือ 4.91 พันล้านเหรียญจาก 2.78 หมื่นล้านเหรียญในปี 2021 แต่ก็เพียงพอที่ทำให้เขากลับมาติดทำเนียบได้อีกครั้ง&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;ขณะที่เศรษฐีอีก 5 คนในกลุ่มธุรกิจเดียวกันยังไม่สามารถทำมูลค่าทรัพย์สินสุทธิแตะหลักขั้นต่ำ 3.5 พันล้านเหรียญได้เลย&nbsp;&nbsp;&nbsp; รายงานเพิ่มเติมจาก January Yen, Julie Lew, Susan Radlauer, Giacomo Tognini และ Yue Wang &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;วิธีการจัดเก็บข้อมูล: ในการจัดอันดับบุคคลที่รวยที่สุดของจีนแผ่นดินใหญ่ในปีนี้เป็นการรวบรวมข้อมูลการถือหุ้นและข้อมูลทางการเงินที่ได้จากครอบครัวและคนอื่นๆ ตลาดหลักทรัพย์ นักวิเคราะห์ ฐานข้อมูลเอกชน และแหล่งข้อมูลอื่นๆ โดยคำนวณมูลค่าทรัพย์สินสุทธิตามอัตราแลกเปลี่ยนและราคาหุ้น ณ วันที่ 28 ตุลาคม ปี 2022&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;สำหรับการประเมินมูลค่าบริษัทเอกชนจะใช้อัตราส่วนทางการเงินและการเปรียบเทียบด้านต่างๆ กับบริษัทจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์ที่มีลักษณะคล้ายกัน&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;นอกจากนี้ ในบางครอบครัวยังมีการแบ่งทรัพย์สินระหว่างกัน พวกเรายังพิจารณาผู้ประกอบการจากแผ่นดินใหญ่จำนวนมากที่ไม่ได้เป็นพลเมืองสาธารณรัฐประชาชนจีน แต่มีแหล่งทรัพย์สินอยู่ในจีนแผ่นดินใหญ่ คลิกอ่านเพิ่มเติมได้ที่: - <a href="https://forbesthailand.com/world/asia/%E0%B9%84%E0%B8%AE%E0%B9%84%E0%B8%A5%E0%B8%95%E0%B9%8C-4-%E0%B8%A1%E0%B8%AB%E0%B8%B2%E0%B9%80%E0%B8%A8%E0%B8%A3%E0%B8%A9%E0%B8%90%E0%B8%B5-%E0%B8%9C%E0%B8%B9%E0%B9%89%E0%B8%A3%E0%B9%88%E0%B8%B3%E0%B8%A3%E0%B8%A7%E0%B8%A2%E0%B8%97%E0%B8%B5%E0%B9%88%E0%B8%AA%E0%B8%B8%E0%B8%94%E0%B8%82%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B8%88%E0%B8%B5%E0%B8%99-%E0%B8%9B%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%88%E0%B8%B3%E0%B8%9B%E0%B8%B5-2022-%E0%B8%95%E0%B8%AD%E0%B8%99%E0%B8%97%E0%B8%B5%E0%B9%88-1" alt="ไฮไลต์ 4 มหาเศรษฐี &quot;ผู้ร่ำรวยที่สุดของจีน&quot; ประจำปี 2022 ตอนที่ 1">ไฮไลต์ 4 มหาเศรษฐี "ผู้ร่ำรวยที่สุดของจีน" ประจำปี 2022 ตอนที่ 1</a> - <a href="https://forbesthailand.com/world/asia/%E0%B9%84%E0%B8%AE%E0%B9%84%E0%B8%A5%E0%B8%95%E0%B9%8C-4-%E0%B8%A1%E0%B8%AB%E0%B8%B2%E0%B9%80%E0%B8%A8%E0%B8%A3%E0%B8%A9%E0%B8%90%E0%B8%B5-%E0%B8%9C%E0%B8%B9%E0%B9%89%E0%B8%A3%E0%B9%88%E0%B8%B3%E0%B8%A3%E0%B8%A7%E0%B8%A2%E0%B8%97%E0%B8%B5%E0%B9%88%E0%B8%AA%E0%B8%B8%E0%B8%94%E0%B8%82%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B8%88%E0%B8%B5%E0%B8%99-%E0%B8%9B%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%88%E0%B8%B3%E0%B8%9B%E0%B8%B5-2022-%E0%B8%95%E0%B8%AD%E0%B8%99%E0%B8%97%E0%B8%B5%E0%B9%88-2" alt="ไฮไลต์ 4 มหาเศรษฐี &quot;ผู้ร่ำรวยที่สุดของจีน&quot; ประจำปี 2022 ตอนที่ 2">ไฮไลต์ 4 มหาเศรษฐี "ผู้ร่ำรวยที่สุดของจีน" ประจำปี 2022 ตอนที่ 2</a>​ <hr class="__se__dashed"><a href="https://bit.ly/3I4hCYk" alt="คลิกอ่านฉบับเต็มและบทความทางด้านธุรกิจได้ที่นิตยสาร Forbes Thailand ฉบับเดือนมกราคม 2566 ในรูปแบบ e-magazine">คลิกอ่านฉบับเต็มและบทความทางด้านธุรกิจได้ที่นิตยสาร Forbes Thailand ฉบับเดือนมกราคม 2566 ในรูปแบบ e-magazine</a><div class="se-component se-image-container __se__float- __se__float-none" contenteditable="false"><figure><a href="https://bit.ly/3I4hCYk" alt="https://bit.ly/3I4hCYk" data-image-link="image"><img src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2023/02/Ay36EFndxXemYcHhwaUi.jpg" alt="" data-image-link="https://bit.ly/3VoTLGs" data-proportion="true" data-align="none" data-file-name="Ay36EFndxXemYcHhwaUi.jpg" data-file-size="0" data-origin="," data-size="370px,486px" data-rotate="" origin-size="750,984" style="width: 370px; height: 486px;" data-index="3"></a></figure></div>

การจัดอันดับ 100 มหาเศรษฐีจีน ประจำปี 2022

<h2>Richard Liu หนึ่งในผู้ประกอบการอี-คอมเมิร์ซที่ร่ำรวยที่สุดของจีน จะบริจาคหุ้นใน JD.com ซึ่งปัจจุบันมีมูลค่าราว 2.28 พันล้านเหรียญสหรัฐฯ เพื่อสนับสนุนกิจกรรมด้านการกุศล</h2>
<figure><img class="wp-image-58152" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2022/02/960x0.jpg" alt="Richard Liu" width="720" height="481" /><figcaption> Richard Qiangdong Liu ผู้ก่อตั้งและซีอีโอ JD.com</figcaption></figure>

JD.com “ได้รับแจ้งจาก <a style="color: #993300;" href="https://www.sec.gov/Archives/edgar/data/1549802/000119312522025112/d302215d6k.htm">Richard Qiangdong Liu</a> ประธานคณะกรรมการและประธานเจ้าหน้าที่บริหารของบริษัทว่า เขาจะบริจาคหุ้นสามัญ Class B จำนวน 62,376,643 หุ้นของบริษัท ซึ่งซื้อขายอยู่ในตลาดหลักทรัพย์ฮ่องกงและ Nasdaq ให้กับมูลนิธิด้านการกุศล”

อย่างไรก็ดี Liu ซึ่งปัจจุบันมีมูลค่าทรัพย์สินสุทธิอยู่ที่ 1.59 หมื่นล้านเหรียญ ไม่ได้เปิดเผยชื่อของมูลนิธิที่ตั้งใจจะบริจาคหุ้นจำนวนดังกล่าวให้

ทั้งนี้ Liu ในวัย 47 ปี ได้เปิดร้านค้าปลีกแห่งแรกในปี 1998 ก่อนที่จะปิดกิจการในอีก 6 ปีต่อมา และย้ายธุรกิจเข้าสู่โลกออนไลน์ จนกลายเป็นหนึ่งในแพลตฟอร์มอี-คอมเมิร์ซที่ทรงพลังที่สุดแห่งหนึ่งของจีน ท่ามกลางการแข่งขันจากยักษ์ใหญ่อย่าง Alibaba Group และ Pinduoduo

สำหรับการเคลื่อนไหวของ Liu ครั้งนี้เกิดขึ้นท่ามกลางแรงผลักดันของประธานาธิบดี Xi Jinping ของจีนที่เดินหน้าส่งเสริม “ความเจริญรุ่งเรืองร่วมกัน” และ "ลดช่องว่างความมั่งคั่ง" ที่เกิดขึ้นตั้งแต่เริ่มยุคปฏิรูปประเทศเมื่อ 40 ปีที่แล้ว โดยระหว่างปี 2011 ถึง 2020 จีดีพีของประเทศได้ปรับตัวขึ้นเพียงเล็กน้อย ในขณะที่ความมั่งคั่งโดยรวมของ 100 มหาเศรษฐีจีน เพิ่มขึ้นมากถึง 6 เท่าในช่วงที่ผ่านมา

<figure><img class="wp-image-58156" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2022/02/960x0-1.jpg" alt="Lei Jun" width="720" height="481" /><figcaption> Lei Jun ซีอีโอ Xiaomi</figcaption></figure>

ด้านมหาเศรษฐีรายอื่นจากอุตสาหกรรมเทคโนโลยีที่ได้ร่วมบริจาคทรัพย์สินส่วนตัวเพื่อสนับสนุนนโยบายดังกล่าวในปีก่อนๆ ได้แก่ Lei Jun ซีอีโอ Xiaomi ที่ได้มอบหุ้นมูลค่า 2.2 พันล้านเหรียญ เพื่อใช้ในการพัฒนาประเทศ เช่นเดียวกับ Wang Xing ประธานแพลตฟอร์มส่งอาหาร Meituan ที่ได้บริจาคหุ้นมูลค่า 2 พันล้านเหรียญ และ Tencent บริษัทอินเทอร์เน็ตยักษ์ใหญ่ของจีน ที่ประกาศคำมั่นสัญญาจะมอบเงิน 1 แสนล้านหยวน หรือมากกว่า 1.5 หมื่นล้านเหรียญ เพื่อสนับสนุนกิจกรรมเพื่อสังคมและสาธารณประโยชน์

แปลและเรียบเรียงจากบทความ China’s JD.com CEO Richard Liu To Donate More Than $2 Billion Of Shares To Charity เผยแพร่บน Forbes.com

อ่านเพิ่มเติม: <a style="color: #003300;" href="https://forbesthailand.com/news/it/บลูบิค-มอง-5-initiatives-ดันการทำ-digital-transformation.html">บลูบิค มอง 5 Initiatives ดันการทำ Digital Transformation สำเร็จ</a>

Richard Liu ซีอีโอ JD.com บริจาคหุ้นกว่า 2 พันล้านเหรียญฯ เพื่อการกุศล

<h2>JD.com ฉวยจังหวะที่พฤติกรรมการช็อปออนไลน์ของลูกค้าแดนมังกรกำลังเปลี่ยนแปลงครั้งมโหฬาร ดันตัวเองให้เป็นทางเลือกที่น่าเชื่อถือ เพื่อขึ้นแท่นขวัญใจลูกค้าแทนที่ Alibaba</h2>
เช้า 8.30 น. ของวันนัดประชุมวันหนึ่ง Richard Liu ผู้ก่อตั้งและประธานบริหาร JD.com ห้างค้าปลีกออนไลน์ของจีนเข้าประชุมผู้บริหารประจำวัน ในฐานะลูกค้าที่รู้สึกไม่สบอารมณ์เรื่องของเรื่องก็คือ Liu สั่งไอศกรีมจาก JD.com แต่กลับต้องผิดหวังเพราะไอศกรีมมาถึงในสภาพละลายเล็กน้อย เขาไม่ยอมให้มีการให้บริการแบบขอไปทีเช่นนี้ และประกาศต่อหน้าผู้บริหารที่เข้าประชุมว่า จะไม่มีการขยายธุรกิจจัดส่งของชำที่ก่อตั้งใหม่จนกว่าปัญหาดังกล่าวจะได้รับการแก้ไข ท้ายสุด JD แก้ปัญหาด้วยการเพิ่มเจลเก็บความเย็นในภาชนะจัดส่ง

Liu วัย 42 ปี ตรวจสอบการดำเนินงานของ JD อย่างใกล้ชิดแต่ละวันเขาจะสั่งสินค้าประมาณสองชิ้นเพื่อติดตามความฉับไวในการจัดส่ง ความแข็งแรงทนทานของบรรจุภัณฑ์ และคุณภาพของผลิตภัณฑ์ “คุณควรลองใช้บริการของบริษัทของคุณเองอยู่เสมอไม่เช่นนั้น พนักงานจะมองว่าค่านิยมของบริษัทก็เป็นแค่คติพจน์ลอยๆ ที่ติดไว้บนผนังเท่านั้น” Liu บอกการที่ Liu ให้ความสำคัญกับประสิทธิภาพการให้บริการนับเป็นสิ่งที่ดี เนื่องจาก JD ต้องต่อกรกับคู่แข่งสำคัญอย่าง Alibaba ที่มีชื่อเสียงโด่งดัง (แต่บางคนอาจบอกว่าชื่อเสียมากกว่า) สำหรับ Taobao ซึ่งเป็นตลาดที่แออัดไปด้วยผู้ค้าสินค้าราคาถูกคุณภาพต่ำและของเลียนแบบ ตรงข้ามกับ JD.com ที่เป็นที่รู้จักในฐานะผู้จัดส่งสินค้าของแท้ตั้งแต่ทีวีจนถึงไวน์และเตาไมโครเวฟอย่างรวดเร็วทันใจและเชื่อถือได้ในห่วงโซ่อุปทานที่มีการควบคุมเข้มงวดและต้นทุนสูง

อย่างไรก็ดี ในช่วงที่ผ่านมาไม่มีหุ้นของบริษัทใดมีผลงานเข้าตากรรมการเลย นับจากที่ Alibaba เสนอขายหุ้นให้สาธารณชนครั้งแรก (IPO) เมื่อปี 2014 ราคาหุ้นของทั้งสองบริษัทมีผลตอบแทนต่ำกว่า 8.5% ของดัชนี S&amp;P 500 มาโดยตลอด โดยหุ้น Alibaba ร่วง 3% ส่วน JD.com ดิ่ง 7% กระนั้นดูเหมือน JD อยู่ในตำแหน่งที่มีลู่ทางพลิกสถานการณ์ได้ เนื่องจากมีการคาดหมายว่าบริษัทจะมีรายได้เพิ่มขึ้นราว 30% เป็น 3.7 หมื่นล้านเหรียญในปี 2016 จากการฉวยจังหวะที่รสนิยมของผู้บริโภคจีนเปลี่ยนแปลงอย่างมโหฬารได้เร็วกว่าคู่แข่ง

“ผู้ใช้มีความซับซ้อนมากขึ้น รวยขึ้น และคาดหวังผลิตภัณฑ์ที่มีคุณภาพสูงขึ้น รวมทั้งการจัดส่งและการให้บริการที่ดีขึ้น” Chi Tsang หัวหน้าฝ่ายวิจัยอินเทอร์เน็ตในเอเชียของ HSBC ในฮ่องกงกล่าว

Liu เริ่มสร้างตัวจากแผงลอยในตลาดสินค้าอิเล็กทรอนิกส์ของปักกิ่งในปี 1998 แต่ความลังเลในการต่อรองราคาและการยืนกรานที่จะขายแต่ของแท้ทำให้เขาแทบกระอัก จนกระทั่งเขาเปลี่ยนไปป้อนสินค้าให้แผงอื่นๆ แทน เนื่องจากมีผู้ค้าเพียงไม่กี่เจ้าที่ตุนของมากเท่าเขา การระบาดของโรค SARS ในปี 2003 กลายเป็นจุดเปลี่ยนสำคัญเมื่อผู้คนพากันหลีกเลี่ยงพื้นที่สาธารณะซึ่งทำให้ Liu ฉุกคิดขึ้นมาทันใดว่ามีผู้คนมากมายแค่ไหนที่ต้องการจับจ่ายสบายๆ โดยไม่ต้องออกจากบ้าน

หนึ่งปีต่อมา เขาเริ่มนำสินค้าอิเล็กทรอนิกส์ของตนไปปล่อยบนอินเทอร์เน็ตแต่ไม่นานการจัดส่งเริ่มฟ้องว่ามีปัญหา ลูกค้ามากมายบ่นว่าได้รับของช้า บ้างว่าสินค้ามาถึงมือในสภาพบุบบี้ ปี 2007 Liu ตัดสินใจว่า JD จำเป็นต้องมีเครือข่ายโลจิสติกส์ของตัวเองเพื่อ “ปูทางสำหรับการเติบโตอย่างรวดเร็วในปีต่อๆ ไป”

สินค้าเกือบทั้งหมดที่ JD ขายให้ลูกค้าโดยตรงมาจากเครือข่ายคลังสินค้า 254 แห่ง (สินค้าอื่นๆจำหน่ายโดยผู้ค้าภายนอกที่ได้รับการอนุมัติ โดยที่ JD รับผิดชอบการจัดส่งสินค้าเหล่านั้นกว่า 1 ใน 3) ถัดมาคือกองทัพพนักงานส่งของในเครื่องแบบสีแดงประมาณ 62,000 คน ที่จัดส่งรวดเร็วทันใจด้วยรถสามล้อไฟฟ้าและยานพาหนะอื่นๆ งานของพนักงานเหล่านี้ต้องการความฉับไว เพราะ JD ให้สัญญาว่าถ้าสั่งของในเมืองใหญ่ก่อนเวลา 11.00 น. ลูกค้าจะได้รับ

“เราสอนพนักงานทุกคนให้ปฏิบัติต่อลูกค้าด้วยความเคารพนบนอบ” Liu กล่าว

<img src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/c14214aa58eef36106c588c6cf0db477.png" alt="" />

อันที่จริงแล้ว JD คือสูตรผสมระหว่าง Amazon.com กับ UPS ในเวอร์ชั่นจีน นอกจากนั้น Liu ยังหยิบยืมกลเม็ดเคล็ดลับต่างๆ จากตำราของ Bezos มาใช้ด้วยเขาใช้จ่ายอย่างเต็มที่ส่งผลให้ค่าใช้จ่ายของบริษัทเบ่งบานถึง 8 เท่านับจากปี 2011 เป็น 2.9 หมื่นล้านเหรียญเมื่อปีที่แล้ว เขายังขยายธุรกิจอย่างดุเดือด (นอกเขตเมืองสู่พื้นที่ชนบท) ทดลองเทคโนโลยีใหม่ๆ (อาจใช้โดรนเพื่อเข้าถึงพื้นที่ห่างไกล) และสร้างหน่วยธุรกิจใหม่ๆ (รวมถึงแผนกไฟแนนซ์) และเช่นเดียวกับที่ Amazon ประสบการใช้จ่ายทั้งหมดเหล่านั้น ส่งผลให้ JD ขาดทุน 1.4 พันล้านเหรียญเมื่อปี 2016 หรือเพิ่มขึ้นจากปี 2011 ถึง 630% ในทางกลับกัน Alibaba พึ่งพิงพันธมิตรภายนอกในการขายและจัดส่งสินค้าบนแพลตฟอร์มของบริษัทแบบที่ทำมาตั้งแต่ต้น ซึ่งส่งผลให้บริษัททำกำไรอย่างน่าประทับใจ โดยในปีที่ผ่านมา Alibaba มีกำไรสุทธิกว่า 1.1 หมื่นล้านเหรียญมากกว่าที่เคยทำได้นับจากปี 2013 กว่า 3 เท่า

“เรากำลังขยับเข้าใกล้ความสามารถในการทำไรเข้าไปทุกที” Liu มั่นใจ สอดคล้องกับที่นักวิเคราะห์คาดการณ์ว่า JD จะขาดทุนลดลงอยู่ที่ประมาณ 500 ล้านเหรียญในปี 2016 และ 250 ล้านเหรียญในปีนี้ก่อนที่จะทำกำไรได้ในที่สุดในปี 2018 “ลูกค้าทุกวันนี้ใช้อี-คอมเมิร์ซเพราะให้ความสำคัญกับคุณภาพเป็นอย่างแรก รองลงมาคือบริการ และราคา และผู้บริโภคจีนกำลังต้องการสินค้าที่มีคุณภาพมากขึ้น” Liu ปิดท้าย

<hr />

<a href="https://goo.gl/5Vjh6s">คลิกอ่านบทความทรงคุณค่าทางธุรกิจได้ที่ Forbes Thailand Magazine ฉบับ มีนาคม 2560</a>
<a href="https://goo.gl/5Vjh6s"><img src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/600d1842ba62b7ea65c2ad33b3022a0c.png" alt="" /></a>

มอลล์ออนไลน์ยักษ์ใหญ่แดนมังกร

<h2>JD.com ฉวยจังหวะที่พฤติกรรมการช็อปออนไลน์ของลูกค้าแดนมังกรกำลังเปลี่ยนแปลงครั้งมโหฬาร ดันตัวเองให้เป็นทางเลือกที่น่าเชื่อถือ เพื่อขึ้นแท่นขวัญใจลูกค้าแทนที่ Alibaba</h2>
เช้า 8.30 น. ของวันนัดประชุมวันหนึ่ง Richard Liu ผู้ก่อตั้งและประธานบริหาร JD.com ห้างค้าปลีกออนไลน์ของจีนเข้าประชุมผู้บริหารประจำวัน ในฐานะลูกค้าที่รู้สึกไม่สบอารมณ์

เรื่องของเรื่องก็คือ Liu สั่งไอศกรีมจาก JD.com แต่กลับต้องผิดหวังเพราะไอศกรีมมาถึงในสภาพละลายเล็กน้อย เขาไม่ยอมให้มีการให้บริการแบบขอไปทีเช่นนี้ และประกาศต่อหน้าผู้บริหารที่เข้าประชุมว่า จะไม่มีการขยายธุรกิจจัดส่งของชำที่ก่อตั้งใหม่จนกว่าปัญหาดังกล่าวจะได้รับการแก้ไข ท้ายสุด JD แก้ปัญหาด้วยการเพิ่มเจลเก็บความเย็นในภาชนะจัดส่ง

Liu วัย 42 ปี ตรวจสอบการดำเนินงานของ JD อย่างใกล้ชิด แต่ละวันเขาจะสั่งสินค้าประมาณสองชิ้นเพื่อติดตามความฉับไวในการจัดส่ง ความแข็งแรงทนทานของบรรจุภัณฑ์ และคุณภาพของผลิตภัณฑ์

“คุณควรลองใช้บริการของบริษัทของคุณเองอยู่เสมอไม่เช่นนั้น พนักงานจะมองว่าค่านิยมของบริษัทก็เป็นแค่คติพจน์ลอยๆ ที่ติดไว้บนผนังเท่านั้น” Liu บอก

การที่ Liu ให้ความสำคัญกับประสิทธิภาพการให้บริการนับเป็นสิ่งที่ดี เนื่องจาก JD ต้องต่อกรกับคู่แข่งสำคัญอย่าง Alibaba ที่มีชื่อเสียงโด่งดัง (แต่บางคนอาจบอกว่าชื่อเสียมากกว่า) สำหรับ Taobao ซึ่งเป็นตลาดที่แออัดไปด้วยผู้ค้าสินค้าราคาถูกคุณภาพต่ำและของเลียนแบบ ตรงข้ามกับ JD.com ที่เป็นที่รู้จักในฐานะผู้จัดส่งสินค้าของแท้ตั้งแต่ทีวีจนถึงไวน์และเตาไมโครเวฟอย่างรวดเร็วทันใจและเชื่อถือได้ในห่วงโซ่อุปทานที่มีการควบคุมเข้มงวดและต้นทุนสูง

อย่างไรก็ดี ในช่วงที่ผ่านมาไม่มีหุ้นของบริษัทใดมีผลงานเข้าตากรรมการเลย นับจากที่ Alibaba เสนอขายหุ้นให้สาธารณชนครั้งแรก (IPO) เมื่อปี 2014 ราคาหุ้นของทั้งสองบริษัทมีผลตอบแทนต่ำกว่า 8.5% ของดัชนี S&amp;P 500 มาโดยตลอด โดยหุ้น Alibaba ร่วง 3% ส่วน JD.com ดิ่ง 7%

กระนั้นดูเหมือน JD อยู่ในตำแหน่งที่มีลู่ทางพลิกสถานการณ์ได้ เนื่องจากมีการคาดหมายว่าบริษัทจะมีรายได้เพิ่มขึ้นราว 30% เป็น 3.7 หมื่นล้านเหรียญในปี 2016 จากการฉวยจังหวะที่รสนิยมของผู้บริโภคจีนเปลี่ยนแปลงอย่างมโหฬารได้เร็วกว่าคู่แข่ง

“ผู้ใช้มีความซับซ้อนมากขึ้น รวยขึ้น และคาดหวังผลิตภัณฑ์ที่มีคุณภาพสูงขึ้น รวมทั้งการจัดส่งและการให้บริการที่ดีขึ้น” Chi Tsang หัวหน้าฝ่ายวิจัยอินเทอร์เน็ตในเอเชียของ HSBC ในฮ่องกงกล่าว

Liu เริ่มสร้างตัวจากแผงลอยในตลาดสินค้าอิเล็กทรอนิกส์ของปักกิ่งในปี 1998 แต่ความลังเลในการต่อรองราคาและการยืนกรานที่จะขายแต่ของแท้ทำให้เขาแทบกระอัก จนกระทั่งเขาเปลี่ยนไปป้อนสินค้าให้แผงอื่นๆ แทน เนื่องจากมีผู้ค้าเพียงไม่กี่เจ้าที่ตุนของมากเท่าเขา

การระบาดของโรค SARS ในปี 2003 กลายเป็นจุดเปลี่ยนสำคัญเมื่อผู้คนพากันหลีกเลี่ยงพื้นที่สาธารณะซึ่งทำให้ Liu ฉุกคิดขึ้นมาทันใดว่ามีผู้คนมากมายแค่ไหนที่ต้องการจับจ่ายสบายๆ โดยไม่ต้องออกจากบ้าน

หนึ่งปีต่อมา เขาเริ่มนำสินค้าอิเล็กทรอนิกส์ของตนไปปล่อยบนอินเทอร์เน็ตแต่ไม่นานการจัดส่งเริ่มฟ้องว่ามีปัญหา ลูกค้ามากมายบ่นว่าได้รับของช้า บ้างว่าสินค้ามาถึงมือในสภาพบุบบี้ ปี 2007 Liu จึงตัดสินใจว่า JD จำเป็นต้องมีเครือข่ายโลจิสติกส์ของตัวเองเพื่อ “ปูทางสำหรับการเติบโตอย่างรวดเร็วในปีต่อๆ ไป”

สินค้าเกือบทั้งหมดที่ JD ขายให้ลูกค้าโดยตรงมาจากเครือข่ายคลังสินค้า 254 แห่ง (สินค้าอื่นๆจำหน่ายโดยผู้ค้าภายนอกที่ได้รับการอนุมัติ โดยที่ JD รับผิดชอบการจัดส่งสินค้าเหล่านั้นกว่า 1 ใน 3)

ถัดมาคือกองทัพพนักงานส่งของในเครื่องแบบสีแดงประมาณ 62,000 คน ที่จัดส่งรวดเร็วทันใจด้วยรถสามล้อไฟฟ้าและยานพาหนะอื่นๆ งานของพนักงานเหล่านี้ต้องการความฉับไว เพราะ JD ให้สัญญาว่าถ้าสั่งของในเมืองใหญ่ก่อนเวลา 11.00 น. ลูกค้าจะได้รับของในวันเดียวกัน

“เราสอนพนักงานทุกคนให้ปฏิบัติต่อลูกค้าด้วยความเคารพนบนอบ” Liu กล่าว

<img src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/c14214aa58eef36106c588c6cf0db477.png" alt="" />

อันที่จริงแล้ว JD คือสูตรผสมระหว่าง Amazon.com กับ UPS ในเวอร์ชั่นจีน นอกจากนั้น Liu ยังหยิบยืมกลเม็ดเคล็ดลับต่างๆ จากตำราของ Bezos มาใช้ด้วย เขาใช้จ่ายอย่างเต็มที่ ส่งผลให้ค่าใช้จ่ายของบริษัทเบ่งบานถึง 8 เท่านับจากปี 2011 เป็น 2.9 หมื่นล้านเหรียญเมื่อปีที่แล้ว เขายังขยายธุรกิจอย่างดุเดือด (นอกเขตเมืองสู่พื้นที่ชนบท) ทดลองเทคโนโลยีใหม่ๆ (อาจใช้โดรนเพื่อเข้าถึงพื้นที่ห่างไกล) และสร้างหน่วยธุรกิจใหม่ๆ (รวมถึงแผนกไฟแนนซ์)

และเช่นเดียวกับที่ Amazon ประสบการใช้จ่ายทั้งหมดเหล่านั้น ส่งผลให้ JD ขาดทุน 1.4 พันล้านเหรียญเมื่อปี 2016 หรือเพิ่มขึ้นจากปี 2011 ถึง 630% ในทางกลับกัน Alibaba พึ่งพิงพันธมิตรภายนอกในการขายและจัดส่งสินค้าบนแพลตฟอร์มของบริษัทแบบที่ทำมาตั้งแต่ต้น ซึ่งส่งผลให้บริษัททำกำไรอย่างน่าประทับใจ โดยในปีที่ผ่านมา Alibaba มีกำไรสุทธิกว่า 1.1 หมื่นล้านเหรียญมากกว่าที่เคยทำได้นับจากปี 2013 กว่า 3 เท่า

“เรากำลังขยับเข้าใกล้ความสามารถในการทำไรเข้าไปทุกที” Liu มั่นใจ สอดคล้องกับที่นักวิเคราะห์คาดการณ์ว่า JD จะขาดทุนลดลงอยู่ที่ประมาณ 500 ล้านเหรียญในปี 2016 และ 250 ล้านเหรียญในปีนี้ก่อนที่จะทำกำไรได้ในที่สุดในปี 2018 “ลูกค้าทุกวันนี้ใช้อี-คอมเมิร์ซเพราะให้ความสำคัญกับคุณภาพเป็นอย่างแรก รองลงมาคือบริการ และราคา และผู้บริโภคจีนกำลังต้องการสินค้าที่มีคุณภาพมากขึ้น” Liu ปิดท้าย

&nbsp;

<hr />

<a href="http://www.ookbee.com/Shop/Magazine/FORBES/509ec3a7-8163-45f3-99d4-3a4d51b44dd1">คลิกอ่านบทความฉบับเต็มของ "มอลล์ออนไลน์ ยักษ์ใหญ่แดนมังกร" ได้ที่ Forbes Thailand Magazine ฉบับ มีนาคม 2560</a>
<a href="http://www.ookbee.com/Shop/Magazine/FORBES/509ec3a7-8163-45f3-99d4-3a4d51b44dd1"><img src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/600d1842ba62b7ea65c2ad33b3022a0c.png" alt="" /></a>

News

Forbes lists

World

Leaderboard

Commentaries

Forbes life

Events