<h2>Syed Azman Syed Ibrahim อดีตทหารมาเลเซียผู้ผันตัวมาเป็นผู้ประกอบการ มีแผนการทะเยอทะยานสำหรับ Weststar Group ของเขาโดยการมองหาพันธมิตรธุรกิจเข้าช่วยจากตลาดใหม่ๆ</h2> &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;Syed Azman Syed Ibrahim กำลังโหมทำงานสุดแรงเกิด เพื่อให้ Weststar Group กลุ่มบริษัทนอกตลาดและพอร์ตธุรกิจที่มีหุ้นอยู่ในบริษัทต่างๆ อย่างธุรกิจให้บริการเฮลิคอปเตอร์นอกชายฝั่ง ธุรกิจตัวแทนจำหน่ายรถยนต์ ธุรกิจร้านอาหารและเครื่องดื่ม ดำเนินกลยุทธ์แบบหลายขาในเวลาเดียวกันเพื่อขยายฝูงเฮลิคอปเตอร์ บุกตลาดใหม่ และกระตุ้นยอดขายยานยนต์เพื่อความยั่งยืน&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;หัวใจสำคัญของแผนนี้คือ Weststar Aviation Services บริษัทเรือธงซึ่งมีเฮลิคอปเตอร์ 34 ลำ (เห็นชอบที่จะซื้ออีก 5 ลำในเดือนพฤษภาคม) ทำให้กลายเป็นผู้ให้บริการนอกชายฝั่งที่ใหญ่เป็นอันดับ 2 ในภูมิภาคเอเชียแปซิฟิก ตามข้อมูลของบริษัทวิจัยตลาดในอินเดียได้ Imarc Group ได้ระบุไว้&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;โดย Ibrahim ผู้ก่อตั้งและเจ้าของ Weststar Group ซึ่งตั้งอยู่ในเขต Ampang ประเทศมาเลเซีย มีเป้าหมายที่สูงลิ่ว “เราต้องการเป็นผู้ให้บริการเฮลิคอปเตอร์รายใหญ่ที่สุดในโลกภายใน 10 ปี” เขากล่าว&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;เฮลิคอปเตอร์ของ Weststar ถูกใช้ในการรับส่งผู้บริหาร ลูกเรือ และขนวัสดุอุปกรณ์ให้อุตสาหกรรมน้ำมันและก๊าซ รวมถึงการตรวจสอบท่อและสายไฟ การสำรวจป่าไม้ และการขนส่งผู้ป่วยไปยังสถานพยาบาลที่ใกล้เคียงแบบเร่งด่วนซึ่งมักอยู่ในตำแหน่งที่ไม่สามารถเข้าถึงได้หรือยากต่อการเข้าถึงโดยการขนส่งรูปแบบอื่น&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;บริษัทมีฐานปฏิบัติการหลายแห่งในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ตะวันออกกลาง และแอฟริกา และลูกค้าก็มีทั้ง Petronas บริษัทน้ำมันของรัฐบาลมาเลเซีย และยักษ์ใหญ่ในอุตสาหกรรมอย่าง Shell กับ ExxonMobil นอกจากนี้ ยังมี Weststar General Aviation ที่ดำเนินธุรกิจอย่างอิสระ มีเครื่องบินไอพ่น 2 ลำ และเฮลิคอปเตอร์ 1 ลำสำหรับรับส่ง VIP​<div class="se-component se-image-container __se__float- __se__float-center" contenteditable="false"><figure style="margin: auto;"><img src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2023/11/8QMdKSnC7tTbXa15ZZcz.jpg" alt="" data-proportion="true" data-align="center" data-file-name="8QMdKSnC7tTbXa15ZZcz.jpg" data-file-size="0" data-origin="," data-size="," data-rotate="" data-rotatex="" data-rotatey="" data-percentage="auto,auto" style="" data-index="0"></figure></div> ​ &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;ปัจจุบัน Ibrahim วัย 63 ปี เป็นเจ้าของ Weststar Aviation Services 100% หลังจากทำข้อตกลงซื้อหุ้นคืน 21% จาก KKR บริษัทใหญ่นอกตลาดในเดือนมีนาคมที่ผ่านมา เขาบอกว่า บริษัทนี้มีมูลค่า 4 พันล้านริงกิต (890 ล้านเหรียญสหรัฐฯ) ผู้ประกอบการรายนี้อยู่ในอันดับที่ 24 ในทำเนียบ 50 เศรษฐีของมาเลเซียโดยมีมูลค่าทรัพย์สินสุทธิประมาณ 825 ล้านเหรียญ&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;ปัจจุบันเขาดำรงตำแหน่งกรรมการผู้จัดการกลุ่มของ Weststar Group และประธานกรรมการของ Weststar Aviation Services&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;ตามรายงานจากบริษัทวิจัยและการตลาดใน Dublin คาดว่า ตลาดบริการเฮลิคอปเตอร์นอกชายฝั่งทั่วโลกจะเติบโตเป็น 3.1 พันล้านเหรียญภายในปี 2028 จาก 2.5 พันล้านเหรียญในปี 2022&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;แผนของ Ibrahim นั้นรวมถึงการลงทุน 250 ล้านเหรียญเพื่อเพิ่มจำนวนเฮลิคอปเตอร์ที่เขาเป็นเจ้าของและเช่าเกือบ 30% ในอีก 2 ปีข้างหน้า ฝูงบินเฮลิคอปเตอร์ขนาดกลางส่วนใหญ่ของเขารวมถึงเครื่องที่ผลิตโดยบริษัท Airbus ยักษ์ใหญ่ด้านการบินของยุโรปและบริษัท Leonardo ของอิตาลี&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;นอกจากนี้ Ibrahim ยังมองหาตลาดใหม่ๆ เพื่อที่ Weststar จะได้ลดการพึ่งพาแต่ตลาดมาเลเซีย “เรากำลังมองหานักลงทุนเข้าร่วมลงทุนที่ช่วยให้เราเติบโตในต่างประเทศได้” อดีตนายทหารบอก “เราได้คุยกับนักลงทุน 2-3 รายในตะวันออกกลางแล้ว”&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;ในเดือนมีนาคมที่ผ่านมาบริษัทได้ประกาศร่วมลงทุนกับพันธมิตรที่ชื่อ Helicopter &amp; Cooperation SAS ซึ่งเป็นบริษัทร่วมทุนระหว่าง French Avico Group และ Westair Aviation ในนามิเบีย ข้อตกลงนี้จะช่วยให้บริษัทสามารถขยายธุรกิจในอุตสาหกรรมน้ำมันและก๊าซในยุโรปและแอฟริกา&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;ในขณะเดียวกัน Weststar Aviation Services ก็ขยายธุรกิจโดยเพิ่มบริการเครื่องบินเช่าเหมาลำให้กับรัฐบาลต่างๆ ในปีที่แล้วบริษัทได้ปล่อยเช่าเฮลิคอปเตอร์ 4 ลำให้กับกองทัพอากาศมาเลเซีย โดยบอกว่า จะมีการส่งมอบอีก 4 ลำภายในต้นปี 2024 และจะมีการทำสัญญาอีก 3 ลำกับรัฐบาลมาเลเซีย&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;สำหรับเป้าหมายของเขาในการเป็นผู้ประกอบการเฮลิคอปเตอร์ที่ใหญ่ที่สุดในโลกนั้น เขาต้องเผชิญกับการแข่งขันที่ดุเดือด ผู้เล่นรายใหญ่ระดับโลกบางรายมีเครื่องบินมากกว่า 200 ลำ แต่ Ibrahim ก็ไม่สะทกสะท้าน&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;“ธุรกิจนี้ไม่ได้เกี่ยวกับว่าใครมีจำนวนลำเยอะที่สุด” เขาบอก “มันเกี่ยวกับว่าใครมีนักบินที่ดีที่สุด วิศวกรที่ดีที่สุด ประวัติความปลอดภัยที่ดีที่สุด และกำไรที่สมเหตุสมผล” เรื่องราวอื่นๆ ที่น่าสนใจ&nbsp;:&nbsp;<a target="_blank" href="https://www.forbesthailand.com/world/asia/sequoia-vc-asia-hongshan-peak-xv-partners" alt="แตกเพื่อโต Sequoia แบ่งย่อยเป็นแบรนด์ใหม่ในเอเชีย">แตกเพื่อโต Sequoia แบ่งย่อยเป็นแบรนด์ใหม่ในเอเชีย</a>​​<a href="https://buffet.ookbee.com/magazine/forbes/issue/45e2f9e5-2f0f-459c-a701-432192052e12" alt="​​คลิกอ่านบทความฉบับเต็มและเรื่องราวธุรกิจอื่นๆ ที่น่าสนใจได้ที่นิตยสาร Forbes Thailand ฉบับเดือนตุลาคม 2566 ในรูปแบบ e-magazine">​​คลิกอ่านบทความฉบับเต็มและเรื่องราวธุรกิจอื่นๆ ที่น่าสนใจได้ที่นิตยสาร Forbes Thailand ฉบับเดือนตุลาคม 2566 ในรูปแบบ e-magazine</a><div class="se-component se-image-container __se__float- __se__float-none" contenteditable="false"><figure style="margin: 0px;"><img src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2023/11/jWEcb6zPnswnNk6YAoHU.jpg" alt="" data-proportion="true" data-align="none" data-file-name="jWEcb6zPnswnNk6YAoHU.jpg" data-file-size="0" data-origin="," data-size="," data-rotate="" data-percentage="auto,auto" origin-size="320,420" data-rotatex="" data-rotatey="" style="" data-index="1"></figure></div>

Syed Azman Syed Ibrahim พา Weststar Group บินขึ้นเหนือขอบฟ้า

 มหาเศรษฐี “Richard Chandler” กับเครื่องบินพลังงานแบตเตอรี่ 

Bombardier ติดปีกบินใหม่ให้สูงกว่าเดิม

<h2>หากคุณมีประสบการณ์เลวร้ายกับการขึ้นเครื่องบินพาณิชย์ทั่วไปและต้องการจะเปลี่ยนมาใช้เครื่องบินส่วนตัวในการเดินทาง นี่คือเครื่องบินส่วนตัว 5 รุ่นที่ไม่ควรพลาด อย่างไรก็ตามคุณอาจจะต้องอดใจรอหน่อย เพราะเครื่องบินเหล่านี้ยังไม่พร้อมใช้งานในปัจจุบัน แต่ก็ใกล้เต็มที โดยแต่ละรุ่นพร้อมบินขึ้นสู่อากาศได้จริงภายใน 3 ปี</h2>
&nbsp;

1.Dassault Falcon

<img src="http://forbesthailand.com/uploads/library/d5b42ef3ed92b2a7331442bf37f50669.png" alt="" />

&nbsp;

เครื่องบินรุ่น 5X จากผู้ผลิต Dassault Falcon จูงใจเศรษฐีด้วยนิยามสั้นง่ายได้ใจความว่า “เครื่องบินที่ใหญ่ที่สุดและใช้เทคโนโลยีขั้นสูงที่สุดเท่าที่ Falcon เคยพัฒนา” เครื่องบินรุ่นนี้มีความสูงของเคบิน 6 ฟุต 6 นิ้ว ซึ่งถือว่าสูงที่สุดในอุตสาหกรรมผลิตเครื่องบิน สามารถบินได้เร็ว 0.90 มัค (690 ไมล์/ชั่วโมง) บินได้ไกล 5,200 ไมล์ทะเล

จุดเด่นของเครื่องบินรุ่นนี้คือ สมรรถนะดังกล่าวใช้พลังงานเชื้อเพลิงต่ำที่สุด 5X สามารถประหยัดเชื้อเพลิงได้ 50% ในการบินระยะสั้นเทียบกับเครื่องบินรูปแบบเดียวกัน

&nbsp;

2.Global 8000

<img src="http://forbesthailand.com/uploads/library/5875f1a5c03effaa0bb65f53dc2784a0.png" alt="" />

&nbsp;

เครื่องบินรุ่น Global 8000 จากผู้ผลิต Bombardier ห้องเครื่องของรุ่นนี้แบ่งออกเป็น 3 ส่วน โดยมีพื้นที่รวม 2,236 ลูกบาศก์ฟุต สำหรับผู้โดยสาร 8 ที่นั่ง สามารถบินได้ในระยะทาง 7,900 ไมล์ทะเลด้วยความเร็ว 0.85 มัค นั่นหมายถึง Global 8000 จะสามารถบินจากเมือง Sydney ในออสเตรเลียไปถึง Los Angeles ในสหรัฐอเมริกา หรือจากเกาะฮ่องกงสู่ New York ได้ ทำให้มันสามารถบินได้ไกลกว่าเครื่องบินเจ็ตใดๆ ที่มีจำหน่ายอยู่ในปัจจุบัน

กำหนดการเดิมบริษัทจะเปิดตัวเครื่องจริงในปีนี้แต่จำเป็นต้องเลื่อนการเปิดตัวออกไป คาดว่าจะสามารถเปิดตัวได้ในปี 2019

&nbsp;

3.Gulfstream G500

<img src="http://forbesthailand.com/uploads/library/a04ea49e26177d59c5f658b3d36f58bd.png" alt="" />

&nbsp;

เครื่องบิน Gulfstream G500 บินด้วยความเร็ว 0.85 มัค ระยะทางสูงสุด 5,000 ไมล์ทะเล ซึ่งทำให้สามารถบินโดยไม่แวะพักจากเมือง Istanbul ในตุรกีถึง Cape Town ประเทศแอฟริกาใต้ได้เลย ระยะทางดังกล่าวทำได้เมื่อจุผู้โดยสาร 8 คนพร้อมสัมภาระ แต่ถึงอย่างนั้น

แม้จะเพิ่มจำนวนผู้โดยสารและสัมภาระเป็นเท่าตัว G500 ก็ยังบินได้ไกลถึง 4,600 ไมล์ทะเลโดยไม่แวะพัก เพียงพอสำหรับเที่ยวบินจาก Sao Paulo ในบราซิลไปถึงกรุง Madrid ประเทศสเปน

&nbsp;

4.Pilatus Pc-24

<img src="http://forbesthailand.com/uploads/library/71b81570963dc68521430d41f20c2b9b.png" alt="" />

&nbsp;

“ดั่งเพนท์เฮ้าส์บนตึกสูงชั้นที่ 5,000” คือคำนิยามจากบริษัทสวิส Pilatus ผู้ผลิตเครื่องบิน PC-24 เครื่องบินรุ่นนี้เป็นเหมือนอัญมณีล้ำค่าของพวกเขา ห้องเครื่องของ PC-24 มีความจุ 501 ลูกบาศก์ฟุต รองรับผู้โดยสาร 6 ท่านได้อย่างสะดวกสบาย ถือเป็นเครื่องบินเจ็ตน้ำหนักเบาที่มีความกว้างและสูงมากที่สุดที่มีในตลาด สมรรถนะสามารถบินได้สูง 45,000 ฟุต มีคุณสมบัติสำคัญคือล้อจอดแบบคู่

ซึ่งทำให้เครื่องบินรุ่นนี้ลงจอดได้อย่างนุ่มนวลบนรันเวย์ทุกรูปแบบ เป็นคุณสมบัติที่ยอดเยี่ยมสำหรับผู้โดยสารที่กลัวการขึ้นเครื่องบิน

&nbsp;

นอกจากนี้ PC-24 ยังถูกทดสอบคุณสมบัติการต้านทานต่อสภาพอากาศและอุณหภูมิสุดขั้ว ไม่ว่าจะเป็นความร้อน น้ำแข็ง และละอองน้ำ คาดว่าเครื่อง Pilatus PC-24 จะได้รับการรับรองในปี 2017 นี้และเริ่มส่งมอบให้กับลูกค้าต่อไป

&nbsp;

5.Aerion AS2

<img src="http://forbesthailand.com/uploads/library/3c32dd2ee2f3a1322a78aec08d7dbf55.png" alt="" />

&nbsp;

บริษัท Aerion ผลิตเครื่องบินรุ่นนี้ในลักษณะเดียวกับเครื่องบินที่ Concorde เคยผลิต (ซึ่งปัจจุบันไม่มีการผลิตแล้ว) เครื่องบิน Aerion AS2 ทำให้คุณสามารถบินจาก London สู่ New York ด้วยความเร็วในระดับที่ “ถึงจุดหมายตั้งแต่ก่อนออกเดินทาง” เนื่องจากมันสามารถบินด้วยความเร็วสูงสุด 1.5 มัค (1,150 ไมล์/ชั่วโมง)

&nbsp;

เครื่องบินที่จะกลายเป็นปรากฏการณ์ลำนี้บินได้ไกล 4,750 ไมล์ทะเล หรือสามารถบินจาก San Francisco ถึง London ได้ด้วยความเร็วเสียง (supersonic) และถ้าหากเปลี่ยนมาใช้ความเร็วต่ำกว่าเสียง (subsonic) หรือที่ 0.95 มัค มันจะบินได้ไกลถึง 5,300 ไมล์ทะเล

&nbsp;

คุณสมบัติเด่นของเครื่องบินรุ่นนี้คือเทคโนโลยี “Boomless Cruise” ดังนั้นการบินด้วยความเร็วเสียงจะทำได้โดยไม่เกิดปรากฏการณ์ Sonic Boom ตามมา (Sonic Boom: เสียงดังที่จะเกิดขึ้นบนพื้นโลกเมื่อเครื่องบินความเร็วเสียงบินผ่าน ทำให้ในบางประเทศและบางพื้นที่มีการจำกัดความเร็วเครื่องบินเพื่อลดมลภาวะทางเสียง) นี่จึงเป็นการแก้ไขจุดอ่อนที่เคยทำให้เครื่องบิน Concorde ต้องออกจากตลาด

&nbsp;

เรียบเรียงจาก Five Cool Private Planes Arriving In The Next Three Years โดย Josh Max
ขอบคุณภาพจาก Forbes.com

5 สุดยอด 'เครื่องบินเจ็ตส่วนตัว' รุ่นใหม่ เตรียมเหินฟ้าใน 3 ปี

<h2>จากความหลงใหลในเครื่องบิน Junkers F13 ของ Dieter Morszeck นำมาสู่การชุบชีวิตเครื่องบินโบราณในร่างใหม่อย่าง Junkers F13 By RIMOWA ให้สามารถเหินสู่ท้องฟ้าได้สำเร็จพร้อมเปิดตัวอย่างเป็นทางการเมื่อกันยายนที่ผ่านมาและเริ่มส่งมอบให้แก่ผู้สั่งซื้อล่วงหน้าในเดือนนี้</h2>
ฟากฟ้าเหนือสนามบิน Dübendorf ในเมือง Zurich โอบแขนต้อนรับการเปิดตัว เครื่องบิน Junkers F13 ที่สร้างสรรค์โดยบริษัท RIMOWA Flugzeugwerke AG ประเทศสวิตเซอร์แลนด์ซึ่งเป็นบริษัทในเครือของผู้ผลิตกระเป๋าเดินทางชั้นนำ RIMOWA GmbH ที่มีสำนักงานใหญ่ตั้งอยู่เมือง Cologne ประเทศเยอรมนี

Dieter Morszeck ประธานกรรมการและซีอีโอ ตลอดจนเป็นทายาทรุ่นสามของผู้ก่อตั้ง RIMOWA กล่าวถึงที่มาของการทุ่มเทให้กับการฟื้นฟูเครื่องบิน Junkers F13 ภายใต้โครงการ RIMOWA F13 หรือ Junkers F13 By RIMOWA ให้กลับมามีชีวิตและเหินฟ้าได้อีกครั้งว่า

“การสร้างเครื่องบินที่ถือเป็นรุ่นต้นแบบของเครื่องบินพาณิชย์ทุกชนิดบนโลกนี้ มันเป็นความฝันของผมมาโดยตลอด และผมยินดีที่จะได้เห็นมันออกมาเป็นรูปเป็นร่างอีกครั้งหนึ่ง ผมตื่นเต้นกับมันมากและผมสามารถผลิตเพิ่มเพื่อป้อนตลาดได้ดังนั้นผมจึงตั้งบริษัท RIMOWA Flugzeugwerke AG ที่ประเทศสวิตเซอร์แลนด์เพื่อผลิตเครื่องบินดังกล่าว และตอบสนองต่อความต้องการของตลาด”

ด้วยเหตุนี้โครงการพัฒนาเครื่องบิน RIMOWA F13 จึงเริ่มขึ้นตั้งแต่เมื่อเดือน พฤษภาคม 2556 จนกระทั่งเริ่มบินเที่ยวแรกอย่างเป็นทางการเมื่อกันยายน 2559 และเริ่มส่งมอบเครื่องบินให้แก่ผู้สั่งชื้อล่วงหน้าที่ราคา 2.5 ล้านเหรียญสหรัฐฯ (90 ล้านบาท) ได้ในเดือนพฤศจิกายนนี้

&nbsp;
<blockquote class="instagram-media" style="background: #FFF; border: 0; border-radius: 3px; box-shadow: 0 0 1px 0 rgba(0,0,0,0.5),0 1px 10px 0 rgba(0,0,0,0.15); margin: 1px; max-width: 350px; padding: 0; width: calc(100% - 2px);" data-instgrm-version="7">
<div style="padding: 8px;">
<div style="background: #F8F8F8; line-height: 0; margin-top: 40px; padding: 33.3088235294% 0; text-align: center; width: 100%;">
<div style="background: url(data:image/png; base64,ivborw0kggoaaaansuheugaaacwaaaascamaaaapwqozaaaabgdbtueaalgpc/xhbqaaaafzukdcak7ohokaaaamuexurczmzpf399fx1+bm5mzy9amaaadisurbvdjlvzxbesmgces5/p8/t9furvcrmu73jwlzosgsiizurcjo/ad+eqjjb4hv8bft+idpqocx1wjosbfhh2xssxeiyn3uli/6mnree07uiwjev8ueowds88ly97kqytlijkktuybbruayvh5wohixmpi5we58ek028czwyuqdlkpg1bkb4nnm+veanfhqn1k4+gpt6ugqcvu2h2ovuif/gwufyy8owepdyzsa3avcqpvovvzzz2vtnn2wu8qzvjddeto90gsy9mvlqtgysy231mxry6i2ggqjrty0l8fxcxfcbbhwrsyyaaaaaelftksuqmcc); display: block; height: 44px; margin: 0 auto -44px; position: relative; top: -22px; width: 44px;"></div>
</div>
<p style="color: #c9c8cd; font-family: Arial,sans-serif; font-size: 14px; line-height: 17px; margin-bottom: 0; margin-top: 8px; overflow: hidden; padding: 8px 0 7px; text-align: center; text-overflow: ellipsis; white-space: nowrap;"><a style="color: #c9c8cd; font-family: Arial,sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 17px; text-decoration: none;" href="https://www.instagram.com/p/BN1vUGZAgM9/" target="_blank" rel="noopener noreferrer">A photo posted by Forbes Thailand Magazine (@forbesthailand)</a> on <time style="font-family: Arial,sans-serif; font-size: 14px; line-height: 17px;" datetime="2016-12-10T14:17:33+00:00">Dec 10, 2016 at 6:17am PST</time>

</div></blockquote>
<script async defer src="//platform.instagram.com/en_US/embeds.js"></script>
ทีมงานผู้สร้างเครื่องบินในโครงการ RIMOWA F13 ที่เกิดจากความร่วมมือของ Association of Friends of Historical Aircraft (VFL) บริษัทสร้างเครื่องบิน JU-Air จากประเทศสวิตเซอร์แลนด์ และเทคโนโลยี Kaelin Aero Technologies จากบริษัท Black Forest ใช้เวลาในการทำงานทั้งสิ้น 12,000 ชั่วโมง

ใช้เทคโนโลยีจากเครื่องยนต์เล็กของ Pratt &amp; Whitney R-985 Wasp Junior ความยาวปีกวัดได้ต่ำกว่า 15 เมตร และบริเวณปีกมีพื้นที่ทั้งหมดราว 40 ตารางเมตร เครื่อง F13 มีความยาวตัวเครื่องเกือบ 10 เมตรสูง 3.5 เมตร และมีน้ำหนักสูงสุดขณะบินขึ้นที่ 2,000 กิโลกรัม มีระยะเร่งเครื่องเต็มกำลังไปได้ไกลถึง 600 กิโลเมตร แต่ยังต้องปรับปรุงการบินในเวลากลางวันภายใต้กฎการบินเสมือน (VFR)

อย่างไรก็ตามความหลงใหลในอุตสาหกรรมเครื่องบิน เป็นสิ่งที่ Dieter น่าจะสืบทอดมาจาก Richard Morszeck ผู้เป็นบิดาของเขา และบุตรชายของ Paul Morszeck ผู้ก่อตั้งแบรนด์ RIMOWA ที่มาจากชื่อ Richard Morszeck Waenzeichen

แต่จุดเปลี่ยนที่สร้างชื่อ RIMOWA ให้เป็นที่รู้จักและโด่งดังถึงวันนี้คือ เมื่อปี 2493 ที่บริษัทเปิดตัวกระเป๋าเดินทางที่ทำจากอะลูมิเนียมซึ่งมีผิวหน้าแบบริ้วร่องที่มีลักษณะเฉพาะตัว และเป็นหนึ่งในกระเป๋าเดินทางที่มีน้ำหนักเบาที่สุดในโลก ณ ขณะนั้น และยังทำให้เกิดความนิยมในการออกแบบให้กระเป๋าสามารถจุของได้มากที่สุด แต่ก็ยังคงมีน้ำหนักเบา

อย่างไรก็ตาม มีหลายสิ่งที่เชื่อมโยงกันระหว่าง RIMOWA และเครื่องบิน F13 เช่น ทั้งเครื่องบิน Junkers และตระกูล Morszeck ผู้ก่อตั้งแบรนด์ RIMOWA ต่างก็มีภูมิลำเนาเดิมอยู่ที่ Rhineland อย่างไรก็ตาม ความเชื่อมโยงสำคัญที่สุด คือ ได้ตัดสินใจที่จะใช้วัสดุ ดูราลูมิน (duralumin) ในการผลิตกระเป๋าเดินทางที่เหมาะสำหรับภูมิภาคเขตร้อนขึ้นในปี 2493 และสิ่งที่เกือบจะขาดไม่ได้คือ การใช้วัสดุเดียวกันกับที่ Hugo Junkers ใช้ในการผลิตเครื่องบินเมื่อประมาณ 30 ปีก่อน ซึ่งในยุคนั้นเองเครื่องบินเริ่มมีเที่ยวบินข้ามมหาสมุทรแอตแลนติกการเดินทางด้วยเครื่องบินจึงจำเป็นต้องง่ายและกระเป๋าเดินทางต้องมีน้ำหนักเบา

&nbsp;
<h2>RIMOWA Electronic Tag ถูกใจผู้โดยสาร</h2>
หลังจากเปิดตัว RIMOWA Electronic Tag ไปเมื่อเดือนมีนาคม 2559 Sven Lepschy รองประธานฝ่าย Electronic Tag แห่ง RIMOWA GmbH เปิดเผยถึงผลตอบรับของลูกค้าซึ่งเป็นผู้โดยสารของสายการบิน Lufthansa จาก 800 เที่ยวบิน ที่มีโอกาสได้ลองใช้ RIMOWA Electronic Tag ว่า “การเปิดตัว RIMOWA Electronic Tag ประสบความสำเร็จอย่างดี และลูกค้าต่างชื่นชอบที่ช่วยเรื่องการควบคุมและประหยัดเวลาได้มากขึ้นจึงเป็นการพิสูจน์ว่าเป็นระบบที่ง่ายและสร้างสรรค์ตามที่บริษัทคาดหวังไว้”

อย่างไรก็ตาม ล่าสุดมีลูกค้าลงทะเบียนใช้แอพพลิเคชั่นแล้วกว่า 5,000 รายทั่วโลก ทั้งนี้ โซลูชั่นกระเป๋าเดินทางแบบดิจิทัลจะช่วยให้การโดยสารเครื่องบินพร้อมกระเป๋าเดินทางมีความสะดวก รวดเร็ว และปลอดภัยยิ่งขึ้น โดยโซลูชั่นนี้ประกอบด้วยกระเป๋าเดินทางของ RIMOWA รวมถึงแอพฯ ของสายการบิน และ RIMOWA Electronic Tag พร้อมจอแสดง ข้อมูลแบบ E Ink Mobius (TM) ซึ่งฝังอยู่ที่กระเป๋า

นอกจากนี้ข้อมูลกระเป๋าจะปรากฏบนจอแสดงข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์ ซึ่งมีข้อมูลเหมือนกับบนแท็กกระดาษที่ใช้กันอยู่ทุกวันนี้รวมถึงแถบคาดสีเขียวของ EU ตามกฎของศุลกากร (สำหรับทุกเที่ยวบินที่เดินทางออกจากสนามบินในยุโรป) RIMOWA Electronic Tag ทำให้การเปลี่ยนจากระบบอนาล็อกไปสู่ดิจิทัลเป็นไปอย่างง่ายดาย ข้อมูลสำคัญจะได้รับการปกป้องจากความชื้น ความร้อน ความเย็น การกระแทก การสั่นสะเทือน และจะไม่ฉีกขาดโดยไม่ได้ตั้งใจการใช้งานเหนือกว่าแท็กกระดาษอย่างเห็นได้ชัด

<img style="width: 350px; height: 525px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/e12a27f564d2c5bacc7f60d0e5e85a5c.png" alt="" />

<img style="width: 350px; height: 474px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/8f52b08d800fc61ae0ea57942fe3ba85.png" alt="" />

&nbsp;

<hr />

<a href="http://goo.gl/fFyN78">คลิกอ่านฉบับเต็ม "Dieter Morszeck แห่ง RIMOWA ชุบ Junkers F13 สู่ฟากฟ้า" ได้ที่ Forbes Thailand ฉบับ NOVEMBER 2016 ในรูปแบบ e-Magazine</a>
<a href="https://goo.gl/fFyN78"><img style="width: 250px; height: 327px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/0204b3f8180980348e2ec4579732a69d.png" alt="" /></a>

Dieter Morszeck แห่ง RIMOWA ชุบ Junkers F13 สู่ฟากฟ้า

สถานการณ์ การท่องเที่ยวทั่วโลกยังคงเติบโต ส่วนหนึ่งสะท้อนจากรายงานขององค์การการท่องเที่ยวโลกแห่งสหประชาชาติที่ระบุ ว่า ปี 2556-2558 ทั่วโลกมีนักท่องเที่ยวเดินทาง 1.088 พันล้านคน 1.134 พันล้านคน และ 1.184 พันล้านคน ตามลำดับส่วนปีนี้คาดว่าตัวเลขจะสูงกว่าปีที่แล้ว 4% กระตุ้นให้อุตสาหกรรมที่เกี่ยวข้องอย่างการบินต้องเคลื่อนไปข้างหน้าอย่าง ไม่หยุดยั้งล่าสุด สายการบินคาเธ่ย์ แปซิฟิค เปิดตัวเครื่องบินโดยสารแอร์บัส A350-900XWB ลำแรกของสายการบินฯ ไปเมื่อปลายเดือนพฤษภาคมที่ฮ่องกง ซึ่งเป็น 1 ใน 22 ลำที่สั่งซื้อ โดยจะทยอยรับมอบไปจนถึงปีหน้าและจะรับมอบแอร์บัส A350-1000 จำนวน 26 ลำ ระหว่างปี 2561-2563 นอกจากนี้ยังสั่งซื้อโบอิ้ง 777-9X จำนวน 21 ลำ และโบอิ้ง 747-8F อีก 1 ลำ เพื่อเสริมทัพฝูงบินโดยสารและบรรทุกสินค้า จากที่ปัจจุบันมีรวม 144 ลำ รับส่งผู้โดยสาร 173 จุดหมายใน 42 ประเทศ พร้อมวางแผนขยายเส้นทางการบิน หนุนความแข็งแกร่งของฮ่องกงในฐานะศูนย์กลางการบินนานาชาติ

James Tong ผู้อำนวยการฝ่ายสำนักงานและการจัดการทั่วไป กล่าวถึงเครื่องบินรุ่นนี้ว่า มีพิสัยบินราว 1.5 หมื่นกิโลเมตร ตัวเครื่องใช้วัสดุทนทานสูง เช่น คาร์บอนไฟเบอร์ ไททาเนียม ฯลฯ ช่วยลดต้นทุนค่าใช้จ่ายในการจัดการการบินได้ 25% ขับเคลื่อนด้วย เครื่องยนต์ Rolls-Royce Trent XWB ทำให้ประหยัดเชื้อเพลิงได้ 25% และช่วยลดระดับความดังเสียงลง 50% ส่วนภายในห้องโดยสารที่กว้างขวางขึ้น มีทั้งหมด 280 ที่นั่ง แบ่งเป็นชั้น Business ชั้น Premium Economy และชั้น Economy ออกแบบให้สะดวกสบายกว่าเดิมแอร์บัส A350-900XWB จะบินระหว่างฮ่องกง-มะนิลา ประเทศฟิลิปปินส์ เป็นเส้นทางแรก และจะเน้นเส้นทางในภูมิภาคเป็นหลัก จากนั้นจะทำการบินไปยังยุโรปคือ ท่าอากาศยานนานาชาติ Gatwick กรุงลอนดอน ประเทศอังกฤษ และเมือง Düsseldorf ประเทศเยอรมนี รวมถึงอาจพิจารณาเส้นทางสู่เมือง Auckland ประเทศนิวซีแลนด์ ในอนาคต

“ตอน นี้เรามีเส้นทางจากฮ่องกงสู่กรุงเทพฯ เชียงใหม่ และภูเก็ต ซึ่งได้รับความนิยมมาก และมีแผนจะนำแอร์บัสรุ่นใหม่บินสู่กรุงเทพฯ ราวไตรมาส 3 ของคาเธ่ย์ แปซิฟิคจัดแอร์บัส A350 เสริมทัพฝูงบิน ปีนี้ เรามองหาเส้นทางใหม่ๆ ในไทย แต่ยังไม่มีแผนที่แน่ชัดในเร็วๆ นี้” Tong บอก

ปี 2557-2558 คาเธ่ย์ แปซิฟิค มีรายได้รวม 10.6 หมื่นล้านเหรียญฮ่องกง และ10.23 หมื่นล้านเหรียญฮ่องกง มีกำไรสุทธิราว 3.15 พันล้านเหรียญฮ่องกง และ 6 พันล้านเหรียญฮ่องกง ปีนี้ Tong คาดการณ์รายได้ว่าน่าจะเติบโตเป็นตัวเลขหลักเดียวเพราะสภาพเศรษฐกิจครึ่งปี แรกยังไม่ดีนัก

ด้าน Leslie Lu ผู้จัดการทั่วไปฝ่ายผลิตภัณฑ์เสริมว่า คาเธ่ย์ แปซิฟิค มีห้องรับรอง 17 แห่งในต่างประเทศ เช่นที่ท่าอากาศยานนานาชาติสุวรรณภูมิ และมีห้องรับรอง 6 แห่ง ในท่าอากาศยานนานาชาติฮ่องกงมีผู้ใช้บริการกว่า 6 พันคนต่อวัน ล่าสุดได้ปรับปรุงห้องรับรอง The Pier พื้นที่กว่า 3.3 พันตารางเมตร รองรับผู้โดยสารได้ 550 คน ตกแต่งไล่โทนสีน้ำตาล เพื่อสร้างความรู้สึกอบอุ่น มีจุดเด่นที่อาหารและเครื่องดื่มหลากหลาย เป็นอีกหนึ่งกลยุทธ์ที่สร้างให้สายการบินฯ เป็นที่จดจำมากขึ้นเมื่อการแข่งขันในอุตสาหกรรมการบินทวีความเข้มข้น สายการบินทั้งหลายจึงต้องปรับตัวเพื่อตอบสนองความต้องการของผู้โดยสารให้มาก ที่สุด

ภาพ: คาเธ่ย์ แปซิฟิค

<hr />

<a href="http://goo.gl/WtgACX">คลิกอ่านบทความทางด้านธุรกิจ ได้ที่ Forbes Thailand ฉบับ AUGUST 2016 ในรูปแบบ e-Magazine</a>
<a href="http://goo.gl/WtgACX"><img src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/94742b79a37358f34d2263e45ceebcc0.png" alt="" width="240" height="316" /></a>

&nbsp;

คาเธ่ย์ แปซิฟิค จัดแอร์บัส A350 เสริมทัพฝูงบิน

เรื่อง: Joann Muller เรียบเรียง: เสาวรภย์ ปัญญาชีวิน 
&nbsp; 
ณ ลานจอดเครื่องบินแห่งหนึ่งในรัฐ North Carolina ห่างจากต้นกำเนิดการบินออกไปเพียง 400 กิโลเมตร Michimasa Fujino วิศวกร Honda ผู้มีใจรักความท้าทายกำลังง่วนอยู่กับงานที่เขามุ่งมั่นทุ่มเทมาตลอด 29 ปีในการทำธุรกิจเครื่องบินเจ็ทให้เกิดขึ้นจริง 
 
Fujino ซึ่งปัจจุบันดำรงตำแหน่ง ประธานบริหารบริษัท Honda Aircraft Co. กำลังปีนบันไดขึ้นไปบนนั่งร้านเพื่อตรวจดู &ldquo;แก้วตาดวงใจ&rdquo; ของเขา ภาพที่เห็นตรงหน้าเป็นเครื่องบินเจ็ทแบบทันสมัยซึ่งมีสายไฟห้อยระโยงและอุปกรณ์เซ็นเซอร์ต่างๆ ราว 3,000 ชิ้น เขากำลังเก็บข้อมูลความสมบูรณ์ของโครงสร้างขณะที่เครื่องบินต้องเผชิญแรงกระแทกที่มากกว่าน้ำหนักบรรทุกสูงสุดของตัวเครื่อง 
 
การทดสอบเครื่องบินมีขึ้นในห้องจำลองที่เมือง Greensboro รัฐ North Carolina ซึ่งผลปรากฎว่าลำตัวเครื่องทรงตัวได้ดีแม้ขณะเผชิญแรงกระแทกรุนแรง การทดสอบได้ผลเป็นที่น่าพอใจ เราจึงไปเยี่ยมชมโรงงานผลิตเครื่องบินแห่งใหม่ที่อยู่ถัดไป ที่เตรียมประกอบ HondaJet เพื่อเตรียมส่งมอบให้ลูกค้าที่เฝ้ารอมากว่า 8 ปี 
 
การรอคอยใกล้จะสิ้นสุดลงแล้ว หลังจากเมื่อวันที่ 27 มีนาคม 2015 องค์การบริหารการบินแห่งสหรัฐอเมริกา (FAA) ได้ออกหนังสือรับรองแบบเฉพาะกาลให้กับเครื่องบินรุ่นนี้ ซึ่งเป็นการรับรองความปลอดภัยในการนำเครื่องขึ้นบิน โดยคาดว่าการให้ความเห็นชอบของ FAA ในขั้นตอนสุดท้ายจะเสร็จสิ้นภายใน 2-3 เดือนนี้ 
 
<img class="img-responsive" alt="" class="img-responsive" src="/uploads/userfiles/images/JULY%202015/FO052515_092.jpg" /> 
&nbsp;HondaJet วางราคาไว้ที่ 4.5 ล้านเหรียญ โดยเจาะกลุ่มนักธุรกิจที่มีสินทรัพย์เฉลี่ย 20-40 ล้านเหรียญ จังหวะการเปิดตัวของ Honda แสนจะเหมาะเจาะ Rolland Vincent ที่ปรึกษาด้านการบินมองว่า ยอดขายเครื่องบินเจ็ททั่วโลกในปี 2014 เติบโตร้อยละ 6.5 โดยเพิ่มขึ้นเป็น 722 ลำ แม้ว่ายอดขายเครื่องบินเจ็ทขนาดเล็ก (น้ำหนักประมาณ 4,200 กิโลกรัม) ยังคงรั้งท้ายกลุ่ม แต่เราพอเห็นสัญญาณกระเตื้องบ้างแล้ว ในปี 2014 
&nbsp; 
ด้านอากาศพลศาสตร์ Bruce Holmes อดีตวิศวกรวิจัยที่ NASA และผู้เชี่ยวชาญด้านอากาศพลศาสตร์กล่าว &ldquo;นานๆ จะได้เห็นการปฏิวัตินอกกรอบของเครื่องบิน&rdquo; ทั้งยังกล่าวเพิ่ม &ldquo;ผมมองว่า HondaJet เป็นบทพิสูจน์ของการคิดนอกกรอบ&rdquo; เครื่องบิน HondaJet ดูสวยสะดุดตาแม้ขณะจอดนิ่งอยู่ ส่วนหัวของเครื่องมีลักษณะเป็นจงอยแหลม เครื่องบินส่วนใหญ่จะวางเครื่องยนต์ไว้ใต้ปีกหรือไม่ก็ยึดติดบริเวณลำตัวเครื่องด้านหลัง การออกแบบที่ฉีกข้อจำกัดทางโครงสร้างทำให้เครื่องบิน HondaJet (ซึ่งขนาดใหญ่กว่ารถมินิแวนประมาณ 2 เท่าครึ่ง) มีพื้นที่สำหรับผู้โดยสารและสัมภาระมากขึ้น เฉพาะห้องโดยสารมีพื้นที่มากกว่าเครื่องบินเจ็ทขนาดเดียวกันถึงร้อยละ 20 
&nbsp; 
Honda บอกว่าจุดเด่นของเครื่องบิน HondaJet อยู่ตรงที่สามารถบินได้เร็วกว่าและสูงกว่าเครื่องบินคู่แข่ง ไม่เพียงเท่านั้น HondaJet ยังประหยัดน้ำมันได้มากกว่าร้อยละ 15 และทำความเร็วในการบินได้สูงสุด 483 ไมล์ต่อชั่วโมง โดยมีเพดานการบินสูงสุดที่ 43,000 ฟุต ซึ่งสูงกว่าฝูงบินพาณิชย์ทั่วไป พิสัยบินที่ 2,185 กิโลเมตร 
 
<a href="http://goo.gl/CuklCS"><img class="img-responsive" alt="" class="img-responsive" src="/uploads/userfiles/images/JULY%202015/FO052515_090.jpg" /></a> 
 
Fujino หลงใหลเครื่องบินมาตั้งแต่เด็ก เขาจึงศึกษาต่อด้านวิศวกรรมอากาศยานที่มหาวิทยาลัยโตเกียว แต่เนื่องจากญี่ปุ่นไม่ได้มีอุตสาหกรรมประเภทนี้มากนัก เขาจึงทำได้แค่เพียงฝึกฝนในเรื่องทฤษฎี เขาเข้าทำงานที่ฝ่ายวิจัยและพัฒนายานยนต์ของ Honda หลังจบการศึกษาในปี 1984 ด้วยวัย 24 ปี ประวัติการศึกษาของเขาไม่ได้รอดพ้นสายตาผู้บริหาร Honda 
 
โอกาสของเขาก็มาถึงในปี 1986 เมื่อบริษัทมีแผนจะทำโครงการวิจัยและพัฒนา อันเป็นไปตามวัฒนธรรมขององค์กรที่สนับสนุนการคิดค้นนวัตกรรมเพื่อต่อยอด ด้วยวัยเพียง 26 ปีในเวลานั้น Fujino ค่อนข้างประหลาดใจและลังเลเมื่อได้รับมอบหมายภารกิจให้ทำงานกับทีมพัฒนาเครื่องบินทดลอง และเป็นเวลากว่า 10 ปีที่ Fujino และทีมพัฒนาเครื่องบินของ Honda ต้องทำงานอย่างหนักเพื่อฟันฝ่าอุปสรรคในเรื่องขีดจำกัดของเทคโนโลยี 
&nbsp; 
ปี 1997 เกิดเหตุการณ์ที่คาดไม่ถึงตอนที่ Fujino ย้ายบ้าน ขณะกำลังรื้อของที่ย้ายมาจากบ้านเก่า สายตาของเขาพลันเหลือบไปเห็นตำราอากาศยานในทศวรรษ 1930 ของ Ludwig Prandtl ซึ่งเป็นวิศวกรอากาศยานของเยอรมนีที่วางรากฐานในเรื่องการศึกษาอากาศพลศาสตร์สมัยใหม่ เขานึกได้ว่าช่วงต้นศตวรรษที่ 20 ยังไม่มีคอมพิวเตอร์ในการจำลองเชิงตัวเลขหรือการคำนวณพลศาสตร์ของไหล Prandtl และทีมงานจึงใช้ทฤษฎีฟังก์ชันที่ซับซ้อนซึ่งเป็นวิธีคำนวณแบบโบราณในการวิเคราะห์การไหลของพลศาสตร์ 
&nbsp; 
จุดนี้เองทำให้ Fujino คิดได้ว่า แทนที่จะลดแรงต้านอากาศบริเวณปีกและเครื่องยนต์ ทำไมถึงไม่รวมพื้นที่ๆ กระทบอากาศไว้ด้วยกันและหาตำแหน่งที่ลงตัวที่สุดสำหรับแรงปะทะและแรงต้าน หรือ &ldquo;จุดที่เหมาะสมสำหรับการติดตั้งเครื่องยนต์บนปีก&rdquo; Fujino บอกว่า &ldquo;นั่นเป็นกระบวนคิดที่ฉีกรูปแบบเดิมมาก&rdquo; 
&nbsp; 
<img class="img-responsive" alt="" class="img-responsive" src="/uploads/userfiles/images/JULY%202015/FO052515_087.jpg" /> 
 
ธันวาคม 1997 Fujino มีโอกาสเข้าไปนำเสนอแนวคิดนี้ต่อคณะกรรมบริษัท เขานำแบบร่างเครื่องบินออกมาแสดงพร้อมโน้มน้าวใจผู้ประชุมว่าเครื่องบินเจ็ทขนาดเล็กมีโอกาสในตลาดอเมริกา ตุลาคม ปี 2000 Honda อนุมัติให้เขาสร้างโรงวิจัยที่สนามบิน Greensboro เพื่อสร้างเครื่องบินต้นแบบ แม้จะประสบความสำเร็จแต่บริษัทยังต้องใช้เวลาอีก 2 ปี และลงทุนเงินจำนวนพอสมควรเพื่อทดสอบเครื่องบิน 
&nbsp; 
ปี 2005 Honda ยังไม่ได้มีแผนว่าจะสร้างเครื่องบินเจ็ทที่ออกแบบโดย Fujino ในเชิงพาณิชย์ ดังนั้นเพื่อเรียกความสนใจของสาธารณชนและโน้มน้าวใจคณะกรรมการบริษัท Fujino จึงนำเครื่องบิน HondaJet ไปออกแสดงในงาน AirVenture Oshkosh ซึ่งจัดโดยสมาคมเครื่องบินทดลอง งานดังกล่าวจัดขึ้นที่สนามบิน Wittman Regional Airport ในเมือง Oshkosh รัฐ Wisconsin โดยมีผู้ให้ความสนใจเข้าชมงานประมาณ 500,000 คนต่อปีจาก 60 ประเทศทั่วโลก และในวันที่ 28 กรกฎาคม 2005 ภาพเครื่องบิน HondaJet สีน้ำเงินขาวขณะร่อนโฉบลงมาบนพื้นได้สะกดทุกสายตาที่รอชมเครื่องบินในทันที (มีคนวางเงินมัดจำให้ Fujino ทันที 50,000 เหรียญ) 
&nbsp; 
ด้วยเสียงตอบรับอันล้นหลาม Fujino กลับไปหาคณะกรรมการอีกครั้ง ผมจำได้ว่าตอนนั้นเป็นเดือนมีนาคม 2006 มี Takeo Fukui เป็นประธานเจ้าหน้าที่บริหารในตอนนั้น บรรยากาศในห้องประชุมเงียบกริบก่อนที่ Fukui จะพูดขึ้นว่า &ldquo;อย่างที่ทราบกันดี Honda เป็นบริษัทที่ไม่เคยหยุดนิ่ง เช่นเดียวกับครั้งนี้ที่บริษัทตัดสินใจว่าจะเดินหน้าการผลิตเครื่องบิน HondaJet&rdquo; ผมแทบไม่เชื่อหูตัวเองเลย 
&nbsp; 
ดูท่าทางแล้วเขาคงอยากจะพูดเรื่องเครื่องบินที่เพิ่งสร้างเสร็จมากกว่าเรื่องอื่นๆ รายละเอียดเกี่ยวกับเครื่องบิน พรั่งพรูออกจากปากเขาด้วยความรู้สึกภาคภูมิใจ
<hr />

	<a href="http://goo.gl/CuklCS">อ่านฉบับเต็ม "HondaJet เที่ยวบินชีวิต" ได้ที่ Forbes Thailand ฉบับ JULY 2015</a>

HondaJet เที่ยวบินชีวิต

<h2>นอกจากการ<a href="http://www.forbesthailand.com/article_detail.php?article_id=297">ปรับลดอัตรากำลังคนลง 5,000 คน จากทั้งหมด 25,000 คน</a> จะเป็นหนึ่งใน 5 มาตรการของแผนผ่าตัดใหญ่เพื่อชุบชีวิตการบินไทย  ที่กำลังเผชิญวิกฤติจนถึงขั้นล้มละลาย ซึ่งผ่านความเห็นชอบของคณะกรรมการนโยบายรัฐวิสาหกิจ (คนร.) หรือ "ซุปเปอร์บอร์ด" ไปแล้ว  มาตรการฟื้นฟูด้านอื่นๆ ที่น่าสนใจก็คือ การให้ทบทวนเส้นทางการบินที่ขาดทุน และขายทรัพย์สินหรืออากาศยานที่ไม่ได้ใช้งาน</h2>
จรัมพร โชติกเสถียร กรรมการผู้อำนวยการใหญ่ บริษัทการบินไทย จำกัด (มหาชน) ชี้แจงในรายละเอียดว่า ภายในปีนี้จะมีแผนยกเลิกเส้นทาง ลดความถี่เที่ยวบินที่ขาดทุนต่อเนื่อง และไม่มีศักยภาพทำกำไร รวมแล้วประมาณ 10% ของเที่ยวบินทั้งหมด เช่น ยกเลิกเที่ยวภูเก็ต-กรุงโซล กรุงเทพฯ-โจฮันเนสเบิร์ก ประเทศแอฟริกาใต้ ส่วนเที่ยวบินสุราษฎร์ธานี อุดรธานี และอุบลราชธานี จะลดความถี่ลง และให้สายการบินไทยสมายล์มาบินแทน ขณะที่แผนการขายสินทรัพย์เพื่อลดต้นทุนค่าใช้จ่ายองค์กรนั้น ส่วนแรกจะขายเครื่องบินที่ปลดระวางรวม 22 ลำ ภายในกรกฎาคมนี้

ทั้งนี้ Forbes Thailand ฉบับเมษายน 2557 ได้ตีแผ่ข้อมูลที่แสดงให้เห็นปัญหา ที่การบินไทยต้องแบกรับภาระอากาศยานราคาแพง ที่มาพร้อมกับการเปิดเส้นทางการบินที่มีการแข่งขันสูง ในบทความ "มหากาพย์ Airbus A340-500 หายนะหลายหมื่นล้าน" โดย "อมรรัตน์ มหิทธิรุกข์" ซึ่งสุดท้ายแล้วกลายเป็นบาดแผลที่ต้องได้รับการเยียวยา

&nbsp;
<h2>มหากาพย์ Airbus A340-500 หายนะหลายหมื่นล้าน</h2>
นโยบายเปิดเส้นทางบินตรงกรุงเทพ-นิวยอร์ก ใช้เวลาบินเพียง 16 ชั่วโมง 50 นาที  โดยไม่ต้องแวะพักเติมน้ำมัน เพราะใช้เครื่องบินพิสัยไกลพิเศษ เริ่มตั้งแต่เดือนเมษายน 2546 สมัยรัฐบาลทักษิณ 1 เมื่อบอร์ดอนุมัติแผนจัดซื้อเครื่องบิน Airbus 8 ลำ เป็น A340-500 4 ลำ  บินในเส้นทางกรุงเทพ-นิวยอร์ก และ A340-600 อีก 5 ลำ บินเส้นทางกรุงเทพ-ลอสแองเจลิส

ต่อมาคณะรัฐมนตรีมีมติเมื่อ 5 สิงหาคม 2546  อนุมัติให้การบินไทยซื้อเครื่องบิน A340-500 จำนวน 3 ลำ และ A340-600  จำนวน 4 ลำ และเมื่อ 23 พฤศจิกายน 2547 ก่อนรัฐบาลทักษิณ 1 หมดวาระลงไม่นาน อนุมัติให้ซื้อ A340-500 จำนวน 1 ลำ และ และA340-600  จำนวน 1 ลำ  ตามแผนรัฐวิสาหกิจ 2548-2550 จำนวน 14 ลำ วงเงินลงทุนรวม 96,355 ล้านบาท ประกอบด้วย Airbus A380 ซึ่งสามารถรองรับผู้โดยสารได้กว่า 500 ที่นั่ง จำนวน 6 ลำ Airbus A 340-500 จำนวน 1 ลำ Airbus A 340-600 จำนวน 1 ลำ และ Boeing 777-ER จำนวน 6 ลำ

จากนั้นต้นปี 2548  รัฐบาลทักษิณ 2 เข้ารับตำแหน่ง จึงได้มีการผลักดันเส้นทางบินตรงนิวยอร์ก จนเปิดเที่ยวบินแรกสำเร็จเมื่อวันที่ 1 พฤษภาคม 2548  ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นขาดทุน แม้จะมีเสียงทักท้วงจากพนักงานฝ่ายบริหาร แต่ก็ไม่อาจต้านแรงผลักดันจากฝ่ายการเมืองได้

เมื่อตรวจสอบแผนการจัดซื้อเครื่องบินของการบินไทย พบว่าช่วงที่ทักษิณเป็นนายกรัฐมนตรี มีสุริยะ จึงรุ่งเรืองกิจ เลขาธิการพรรคไทยรักไทย เป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงคมนาคม ทนง พิทยะ เป็นประธานบอร์ดการบินไทย และกนก อภิรดี เป็น DD มีการจัดซื้อเครื่องบินตั้งแต่ปี 2545-2547 จำนวน 39 ลำ มูลค่ากว่า 2 แสนล้านบาท

เส้นทางบินตรงกรุงเทพ-นิวยอร์กไม่หยุดพัก เปิดดำเนินการเที่ยวแรกในวันที่ 1 พฤษภาคม 2548 นับตั้งแต่เที่ยวบินปฐมฤกษ์จนยุติเที่ยวบินเมื่อ 1 กรกฎาคม 2551 รวม 38 เดือน การบินไทยขาดทุนไปกว่า 7 พันล้านบาท เนื่องจาก A340-500 มีอัตราสิ้นเปลืองน้ำมันสูง เพราะมี 4 เครื่องยนต์ และราคาน้ำมันในตลาดโลกที่พุ่งขึ้นหลายเท่าตัว ถ้ายังไม่หยุดบินคาดว่าตัวเลขขาดทุนปี 2551 ที่ติดลบ 21,379  ล้านบาท อาจเพิ่มมากขึ้นไปอีก 2 พันกว่าล้านบาท

<img class="img-responsive" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/userfiles/images/Commentaries/A340-NY.jpg" alt="" />

ก่อนที่จะมีมติหยุดบิน ในรายงานการประชุมบอร์ดวันที่ 6 มิถุนายน 2551 ทางฝ่ายบริหารได้สรุป 5 สาเหตุที่ต้องตัดสินใจหยุดบินเพราะขาดทุน ได้แก่
<ol>
 	<li>ต้นทุนน้ำมันสูงกว่าร้อยละ 50  มากกว่าที่ประเมินไว้ในแผนว่าราคาน้ำมันอยู่ที่  82 เซนต์/แกลลอน  แต่ปี 2548 ราคาน้ำมันขึ้นไปที่ 1.62 เหรียญ/แกลลอน  และในปี 2551 ปรับขึ้นไปเป็น 2.76 เหรียญ/แกลลอน</li>
 	<li>ความผันผวนจากอัตราแลกเปลี่ยนที่เงินเหรียญสหรัฐอ่อนตัว  รายได้เมื่อแปลงค่าเป็นเงินบาทจึงลดลงมาก</li>
 	<li>เครื่องรุ่นนี้มี 215 ที่นั่ง แม้มีผู้โดยสารเต็มก็ยังขาดทุน</li>
 	<li>ความนิยมใช้เครื่องบินรุ่นนี้ทั่วโลกมีน้อย โอกาสขายได้ยากหรือราคาจะตกลงมาก</li>
 	<li>เส้นทางบินในตลาดอเมริกาเหนือมีการแข่งขันสูง การกำหนดราคาสูงเป็นเรื่องยาก ดังนั้นถ้าฝืนบินต่อไปจะขาดทุนไปถึง 1 หมื่นล้านบาทด้วย</li>
</ol>
นอกจากอัตราสิ้นเปลืองเชื้อเพลิงสูงแล้ว A340-500 ไม่เป็นที่นิยม เพราะหลังออกวางจำหน่ายไม่นาน Boeing ได้ออกรุ่นใหม่ที่ประหยัดน้ำมันกว่ามาแข่ง ทั่วโลกมียอดสั่งซื้อ A340-500 ไม่เกิน 30 ลำ  ส่วนสายการบินที่ซื้อเครื่องบินรุ่นนี้ทยอยปลดระวาง ทำให้ราคาตลาดเครื่องบินมือ 2 ตกลงมาก ส่วน Airbus ก็ได้ยกเลิกการผลิตรุ่นนี้ตั้งแต่ปี  2555  แม้แต่ Singapore Airlines ที่ซื้อเครื่องบินรุ่นนี้ 5 ลำ ได้ตัดสินใจอย่างรวดเร็วในการขายคืนผู้ผลิต แลกกับการซื้อเครื่องรุ่นใหม่ที่ใช้งานคุ้มค่ากว่าแทน ในขณะที่การบินไทยยังจอดรอขายพร้อมภาระที่ตามมา

&nbsp;
<h2>เสียน้อย เสียมาก เสียยาก เสียง่าย</h2>
แม้ที่ประชุมบอร์ดเมื่อเดือนมิถุนายน 2551 เสนอให้หยุดบินเส้นทางกรุงเทพ-นิวยอร์ก และลดเที่ยวบินเส้นทางกรุงเทพ-ลอสแองเจลิส  พร้อมเสนอขายเครื่องบิน A340-500 ทั้ง 4 ลำ (ราคาซื้อเฉลี่ยลำละ 153.57 ล้านเหรียญ) ภายใน ปี 2552  ทว่าไม่สามารถขายได้

ต่อมาบอร์ดจึงมีมติเมื่อ 1 พฤษภาคม 2555 ยกเลิกใช้เครื่องบินรุ่นนี้ พร้อมกับได้ประกาศขายเครื่องบินทั้ง 4 ลำ ผ่านเว็บไซต์ต่างๆ  แต่ไม่มีผู้สนใจอย่างจริงจัง นอกจากบริษัท AvCon Worldwide ได้ยื่นข้อเสนอครั้งแรกเมื่อมีนาคม 2556 เสนอซื้อ A 340-500 ลำที่ 4 ในราคา 35 ล้านดอลลาร์ และลำที่ 2 ในราคา 24 ล้านเหรียญ แต่ในเวลาต่อมาการบินไทยได้เชิญผู้ที่เคยขอข้อมูลเครื่องบิน A340-500  รวม 40 ราย ให้เสนอราคาซื้อเครื่องอีกครั้ง  ปรากฏว่ามีผู้เสนอราคารายเดียวคือบริษัท สยามโกลบอล แอร์ จำกัด ผู้ให้บริการสายการบินชบาแอร์  ขอเสนอซื้อทั้ง 4 ลำ ในราคา 88 ล้านดอลลาร์  แต่บอร์ดไม่ขาย หันมาเจรจากับ AvCon อีกครั้ง แต่ในที่สุดบอร์ดก็ไม่รับข้อเสนอ AvCon  ที่เสนอซื้อเฉลี่ยลำละ 23.5 ล้านเหรียญ เพราะราคาต่ำกว่ามูลค่าทางบัญชีหลายเท่า แล้วมอบให้ฝ่ายบริหารไปศึกษาเพิ่ม จนล่าสุดโชคชัย (ปัญญายงค์) รักษาการ DD  บอกว่ามีรายใหม่สนใจซื้อทั้ง 4 ลำ แต่ราคาที่เสนอสูงกว่า คาดว่าราคาตลาดของทั้ง 4 ลำ ในปีนี้ จะต่ำกว่า 8,000 ล้านบาท

จากราคาซื้อเฉลี่ยลำละ 153.57 ล้านเหรียญ เมื่อปี 2548 และ 2550 มาถึงปี 2556 มูลค่าทางบัญชีของลำที่ 1-3 อยู่ที่ 55.75 ล้านเหรียญ และลำที่4 อยู่ที่ 67.07 ล้านเหรียญ และคาดว่าราคาตลาดของปี 2557 อยู่ที่ 50.9 ล้านเหรียญ และ 61.9 ล้านเหรียญ ตามลำดับ ยิ่งไม่รีบตัดสินใจขาย มูลค่าของเครื่องบินก็ยิ่งหายไป ปี 2556 การบินไทยต้องรับภาระด้อยค่าเครื่องบินสูงถึง 5,426 ล้านบาท  หากจอดทิ้งไว้ต่อไป จะมีภาระด้อยค่าเครื่องบินปีละกว่า 1.3 พันล้านบาทไปจนถึงปี 2561 รวมขาดทุนจากการด้อยค่าเครื่องบินรวม 6.8 พันล้านบาท

นี่คือตัวอย่างหนึ่งที่สะท้อนถึงความล้มเหลวของการเปิดเส้นทางบินและจัดหาเครื่องบิน ที่ส่งผลเสียหายต่อองค์กรมหาศาลที่ยังหาคนแสดงความรับผิดชอบไม่ได้

&nbsp;

<figure><img class="img-responsive" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/userfiles/images/Commentaries/A340-500.png" alt="" width="750" height="126" /><figcaption> ประกาศขาย A340-500 ซึ่งถูกปลดระวางมาตั้งแต่ปี 2551</figcaption></figure>

&nbsp;

ล่าสุด (29 มกราคม) Forbes Thailand ได้เข้าเว็บไซต์ <a href="http://www.thaiaircrafttrading.com/index.htm">Thai Aircraft Trading</a> ซึ่งการบินไทยจัดทำขึ้นเพื่อเสนอข้อมูลเกี่ยวกับเครื่องบินที่ปลดระวางและรอขายต่อ พบเครื่องบินรุ่นต่างๆ รวม 16 ลำ ในจำนวนนี้ 4 ลำ คือ Airbus A340-500 ที่ซื้อมาในราคาตกลำละ 153.57 ล้านเหรียญ ไปใช้บินตรงจากกรุงเทพฯ ไปยังนิวยอร์กนั่นเอง

&nbsp;

<hr />

<a href="http://goo.gl/htNnWW">คลิ๊กเพื่อสมัครนิตยสาร Forbes Thailand ในรูปแบบ E-Magazine</a>

News

Forbes lists

World

Leaderboard

Commentaries

Forbes life

Events