<h2>เมื่อกล่าวถึงวันฮาโลวีน (Halloween) คงไม่พ้นต้องกล่าวถึงการที่เด็กๆ จะพากันแต่งตัวเป็นภูตผีปีศาจไปเคาะประตูตามบ้านและถามว่า “หลอกหรือเลี้ยง? (Trick or Treat?)” หากเลือกหลอกอาจได้รับการกลั่นแกล้งพอเป็นสีสัน ในขณะที่หากเลือกเลี้ยงก็เป็นการแบ่งปันความสุขเล็กๆ แก่ผู้มาเยือน น่าเสียดายที่ต้องแจ้งให้ทราบว่าฮาโลวีนปีนี้ ขนมหวานต่างๆ มีราคาแพงขึ้น ซึ่งนี่ไม่ใช่เรื่องหลอกแต่อย่างใด</h2> &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;ปัญหาเงินเฟ้อเรื้อรังมายาวนานในสหรัฐอเมริกา และได้ส่งผลต่ออุตสาหกรรมขนมทั่วประเทศรับวันฮาโลวีนติดต่อกันเป็นปีที่สองแล้ว จากรายงานเมื่อต้นเดือนตุลาคม 2023 ขนมและลูกอมต่างๆ มีราคาสูงขึ้น 12.8% เทียบกับปี 2022 และคิดเป็นสองเท่าเทียบกับการขึ้นราคาของสินค้ากินใช้ประเภทอื่นซึ่งเพิ่มขึ้น 6.7%&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;สาเหตุสำคัญคือการขาดแคลนวัตถุดิบหลักอย่างน้ำตาลและเมล็ดโกโก้ สืบเนื่องจากการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศกับราคาปุ๋ยที่ปรับตัวสูงขึ้น ทำให้พื้นที่เพาะปลูกอ้อยและโกโก้ไม่สามารถเก็บเกี่ยวผลผลิตได้มากเท่าที่ควร&nbsp; &nbsp;&nbsp;สหรัฐฯ พึ่งพาน้ำตาลนำเข้าจากเม็กซิโกซึ่งมีการผลิตตกลงกว่า 15% ในปีนี้อันเป็นผลจากภัยแล้ง อีกทั้งองค์การอาหารและการเกษตรแห่งสหประชาชาติ (FAO) ยังเปิดเผยว่าราคาน้ำตาลในตลาดโลกพุ่งแตะระดับสูงสุดในรอบ 13 ปีเมื่อเดือนกันยายนที่ผ่านมา ด้วยปรากฏการณ์เอลนีโญส่งผลต่อการผลิตในอินเดียและไทย ซึ่งเป็นผู้ส่งออกน้ำตาลรายใหญ่ของโลก​​<div class="se-component se-image-container __se__float- __se__float-center" contenteditable="false" style="width: 50%; min-width: 100%;"><figure style="margin: auto; width: 50%;"><img src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2023/10/qsSZdFeieUaDM6jZeCbg.jpg" alt="" data-proportion="true" data-align="center" data-file-name="qsSZdFeieUaDM6jZeCbg.jpg" data-file-size="0" data-origin="," data-size="50%," data-rotate="" data-rotatex="" data-rotatey="" data-percentage="50," origin-size="5184,3456" style="width: 100%;" data-index="0"><figcaption><div>​เมล็ดโกโก้ วัตถุดิบสำหรับผลิตช็อกโกแลต</div></figcaption></figure></div> &nbsp; &nbsp;&nbsp;อย่างไรก็ตาม แม้น้ำตาลราคาแพง ก็ยังมีสิ่งให้ความหวานทดแทนได้ ทว่าสำหรับเมล็ดโกโก้ที่นำมาทำช็อกโกแลตนั้นแตกต่างออกไป การเพาะปลูกต้นโกโก้ทำได้เฉพาะภูมิภาคใกล้เส้นศูนย์สูตรเท่านั้น ที่ขึ้นชื่อคือฝั่งตะวันตกของทวีปแอฟริกา ซึ่งเผชิญภัยแล้งหนักในปีที่ผ่านมา ส่งผลให้ราคาพุ่งทะยาน เร็วๆ นี้มีรายงานราคาโกโก้ในตลาดสินค้าโภคภัณฑ์สูงถึง 3,800 เหรียญสหรัฐฯ ต่อตัน ซึ่งเป็นราคาสูงสุดในรอบครึ่งทศวรรษ&nbsp; &nbsp;&nbsp;ทางสมาคมผู้ผลิตลูกกวาดแห่งชาติ (National Confectioners Association) เผยว่าวันฮาโลวีนถือเป็นโอกาสทองในการดันยอดขายของธุรกิจขนม โดยคาดการณ์ว่าชาวอเมริกันจะใช้จ่ายกับขนมหวานราว 3.6 พันล้านเหรียญสำหรับฮาโลวีนปีนี้ เพิ่มจากปีที่แล้ว 16% ซึ่งก็มาจากการขึ้นราคาสินค้าสู้ค่าวัตถุดิบที่แพงขึ้นของบรรดาบริษัทอาหารด้วยเช่นกัน ทำให้บริษัทสามารถทำกำไรได้แม้ผู้บริโภคจะซื้อของน้อยลงก็ตาม แต่นั่นก็อาจไม่ใช่กลยุทธ์ที่เหมาะสมในระยะยาว&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;ตัวอย่างหนึ่งคือผู้จำหน่ายขนมชื่อดัง Hershey ฝั่งอเมริกาเหนือที่ขึ้นราคาสินค้ามากกว่า 7% ตลอด 7 ไตรมาสที่ผ่านมา ในช่วงแรกพวกเขายังสามารถทำกำไรได้ แต่ล่าสุด Hershey เผยว่าปริมาณการขายตกลง 1% ระหว่างเดือนกรกฎาคม-กันยายน 2023&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;“เรารู้ว่ามูลค่าและราคาที่จับต้องได้ยังคงเป็นสิ่งสำคัญสูงสุดสำหรับผู้บริโภคในยามที่ต้องรัดเข็มขัด” Michele Buck ซีอีโอของ Hershey กล่าวโดยอ้างถึงวิกฤตด้านการเงินและค่าครองชีพที่กำลังเป็นปัญหาสำคัญในสหรัฐฯ​<div class="se-component se-image-container __se__float- __se__float-center" contenteditable="false" style="width: 50%; min-width: 100%;"><figure style="margin: auto; width: 50%;"><img src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2023/10/Nuxm9nrDe1eW67YLdMwd.jpg" alt="" data-proportion="true" data-align="center" data-file-name="Nuxm9nrDe1eW67YLdMwd.jpg" data-file-size="0" data-origin="," data-size="50%," data-rotate="" data-rotatex="" data-rotatey="" data-percentage="50," origin-size="2253,2253" style="width: 100%;" data-index="1"><figcaption><div style="text-align: center;">แบรนด์ขนมภายใต้ Hershey รับวัน Halloween</div></figcaption></figure></div>​ &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;Buck ยังเผยว่าจะมีการปรับกลยุทธ์ อาจมีการขายขนมชิ้นเล็กลงในราคาที่ถูกลง หรือเจาะตลาดร้านขายของราคาถูก แต่สำหรับตอนนี้พวกเขาฝากความหวังไว้ที่วันฮาโลวีน โดยในปีนี้ผู้บริโภคเริ่มซื้อขนมหวานสูงขึ้นเมื่อใกล้ถึงวันฮาโลวีน ต่างจากปีก่อนที่มีการซื้อล่วงหน้ากันมากกว่า Hershey จึงขอไม่ยอมแพ้จนกว่าจะผ่านพ้นวันที่ 31 ตุลาคมไป&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;อย่างไรก็ตาม ในภาพรวมยอดขายสินค้าประเภทขนมของสหรัฐฯ ยังคงเติบโต ผู้วิจัยตลาด NIQ เผยว่านับจาก 30 กันยายน 2022 ถึง 30 กันยายน 2023 ยอดขายเป็นราคาตามร้านค้าปลีกเพิ่มขึ้น 10.7% แม้ว่ายอดขายเป็นหน่วยจะตกลงราว 2.8% ก็ตาม ​อ่านเพิ่มเติม :&nbsp;<a href="https://www.forbesthailand.com/news/marketing/loreal-%E0%B9%81%E0%B8%96%E0%B8%A5%E0%B8%87%E0%B9%80%E0%B8%95%E0%B8%B4%E0%B8%9A%E0%B9%82%E0%B8%95%E0%B8%95%E0%B9%88%E0%B8%AD%E0%B9%80%E0%B8%99%E0%B8%B7%E0%B9%88%E0%B8%AD%E0%B8%87-%E0%B8%84%E0%B8%A7%E0%B9%89%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B8%B2%E0%B8%87%E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%A5%E0%B8%94%E0%B9%89%E0%B8%B2%E0%B8%99%E0%B8%AA%E0%B8%B4%E0%B9%88%E0%B8%87%E0%B9%81%E0%B8%A7%E0%B8%94%E0%B8%A5%E0%B9%89%E0%B8%AD%E0%B8%A1" alt="L’Oreal แถลงเติบโตต่อเนื่อง คว้ารางวัลด้านสิ่งแวดล้อม">L’Oreal แถลงเติบโตต่อเนื่อง คว้ารางวัลด้านสิ่งแวดล้อม</a>​ <a href="https://www.facebook.com/ForbesThailandMagazine/" alt="ไม่พลาดบทความและเรื่องราวน่าสนใจอื่นๆ ติดตามเราได้ที่เฟซบุ๊ก Forbes Thailand Magazine">ไม่พลาดบทความและเรื่องราวน่าสนใจอื่นๆ ติดตามเราได้ที่เฟซบุ๊ก Forbes Thailand Magazine</a>

เงินเฟ้อและโลกร้อน พาราคาขนมพุ่ง รับ Halloween

<h2>ทั่วโลกจับตาสถานการณ์ “ขยะอาหาร” ซึ่งเป็นหนึ่งในสาเหตุสำคัญที่ทำให้เกิดภาวะโลกร้อน มีแนวโน้มเพิ่มปริมาณมากขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ “เอกา โกลบอล” ผู้นำเทรนด์นวัตกรรมบรรจุภัณฑ์ยืดอายุอาหารยักษ์ใหญ่ของตลาด แนะไทยเร่งวางแผนรับมือ ดันบรรจุภัณฑ์รักษ์โลกตอบโจทย์เอสเอ็มอี เพิ่มโอกาสทางธุรกิจให้ขยายตัว</h2> &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;ชัยวัฒน์ นันทิรุจ ประธานเจ้าหน้าที่บริหาร บริษัท เอกา โกลบอล จำกัด (EKA GLOBAL) ผู้นำตลาดนวัตกรรมบรรจุภัณฑ์ยืดอายุอาหาร (Longevity Packaging) เปิดเผยว่า เดือนตุลาคมของทุกปี (16 ต.ค.) ทั่วโลกจะมีมุ่งเน้นการรณรงค์และระลึกถึงวันอาหารโลก (World Food Day) ซึ่งเป็นวันที่องค์การอาหารและการเกษตรแห่งสหประชาชาติ (FAO) กำหนดขึ้น เพื่อให้นานาประเทศเข้าใจความสำคัญของอาหารและปัญหาความอดอยากของประชากรโลก มุ่งหวังให้เกิดความช่วยเหลือกันพัฒนาอุตสาหกรรมอาหารอย่างยั่งยืน&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;โดยในปีนี้ เป็นปีที่เน้นการจัดการทรัพยากรน้ำในห่วงโซ่อาหารให้ยั่งยืน เพื่อรักษาแหล่งน้ำจืดให้มีใช้ยาวนานถึงอนาคต เพราะผลกระทบจากการเพิ่มขึ้นของจำนวนประชากรโลกมีผลต่อคุณภาพแหล่งน้ำธรรมชาติลดลง ขณะเดียวกันทั่วโลกกำลังเผชิญปัญหาโลกร้อน ทำให้ทรัพยากรน้ำที่มีจำกัด เช่นกันกับประเทศไทย เป็นประเทศที่ติดอันดับต้น ๆ ของโลกที่จะได้รับผลกระทบจากภัยแล้ง ทั้งจากเอลนีโญ และโลกร้อน​<div class="se-component se-image-container __se__float- __se__float-center" contenteditable="false" style=""><figure style="margin: auto; width: 656px;"><img src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2023/10/dRHqphrfyGABf46Qy9Nz.jpg" alt="" data-proportion="true" data-align="center" data-index="0" data-file-name="dRHqphrfyGABf46Qy9Nz.jpg" data-file-size="0" data-origin="," data-size="656px,437px" data-rotate="" data-rotatex="" data-rotatey="" style="width: 656px; height: 437px;"></figure></div>​ &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;ทั้งนี้ มีอีกหนึ่งกระแสที่ผู้บริโภคทั่วโลกกำลังพูดถึงมากขึ้นในขณะนี้ คือปัญหา “ขยะอาหาร” หรือ Food Waste ซึ่งเป็นหนึ่งในตัวการสำคัญของการเกิดภาวะโลกร้อน มีแนวโน้มปรับเพิ่มปริมาณมากขึ้นทุก ๆ ปี โดยขยะอาหารจะเป็นสาเหตุหลักของการเกิดก๊าซมีเทน ซึ่งเป็นก๊าซเรือนกระจกที่มีความรุนแรงกว่าคาร์บอนไดออกไซด์ถึง 27-30 เท่า และเป็นสาเหตุที่ทำให้เกิดก๊าซเรือนกระจกทั่วโลกกว่า 8 – 10% แถมยังส่งกลิ่นและเป็นแหล่งเพาะเชื้อโรค&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;“ปัจจุบัน ทั่วโลกกำลังเผชิญกับปัญหาขยะอาหารเนื่องจากในแต่ละปี พบว่าอาหารกว่า 1,300 ล้านตัน หรือ 1 ใน 3 ของอาหารที่ผลิตได้ทั่วโลก ต้องกลายเป็นขยะอาหารที่ถูกทิ้งไปอย่างสูญเปล่า สำหรับประเทศไทยนั้น พบว่าปริมาณ “ขยะอาหาร” มีสัดส่วนสูงกว่า 60% ของขยะทั้งหมด”&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;ชัยวัฒน์ กล่าวว่า มีรายงานเปิดเผยว่า คนไทย 1 คน จะสร้างขยะอาหารสูงถึง 254 กิโลกรัมต่อปี โดยปัจจุบันปริมาณขยะอาหารในประเทศมีแนวโน้มจะทวีความรุนแรงมากขึ้นจนน่าเป็นกังวล จากปี 2565 ไทยมีปริมาณขยะอาหารอยู่ที่ 17 ล้านตัน โดยมีสาเหตุสำคัญมาจากการผลิตอาหารที่ไม่ได้คุณภาพตามมาตรฐาน มีสัดส่วนที่สูงมากกว่า 30% ส่วนปัจจัยอื่น ๆ มาจากการบริโภคไม่ทัน หรือ บริโภคไม่หมด ทำให้ต้องทิ้งจนกลายเป็นขยะอาหาร&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;“ไทยเป็นประเทศที่มีชื่อเสียงเป็นครัวของโลก อาหารไทยเป็นที่นิยมของทั่วโลกมากขึ้น นับเป็นผลดีต่อภาพรวมของอุตสาหกรรมอาหารไทย แต่มีปัญหาที่ตามมา คือ “ขยะอาหาร” ที่เพิ่มขึ้น ซึ่งหากไทยยังไม่มีแผนรับมือ ไม่มีระบบการบริหารจัดการอย่างเป็นระบบ ปัญหาอาจจะทวีความรุนแรง และส่งผลต่อสิ่งแวดล้อมได้ โดยผู้บริโภคคนไทยมีส่วนช่วยลดปริมาณขยะเศษอาหารได้ที่ดีที่สุด โดยเริ่มต้นจากการบริโภคอาหารให้หมด หรือ แม้แต่การวางแผนการซื้อในแต่ละครั้ง การจัดเก็บให้ถูกวิธี ช่วยยืดอายุก่อนกลายเป็นขยะอาหารได้ เป็นต้น”&nbsp; &nbsp;&nbsp;ทั้งนี้ มีความน่าสนใจของเทรนด์ผู้บริโภคยุคใหม่ คือ การเลือกใช้บรรจุภัณฑ์รักษ์โลก “Longevity Packaging” ที่ให้ความใส่ใจและให้ความสำคัญกับบรรจุภัณฑ์ที่มีความปลอดภัยต่อการใช้งานกับอาหาร สะอาด ปลอดภัย เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม สามารถรีไซเคิลได้ 100% รวมไปถึงยังยืดอายุอาหาร สามารถวางอยู่บนชั้นวางสินค้าได้อย่างยาวนาน เป็นการช่วยลดขยะอาหารได้อีกทางหนึ่ง ​อ่านเพิ่มเติม :&nbsp;<a href="https://forbesthailand.com/news/finance-and-investment/safe-%E0%B9%80%E0%B8%84%E0%B8%B2%E0%B8%B0%E0%B8%A3%E0%B8%B2%E0%B8%84%E0%B8%B2-ipo-%E0%B9%80%E0%B8%9B%E0%B8%B4%E0%B8%94%E0%B8%88%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B8%8B%E0%B8%B7%E0%B9%89%E0%B8%AD-21-%E0%B8%9A%E0%B8%B2%E0%B8%97-%E0%B8%95%E0%B9%88%E0%B8%AD%E0%B8%AB%E0%B8%B8%E0%B9%89%E0%B8%99-%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%AB%E0%B8%A7%E0%B9%88%E0%B8%B2%E0%B8%87-25-27-%E0%B8%95-%E0%B8%84-%E0%B8%99%E0%B8%B5%E0%B9%89" alt="SAFE เคาะราคา IPO เปิดจองซื้อ 21 บาทต่อหุ้น ระหว่าง 25-27 ต.ค. นี้">SAFE เคาะราคา IPO เปิดจองซื้อ 21 บาทต่อหุ้น ระหว่าง 25-27 ต.ค. นี้</a>​ <a href="https://www.facebook.com/ForbesThailandMagazine/" alt="ไม่พลาดบทความและเรื่องราวน่าสนใจอื่นๆ ติดตามเราได้ที่เฟซบุ๊ก Forbes Thailand Magazine">ไม่พลาดบทความและเรื่องราวน่าสนใจอื่นๆ ติดตามเราได้ที่เฟซบุ๊ก Forbes Thailand Magazine</a>

นวัตกรรมบรรจุภัณฑ์ ลดขยะอาหาร แก้ปัญหาโลกร้อน

<h2>เหล่านักรณรงค์ต่างวิพากวิจารณ์ถึงลิทธิการล่าอาณานิคมในรูปแบบใหม่โดยกลุ่มประเทศที่มั่งคั่งและเจ้าหนี้เอกชนต่างวางกับดักให้กลุ่มประเทศลูกหนี้ต้องพึ่งพาพลังงานเชื้อเพลิงจากฟอสซิล</h2>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;แรงกดดันจากการจ่ายหนี้บีบบังคับให้กลุ่มประเทศยากจนยังคงต้องลงทุนในโครงการเชื้อเพลิงฟอสซิลต่อไป เพื่อหาเงินมาชำระหนี้ซึ่งหนี้เหล่านี้มักเป็นเงินที่กู้ยืมมาจากชาติที่ร่ำรวยกว่าและสถาบันการเงินต่างๆ อ้างอิงจากผลวิเคราะห์ใหม่ล่าสุดจากองค์กรรณรงค์ต่อต้านหนี้ Debt Jus-tice และพันธมิตรในประเทศที่ได้รับผลกระทบ&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;องค์กรดังกล่าวเรียกร้องให้เจ้าหนี้ทั้งหลายยกเลิกหนี้สินทั้งหมดแก่บรรดาประเทศที่กำลังเผชิญวิกฤต โดยเฉพาะกลุ่มที่มีความเชื่อมโยงกับโครงการเชื้อเพลิงฟอสซิลต่างๆ &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;“ระดับหนี้สูงเป็นกำแพงสำคัญที่ขวางกั้นการเลิกใช้เชื้อเพลิงฟอสซิลในหลายๆ ประเทศเขตซีกโลกใต้” Tess Woolfenden เจ้าหน้าที่นโยบายอาวุโสแห่ง Debt Justice เผย&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;“หลายประเทศติดกับการแสวงหาผลประโยชน์จากเชื้อเพลิงฟอสซิลในการสร้างรายได้เพื่อจ่ายหนี้ ในขณะที่โครงการเชื้อเพลิงฟอสซิลมักไม่อาจสร้างรายได้มากดังคาด ผลักให้ประเทศเหล่านั้นต้องเผชิญหนี้สินหนักกว่าเก่า กับดักร้ายกาจนี้ต้องหมดไปเสียที”&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;อ้างอิงจากรายงาน หนี้ของบรรดาประเทศซีกโลกใต้เพิ่มสูงขึ้นถึง 150% ตั้งแต่ปี 2011 และ 54 ประเทศกำลังตกอยู่ในวิกฤตหนี้สิน สืบเนื่องจากต้องชำระหนี้สูงกว่าการรับมือวิกฤตสภาพภูมิกาศถึงห้าเท่า&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;​<div class="se-component se-image-container __se__float- __se__float-center" contenteditable="false"><figure style="margin: auto;"><img src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2023/09/PZAxssA3djUnoYmnvzGw.jpg" alt="" data-proportion="true" data-align="center" data-file-name="PZAxssA3djUnoYmnvzGw.jpg" data-file-size="0" data-origin="," data-size="," data-rotate="" data-rotatex="" data-rotatey="" data-percentage="auto,auto" origin-size="620,372" style="" data-index="0"></figure></div>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;ความเสียหายหลังพายุไซโคลนเฟรดดี้พัดถล่มโมซัมบิกเมื่อต้นปี 2023 ที่ผ่านมา&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;Daniel Ribeiro ผู้ประสานงานโครงการ Justica Ambiental แคมเปญด้านสิ่งแวดล้อมในประเทศโมซัมบิกกล่าวว่า ภาระหนี้สินของประเทศแห่งนี้ทวีขึ้นเป็นเท่าตัวเพราะการกู้เงินกับธนาคารในลอนดอนเมื่อปี 2013 ซึ่งไม่ได้รับความเห็นชอบจากรัฐสภา โดยมาพร้อมโครงการหารายได้จากการค้นพบแหล่งก๊าซธรรมชาติของประเทศ&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;Ribeiro เล่าว่าโมซัมบิกไถลลงสู่วังวนวิกฤตหนี้สินเมื่อราคาน้ำมันและก๊าซธรรมชาติตกลงในปี 2014-2016 แต่หนทางแก้ปัญหาจากเจ้าหนี้นานาชาติที่ยื่นมือช่วยเหลือ คือโมซัมบิกต้องพึ่งพาเงินกู้ซึ่งจะมีการชำระคืนผ่านรายได้จากก๊าซธรรมชาติในอนาคต&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;“หนี้สินจากเชื้อเพลิงฟอสซิลกลายเป็นโครงสร้างซึ่งจะชำระคืนด้วยเชื้อเพลิงฟอสซิล ก่อให้เกิดวงจรอุบาทว์ของการต้องก้าวไปข้างหน้าและต้องรับผลสืบเนื่องหนักหนาสาหัสจากการปฏิเสธจะใช้เชื้อเพลิงฟอสซิลต่อไป” Ribeiro กล่าว&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;ประเทศซูรินาเมเผชิญสถานการณ์เดียวกันหลังไม่ยินยอมชำระหนี้ โดยเมื่อปี 2020 ซูรินาเมตกลงในสัญญาที่ให้สิทธิเจ้าหนี้ครอบครองรายได้จากน้ำมันของประเทศแห่งนี้ 30% จนถึงปี 2050&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;Sharda Ganga ผู้อำนวยการกลุ่มประชาสังคมซูรินาเม Projekta กล่าวว่า พวกเขาหวังว่าข้อตกลงนี้จะยังคงอยู่ในพันธกิจเรื่องสภาพภูมิอากาศของประเทศ&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;Ganga อธิบายว่า “ยิ่งหนี้ของเรายั่งยืนน้อยลงเท่าใด ก็ยิ่งมีอิทธิพลครอบงำการตัดสินนโยบายต่างๆ และส่งผลกระทบต่อชีวิตของพลเมืองในประเทศทุกด้านที่เป็นไปได้ การหาเงินให้ได้เร็วที่สุดเพื่อนำมาจ่ายหนี้กลับกลายมามีความสำคัญอันดับหนึ่ง ซึ่งหมายความว่าไม่มีที่เหลือสำหรับสิ่งยุ่งยากและต้องใช้ความอดทนอย่างความยั่งยืนหรือความเป็นธรรมทางภูมิอากาศ&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;“ความจริงคือ นี่ถือเป็นลัทธิล่าอาณานิคมรูปแบบใหม่ เราแลกเปลี่ยนผู้นำคนหนึ่งกับกฎกติกาจากเจ้าหนี้ที่โดยพื้นฐานก็ครอบครองสิ่งที่เป็นของเราไปเรียบร้อยแล้ว ความต่างอย่างเดียวคือครั้งนี้เราเซ็นสัญญาด้วยมือตัวเอง”&nbsp; &nbsp;&nbsp;<div class="se-component se-image-container __se__float- __se__float-center" contenteditable="false"><figure style="margin: auto;"><img src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2023/09/hCzq84ZpqhMVQfiisDW2.jpg" alt="" data-proportion="true" data-align="center" data-file-name="hCzq84ZpqhMVQfiisDW2.jpg" data-file-size="0" data-origin="," data-size="," data-rotate="" data-rotatex="" data-rotatey="" data-percentage="auto,auto" origin-size="620,372" style="" data-index="1"></figure></div>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;นักรณรงค์เรียกร้องให้มีการยกเลิกหนี้ในประเทศกำลังพัฒนา&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;Leandro Gomez นักรณรงค์ด้านการลงทุนและสิทธิจากมูลนิธิ Environment and Natural Resources Foundation (FARN) ในประเทศอาร์เจนตินาเผยว่า ประเทศของเขาถูกลิดรอนอำนาจอธิปไตยในการเปลี่ยนผ่านจากเชื้อเพลิงฟอสซิล และต้องจ่ายเงินบางส่วนให้กับบรรดาบริษัทเชื้อเพลิงฟอสซิลต่างๆ ผลักดันโครงการขุดเจาะน้ำมันดิบ และยกเลิกโครงการพลังงานหมุนเวียน &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;รายงานยังชี้ว่าประเทศที่ได้รับผลกระทบจากการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศจำเป็นต้องได้รับเงินช่วยเหลือให้เปล่ามากกว่านี้ เนื่องจากหลายประเทศถูกผลักสู่กับดักหนี้จากการจ่ายค่าฟื้นฟูต่างๆ หลังประสบภัยพายุไซโคลนและน้ำท่วม&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;ประเทศปากีสถานได้รับเงินช่วยเหลือ 1 หมื่นล้านเหรียญสหรัฐฯ หลังเผชิญน้ำท่วมใหญ่เมื่อปีี 2022 ที่ผ่านมา ทว่าส่วนใหญ่มาในรูปแบบของเงินกู้ยืม ในขณะที่สัดส่วนหนี้สินจากผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศโดมินิกาขยับขึ้นจาก 68% สู่ 78% หลังพายุเฮอร์ริเคนมารีอาพัดถล่มเมื่อปี 2017&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;Mae Buenaventura จากกลุ่ม Asian Peoples Movement on Debt and De-velopment (APMDD) กล่าวว่า&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;“วิกฤตการณ์สภาพภูมิอากาศและหนี้สินปะทุจากระบบเดียวกัน ซึ่งมีพื้นฐานมาจากการที่ฝั่งซีกโลกเหนือขูดรีดทรัพยากรมนุษย์ เศรษฐกิจ และสิ่งแวดล้อมอย่างทารุณเพื่อเติมเต็มการขับเคลื่อนผลกำไรและความละโมบ”&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;นอกจากนี้ เธอยังกล่าวทิ้งท้ายด้วยว่า การยกเลิกหนี้สินคือวิธีการเล็กน้อยที่สุดที่ประเทศร่ำรวยและเจ้าหนี้สามารถทำได้&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;แปลและเรียบเรียงจาก Rich countries trap poor nations into relying on fossil fuels ซึ่งเผยแพร่บน theguardian.com &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;อ่านเพิ่มเติม :&nbsp;<a href="https://forbesthailand.com/preview/71200" alt="การจัดอันดับ 50 มหาเศรษฐีสิงคโปร์ ประจำปี 2023">การจัดอันดับ 50 มหาเศรษฐีสิงคโปร์ ประจำปี 2023</a> &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;​<a href="https://www.facebook.com/ForbesThailandMagazine/" alt="ไม่พลาดบทความและเรื่องราวน่าสนใจอื่นๆ ติดตามเราได้ที่เฟซบุ๊ก Forbes Thailand Magazine">ไม่พลาดบทความและเรื่องราวน่าสนใจอื่นๆ ติดตามเราได้ที่เฟซบุ๊ก Forbes Thailand Magazine</a> Magazine​

เชื้อเพลิงฟอสซิลชำระหนี้ กับดักนักล่าอาณานิคมยุคใหม่

ผจญเพลิงด้วยเทคโนโลยี กำเนิดสตาร์ทอัพรับมือไฟป่า

<h2>ความล้มเหลวในการลดช่องว่างระหว่างคนรวยและคนจนทั่วโลกจะยิ่งตอกย้ำปัญหาความยากจนและเพิ่มความเสี่ยงที่สถานการณ์การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศจะย่ำแย่ลง กลุ่มนักเศรษฐศาสตร์ระดับแนวหน้ากว่า 200 คนกล่าว</h2>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;67 ประเทศทั่วโลกร่วมลงนามในจดหมายเปิดผนึกถึงเลขาธิการสหประชาชาติ Antonio Guterres และประธานธนาคารโลก Ajay Banga เรียกร้องให้ทั้งสององค์กรยกระดับการทำงานเพื่อแก้ไขความเหลื่อมล้ำที่เพิ่มขึ้นอย่างรุนแรงทั่วโลกตั้งแต่สมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 เป็นต้นมา&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;ในบรรดาผู้สนับสนุนการเรียกร้องคราวนี้ยังมีอดีตเลขาธิการสหประชาชาติ Ban Ki-moon, อดีตนายกรัฐมนตรีประเทศนิวซีแลนด์ Helen Clark พร้อมด้วยบรรดานักเศรษฐศาสตร์ ไม่ว่าจะ Jayati Ghosh, Joseph Stiglitz และ Thomas Piketty&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;การลดความเหลื่อมล้ำภายในปี 2030 เป็นหนึ่งในเป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืน (SDGs) ขององค์การสหประชาชาติหรือ UN ซึ่งได้รับความเห็นชอบจากนานาชาติในปี 2015 ในจดหมายชี้ว่าการลงมืออย่างเร่งด่วนนั้นจำเป็นอย่างยิ่งเพื่อแก้ไขผลกระทบจากโรคระบาดโควิด-19 ที่มีต่อคนรวยและคนจน&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;สำหรับประเด็นความเหลื่อมล้ำที่เพิ่มขึ้นกำลังถูก “เพิกเฉยอย่างหนัก” ในจดหมายระบุว่าวิธีการประเมินการรับมือกับปัญหา ก็คือการดูรายได้การเติบโตของคนยากจนที่สุด 40% แทนประชากรทั้งหมดนั้นล้มเหลวในการนำเอารายได้และความมั่งคั่งของมหาเศรษฐีมาพิจารณาร่วมด้วย&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;จดหมายยังอีกเผยว่า นับเป็นครั้งแรกในรอบ 25 ปี ที่ความยากจนข้นแค้นและความมั่งคั่งสุดขีดเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วพร้อมกันทั่วโลก&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;“เป้าหมายสำคัญ ความเป็นผู้นำก็สำคัญ ธนาคารโลกและเป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืนของ UN ถูกวางไว้เป็นพิเศษเพื่อกระตุ้นให้เกิดความเคลื่อนไหวในการลดความเหลื่อมล้ำอันเป็นสิ่งที่แต่ละส่วนบนโลกต่างก็ต้องการอย่างเร่งด่วน ณ วันนี้”&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;ในจดหมายเรียกเกณฑ์วัดความเหลื่อมล้ำที่มีประสิทธิภาพมากกว่าเดิม และเป้าหมายที่ทะเยอทะยานนี้ในการลดช่องว่างด้านรายได้กับความมั่งคั่ง&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;“เรากำลังอยู่ในช่วงเวลาที่มีความเหลื่อมล้ำทางเศรษฐกิจสูงผิดปกติ ความยากจนสุดขีดและความมั่งคั่งแบบสุดขั้วเพิ่มขึ้นอย่างว่องไวต่อเนื่องเป็นครั้งแรกในรอบ 25 ปี ช่วงระหว่างปี 2019 และ 2020 ความเหลื่อมล้ำทั่วโลกเพิ่มขึ้นรวดเร็วยิ่งกว่าครั้งไหนๆ หลังสิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่ 2 เป็นต้นมา”&nbsp; &nbsp;&nbsp;​<div class="se-component se-image-container __se__float- __se__float-center" contenteditable="false"><figure style="margin: auto;"><img src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2023/08/5oFZdVuX9CFkKHAr8bBB.jpg" alt="" data-proportion="true" data-align="center" data-file-name="5oFZdVuX9CFkKHAr8bBB.jpg" data-file-size="0" data-origin="," data-size="," data-rotate="" data-rotatex="" data-rotatey="" data-percentage="auto,auto" origin-size="620,372" style="" data-index="0"></figure></div>ภัยแล้งจู่โจมผู้คนในชนบทของประเทศโซมาเลีย&nbsp; &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;“คนรวยที่สุดซึ่งมีเพียง 10% ของประชากรโลก ณ ปัจจุบันนี้ครอบครองรายได้ 52% ของทั้งหมด ในขณะที่ฝั่งประชากรที่ยากจนได้รับเพียง 8.5% เท่านั้น ผู้คนหลายพันล้านกำลังเผชิญความยากลำบากแสนสาหัสจากราคาอาหารที่เพิ่มสูงขึ้นและความหิวโหย ในขณะที่เหล่ามหาเศรษฐีรวยขึ้นเป็นเท่าตัวในทศวรรษที่ผ่านมา”&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;เมื่อ Guterres ทบทวนเป้าหมายปี 2030 ในเดือนเมษายน เขาพบว่าความเหลื่อมล้ำนั้นสูงเป็นประวัติการณ์ มีประเทศเพียง 10% เท่านั้นที่อยู่ระหว่างทางไปถึงเป้าหมายได้&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;เมื่อเดือนตุลาคม 2022 ที่ผ่านมา ธนาคารโลกเผยว่ากระบวนการลดความยากจนต้องหยุดชะงักลงชั่วคราว โดยคาดคะเนว่าหากไม่มีตัวเร่งความพยายามที่ทรงประสิทธิภาพมากพอ โอกาสบรรลุเป้าหมายหยุดความยากจนก่อนปี 2030 นั้นจะเท่ากับศูนย์&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;Bunga กำลังดำเนินการทบทวนภารกิจของธนาคารโลก และได้รับแรงกดดันจากสมาชิกหลายประเทศ เช่น เยอรมนี ที่ต้องการยกระดับความเข้มข้นในการต่อสู้กับปัญหาความเหลื่อมล้ำ&nbsp; &nbsp; จดหมายระบุว่า “เรารู้ว่าความเหลื่อมล้ำสูงกระทบเป้าหมายทางสังคมและสิ่งแวดล้อมทั้งหมดของเรา กัดกร่อนการเมือง ทำลายความไว้วางใจ สะกัดกั้นความรุ่งเรืองทางเศรษฐกิจโดยรวม และทำให้ระบบพหุภาคีอ่อนแอ เรายังทราบดีว่าหากไม่ลดความเหลื่อมล้ำในทันที เป้าหมายยุติความยากจนและป้องกันไม่ให้การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศทวีความรุนแรงขึ้นก็จะเผชิญอุปสรรคอย่างชัดเจน”&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;ทั้งยังเสริมว่าการรับมือกับความเหลื่อมล้ำไม่ใช่แค่เป้าหมายโดดๆ แต่ทั้งเศรษฐกิจ การเงิน และนโยบายสังคมควรถูกนำมาประเมินว่าอาจส่งผลกระทบอย่างไรบ้าง “สิ่งนี้ชัดเจนว่าจะแสดงถึงความทะเยอทะยานทั้งหมดของเราในการสร้างโลกใบใหม่ที่เท่าเทียม”&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;Max Lawson หัวหน้าด้านนโยบายความเหลื่อมล้ำจาก Oxfam International กล่าวว่า “ไม่มีศึกเพื่อลดช่องว่างระหว่างคนรวยกับกลุ่มคนจนที่เหลือศึกใดจะเร่งด่วนมากไปกว่านี้ ความเหลื่อมล้ำที่เพิ่มขึ้นอย่างน่าใจหายคือกุญแจสู่โลกที่ดีกว่า รวมถึงการแก้ไขปัญหาการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศก่อนจะสายเกินไปด้วย”&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;Matthew Martin ผู้อำนวยการกลุ่ม Development Finance International บอกว่า “หากเราไม่เริ่มต้นวัดความเหลื่อมล้ำให้ถูกต้องในตอนนี้ เราจะไม่สามารถลดมันได้อย่างจริงจังทันปี 2030”&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;โฆษกธนาคารโลกกล่าวว่า “ความเหลื่อมล้ำนั้นสูงมากจนไม่อาจยอมรับได้ในโลกทุกวันนี้ สืบเนื่องมาจากคนยากจนยังคงต้องแบกรับค่าใช้จ่ายสูงลิบลิ่วจากโควิด-19 และผลกระทบที่ตามมา ธนาคารโลกให้คำมั่นจะรับมือกับความเหลื่อมล้ำในทุกรูปแบบ และขอให้มั่นใจว่าบนเส้นทางนี้จะไม่มีใครถูกทิ้งไว้เบื้องหลัง”&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;“เราเห็นด้วยว่าเราต้องลงมือทำให้มากขึ้นเพื่อชี้ชัดถึงความเหลื่อมล้ำ และเพื่อให้เกณฑ์การตรวจวัดมีประสิทธิภาพยิ่งกว่าเก่า เรายินดีน้อมรับแนวคิดต่างๆ ในจดหมายเปิดผนึกมาอภิปรายถึงประเด็นดังกล่าวนี้” &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;แปลและเรียบเรียงจาก Top economists call for action on runaway global inequality ซึ่งเผยแพร่บน theguardian.com &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;อ่านเพิ่มเติม :&nbsp;<a href="https://forbesthailand.com/preview/70944" alt="Forbes 30 Under 30 Asia 2023 (ตอน1)">Forbes 30 Under 30 Asia 2023 (ตอน1)</a>​&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;​<a href="https://www.facebook.com/ForbesThailandMagazine/" alt="ไม่พลาดบทความและเรื่องราวน่าสนใจอื่นๆ ติดตามเราได้ที่เฟซบุ๊ก Forbes Thailand Magazine">ไม่พลาดบทความและเรื่องราวน่าสนใจอื่นๆ ติดตามเราได้ที่เฟซบุ๊ก Forbes Thailand Magazine</a>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;

“ปัญหาความเหลื่อมล้ำ” 67 ประเทศเรียกร้อง UN และ World Bank เร่งแก้ไข

อนาคตช็อกโกแลตสั่นคลอน ผลพวงความไม่แน่นอนการผลิตเมล็ดโกโก้

<h2 class="p1">David Attenborough มีเส้นทางชีวิตที่ไม่เหมือนใครบนโลกใบนี้ เขาเริ่มต้นใช้ชีวิตวัย 20 ปี ในฐานะผู้ดำเนินรายการสารคดีธรรมชาติของ BBC ตั้งแต่แรกเริ่ม จนกระทั่งปัจจุบัน Attenborough ในวัย 94 ปี ได้เห็นการเปลี่ยนแปลงของธรรมชาติ และรู้สึกเหนื่อยเกินกว่าจะเก็บเรื่องเหล่านี้ไว้เพียงคนเดียว</h2>
สำหรับขอบเขตของปัญหาสิ่งแวดล้อมที่เกิดขึ้น นับเป็นประเด็นที่ยิ่งใหญ่และกว้างขวางมาก จนยากที่จะสื่อสารออกมาได้หมดภายในสารคดีชุดเดียว ด้วยเหตุนี้ จึงจำเป็นต้องอาศัยประสบการณ์การทำงานที่ผ่านมาของ David Attenborough เป็นกรอบในการแสดงให้เห็นถึงความเสียหายทางธรรมชาติที่เกิดขึ้น และนำเสนอภายใต้ชื่อ "David Attenborough: A Life on Our Planet" สารคดีที่จะทำให้ประเด็นที่ดูห่างไกลและเป็นนามธรรม กลายเป็นสิ่งที่จับต้องได้ในสายตามนุษย์
เปรียบได้กับคุณปู่โรแลกซ์ ที่เป็นตัวแทนของป่าสีรุ้ง ในภาพยนตร์ The Lorax (2012) Attenborough คือ ผู้ที่ยืนกรานต่อข้อเท็จจริงที่ว่า สัตว์ป่าจำนวนมากได้สูญพันธุ์ไปแล้ว อีกทั้งยังชี้ให้เห็นว่ามนุษย์กำลังทำในสิ่งที่เป็นภัยต่อตนเอง เพราะความไม่รู้อะไรเลย
ครั้นภาพยนตร์ดำเนินเรื่องไปได้เป็นเวลาสิบปี ก็จะยิ่งสะท้อนให้เห็นว่า ยิ่งช่วงเวลาการทำงานของ Attenborough เพิ่มมากขึ้นเท่าไหร่ สภาพแวดล้อมทางธรรมชาติก็ยิ่งแย่ลงเท่านั้น ก่อนที่จะนำเสนอจุดเปลี่ยนที่สำคัญ เพื่อแสดงให้เห็นว่า โลกกำลังเข้าสู่กระบวนการการฟื้นฟู
สำหรับสารคดีเรื่องนี้ <a href="https://www.monbiot.com/2013/05/27/a-manifesto-for-rewilding-the-world/">การฟื้นฟูผืนป่าให้กลับมาสู่สภาพเดิม</a> คือ กุญแจสำคัญ ขณะที่นักวิทยาศาสตร์ และกลุ่มคนที่ทำงานใน Silicon Valley ได้หันมาให้ความสนใจในแนวทางการแก้ไขด้วยเทคโนโลยีมากกว่า ยกตัวอย่างเช่น เทคโนโลยีดักจับและกักเก็บก๊าซคาร์บอน (carbon capture) หรือ<a style="color: #333333;" href="https://www.forbes.com/sites/startswithabang/2018/05/26/ask-ethan-can-we-build-a-sun-screen-to-combat-global-climate-change/#49c3d5351f00">การบล็อคพลังงานแสงอาทิตย์</a>ด้วยจอขนาดใหญ่ เป็นตเน ทั้งที่ในความเป็นจริง ธรรมชาติก็มีระบบการจัดการเพื่อที่จะแก้ไขปัญหาของตัวเองอยู่แล้ว
แม้ผืนป่าของโลกใบนี้จะอุดมไปด้วยสิ่งมีชีวิตมากมายเกินกว่าจะจินตนาการได้ แต่หากนำข้อเท็จจริงที่ว่า ป่าสามารถดูดซับคาร์บอนได้อย่างมีประสิทธิภาพเข้ามาประกอบการพิจารณาด้วย จะยิ่งทำให้เห็นถึงคุณประโยชน์ที่แท้จริงของป่าไม้ที่มีต่อโลกในอนาคตมากขึ้นไปอีก
ทั้งนี้ นอกจากประเด็น “ปัญหา” ของต้นไม้ ที่ว่าไม่สามารถสร้างกำไร จนกว่าจะสามารถเก็บเกี่ยวได้ ภายในสารคดียังมีอีกหลายประเด็นที่ Attenborough แทบจะไม่ได้กล่าวถึงเลย อาทิ ความโลภที่ไม่มีที่สิ้นสุด การเพิ่มกำลังการผลิตของระบบทุนนิยม และพฤติกรรมอันน่ารังเกียจของกลุ่มคนรวย ซึ่งจาก <a style="color: #333333;" href="https://www.theguardian.com/environment/2020/sep/21/worlds-richest-1-cause-double-co2-emissions-of-poorest-50-says-oxfam">บทวิเคราะห์</a> ของ Oxfam ได้กล่าวไว้ว่า คนรวยที่สุดของโลก ที่มีสัดส่วนอยู่ร้อยละ 1 นั้น มีหน้าที่รับผิดชอบการปล่อยก๊าซเป็น  2 เท่า ของกลุ่มคนที่จนที่สุด ซึ่งมีสัดส่วนอยู่ที่ร้อยละ 50 ในขณะที่<a style="color: #008000;" href="https://www.theguardian.com/sustainable-business/2017/jul/10/100-fossil-fuel-companies-investors-responsible-71-global-emissions-cdp-study-climate-change">บริษัท</a> 100 บริษัทจะต้องรับผิดชอบในอัตราร้อยละ 71 ของปริมาณคาร์บอนที่ถูกปล่อยออกมา
<img class="alignnone wp-image-35607" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2020/10/David-Attenborough.jpg" alt="David Attenborough" width="600" height="411" />

อย่างไรก็ดี สารคดี A Life on Our Planet ไม่ได้แตะต้องประเด็นทางการเมืองที่เกี่ยวกับปัญหาที่กล่าวมาทั้งหมดข้างต้น เพราะยังเป็นประเด็นที่ยังไม่ได้รับการสนับสนุน ทั้งจากฝั่งประธานาธิบดี Donald Trump และผู้ท้าชิงตำแหน่งประธานาธิบดี Joe Biden ทั้งในเรื่องการเปลี่ยนแปลงทางภูมิอากาศ (Climate Change) และข้อตกลงเป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมฉบับใหม่ (Green New Deal)
ในท้ายที่สุด อาจสรุปได้ว่า วัตถุประสงค์ที่แท้จริงของการจัดทำสารคดีดังกล่าว คือ การเน้นย้ำให้เห็นถึงความสำคัญของปัญหาทางธรรมชาติที่เกิดขึ้น ผลกระทบที่อาจจะตามมา และสร้างความหวังให้กับมนุษยชาติ ซึ่งทั้งหมดที่กล่าวมานี้ ล้วนเป็นสิ่งที่ A Life on Our Planet สามารถบรรลุเป้าหมายที่ตั้งไว้ได้เป็นอย่างดี
"ตราบใดที่ยังมีแสงสว่างที่ปลายขอบฟ้า ต่อให้วันหนึ่งเกิดไฟป่า แต่เมื่อเวลาผ่านไป เหตุการณ์นั้นจะทำให้เราระลึกได้ว่า จุดเริ่มต้นของความตระหนักรู้ทางธรรมชาติได้เกิดขึ้นแล้ว" - <a class="author-name contrib-byline-author speakable-author" style="color: #333333;" href="https://www.forbes.com/sites/danidiplacido/" data-ga-track="contrib block byline">Dani Di Placido</a>

แปลและเรียบเรียงโดย ชญาน์นัทช์ ธนินท์พงศ์ภัค จากบทความ Netflix’s ‘David Attenborough: A Life On Our Planet’ Is The Most Important Documentary Of The Year เผยแพร่บน Forbes.com

อ่านเพิ่มเติม: <a href="https://forbesthailand.com/world/global-world/commonpass-โครงการที่ช่วยนับหนึ.html">“CommonPass” โครงการที่ช่วยนับหนึ่งใหม่การท่องเที่ยวทั่วโลก</a>

<hr />

ไม่พลาดบทความด้านกลยุทธ์องค์กรและธุรกิจ ติดตามเราได้ที่ <a href="https://www.facebook.com/ForbesThailandMagazine/">เพจเฟซบุ๊ก Forbes Thailand Magazine</a>
และ <a href="https://twitter.com/Forbes_TH">ทวิตเตอร์ Forbes Thailand</a>

"David Attenborough" กับผลงานสารคดีธรรมชาติที่ดีที่สุดแห่งปีบน Netflix

<h2 class="p1">ผลการสำรวจเผย ชาวเยอรมันส่วนใหญ่ต้องการให้มีการจำกัดความเร็วสูงสุดของการขับขี่ยานยนต์บนถนน “Autobahn” ทางด่วนในเยอรมนี ที่รู้จักกันดีว่าเป็นเส้นทางที่ผู้ขับขี่สามารถใช้ความเร็วสูงได้ไม่จำกัด เพื่อต่อสู้กับปัญหาภาวะโลกร้อน</h2>
โดยสถาบัน Emnid เผยเเพร่ผลสำรวจนี้เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา ระบุว่า ชาวเยอรมันที่ถูกสอบถาม 52% ต้องการให้จำกัดความเร็วรถยนต์บนถนน Autobahn ไว้ที่ประมาณ 120 - 140 กิโลเมตรต่อชั่วโมง ขณะที่อีก 46% คัดค้านการจำกัดความเร็ว
ทั้งนี้ คณะกรรมการที่ได้รับการแต่งตั้งจากรัฐบาลเยอรมนี ให้ทำการศึกษาการคมนาคมขนส่งแห่งอนาคต กำลังมองหาวิธียกเลิกมอเตอร์เวย์ที่สามารถให้รถวิ่งได้ "ไม่จำกัด" ความเร็ว เพื่อช่วยให้เยอรมนีบรรลุเป้าหมายการลดปล่อยก๊าซเรือนกระจกของสหภาพยุโรป (EU)
Andreas Scheuer รัฐมนตรีคมนาคมเยอรมนี ผู้เป็นนักการเมืองสายอนุรักษ์นิยมจากรัฐบาวาเรีย ซึ่งเป็นที่ตั้งของโรงงานผลิตรถยนต์ชื่อดังหลายเเห่ง  กล่าวว่า เขาไม่เห็นด้วยกับการจำกัดความเร็วบนทางด่วนมอเตอร์เวย์ในเยอรมนีที่สามารถวิ่งรถได้อย่างอิสระมานานหลายสิบปี
"หลักการของเสรีภาพได้พิสูจน์ตัวมันเองแล้ว ใครที่อยากขับ 120 ก็ให้เขาขับ 120 แต่ถ้าใครต้องการขับเร็วกว่านั้นก็เป็นสิทธิของเขาเช่นกัน ทำไมต้องมาจัดการเรื่องหยุมหยิมเช่นนี้อยู่เรื่อย" Scheuer ระบุ
รัฐมนตรีคมนาคมเยอรมนี กล่าวอีกว่า ถนนทางหลวงในเยอรมนีมีความปลอดภัยที่สุดในโลก เเละการจำกัดความเร็วจะลดการปล่อยคาร์บอน โดยรวมทั้งประเทศไม่ถึง 0.5%  อีกทั้งทางหลวงเยอรมนีรวมระยะทาง 7,640 กิโลเมตร หรือประมาณ 30% ของทั้งหมดก็มีการจำกัดความเร็วอยู่แล้ว โดยต่อไปจะมีการเข้าพบปะกับคณะกรรมการที่กำลังศึกษาเรื่องนี้ เพื่อหารือเกี่ยวกับข้อเสนอการจำกัดความเร็วดังกล่าว ซึ่งคาดว่าจะได้ข้อสรุปภายในสิ้นเดือนมีนาคมนี้

<ul>
 	<li><a href="http://forbesthailand.com/news/motoring/berlin-%E0%B8%AB%E0%B9%89%E0%B8%B2%E0%B8%A1%E0%B8%82%E0%B8%B1%E0%B8%9A-%E0%B8%A3%E0%B8%96%E0%B8%94%E0%B8%B5%E0%B9%80%E0%B8%8B%E0%B8%A5.html">ลดมลพิษ กรุง Berlin สั่งห้าม ‘รถยนต์ดีเซล’ ขับบนถนนสายหลักในเมืองหลวง</a></li>
</ul>
เยอรมนีอาจถูกปรับจากทาง EU อย่างหนัก หากไม่สามารถลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกและไนโตรเจนออกไซด์ที่เป็นพิษ ได้ตามเป้าหมายที่กำหนด ซึ่งการปล่อยไอเสียจากยานพาหนะไม่ได้ลดลงมาตั้งเเต่ปี 1990
โดยรัฐบาลมีความจำเป็นที่ต้องปกป้องทั้งอุตสาหกรรมยานยนต์ ซึ่งเป็นหนึ่งในตัวขับเคลื่อนเศรษฐกิจประเทศ หลังเผชิญเรื่องอื้อฉาวจากการโกงค่าไอเสียในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ขณะเดียวกันก็ต้องลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกให้ได้ตามเป้าหมายของ EU เเละเป้าหมายการควบคุมสภาพอากาศในประเทศ

<ul>
 	<li><a href="http://forbesthailand.com/news/global/un-%E0%B9%80%E0%B8%95%E0%B8%B7%E0%B8%AD%E0%B8%99%E0%B8%AD%E0%B8%B8%E0%B8%93%E0%B8%AB%E0%B8%A0%E0%B8%B9%E0%B8%A1%E0%B8%B4%E0%B9%82%E0%B8%A5%E0%B8%81%E0%B8%88%E0%B8%B0%E0%B8%A3%E0%B9%89%E0%B8%AD.html">UN เตือนอุณหภูมิโลกจะร้อนขึ้น 1.5 องศาเซลเซียส ภายในปี2030 ทั่วโลกต้องปรับตัวยับยั้งภัยพิบัติ</a></li>
</ul>
ทั้งนี้ จากรายงานของคณะกรรมการชุดดังกล่าวที่ตีพิมพ์โดยสำนักข่าว Reuters ระบุว่าการจำกัดความเร็วของรถยนต์บนทางด่วนไว้ที่ 130 กิโลเมตรต่อชั่วโมง การขึ้นภาษีเชื้อเพลิง เเละการกำหนดโควตาการขายรถยนต์ไฟฟ้าเเละรถยนต์ไฮบริด รวมถึงการยกเลิกการงดเว้นภาษีรถยนต์ดีเซล จะช่วยลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกได้ครึ่งหนึ่ง
&nbsp;

ที่มา
<ul>
 	<li><a href="https://www.reuters.com/article/us-germany-autobahn/not-so-fast-most-germans-favor-speed-limits-on-the-autobahn-idUSKCN1PK0T7">Not so fast: Most Germans favor speed limits on the Autobahn</a></li>
</ul>
ภาพ AFP Photo/Patrik Stollarz

News

Forbes lists

World

Leaderboard

Commentaries

Forbes life

Events